RUFI

[i kuq].

1. Biri i Simonit që e detyruan të ndihmonte Jezuin për të mbartur shtyllën e torturës; vëllai i Aleksandrit.​—Mr 15:21; Lu 23:26.

2. I krishterë në Romë, ‘i zgjedhur në Zotërinë’, të cilin Pavli e përshëndet në letrën e tij. Pavli përshëndet me dashuri edhe nënën e Rufit, për të cilën thotë se ‘ishte edhe e tija’.​—Ro 16:13.