Atëherë Abrami i dha atij të dhjetën e çdo gjëje.+

22 Ky gur që kam ngritur si shtyllë, do të bëhet shtëpi e Perëndisë,+ dhe ty, o Perëndi, do të të jap gjithmonë të dhjetën e çdo gjëje që do të më japësh.»

21 Ja, bijve të Levit u kam dhënë si trashëgimi çdo të dhjetë*+ në Izrael, si shpërblim për shërbimin që po kryejnë në tendën e takimit.

26 «Thuaju levitëve: ‘Do të merrni nga izraelitët të dhjetën që ju kam dhënë juve si trashëgimi+ dhe duhet të jepni të dhjetën e së dhjetës si kontribut për Jehovain.+

22 Duhet të jepni patjetër të dhjetën e të gjithë të mbjellave që jep ara vit për vit.+

5 Sapo doli urdhri, izraelitët dhanë me bollëk frytet e para të drithit, të verës së re, të vajit,+ të mjaltit dhe të të gjithë prodhimit të arës.+ Ata sollën me bollëk të dhjetën e çdo gjëje.+

12 dhe tërë Juda solli në depo të dhjetën+ e drithit, të verës së re dhe të vajit.+

10 Sillni gjithë të dhjetat në depo,+ që të ketë ushqim në shtëpinë time. Pastaj, ju lutem, më vini në provë+ për këtë,​—thotë Jehovai i ushtrive,—​dhe shihni po s’ju hapa portat e qiejve+ e po s’ju derdha një bekim të tillë, sa të mos keni më nevojë.+

42 Mjerë ju, farisenj, sepse jepni të dhjetën e mendrës,+ të ryzës dhe të çdo erëze tjetër, por shpërfillni drejtësinë e Perëndisë dhe dashurinë për Të! Është e vërtetë që këto gjëra duhej t’i bënit, por pa shpërfillur gjërat e tjera.+

5 Është e vërtetë që, sipas Ligjit, bijtë e Levit+ që caktohen si priftërinj, urdhërohen të mbledhin të dhjetat nga populli,+ domethënë nga vëllezërit e tyre, ndonëse edhe ata janë pasardhës* të Abrahamit.