12 Tani, Jehovai i tha Abramit: «Largohu nga vendi yt, nga farefisi yt dhe nga shtëpia e atit tënd dhe shko në vendin që do të të tregoj.+ 2 Unë do të të bëj një komb të madh, do të të bekoj e do ta bëj të madh emrin tënd, dhe ti do të bëhesh bekim për të tjerët.+ 3 Do t’i bekoj ata që të bekojnë dhe do t’i mallkoj ata që të mallkojnë.+ Pa dyshim, gjithë familjet e tokës do të bekohen* nëpërmjet teje.»+

15 Engjëlli i Jehovait e thirri Abrahamin për herë të dytë nga qiejt:

17 se me siguri do të të bekoj dhe do ta shumoj pasardhësin* tënd si yjet e qiellit e si kokrrizat e rërës në breg të detit.+ Pasardhësi yt do të shtjerë në dorë portat* e armiqve të vet,+

3 Bano si i huaj në këtë vend,+ dhe unë do të vazhdoj të jem me ty e do të të bekoj, sepse ty dhe pasardhësit* tënd do t’ju jap gjithë këto vende+ dhe do të mbaj betimin që i bëra Abrahamit, atit tënd:+ 4 ‘Do ta shumoj pasardhësin* tënd si yjet e qiellit+ dhe do t’i jap pasardhësit tënd të gjitha këto vende.+ Me anë të pasardhësit tënd do të bekohen* gjithë kombet e tokës’,+

25 Më shërbe mua, Jehovait, Perëndisë tënd,+ dhe unë do ta bekoj bukën e ujin tënd,+ do t’i largoj sëmundjet nga ti,+