31 Pastaj Jehovai ngriti një erë, që filloi të sillte nga deti shkurta dhe i rrëzonte ato përreth kampit,+ në një largësi sa një ditë udhë në çdo anë të kampit; shkurtat formuan përreth gjithë kampit një shtresë prej dy kutesh* mbi tokë. 32 Kështu, gjithë atë ditë e gjithë atë natë, madje edhe gjithë ditën tjetër, populli ndenji zgjuar që të mblidhte shkurta; asnjë nuk mblodhi më pak se dhjetë homerë.* Më pas i përhapën shkurtat rreth e qark kampit.* 33 Ata e kishin ende mishin ndër dhëmbë dhe nuk e kishin përtypur kur Jehovait iu ndez zemërimi kundër popullit. Kështu Jehovai nisi ta godiste popullin dhe bëri kërdi të madhe.+

34 Prandaj ai vend u quajt Kibrot-Hatavah,*+ sepse atje u varrosën ata që u treguan grykës të mëdhenj.+