11 Atëherë Asa iu përgjërua Jehovait, Perëndisë së tij:+ «O Jehova, për ty s’ka rëndësi nëse ata që ndihmon janë të fortë* apo të dobët.+ Na ndihmo, o Jehova, Perëndia ynë, se te ti mbështetemi+ dhe në emrin tënd kemi dalë kundër kësaj turme!+ O Jehova, ti je Perëndia ynë! Mos lejo që njeriu* të dalë më i fortë se ti!»+

12 O Perëndia ynë, a nuk do të ekzekutosh gjykimin mbi ta?+ Ne jemi të pafuqishëm para kësaj ushtrie të madhe që po vjen kundër nesh dhe nuk dimë se ç’duhet të bëjmë,+ por sytë i kemi drejtuar nga ti.»+

8 Me të është një krah prej mishi e gjaku,* por me ne është Jehovai, Perëndia ynë, për të na ndihmuar dhe për të luftuar në betejat tona.»+ Dhe populli mori zemër nga fjalët e Hezekisë, mbretit të Judës.+