17 oruvan thannudaiya sagōdhariyōdu, adhaavadhu thannudaiya appaavukkō ammaavukkō pirandhavalōdu, udaluravukondaal adhu vetkakkēdu.+ avargal irandu pērum janangalin kan munnaal kollappada vēndum. avan thannudaiya sagōdhariyai avamaanappadutthiya kutratthukkaaga dhandikkappada vēndum.

22 ‘appaavukkō ammaavukkō pirandha magalaagiya than sagōdhariyōdu udaluravukolbavan sabikkappattavan.’+ (janangal ellaarum, ‘aamen!’ endru solla vēndum.)

10 appōdhu amnōn thaamaaridam, “rottiyai padukkaiyaraikku konduvaa, naan un kaiyaal saappida aasaippadugirēn” endru sonnaan. adhanaal, thaamaar thaan sutta rottigalai edutthukkondu amnōnin padukkaiyaraikku pōnaal. 11 rottigalai pakkatthil kondupōnapōdhu avan avalai piditthilutthu, “en thangaiyē vaa, ennōdu vandhu padu” endru sonnaan. 12 adharku aval, “vēndaam annaa! ennai sīralitthuvidaadhīrgal. ippadippatta kaariyatthai isravēlil yaarum seiya maattaargal.+ indha kēvalamaana kaariyatthai seiyaadhīrgal.+