9 yegōvaavin aalayatthaiyum raajaavin aranmanaiyaiyum+ erusalēmilirundha ellaa vīdugalaiyum+ avan thī vaitthu kolutthinaan.+ pramugargal ellaarudaiya vīdugalaiyum eritthuppōttaan.+ 10 kaavalaaligalin thalaivanōdu irundha kaldhēya vīrargal ellaarum sērndhu erusalēmai sutriyirundha madhilgalai iditthuppōttaargal.+

17 enavē, kaldhēyargalin raajaavai avargalukku virōdhamaaga anuppinaar.+ avargaludaiya aalayatthilēyē+ ilainyargalai avan vaalaal vetti kondraan.+ ilainyargal endrō kannippengal endrō paarkkavillai, vayadhaanavargal endrō balavīnamaanavargal endrō paridhaabappadavillai.+ sollappōnaal, ellaavatraiyum kadavul avargal kaiyil kodutthuvittaar.+

3 udanē avaridam, “raajaa nīdūli vaalga! ennudaiya munnōrgal adakkam seiyappatta nagaram paaladaindhu kidakkiradhu, adhan nulaivaasalgal erindhu naasamaagivittana.+ appadiyirukkumpōdhu en mugam vaadaamal irukkumaa, raajaavē?” endru kēttēn.

 7 ungal dhēsam paalaai kidakkiradhu.

ungal nagarangal kolutthappattu kidakkindrana.

matra dhēsatthu janangal ungal kan munnaalēyē ungal nilatthai kaippatrugiraargal.+

adhai alitthu naasamaakkugiraargal.+

ungal dhēsatthukku gōramaana mudivai konduvara avan kilambivittaan.

ungal nagarangal chinnaapinnamaagum; oruvankūda thappikka mudiyaadhu.+