14 ini un aatchi nīdikkaadhu.+ yegōvaavin kattalaikku nī kīlppadiyaadhadhaal,+ yegōvaa thannudaiya idhayatthukku pidittha innoruvarai kandupidippaar.+ yegōvaa avarai thannudaiya janangalukku thalaivaraaga niyamippaar”+ endru sonnaar.

12 adhanaal, īsaai aal anuppi avanai varavalaitthaar. avan alagaana kangalōdu sekkachevēl endru irundhaan, paarppadharku rombavum latchanamaaga irundhaan.+ appōdhu yegōvaa, “ivanaitthaan naan thērndhedutthirukkirēn, ivanai abishēgam sei!”+ endru sonnaar. 13 udanē saamuvēl, ennei nirappiya kombai+ edutthu, avanudaiya sagōdharargalukku munbaaga avanai abishēgam seidhaar. andha naalilirundhu, yegōvaavin sakthiyaal dhaavīdhu balam petraan.+ piragu, saamuvēl raamaavukku purappattu pōnaar.+

22 pinbu, avarai nīkkivittu dhaavīdhai raajaavaaga niyamitthu,+ ‘īsaayin magan dhaavīdhu en idhayatthukku piditthamaanavanaaga iruppadhai kandēn;+ naan virumbiya ellaa kaariyangalaiyum avan seivaan’ endru avarai patri saatchi kodutthaar.