8 avanidam naan nērukku nēraaga pēsugirēn.+ marmamaaga pēsaamal thelivaaga pēsugirēn. yegōvaavaagiya naan avan munnaal thōndrugirēn. appadiyirukkumpōdhu, ennudaiya ūliyanaagiya mōsēkku virōdhamaaga pēsa ungalukku eppadi thunichal vandhadhu?” endraar.

6 avar thannudaiya aatkalidam, “yegōvaa thērndhedutthirukkira* en ejamaanmēl kai vaippadhai ennaal ninaitthukkūda paarkka mudiyaadhu. yegōvaavin paarvaiyil ippadippatta paavatthai naan seiyavē maattēn. ēnendraal, ivarai yegōvaavē thērndhedutthirukkiraar”+ endraar.

9 aanaal dhaavīdhu abisaayidam, “avarai ondrum seidhuvidaadhē! yegōvaavinaal thērndhedukkappattavarmēl*+ kai vaitthuvittu, andha kutratthilirundhu yaaraavadhu thappikka mudiyumaa?”+ endru kēttaar.

4 adhanaal, savul thannudaiya aayudhangalai sumandhavanidam, “un vaalai uruvi ennai kutthippōdu. illaavittaal, virutthasēdhanam seiyaadha andha aatkal+ vandhu ennai kutthi kodūramaaga* kondruviduvaargal” endraar. aanaal, avan migavum bayandhadhaal thannaal mudiyaadhendru sollivittaan. adhanaal, savul thannudaiya vaalai edutthu than uyirai pōkkikkondaar.+