18 aanaal, yegōvaavidam visaarikka solli ungalai anuppiya yūdhaa raajaavidam pōi idhai sollungal: “nī kētta vaartthaigalai patri isravēlin kadavulaagiya yegōvaa solvadhu idhudhaan: 19 ‘indha idatthukkum indha kudimakkalukkum edhiraaga naan sonnadhai kēttu nī manam varundhinaai;* indha dhēsam gōramaai kidakkum, indha makkal sabikkappattavargalaai iruppaargal endru naan sonnadhai kēttu yegōvaavukku munnaal thaalmaiyaaga nadandhukondaai.+ un udaiyai kilitthukkondu+ en munnaal aludhaai. adhanaal, naanum unnudaiya mandraattai kēttēn endru yegōvaa solgiraar.

13 kadavulidam jebam seidhukondē irundhaar. avar genjuvadhai paartthu kadavul irakkappattaar, karunai kaatta solli avar mandraadiyapōdhu adhai kēttaar. adhanaal, avarai marubadiyum erusalēmin raajaavaakkinaar.+ yegōvaadhaan unmaiyaana kadavul enbadhai manaasē appōdhu purindhukondaar.+

udhavi kēttu avan kadhariyadhai avar kēttaar.+

22 aanaal avanudaiya appaa than adimaigalidam, ‘sīkkiram! mudhaltharamaana angiyai konduvandhu ivanukku pōttuvidungal. ivanudaiya viralil mōdhiratthaiyum kaalil seruppaiyum pōttuvidungal. 23 koluttha kandrukkuttiyai konduvandhu adiyungal, naam saappittu kondaaduvōm. 24 ēnendraal, ennudaiya magan setthuppōyirundhaan, ippōdhu uyirōdu vandhuvittaan;+ kaanaamal pōyirundhaan, ippōdhu kidaitthuvittaan’ endru sonnaar. adhanaal, avargal sandhōshamaaga kondaada aarambitthaargal.

13 dhūratthil nindrukondirundha vari vasūlippavanō, vaanatthai paarppadharkukkūda thuniyaamal, than nenjil aditthukkondu, ‘kadavulē, indha paavikku karunai kaattungal’+ endru jebam seidhaan. 14 naan ungalukku solgirēn, andha parisēyanaivida ivanē adhiga nīdhiyullavanaaga than vīttukku thirumbi pōnaan.+ ēnendraal, thannaitthaanē uyartthugiravan thaaltthappaduvaan; thannaitthaanē thaaltthugiravan uyartthappaduvaan.”+