2 “manidhakumaaranē, erusalēm alindhapōdhu thīru ēlanamaaga,+ ‘janangalin nulaivaasal idikkappattirukkiradhu!+ ini ellaamē enakku vandhu sērum. aval paalaagivittadhaal naan panakkaariyaaga aagividuvēn’ endru sonnaal. 3 adhanaal, unnadha pērarasaraagiya yegōvaa solvadhu idhudhaan: ‘thīru nagaramē, naan unnudaiya edhiriyaaga varuvēn. thirandu varugira kadal alaigalai pōla unakku edhiraaga pala dhēsangalai thirandu vara vaippēn.

15 aanaal, alatchiyamaaga irukkum dhēsangalmēl bayangara kōbamaaga irukkirēn.+ ēnendraal, naan konjamaaga dhandikka ninaittha+ ennudaiya janangalai avargal rombavē kodumaippadutthinaargal.”’+