14 ungalukku oru adaiyaalatthai yegōvaavē koduppaar. idhō! oru ilam pen* garppamaagi oru maganai petreduppaal.+ avanukku immaanuvēl* endru peyar vaippaal.+

16 avan andha vayadhai ettum munbē, nīngal bayandhu nadungiya andha irandu raajaakkalin dhēsamum kudimakkalē illaamal verumaiyaagividum.+

3 adhanpin, thīrkkadharisanam solgiravalaana en manaiviyōdu naan uravukondēn. aval garppamaagi oru maganai petredutthaal.+ appōdhu yegōvaa ennidam, “avanukku magēr-saalaal-ash-paas endru peyar vai. 4 ēnendraal, ‘ammaa,’ ‘appaa’ endru avan kūppiduvadharku munbē asīriyargal thamaskuvin sotthugalaiyum samaariyaavil kaippatriya porulgalaiyum thangal raajaavukku munbaaga kondupōvaargal”+ endru sonnaar.