1 saamuvēl
16 kadaisiyil yegōvaa saamuvēlidam, “nī innum etthanai naalaikkutthaan savulai ninaitthu dhukkappattu kondiruppaai?+ naandhaan avanai raajaavaaga illaadhapadi odhukkitthallivittēnē.+ ippōdhu oru kombil* enneiyai nirappikkondu+ purappadu. bethlagēm ūrai sērndha īsaayidam+ pō. avanudaiya magangalil oruvanai raajaavaaga thērndhedutthirukkirēn”+ endru sonnaar. 2 aanaal saamuvēl, “naan eppadi pōvēn? savulukku vishayam therindhaal ennai kondruviduvaanē”+ endraar. adharku yegōvaa, “oru ilam pasuvai ōttikkondu pōi, yegōvaavukku bali kodukka vandhiruppadhaaga sol. 3 bali selutthugira idatthukku īsaayai vara sol. adhanpin nī enna seiya vēndumendru appōdhu solvēn. naan yaarai kaattugirēnō avanai nī abishēgam seiya vēndum”+ endru sonnaar.
4 yegōvaa sonnapadiyē saamuvēl seidhaar. avar bethlagēmukku+ vandhapōdhu, nagaratthu periyōrgal* avarai paartthu, “nalla vishayamaagatthaanē vandhirukkirīrgal?” endru padhatratthōdu kēttaargal. 5 adharku avar, “aamaam, nalla vishayamaagatthaan vandhirukkirēn. yegōvaavukku bali seluttha vandhirukkirēn. ungalai punidhappadutthikkondu, bali selutthum idatthukku ennōdu vaarungal” endraar. pinbu, īsaayaiyum avarudaiya magangalaiyum avar punidhappadutthinaar. adhanpin, bali selutthum idatthukku avargalai vara sonnaar. 6 avargal angē vandhaargal. saamuvēl eliyaabai+ paartthapōdhu, “nichayam ivanaitthaan yegōvaa thērndhedutthiruppaar” endru ninaitthukkondaar. 7 aanaal yegōvaa saamuvēlidam, “ivan thōtratthaiyō uyaratthaiyō paarkkaadhē.+ naan ivanai thērndhedukkavillai. manidhan paarppadhupōl naan paarppadhillai. manidhan velitthōtratthai mattumdhaan paarkkiraan. aanaal, yegōvaavaagiya naan idhayatthai paarkkirēn”+ endru sonnaar. 8 pinbu, īsaai saamuvēlin munnaal abinadhaabai+ nirutthinaar. appōdhu saamuvēl, “yegōvaa ivanaiyum thērndhedukkavillai” endraar. 9 adutthadhaaga, īsaai saamuvēlin munnaal sammaavai+ nirutthinaar. aanaal saamuvēl, “yegōvaa ivanaiyum thērndhedukkavillai” endraar. 10 ippadiyē, īsaai thannudaiya ēlu magangalaiyum ovvoruvaraaga saamuvēlin munnaal nirutthinaar. aanaal saamuvēl īsaayidam, “ivargalil yaaraiyum yegōvaa thērndhedukkavillai” endru sonnaar.
11 kadaisiyaaga saamuvēl īsaayidam, “ivargalai thavira vēru magangal unakku irukkiraargalaa?” endru kēttaar. adharku avar, “kadaisi paiyan+ oruvan irukkiraan, avan aadu mēikka pōyirukkiraan”+ endru sonnaar. appōdhu saamuvēl īsaayidam, “udanē aal anuppi avanai vara sol. avan varumvarai yaarum saappidappōvadhillai” endru sonnaar. 12 adhanaal, īsaai aal anuppi avanai varavalaitthaar. avan alagaana kangalōdu sekkachevēl endru irundhaan, paarppadharku rombavum latchanamaaga irundhaan.+ appōdhu yegōvaa, “ivanaitthaan naan thērndhedutthirukkirēn, ivanai abishēgam sei!”+ endru sonnaar. 13 udanē saamuvēl, ennei nirappiya kombai+ edutthu, avanudaiya sagōdharargalukku munbaaga avanai abishēgam seidhaar. andha naalilirundhu, yegōvaavin sakthiyaal dhaavīdhu balam petraan.+ piragu, saamuvēl raamaavukku purappattu pōnaar.+
14 andha samayatthil, yegōvaavin sakthi savulaivittu vilagiyirundhadhu.+ avarudaiya manam* avarai aattippadaippadharku yegōvaa vittuvittaar.+ 15 savulin ūliyargal avaridam vandhu, “ejamaanē, ungal manam ungalai aattippadaippadharku kadavul vittuvittaar. 16 yaal vaasippadhil thiramaisaaliyaana oruvanai+ thēdi piditthu ungal munnaal konduvandhu nirutthugirōm, dhayavuseidhu uttharavu kodungal. ungal manam ungalai aattippadaikkum samayangalil avan yaal vaasikkattum. appōdhu, ungalukku nimmadhi kidaikkum” endru sonnaargal. 17 adharku savul, “appadiyendraal, nandraaga vaasikkira oruvanai dhayavuseidhu thēdi piditthu ennidam kūttikkondu vaarungal” endru sonnaar.
18 avarudaiya ūliyargalil oruvan, “bethlagēm ūraanaagiya īsaayin magan oruvan thiramaiyaaga yaal vaasippadhai paartthirukkirēn. avan dhairiyasaali, avan oru maavīran.+ adhumattumalla, avanukku nalla pēchu thiramai irukkiradhu, paarkkavum alagaaga iruppaan.+ yegōvaa avanōdu irukkiraar”+ endraan. 19 appōdhu savul īsaayidam aatkalai anuppi, “aadu mēikkira ungal magan dhaavīdhai ennidam anuppi vaiyungal”+ endru sonnaar. 20 adhai kētta īsaai, rottiyaiyum oru vellaattu kuttiyaiyum oru thōl paiyil dhraatchamadhuvaiyum kaludhaimēl ētri than magan dhaavīdhidam kodutthu anuppinaar. 21 ippadi, dhaavīdhu savulidam vandhu avarukku panividai seiya aarambitthaan.+ savul avanai migavum nēsitthaar, avan avarudaiya aayudhangalai sumakkira vēlai seidhuvandhaan. 22 savul īsaayidam aal anuppi, “dhaavīdhai enakku romba piditthirukkiradhu. dhayavuseidhu avan ingēyē irundhu enakku panividai seiyattum” endru sonnaar. 23 savulin manam avarai aattippadaippadharku kadavul eppōdhellaam vittuvittaarō appōdhellaam dhaavīdhu yaal vaasitthaan. adhanaal, savulukku aarudhalum nimmadhiyum kidaitthadhu, avarudaiya manamum avarai aattippadaikkavillai.+