1 raajaakkal
21 idharku piragu, yesrayēlai sērndha naabōtthin dhraatchai thōttam sambandhamaaga oru sambavam nadandhadhu. andha thōttam yesrayēlil,+ samaariyaavin raajaa aagaabin aranmanaikku pakkatthil irundhadhu. 2 orunaal aagaab naabōtthidam, “unnudaiya dhraatchai thōttam en aranmanaikku pakkatthil iruppadhaal, adhai enakku kodutthuvidu. adhai naan kaaigari thōttamaakkappōgirēn. adharku badhilaaga vēroru nalla dhraatchai thōttatthai tharugirēn. vēndumendraal, panamaagavum kodutthuvidugirēn” endru sonnaar. 3 aanaal naabōth, “pūrvīga sotthai virka kūdaadhu endru yegōvaa kattalaiyittirukkiraar. adhanaal, adhai ungalukku virpadhai ennaal ninaitthukkūda paarkka mudiyaadhu”+ endru sonnaar. 4 ‘ennudaiya pūrvīga sotthai ungalidam virka maattēn’ endru yesrayēlai sērndha naabōth sonnadhaal, aagaab thannudaiya mugatthai thūkkivaitthukkondu vīttukku sōgamaaga vandhaar. thannudaiya mugatthai thiruppikkondu, than kattilil padutthukkondaar, saappidavum marutthuvittaar.
5 appōdhu avarudaiya manaivi yēsabēl+ vandhu, “saappaadukūda saappidaamal ēn ivvalavu sōgamaaga irukkirīrgal?” endru kēttaal. 6 adharku aagaab, “yesrayēlai sērndha naabōtthidam avanudaiya dhraatchai thōttatthai vilaikku kēttēn. panam vēndaamendraal, adharku badhilaaga vēroru dhraatchai thōttatthai tharuvadhaaga sonnēn. aanaal, avan mudiyaadhendru sollivittaan” endru sonnaar. 7 adharku avarudaiya manaivi yēsabēl, “nīngaldhaanē isravēlin raajaa? elundhu vandhu saappidungal. sandhōshamaaga irungal. yesrayēlai sērndha naabōtthin dhraatchai thōttatthai naan vaangi tharugirēn”+ endru sonnaal. 8 adhanaal, aagaabin peyaril kadidhangal eludhi avarudaiya mutthiraiyai kutthi,+ naabōtthin nagaratthil irundha periyōrgalukkum*+ pramugargalukkum avatrai anuppi vaitthaal. 9 andha kadidhangalil, “ellaaraiyum viradham irukka solli ariviyungal. makkalai ondrukūtti avargalukku munnaal naabōtthai utkaara vaiyungal. 10 ondrukkum udhavaadha irandu pērai avan munnaal utkaara vaitthu, ‘kadavulaiyum raajaavaiyum nī sabitthu pēsinaai’+ endru poi saatchi solla sollungal.+ pinbu, naabōtthai nagaratthukku veliyē kondupōi kallerindhu kollungal”+ endru eludhiyirundhaal.
11 yēsabēl kadidhatthil eludhi anuppiyapadiyē, naabōtthin nagaratthil vaalndha periyōrgalum pramugargalum seidhaargal. 12 makkal ellaaraiyum viradham irukka solli arivitthu, avargal munnaal naabōtthai utkaara vaitthaargal. 13 appōdhu, ondrukkum udhavaadha irandu pēr naabōtthin munnaal vandhu utkaarndhu, “kadavulaiyum raajaavaiyum naabōth sabitthu pēsinaan!”+ endru poi saatchi sonnaargal. adhan pinbu, avarai nagaratthukku veliyē kondupōi kallerindhu kondraargal.+ 14 pinbu, “naabōth kallerindhu kollappattaan”+ endru yēsabēlukku seidhi anuppinaargal.
15 naabōth kallerindhu kollappatta vishayam yēsabēlukku theriyavandhadhum aval aagaabidam, “yesrayēlai sērndha naabōth ungalukku virka maattēn endru sonnaanē, andha dhraatchai thōttatthai ippōdhu nīngal edutthukkollungal.+ avan uyirōdu illai, setthuvittaan” endru sonnaal. 16 yesrayēlai sērndha naabōth irandhupōna vishayatthai aagaab kēttavudanē, naabōtthin dhraatchai thōttatthai sondhamaakkikkolla elundhu pōnaar.
17 appōdhu thisbiyanaana eliyaavidam+ yegōvaa, 18 “nī purappattu, samaariyaavai aatchi seigira aagaab raajaavidam+ pō. avan ippōdhu naabōtthin dhraatchai thōttatthil irukkiraan. adhai sondhamaakkikkolvadharkaaga angē pōyirukkiraan. 19 nī avanai paartthu, ‘oruvanai kondradhum illaamal+ avan sotthaiyum edutthukkondaayaa?’+ endru yegōvaa kētkiraar endru sol. ‘naabōtthin ratthatthai naaigal nakkiya adhē idatthil unnudaiya ratthatthaiyum naaigal nakkum’+ endru yegōvaa solgiraar endrum sol” endraar.
20 aagaab eliyaavai paartthu, “edhiriyē,+ ennai kandupiditthu ingēyum vandhuvittaayaa?” endru kēttaar. adharku eliyaa, “aamaam, kandupiditthuvittēn. kadavul solvadhu ennavendraal, ‘yegōvaa verukkira kaariyangalai seidhē thīruvēn endru urudhiyaaga irukkiraayē.+ 21 adhanaal unakku mudivukattuvēn, un vamsatthai adiyōdu alippēn; aagaabin vīttilirukkira ellaa aangalaiyum,* aadharavatravargalaiyum arpamaanavargalaiyumkūda, olitthukkattuvēn.+ 22 nī en kōbatthai kilarivittaai, isravēlargalai paavam seiya thūndivittaai. adhanaal, nēbaatthin magan yerobeyaamin vamsatthukkum+ agiyaavin magan baashaavin vamsatthukkum+ ērpatta adhē gadhidhaan un vamsatthukkum ērpadum. 23 yesrayēlil ulla nilatthil yēsabēlin udalai naaigal thinnum+ endrum yegōvaa solgiraar. 24 adhōdu, aagaabin vīttaaril evanaavadhu nagaratthukkullē setthuppōnaal avanai naaigal thinnum; avargalil evanaavadhu nagaratthukku veliyē setthuppōnaal avanai vaanatthu paravaigal thinnum.+ 25 un manaivi yēsabēlin+ pēchai kēttu, yegōvaa verukkira kaariyangalai seidhē thīruvēn endru urudhiyaaga irundhaai. sollappōnaal, vērendha raajaavum unnai pōla mōsamaaga nadandhukollavillai.+ 26 isravēlargalukku munnaal yegōvaa virattiyadittha+ emōriyargalai pōlavē aruvaruppaana* silaigalai vanangi, migavum kēvalamaai nadandhukondaai’ endru solgiraar” endraar.
27 idhai kēttavudan, aagaab thannudaiya udaiyai kilitthukkondu dhukka thuniyai* pōttukkondaar; pala naatkal saappidaamal, dhukka thunimīdhu padutthukkidandhaar, romba sōgamaaga irundhaar. 28 appōdhu thisbiyanaana eliyaavidam yegōvaa, 29 “naan sonnadhai kēttu aagaab ippōdhu thaalmaiyaaga nadappadhai paartthaayaa?+ avan en munnaal thaalmaiyaaga nadappadhaal, naan sonna dhandanaiyai avanudaiya vaalnaalil konduvara maattēn. avanudaiya maganin vaalnaalil konduvaruvēn”+ endru sonnaar.