aadhiyaagamam

24 aabiragaam migavum vayadhaanavaraaga irundhaar. avar seidha ellaavatraiyum yegōvaa aasīrvadhitthirundhaar.+ 2 orunaal aabiragaam, than vīttilulla ellaavatraiyum gavanitthuvandha mūttha ūliyaridam,+ “dhayavuseidhu en thodaiyin kīl un kaiyai vaitthu,* 3 naan kudiyirukkira indha kaanaan dhēsatthilirundhu ennudaiya magan īsaakkukku nī pennedukka maattaai endru paralōgatthukkum būmikkum kadavulaana yegōvaavin mēl satthiyam seidhu kodu.+ 4 nī ennudaiya dhēsatthukku pōi ennudaiya sondhatthilirundhu+ avanukku pennedukka vēndum” endru sonnaar.

5 appōdhu andha ūliyar, “ennōdu ingē vara andha pennukku viruppam illaiyendraal enna seivadhu? nīngal vittuvandha dhēsatthukkē+ ungal maganai naan kūttikkondu pōgattumaa?” endru kēttaar. 6 adharku aabiragaam, “vēndaam! en maganai nī angē kūttikkondu pōga kūdaadhu.+ 7 ennudaiya appaavin vīttilirundhum ennudaiya sondhakkaarargalin dhēsatthilirundhum ennai kūttikkondu vandha+ paralōgatthin kadavulaana yegōvaa, ennudaiya sandhadhikku+ indha dhēsatthai tharuvadhaaga+ vaakku kodutthirukkiraar.+ adhanaal, avarudaiya thūdhanai unakku munnaal anuppuvaar,+ nī kandippaaga angirundhu en maganukku penneduppaai.+ 8 oruvēlai, unnōdu vara andha pennukku viruppam illaiyendraal, enakku koduttha urudhimoliyilirundhu nī vidupaduvaai. aanaalum, en maganai nī angē kūttikkondu pōga kūdaadhu” endru sonnaar. 9 appōdhu, andha ūliyar thannudaiya ejamaan aabiragaamudaiya thodaiyin kīl kai vaitthu, avar kēttapadiyē satthiyam seidhu kodutthaar.+

10 pinbu, andha ūliyar thannudaiya ejamaanidamirundhu 10 ottagangalaiyum nalla nalla anbalippugalaiyum edutthukkondu mesoppotthaamiyaavil irundha naagōrin nagaratthukku purappattu pōnaar. 11 andha nagaratthukku veliyil oru kinatrai paartthapōdhu angē thannudaiya ottagangalai ōivedukka vittaar. adhu saayangaala nēramaaga irundhadhu. podhuvaaga, andha nēratthil pengal thannīr edukka varuvaargal. 12 appōdhu avar, “yegōvaavē, en ejamaan aabiragaamin kadavulē, dhayavuseidhu naan vandha kaariyatthai nallapadiyaaga muditthu kodungal. en ejamaanaagiya aabiragaamin mēl eppōdhum pōla anbu* kaattungal. 13 naan kinatrukku pakkatthil nindrukondirukkirēn. indha nagaratthu pengal thannīr edukka vandhukondirukkiraargal. 14 ‘unnudaiya jaadiyilirundhu enakku konjam thannīr kodu’ endru naan kētkumpōdhu, ‘kudiyungal, ungal ottagangalukkum thannīr kodukkirēn’ endru endha pen solgiraalō, avaldhaan ungal ūliyan īsaakkukku nīngal thērndhedukkira pen endru therindhukolvēn. en ejamaanmēl nīngal vaitthirukkira anbai* idhan mūlam enakku kaattungal” endru vēndikkondaar.

15 avar ippadi solli mudippadharkul, rebekkaal thannīr jaadiyai thōlil sumandhukondu vandhaal. aval aabiragaamudaiya sagōdharan naagōrukkum+ avar manaivi milkaalukkum+ pirandha betthuvēlin magal.+ 16 aval kalyaanamaagaadha ilam pen. paarkka romba alagaaga irundhaal. aval kinatrukkul irangi thannīr jaadiyai nirappikkondu mēlē vandhaal. 17 udanē andha ūliyar avalidam ōdippōi, “dhayavuseidhu un jaadiyilirundhu konjam thannīr kodu” endru kēttaar. 18 adharku aval, “kudiyungal, aiyaa” endru solli, udanē thannudaiya jaadiyai thōlilirundhu irakki avarukku thannīr kodutthaal. 19 avar kuditthu muditthadhum aval avaridam, “ungaludaiya ottagangalukkum pōdhumaana alavu thannīr edutthu kodukkirēn” endru sonnaal. 20 pinbu, jaadiyil irundha thannīrai angirundha thottiyil sīkkiramaaga ūtrivittu, marubadiyum marubadiyum ōdi pōi kinatrilirundhu thannīr edutthuvandhaal. avarudaiya ellaa ottagangalum kuditthu mudikkumvarai ūtrikkondē irundhaal. 21 andha ūliyar edhuvum pēsaamal avalai aachariyatthōdu paartthukkondē, thaan vandha kaariyatthai yegōvaa kaikūdi vara pannivittaarō endru yōsitthukkondirundhaar.

22 ellaa ottagangalum thannīr kuditthu muditthadhum, thangatthil seidha arai sēkkal* edaiyulla mūkkuvalaiyatthaiyum 10 sēkkal* edaiyulla irandu kaappugalaiyum andha ūliyar avalukku edutthukkodutthaar. 23 pinbu avalidam, “nī yaarudaiya magal endru therindhukollalaamaa? indha raatthiri naangal thanguvadharku un appaavudaiya vīttil idam irukkiradhaa?” endru kēttaar. 24 adharku aval, “naagōrukkum milkaalukkum pirandha betthuvēlin magal+ naan” endru sonnaal. 25 adhōdu, “raatthiri thanguvadharku engal vīttil idam irukkiradhu. ottagangalukku vaikkōlum niraiya thīvanamumkūda irukkiradhu” endraal. 26 appōdhu, andha ūliyar mandipōttu, tharaivaraikkum kunindhu, yegōvaavukku nandri solli, 27 “en ejamaan aabiragaamin kadavulaana yegōvaavukku pugal sērattum! avar en ejamaanukku eppōdhum pōlavē maaraadha anbaiyum unmaitthanmaiyaiyum kaattiyirukkiraar. en ejamaanudaiya sagōdharargalin vīttukkē vandhusēra yegōvaa enakku udhaviyirukkiraar” endru sonnaar.

28 rebekkaal indha vishayangalai thannudaiya ammaavidamum matravargalidamum solvadharkaaga ōdinaal. 29 rebekkaalukku laabaan endra annan irundhaar.+ avar, nagaratthukku veliyē kinatrukku pakkatthil irundha andha ūliyarai paarkka ōdinaar. 30 ēnendraal, andha ūliyar pēsiyadhai patri avarudaiya thangai solliyirundhaal. avaludaiya mūkkilirundha valaiyatthaiyum kaigalilirundha kaappugalaiyumkūda laabaan paartthirundhaar. adhanaal, kinatrukku pakkatthil ottagangaludan nindrukondirundha andha ūliyaridam pōi, 31 “yegōvaavin aasīrvaadhatthai petravarē, ēn ingēyē nindrukondirukkirīrgal? nīngal ennudaiya vīttil thanguvadharku ērpaadu seidhirukkirēn, ungal ottagangalukkum oru idatthai thayaar seidhirukkirēn, vaarungal” endraar. 32 adhanaal, andha ūliyar laabaanin vīttukku vandhaar. appōdhu, avar* ottagangalin sēnatthai* aviltthu avatrukku vaikkōlum thīvanamum kodutthaar. adhōdu, andha ūliyarum avarudan vandhavargalum thangal paadhangalai kaluvuvadharkaaga thannīr kodutthaar. 33 andha ūliyarukku unavu parimaarappattapōdhu, “vandha vishayatthai solvadharku munbu naan saappida maattēn” endru sonnaar. adharku laabaan, “sari, sollungal!” endraar.

34 adharku avar, “naan aabiragaamin ūliyan.+ 35 yegōvaa en ejamaanai alavillaamal aasīrvadhitthirukkiraar. avarukku aadumaadugal, ottagangal, kaludhaigal, velli, thangam, vēlaikkaarargal, vēlaikkaarigal ellaavatraiyum kodutthu avarai periya panakkaararaaga aakkiyirukkiraar.+ 36 adhōdu, en ejamaanin manaivi saaraal vayadhaana kaalatthil avarukku oru maganai petru kodutthaar.+ andha maganukkutthaan en ejamaanudaiya ellaa sotthum vandhu sērum.+ 37 en ejamaan ennidam, ‘naan kudiyirukkira indha kaanaan dhēsatthilirundhu nī ennudaiya magan īsaakkukku pennedukkaamal,+ 38 en appaavin vīttukku pōi en kudumbatthilirundhu+ avanukku pennedu’+ endru solli ennidam satthiyam vaangikkondaar. 39 appōdhu naan en ejamaanidam, ‘ennōdu vara andha pennukku viruppam illaiyendraal enna seivadhu?’ endru kēttēn.+ 40 adharku avar, ‘naan vanangugira yegōvaa*+ thannudaiya thūdhanai unnōdu anuppi,+ nī pōgira kaariyam kaikūdumpadi seivaar. en kudumbatthilirundhum en appaavin vīttilirundhum nī en maganukku pennedukka vēndum.+ 41 nī en sondhakkaarargalidam pōi kēttum avargal pen tharaavittaal, enakku koduttha urudhimoliyilirundhu nī vidupaduvaai’ endru sonnaar.+

42 indru naan kinatru pakkamaaga vandhapōdhu kadavulidam, ‘yegōvaavē, en ejamaan aabiragaamin kadavulē, naan vandha kaariyatthai nallapadiyaaga muditthu kodungal. 43 naan kinatrukku pakkatthil nindrukondirukkirēn. thannīr edukka varugira oru pennidam,+ “unnudaiya jaadiyilirundhu enakku konjam thannīr kodu” endru naan kētkumpōdhu, 44 aval ennidam, “kudiyungal, ungal ottagangalukkum thannīr kodukkirēn” endru sonnaal, avaldhaan en ejamaanudaiya maganukku yegōvaa thērndheduttha pen endru therindhukolvēn’+ endru vēndikkondēn.

45 naan ippadi manadhil* solli mudippadharkul, rebekkaal thannīr jaadiyai thōlil sumandhukondu vandhaal. aval kinatrukkul irangi thannīr edutthaal. appōdhu naan avalidam, ‘dhayavuseidhu, kudikka konjam thannīr kodu’ endru kēttēn.+ 46 aval udanē thannudaiya thōlilirundhu jaadiyai irakki, ‘kudiyungal,+ ungaludaiya ottagangalukkum thannīr kodukkirēn’ endru sonnaal. naan kuditthēn, adhanpin ottagangalukkum aval thannīr kodutthaal. 47 pinbu avalidam, ‘nī yaarudaiya magal?’ endru kēttēn. adharku aval, ‘naagōrukkum milkaalukkum pirandha betthuvēlin magal naan’ endraal. appōdhu, naan avaludaiya mūkkil valaiyatthaiyum kaigalil kaappugalaiyum+ pōttuvittēn. 48 pinbu mandipōttu, tharaivaraikkum kunindhu, en ejamaanin kadavulaagiya yegōvaavukku+ nandri sonnēn. en ejamaanudaiya maganukku avarudaiya sagōdhararin magalaiyē pēsi mudippadharku udhavi seidha yegōvaavai pugalndhēn. 49 ippōdhu, en ejamaanidam maaraadha anbu kaattavum avarukku unmaiyaaga irukkavum nīngal virumbugirīrgalaa endru dhayavuseidhu ennidam sollungal. ungalukku viruppam illaiyendraalum ennidam sollungal. appōdhudhaan, adutthu enna seiya vēndumendru naan yōsikka mudiyum”+ endru sonnaar.

50 adharku laabaanum betthuvēlum, “idhu yegōvaavin ērpaadu. adhanaal naangal solvadharku ondrum illai. 51 idhō, rebekkaal irukkiraal. avalai kūttikkondu pōngal. yegōvaa sonnapadiyē aval ungal ejamaanudaiya maganukku manaiviyaagattum” endru sonnaargal. 52 aabiragaamin ūliyar idhai kēttavudan mandipōttu, tharaivaraikkum kunindhu yegōvaavai vananginaar. 53 pinbu, thanga nagaigalaiyum velli nagaigalaiyum thunimanigalaiyum edutthu rebekkaalukku kodutthaar. avaludaiya annanukkum ammaavukkum vilaimadhippulla porulgalai kodutthaar. 54 adhanpin, avarum avarōdu irundha aatkalum saappittu, kuditthaargal. raatthiri angēyē thanginaargal.

andha ūliyar kaalaiyil elundhu, “en ejamaanidam pōga vēndum, ennai anuppi vaiyungal” endraar. 55 adharku andha pennin annanum ammaavum, “engal pen patthu naalaavadhu engalōdu irukkattumē, appuram pōgalaamē’ endru sonnaargal. 56 aanaal avar, “naan vandha kaariyatthai yegōvaa nallapadiyaaga muditthu kodutthirukkiraar, adhanaal nēram thaaltthaamal ennai anuppi vaiyungal. naan en ejamaanidam pōga vēndum” endraar. 57 appōdhu avargal, “pennaiyē kūppittu avaludaiya viruppatthai kētkalaamē” endru sonnaargal. 58 udanē rebekkaalai kūppittu, “ivarōdu pōga unakku sammadhamaa?” endru kēttaargal. adharku aval “sammadhamdhaan” endru sonnaal.

59 adhanaal, avargal rebekkaalaiyum*+ avaludaiya thaadhiyaiyum*+ aabiragaamin ūliyaraiyum avarudaiya aatkalaiyum anuppi vaitthaargal. 60 appōdhu avargal rebekkaalidam, “engal sagōdhariyē, unnudaiya vamsam latchakkanakkil perugattum; unnudaiya sandhadhi edhirigalin nagarangalai kaippatrattum” endru solli vaaltthinaargal.+ 61 pinbu, rebekkaalum avaludaiya panippengalum ottagangalil ēri, andha ūliyarin pinnaal pōnaargal. ippadi, andha ūliyar rebekkaalai kūttikkondu pōnaar.

62 negēbil+ kudiyirundha īsaakku, peyer-lagaai-rōyī+ endra kinatrin valiyaaga vandhaar. 63 avar saayangaala nēratthil, sila vishayangalai dhyaanippadharkaaga+ kaattuveliyil nadandhukondirundhaar. avar nimirndhu paartthapōdhu, ottagangal varuvadhu therindhadhu. 64 rebekkaalum īsaakkai paartthaal. udanē, ottagatthaivittu iranginaal. 65 appōdhu andha ūliyaridam, “nammai sandhippadharkaaga oruvar varugiraarē, avar yaar?” endru kēttaal. adharku andha ūliyar, “avardhaan en ejamaan” endru sonnaar. appōdhu, aval mukkaadu pōttukkondaal. 66 adhanpin andha ūliyar, nadandha ellaa vishayangalaiyum īsaakkidam sonnaar. 67 pinbu, īsaakku thannudaiya ammaa saaraalin kūdaaratthukku+ rebekkaalai kūttikkondu pōi, thannudaiya manaiviyaakkikkondaar. avar avalai nēsitthaar.+ ippadi, ammaavai parikoduttha+ sōgatthilirundhu mīndu aarudhal adaindhaar.