nambikkai—unmaiyilēyē nam vaalkkaiyil selvaakku selutthugiradhaa?
dhaaniyēlukku patthu vayadhudhaan aagiyirundhadhu, aanaal oru varuda kaalamaaga putrunōyinaal avadhippattu kondirundhaan. avanukku sigichaiyalittha daaktargalukkum sari avanudaiya nerungiya sondha bandhangalukkum sari, avan pilaippaan endra nambikkai illai. aanaal dhaaniyēl mattum nambikkai ilakkavillai. paditthu, periya aaraaichiyaalanaagi, endraavadhu orunaal putrunōikku marundhu kandupidikka pōvadhaaga nambikkondirundhaan. mukkiyamaaga, avanudaiya putrunōikku sigichai alippadhil kaithērndha oru daaktar avanai sandhikkavirundhadhaal migavum nambikkaiyudan irundhaan. aanaal mōsamaana sīdhōshna nilai kaaranamaaga avan edhirpaarttha andha daaktar varamudiyaamal pōivittadhu. adhanaal avan manamodindhu pōnaan. mudhanmuraiyaaga, nambikkaiyai kaivittaan. pinbu irandē naatkalil uyir vittaan.
nambikkaiyum nambikkaiyinmaiyum aarōkkiyatthai baadhikkum vidhatthai patri aaraaichi seidha sugaadhaara paniyaalar oruvar dhaaniyēlin kadhaiyai vivaritthaar. nīngalum idhupōndra kadhaigalai kēlvippattirukkalaam. udhaaranamaaga, mudhiyavar oruvar marana padukkaiyil irukkalaam, aanaal mukkiyamaana oru nigalchiyai—paasatthirkuriyavarai sandhippadharkō alladhu aandu niraivu vilaa kondaaduvadharkō—aavaludan edhirpaartthu kondirukkalaam. andha nigalchi vandhu pōna piragu, maranam sadudhiyil kavvikkolgiradhu. ippadippatta udhaaranangalil, enna sakthi selvaakku selutthugiradhu? silar ninaippadhu pōla, nambikkai unmaiyilēyē andhalavu sakthi vaaindha ondraaga irukka mudiyumaa?
nambikkaiyum nambikkaiyaana pira unarchigalum oruvarudaiya vaalkkaiyilum aarōkkiyatthilum balamaana selvaakku selutthugindrana ena anēga marutthuva aaraaichiyaalargal karutthu therivikkindranar. aanaal itthagaiya karutthukkal eppoludhum orumitthavaiyaaga iruppadhillai. aaraaichiyaalargal silar, itthagaiya urimaipaaraattalgal anaitthaiyum vinyaanappūrvamatra kattukkadhai ena odhukki thallividugindranar. udal rīdhiyilaana ubaadhaigalukku kandippaaga udal rīdhiyilaana kaaranangalē irukka vēndum ena ninaikkindranar.
aanaal, nambikkaiyin mukkiyatthuvatthai patriya sandhēga manappaanmai pudhiya ondralla. aayirakkanakkaana aandugalukku munnarē, grēkka thatthuvanyaani aristaattilidam nambikkai enbadhai varaiyarukkumpadi kētkappattapōdhu, “adhu oru pagal kanavu” ena badhilalitthaar. samībatthil, amerikka arasiyal mēdhai benjamin fraanklin pattendru ivvaaru kūrinaar: “nambikkaiyin mīdhu saarndhiruppavan pattiniyaal saavaan.”
appadiyaanaal, nambikkaiyai patriya unmaidhaan enna? adhu eppoludhumē pagal kanavudhaanaa, aagaaya kōttai katti aarudhalai thēdum oru valiyaa? alladhu, aarōkkiyatthirkaagavum magilchikkaagavum nam anaivarukkum thēvaippadum ondraa? adhu urudhiyaana aadhaaramum unmaiyaana nanmaigalum konda ondrena ninaikkavum nyaayamaana kaaranam irukkiradhaa?