vaatchtavar aanlain laibrari
vaatchtavar
aanlain laibrari
Thamil (Rōman)
  • baibil
  • prasurangal
  • kūttangal
  • bt Adhi. 8 pak. 60-67
  • “sabai samaadhaana kaalatthai anubavitthadhu”

idharku vīdiyō illai.

mannikkavum, indha vīdiyōvai iyakka mudiyavillai.

  • “sabai samaadhaana kaalatthai anubavitthadhu”
  • kadavuludaiya arasaangatthai patri ‘mulumaiyaaga saatchi kodungal’
  • thunai thalaippugal
  • idhē thagaval
  • “nī ēn ennai thunburutthugiraai?” (ap. 9:1-5)
  • ‘savulē, sagōdharanē, . . . ejamaan ennai anuppiyirukkiraar’ (ap. 9:6-17)
  • avar yēsuvai patri “udanadiyaaga prasangikka aarambitthaar” (ap. 9:18-30)
  • “niraiya pēr ejamaanin sīshargalaanaargal” (ap. 9:31-43)
  • savulai yēsu thērndhedukkiraar
    baibil sollittharum paadangal
  • dhaavīdhum savulum
    baibil sollittharum paadangal
  • isravēlin mudhal raajaa
    baibil sollittharum paadangal
kadavuludaiya arasaangatthai patri ‘mulumaiyaaga saatchi kodungal’
bt Adhi. 8 pak. 60-67

adhigaaram 8

“sabai samaadhaana kaalatthai anubavitthadhu”

thīviramaaga thunburutthiya savul thīviramaaga prasangikkiraar

appōsthalar 9:1-43-in adippadaiyil

1, 2. thamaskuvil savul enna seiyavirundhaar?

kadugaduppaana mugatthudan... pagaimai niraindha paarvaiyudan... kodūra ennatthudan... thamaskuvai nōkki nadaipōdugiraargal silar—yēsuvin sīshargalai vīdugalilirundhu tharatharavendru ilutthu, kēvalappadutthi, avargaludaiya kaigalai katti erusalēmukku konduvandhu nyaayasangam munbu nirutthuvadharkaaga.

2 indha gumbalin thalaivar savul, ērkenavē ratthakkarai padindhavar.a samībatthil, yēsuvin bakthiyulla sīsharaana sthēvaanai saga thīviravaadhigal kallerindhu kondrapōdhu ivar arugil nindru vēdikkai paartthukkondirundhaar. (ap. 7:57–8:1) erusalēmilirundha yēsuvin sīshargalai thunburutthiyadhōdu thirupthiyaagaamal thunburutthal endra thīppandhatthai ellaa idangalukkum edutthukkondu pōi thī vaikkiraar. aabatthaanadhena karudhappatta “maarkkatthai” sērndha anaivaraiyum adiyōdu alikka aakrōshamaaga alaigiraar.—ap. 9:1, 2; “thamaskuvil savulin adhigaaram” endra pettiyai paarungal.

3, 4. (a) savulukku enna nadandhadhu? (b) enna kēlvigalai naam paarkkappōgirōm?

3 thidīrendru savulai oru bayangaramaana velicham sūlndhukolgiradhu. avaradhu kūttaaligal andha velichatthai kandu adhirchiyil thidukkittu pōgiraargal. paarvai paripōga... nilaikulaindhu kīlē vilugiraar savul. kan theriyaadha savulukku vaanatthilirundhu oru kural kētkiradhu: “savulē, savulē, nī ēn ennai thunburutthugiraai?” adhirchiyil uraindhupōi, “ejamaanē, nīngal yaar?” endru savul kētkiraar. “nī thunburutthugira yēsu naandhaan” endru savulukku kidaittha badhil, uchimudhal ullangaalvarai avarai ulukki edutthirukkum.—ap. 9:3-5; 22:9.

4 savulidam yēsu mudhan mudhalil sonna vaartthaigalilirundhu naam enna katrukkollalaam? savul madham maariyapōdhu nadandha sambavangalai yōsitthu paarppadhan mūlam naam eppadi nanmaiyadaiyalaam? savul madham maariya piragu irundha amaidhiyaana kaalatthai sabai payanpadutthikkonda vidhatthilirundhu naam enna paadangalai katrukkollalaam?

thamaskuvil savulin adhigaaram

vēroru nagaratthilirundha kristhavargalai kaidhu seiya savulukku eppadi adhigaaram kidaitthadhu? yūdhargal engirundhaalum avargalmīdhu adhigaaram seluttha nyaayasangatthukkum thalaimai guruvukkum urimai irundhadhu; kutravaaligalai avargaludaiya thaainaattu aatchiyaalaridamē oppadaikkum urimaiyum thalaimai guruvukku irundhadhu. adhanaaldhaan, thamaskuvil irundha jebakkūdatthin mūppargal thalaimai kuruvidamirundhu vandha kadidhangalukku madhippu kodutthaargal.—ap. 9:1, 2.

nīdhi visaaranaigal nadattha yūdhargalukku rōmargal urimai thandhirundhaargal. adhanaaldhaan, appōsthalan pavulukku yūdhargal aindhu murai “39 saattaiyadigalai” kodutthaargal. (2 ko. 11:24) egipthai aatchi seidha ettaam thaalamikku, ki.mu. 138-il rōma thunai thūdhar oruvar eludhiya kadidhatthil ippadi kattalaiyittadhaagavum 1 makkabēyar butthagam solgiradhu: “kayavargal yaarēnum yūdhēyaavilirundhu ungalidam thappiyōdi vandhirundhaal, yūdha sattappadi avargalai dhandikkumaaru thalaimai guruvaana sīmōnidam avargalai oppuvitthuvidungal.” (1 mak. 15:21, podhu molipeyarppu) thalaimai guruvukku ērkenavē valangappattirundha adhigaaratthai thavira, yūdha sambiradhaayangal patri elum sarchaigalai thīrppadharkum avarukku adhigaaram valangappattirundhadhai ki.mu. 47-il jūliyas sīsar urudhippadutthinaar.

“nī ēn ennai thunburutthugiraai?” (ap. 9:1-5)

5, 6. savulidam yēsu sonna vaartthaigalilirundhu naam enna katrukkollalaam?

5 thamaskuvukku pōgum saalaiyil savulai idaimaritthu, “nī ēn en sīshargalai thunburutthugiraai?” endru yēsu kētkavillai. adharku badhilaaga, “nī ēn ennai thunburutthugiraai?” endrē kēttaar. (ap. 9:4) aamaam, sīshargalukku varum sōdhanaigalai thanakkē varum sōdhanaigal pōl yēsu ninaikkiraar.—mat. 25:34-40, 45.

6 kristhumīdhu konda visuvaasatthin kaaranamaaga nīngal odukkappattaal, thalarndhuvidaadhīrgal. ēnendraal, yegōvaavum yēsuvum ungal nilaimaiyai purindhukolgiraargal. (mat. 10:22, 28-31) ungal kashtam udanē nīngividaamal irukkalaam. aanaal idhai marandhuvidaadhīrgal: sthēvaan kolaikku savul udandhaiyaaga irundhadhai... erusalēmilirundha unmaiyulla sīshargalai vīdugalilirundhu savul tharatharavendru ilutthu vandhadhai... yēsu gavanitthukkondirundhaar. (ap. 8:3) irundhaalum, andha samayatthil kurukkittu avar edhuvum seiyavillai. aanaal, sthēvaanum matra sīshargalum unmaiyudan irukka kristhuvin mūlam yegōvaa balam thandhaar.

7. thunburutthalai sagitthirukka nīngal enna padigalai edukka vēndum?

7 ungalaalum thunburutthalai sagitthirukka mudiyum, indha padigalai edutthaal: (1) edhu vandhaalum sari, unmaiyudan nilaitthirukka urudhiyaaga irungal. (2) yegōvaavidam udhavi kēlungal. (pili. 4:6, 7) (3) palivaanguvadhai yegōvaavin kaiyil vittuvidungal. (rō. 12:17-21) (4) sōdhanaiyai nīkkumvarai sagitthirukka yegōvaa balam tharuvaar enbadhil nambikkaiyaaga irungal.—pili. 4:12, 13.

‘savulē, sagōdharanē, . . . ejamaan ennai anuppiyirukkiraar’ (ap. 9:6-17)

8, 9. thanakku kodukkappatta vēlaiyai patri ananiyaa eppadi unarndhaar?

8 “ejamaanē, nīngal yaar?” endru savul kēttadharku yēsu badhil sonna piragu, “nī elundhu nagaratthukkul pō; nī enna seiya vēndumendru angē unakku sollappadum” endraar. (ap. 9:6) paarvaiyilandha savul kaitthaangalaai thamaskuvukku alaitthu sellappattaar, angu oru vīttil mūndru naal viradhamirundhu jebitthaar. idharkidaiyil, andha nagaratthil irundha oru sīsharidam, adhaavadhu ‘yūdhargal ellaaraalum uyarvaaga pēsappatta’ ananiyaavidam, savulai patri yēsu pēsinaar.—ap. 22:12.

9 ananiyaavin manadhil ōdiya unarchi pilambugalai konjam karpanai seidhu paarungal! sabaiyin thalaivarē... uyirttheluppappatta yēsu kristhuvē... oru niyamippukkaaga avarai thērndhedutthu nēradiyaaga avaridam pēsinaar. avarukku kidaitthadhu saadhaarana gauravamaa, adhēsamayam saadhaarana vēlaiyaa? savulidam pōi pēsa vēndum endru yēsu sonnadhum, “ejamaanē, indha manushan erusalēmil ulla parisutthavaangalukku seidha ellaa kodumaigalai patriyum pala pēridamirundhu kēlvippattirukkirēn. ungal peyaril nambikkai vaikkira ellaaraiyum kaidhu seiya mudhanmai gurumaargal avanukku adhigaaram kodutthirukkiraargal” endru ananiyaa sonnaar.—ap. 9:13, 14.

10. ananiyaavidam yēsu pēsiya vidhatthilirundhu naam enna katrukkollalaam?

10 ananiyaa appadi sonnadharkaaga yēsu avarai thittavillai. aanaal, avar enna seiya vēndum, ēdhu seiya vēndum enbadhai thelivaaga edutthu sonnaar. adhumattumalla, indha kadinamaana vēlaiyai ēn seiya vēndum enbadharkaana kaaranatthaiyum solli avarai gauravappadutthinaar. savulai patri yēsu ippadi sonnaar: “matra dhēsatthu makkalukkum raajaakkalukkum isravēl makkalukkum ennudaiya peyarai arivippadharku avanai oru karuviyaaga thērndhedutthirukkirēn. en peyarukkaaga avan evvalavu kashtappada vēndumenbadhai naan avanukku thelivaaga kaattuvēn.” (ap. 9:15, 16) ananiyaa marupēchillaamal yēsuvin kattalaikku kīlppadindhaar. thuratthi thuratthi thunburutthiya savulai thēdi kandupiditthu, “savulē, sagōdharanē, nī vandhukondirundha valiyil unakku kaatchi koduttha ejamaanaagiya yēsudhaan ennai anuppiyirukkiraar, unakku marubadiyum paarvai kidaippadharkaagavum nī kadavuludaiya sakthiyaal nirappappaduvadharkaagavum ennai ingē anuppiyirukkiraar” endraar.—ap. 9:17.

11, 12. yēsu, ananiyaa, savul aagiyavargalai sutri nadandha sambavangalilirundhu naam enna katrukkollalaam?

11 yēsu... ananiyaa... savul... ivargalai sutri nadandha sambavangalilirundhu pala unmaigal theriyavarugindrana. udhaaranatthukku, vaakkurudhi kodutthapadiyē prasanga vēlaiyai yēsu munnindru surusuruppaaga valinadatthugiraar. (mat. 28:20) indraikku avar yaaridamum nēradiyaaga pēsaavittaalum unmaiyum vivēgamum ulla adimaiyin mūlamaaga, adhaavadhu than vīttaarmīdhu niyamitthiruppavargal mūlamaaga, prasanga vēlaiyai valinadatthugiraar. (mat. 24:45-47) aalum kuluvin valinadatthudhalin kīl prasthaabigalum payaniyargalum kristhuvai patri therindhukolla aarvamullavargalai thēdi kandupidikka anuppappadugiraargal. kadandha adhigaaratthil paartthapadi, aarvamullavargalil palar kadavulidam udhavi kēttu mandraadiyirukkiraargal. adhanaal, yegōvaavin saatchigal avargalai pōi sandhitthirukkiraargal.—ap. 9:11.

12 ananiyaa thanakku kodukkappatta vēlaiyai kīlppadidhalōdu ētrukkondaar, adhanaal aasīrvaadhatthaiyum petraar. mulumaiyaaga saatchi kodukka vēndumendra kattalaikku nīngal kīlppadigirīrgalaa? ungalukku bayamaaga irundhaalum kīlppadigirīrgalaa? silarukku, vīttukku vīdu pōi munpin theriyaadhavargalai sandhippadhu bayamaaga irukkalaam. innum silarukku vyaabaara pagudhigalil, therukkalil, tholaipēsiyil, kadidham valiyil saatchi koduppadhu endraal bayamaaga irukkalaam. ananiyaavukkum bayam irundhadhu, aanaal adhai samaalitthaar. adhanaal kadavuludaiya sakthiyai savul peruvadharku udhavum baakkiyatthai petraar.b yēsumīdhu ananiyaa nambikkai vaitthadhaalum, savulai than sagōdharanaaga paartthadhaalumdhaan avaraal andha bayatthai vella mudindhadhu. prasanga vēlaiyai yēsu valinadatthugiraar enbadhil nambikkai vaitthaal... makkalmīdhu irakkam kaattinaal... bayangaramaana virōdhigalaiyum varungaala sagōdharargalaaga paartthaal... naamum ananiyaavai pōl bayatthai vellalaam.—mat. 9:36.

avar yēsuvai patri “udanadiyaaga prasangikka aarambitthaar” (ap. 9:18-30)

13, 14. nīngal innum nyaanasnaanam edukkavillai endraal savuludaiya munmaadhiriyilirundhu enna katrukkollalaam?

13 savul, thaan katrukkonda vishayangalinpadi udanadiyaaga seyalpattaar. avar gunamaakkappatta piragu, nyaanasnaanam petru thamaskuvil irundha sīshargaludan nerungi palaga thodanginaar. aanaal, atthudan nirutthikkollavillai. “yēsudhaan kadavuludaiya magan endru jebakkūdangalil udanadiyaaga prasangikka aarambitthaar.”—ap. 9:20.

14 oruvēlai nīngal innum baibilai paditthukkondirukkirīrgal aanaal nyaanasnaanam edukkavillai endraal, savulai pōla nīngalum katrukkonda vishayangalinpadi udanadiyaaga seyalpaduvīrgalaa? unmaidhaan, kristhu seidha arpudhatthai savul than sondha anubavatthilēyē paartthaar; adhu avarai seyalpada thūndiyadhu. aanaal, matravargalumdhaan yēsu seidha arpudhangalai paartthaargal. udhaaranatthukku, sūmbiya kaiyudaiya oruvanai yēsu gunappadutthiyadhai parisēyargal silar paartthaargal. adhōdu, laasaruvai yēsu uyirttheluppiya vishayatthai yūdhargal perumbaalōr therindhirundhaargal. aanaalum, avargalil anēgar kallaagatthaan irundhaargal, ēn, kuraiyum sonnaargal. (maar. 3:1-6; yōvaa. 12:9, 10) savulō avargalai pōl irukkavillai, manam maarinaar. matravargalai pōl illaamal, savul mattum ēn udanadiyaaga seyalpattaar? ēnendraal, manidhargalaivida kadavulukkē bayandhaar, thanakku kristhu kaattiyirundha karunaiyai peridhaaga madhitthaar. (pili. 3:8) adhupōl nīngalum nadandhaal, prasanga vēlaiyil īdupaduvadharkum, nyaanasnaanam eduppadharkum yaarum ungalukku thadaiyaaga irukka anumadhikka maattīrgal.

15, 16. jebakkūdangalil savul enna seidhaar, thamaskuvil irundha yūdhargal enna seidhaargal?

15 jebakkūdatthil yēsuvai patri savul prasangam seidhapōdhu makkal matthiyil ērpatta aachariyatthai... adhirchiyai... aatthiratthai... ungalaal karpanai seidhu paarkka mudigiradhaa? “erusalēmil yēsuvin peyaril nambikkai vaikkiravargalai kodūramaaga thunburutthiyavan ivandhaanē?” endru avargal kēttaargal. (ap. 9:21) yēsuvai patri thanakku irundha ennatthai ēn maatrikkondaar enbadhai patri savul makkalukku vilakkinaar. appōdhu, ‘yēsudhaan kristhu endru . . . tharkkarīdhiyil nirūbitthu kaattinaar.’ (ap. 9:22) aanaal, tharkkarīdhiyil pēsuvadhu ellaa idangalilum sellaadhu, vellaadhu. paarambariyatthaal pūttappatta nenjangalaiyum, perumaiyinaal vilangidappatta idhayangalaiyum tharkkarīdhiyaana vilakkangalaal thagarkka mudiyaadhu. irundhaalum, savul than muyarchiyai kaivittuvidavillai.

16 mūndru varushangalukku piragum, thamaskuvil irundha yūdhargal savulai edhirtthukkondudhaan irundhaargal. kadaisiyil, avarai thīrtthukkatta mudivukattinaargal. (ap. 9:23; 2 ko. 11:32, 33; galaa. 1:13-18) vishayam kasindhapōdhu, savul nyaanamaaga seyalpattu andha idatthaivittu kilambinaar. nagaratthin madhilsuvaril irundha jannal valiyaaga kūdaiyil irangi thappitthu pōnaar. andru iravu savul thappikka ‘avarudaiya [savuludaiya] sīshargal’ avarukku udhaviyadhaaga lūkkaa solgiraar. (ap. 9:25) thamaskuvil savulin prasangatthai kētta silar manammaari kristhuvin sīshargalaaga aagiyirukkalaam endru indha vaartthaigal kaattugindrana.

17. (a) baibil satthiyatthukku makkal eppadi pradhibalikkiraargal? (b) naam thodarndhu enna seiya vēndum, ēn?

17 ungal kudumbatthukku... nanbargalukku... innum palarukku... mudhal mudhalil baibil satthiyangalai nīngal sonnapōdhu avai nyaayamaaga iruppadhai paartthu udanē avargal ētrukkolvaargal endru nīngal ninaitthirukkalaam. appadi silar ētrukkondum irukkalaam. aanaal, anēgar ētrukkondirukka maattaargal. innum sollappōnaal, ungal sondha kudumbatthaarē ungalai oru edhiriyai pōl paartthirukkalaam. (mat. 10:32-38) aanaal, vēdhavasanangalilirundhu nyaayankaatti pēsum thiramaiyai nīngal thodarndhu valartthu vandhaal, kristhava nadatthaiyai kaatthukkondaal, ungalai edhirppavargalumkūda orunaal mana kadhavai thirappaargal.—ap. 17:2; 1 pē. 2:12; 3:1, 2, 7.

18, 19. (a) savulukku aadharavaaga barnabaa pēsiyadhaal ērpatta vilaivu enna? (b) barnabaavaiyum savulaiyum naam eppadi pinpatralaam?

18 erusalēmukkul savul kaaladi edutthu vaitthapōdhu, avar kristhuvin sīsharaa endru angirundha sīshargal sandhēgappattaargal. aanaal, avarum oru sīshardhaan enbadhai barnabaa edutthu sonnapōdhu appōsthalargal avarai ētrukkondaargal, avarum silakaalam avargaludan thangiyirundhaar. (ap. 9:26-28) savul vivēgamaaga nadandhukondaar, aanaal nalla seidhiyai patri solla vetkappadavillai. (rō. 1:16) erusalēmil dhairiyamaaga prasangitthaar; yēsu kristhuvin sīshargalukku edhiraaga engē kodūramaaga thaakkudhal nadatthinaarō... angēyē dhairiyamaaga prasangitthaar. thangalukku valadhu kaiyaaga irundhavar ippōdhu katchi maarivittadhai kandu erusalēmilirundha yūdhargal adhirchiyadaindhaargal; adhanaal avarai kolla sadhitthittam thīttinaargal. “sagōdharargalukku idhu theriyavandhapōdhu, [savulai] sesariyaavukku kūttikkondupōi angirundhu dharsuvukku anuppi vaitthaargal” endru baibil solgiradhu. (ap. 9:30) ippōdhu sabai mūlam yēsu koduttha aanaikku savul adipanindhaar. adhanaal savulum payanadaindhaar, sabaiyum payanadaindhadhu.

19 savulukku aadharavaaga pēsa barnabaa munvandhaar enbadhai gavaniyungal. barnabaa seidha indha anbaana udhavi bakthimikka indha irandu ūliyargalukku idaiyil nichayam natpaiyum paasatthaiyum valartthirukkum. nīngalum sabaiyil ulla pudhiyavargalukku barnabaavai pōla udhavikkaram nīttugirīrgalaa? avargaludan sērndhu ūliyam seidhu, aanmīga rīdhiyil munnēra avargalukku otthaasaiyaaga irukkirīrgalaa? appadi seidhaal nichayam pala madangu aasīrvadhikkappaduvīrgal. nīngal oru pudhu prasthaabiyaaga irundhaal, ungalukku kidaikkum udhaviyai savulai pōla ētrukkolgirīrgalaa? anubavamulla prasthaabigaludan sērndhu ūliyam seiyumpōdhu, ūliyatthil ungal thiramai pattai thīttappadum, ungal magilchi perugum, endrum vaadaadha natpum kidaikkum.

“niraiya pēr ejamaanin sīshargalaanaargal” (ap. 9:31-43)

20, 21. andrum indrum “samaadhaana kaalatthai” kadavuludaiya ūliyargal eppadi payanpadutthikkondaargal?

20 savul madham maari paadhugaappudan pōna piragu, “yūdhēyaa, galilēyaa, samaariyaa muluvadhilum irundha sabai samaadhaana kaalatthai anubavitthadhu.” (ap. 9:31) indha saadhagamaana kaalatthai sīshargal eppadi payanpadutthikkondaargal? (2 thī. 4:2) avargal ‘visuvaasatthil balappattu vandhadhaaga’ padhivu solgiradhu. appōsthalargalum poruppilirundha matra sagōdharargalum sīshargalin visuvaasatthukku uram sērtthaargal. ‘yegōvaavukku bayandhu nadandhu, avarudaiya sakthiyin mūlam aarudhal petru’ munnēri vandha sabaiyai munnindru valinadatthinaargal. udhaaranatthukku, saarōnin samaveliyil ulla litthaa pattanatthu sīshargalai balappaduttha pēdhuru andha saadhagamaana kaalatthai payanpadutthikkondaar. andha nagaratthai sutri vaalndha niraiya pēr avarudaiya pōdhanaigalai kēttu “ejamaanmēl” visuvaasam vaitthaargal. (ap. 9:32-35) sīshargal thangaludaiya sondha vishayangalil mūlgividaamal nalla seidhiyai surusuruppaaga prasangitthaargal, oruvaraiyoruvar akkaraiyaaga gavanitthukkondaargal. adhan vilaivaaga, sabai naalukku naal “valarndhukondē” vandhadhu.

21 adhēpōl, 20-aam nūtraandin mudivil niraiya naadugalai sērndha yegōvaavin saatchigal “samaadhaana kaalatthai” anubavitthaargal. pala patthaandugalaaga kadavuludaiya makkalai adakki odukkivandha vallarasugal thidīrena vīlchiyadaindhana. prasanga vēlaimīdhu pōdappatta thadaigal thalartthappattana alladhu thagarkkappattana. prasangikka kidaittha vaaippugalai latchakkanakkaana saatchigal nandraaga payanpadutthikkondaargal. adhanaal, arpudhamaana palangalaiyum allinaargal.

22. ungalukku irukkum sudhandhiratthai eppadi nandraaga payanpadutthikkollalaam?

22 ungalukku irukkum sudhandhiratthai nīngal nandraaga payanpadutthikkolgirīrgalaa? madha sudhandhiram irukkum oru naattil nīngal vaalndhuvandhaal kadavuludaiya arasaangatthōdu sambandhappatta kaariyangalil gavanam selutthuvadharku badhilaaga sotthusugangalai naaduvadhilēyē mūlgiyirukkumpadi saatthaan ungalai thūnduvaan. (mat. 13:22) dhisai maari pōividaadhīrgal. ippōdhu nīngal anubavikkum ōralavu amaidhi kaalatthai nandraaga payanpadutthikkollungal. mulumaiyaaga saatchi koduppadharku kidaittha vaaippaaga... sabaiyai balappadutthuvadharku kidaittha vaaippaaga... adhai paarungal. marandhuvidaadhīrgal... thidīrendru ungaludaiya sūlnilai maarividalaam.

23, 24. (a) thabītthaalai patriya padhivilirundhu naam enna katrukkollalaam? (b) enna seiya naam thīrmaanamaaga irukka vēndum?

23 thabītthaal, adhaavadhu thorkaal, endra sishyaikku enna nadandhadhu enbadhai yōsitthu paarungal. ival yōppaa nagaratthil vaalndhuvandhaal. adhu litthaavilirundhu konja dhūratthildhaan irundhadhu. unmaiyulla indha sagōdhari thannudaiya nēratthaiyum selvatthaiyum nyaanamaaga payanpadutthi, “nalla kaariyangalaiyum dhaanadharmangalaiyum seidhuvandhaal.” aanaal thidīrena vyaadhippattu irandhuvittaal.c adhanaal yōppaavilirundha sīshargal... mukkiyamaaga thabītthaalin nalla seyalgalaal nanmaiyadaindha vidhavaigal... udaindhupōi utkaarndhuvittaargal. adakkam seiyappaduvadharkaaga avaludaiya udal thayaar seiyappattukkondirundha samayatthil pēdhuru vīttirkul nulaindhu oru arpudhatthai seidhaar. adhupōndra arpudhatthai yēsu kristhuvin appōsthalargal yaarumē adhuvarai seidhadhillai. pēdhuru jebam seidhu thabītthaalai uyirttheluppinaar! pinbu, vidhavaigalaiyum sīshargalaiyum alaitthu thabītthaalai avargalidam oppadaitthaar. appōdhu avargaludaiya ullatthil perukkeduttha sandhōshatthai konjam karpanai seidhu paarungal. varungaalatthil varavirundha sōdhanaigalai sandhikka indha sambavangal sīshargalai nichayam balappadutthiyirukkum! “yōppaa nagaram muluvadhum indha seidhi paraviyadhu; niraiya pēr ejamaanin sīshargalaanaargal.”—ap. 9:36-42.

udambu mudiyaadha vayadhaana oru sagōdharikku innoru sagōdhari pūkkalai kodukkiraar.

nīngal eppadi thabītthaalai pinpatralaam?

24 thabītthaalai patriya indha padhivilirundhu irandu mukkiyamaana kurippugalai katrukkolgirōm. (1) namakku eppōdhu vēndumaanaalum enna vēndumaanaalum nadakkalaam. appadiyendraal, uyir irukkumpōdhē kadavulidam nalla peyar sambaadhippadhu evvalavu mukkiyam! (pra. 7:1) (2) uyirttheludhal nambikkai orupōdhum poi aagaadhu. thabītthaal seidha ennatra nalla seyalgalai yegōvaa gavanitthaar, palanum thandhaar. nammudaiya nalla seyalgalaiyum avar nichayam nyaabagatthil vaippaar, armagedhōnukku munbu naam irandhuvittaal nammai uyirttheluppuvaar. (ebi. 6:10) adhanaal, ippōdhu naam ‘baadhagamaana kaalatthai’ porutthu vandhaalum sari, “samaadhaana kaalatthai” anubavitthu vandhaalum sari, kristhuvai kuritthu mulumaiyaaga saatchi koduppadhil mummuramaaga seyalpaduvōmaaga!—2 thī. 4:2.

savul endra parisēyar

sthēvaan kallerindhu kollappattadhai vēdikkai paartthukkondirundha ‘savul endra ilam manidhan’ dharsu nagaratthai sērndhavar. indha nagaram rōma aatchikku utpatta silisiyaavin thalainagaraaga irundhadhu; indru idhu thurukkiyin thenpagudhiyil irukkiradhu. (ap. 7:58) andha kaalatthil angē oru periya yūdha samudhaayamē irundhadhu. savul eludhiya padhivinpadi paartthaal avar ‘ettaam naalil virutthasēdhanam seiyappattavar, isravēl dhēsatthai sērndhavar, benyamīn kōtthiratthai sērndhavar, ebireyargalukku pirandha ebireyar, thiruchattatthai kadaippidippadhil parisēyar.’ indha kaaranangalukkaagatthaan avar nalla peyaraiyum madhippumariyaadhaiyum petra oru yūdharaaga vilanginaar!—pili. 3:5.

parisēyaraaga irukkum savul.

grēkka kalaachaaratthin maiyamaaga vilangiya... selva selippumikka... oru vaniga nagaratthildhaan savulin vīdu irundhadhu. dharsuvil valarndhadhaal savulukku grēkka baashai therindhirundhadhu. anēgamaaga avar oru yūdha palliyildhaan paditthiruppaar. avar vaalndha ūril podhuvaaga ellaarum kūdaarattholil seidhuvandhadhaal avarum andha tholilai katrukkondaar. anēgamaaga, than appaavidamirundhu avar andha tholilai chinna vayadhil katriruppaar.—ap. 18:2, 3.

pirappilēyē savul oru rōma kudimagan endrum appōsthalar butthagam solgiradhu. (ap. 22:25-28) appadiyendraal, savulin munnōrgalil yaaraavadhu oruvar ērkenavē rōma kudiyurimaiyai petrirukka vēndum. savulin kudumbatthaar rōma kudiyurimaiyai eppadi petraargal enbadhu namakku theriyaadhu. eppadiyirundhaalum sari, idhu avargalukku andha maagaanatthil samūga andhasthai petru thandhirukkum. adhanaal yūdha, grēkka, rōma kalaachaarangalai patri nandraaga purindhukolvadharku savulin pinnaniyum padippum avarukku kaikodutthana.

sumaar 13 vayadhil, 840 kilōmīttar dhūratthil irukkum erusalēmukku pōi savul than padippai thodarndhirukkalaam. angē parisēyargalin paarambariyatthai pōdhippadhil pērpetru vilangiya gamaaliyēlin kaaladiyil avar kalvi payindraar.—ap. 22:3.

vēdhavasanangalaiyum yūdhargalin vaaimoli sattangalaiyum katru manappaadam seivadhu indha kūdudhal kalviyil adangiyirundhadhu; idhu kittatthatta indraiya palgalaikkalaga padippukku samam. gamaaliyēlidam nandraaga padittha maanavarukku nalla edhirkaalam kaatthirundhadhu. savulum appadippatta oru maanavaraagatthaan irundhirukka vēndum. pirpaadu avar ippadi eludhinaar: “en munnōrgaludaiya paarambariyangalai kadaippidippadhil migavum vairaakkiyamaaga irundhēn. adhanaal, en dhēsatthil en vayadhilirundha niraiya pēraivida yūdha madhatthai pinpatruvadhil sirandhavanaaga irundhēn.” (galaa. 1:14) sollappōnaal, yūdha paarambariyatthin mīdhu savulukku irundha patrudhaan, thavalum paruvatthilirundha kristhava sabaiyai kodūramaaga thunburuttha avarai thūndivittadhu.

thabītthaal—‘niraiya nalla kaariyangalai seidhuvandhaal’

udhavi kētkum oruvarukku thabītthaal udhavi seigiraal.

thabītthaal, yōppaa thuraimuga nagaratthil irundha kristhava sabaiyin oru angatthinaraaga irundhaar. avar “niraiya nalla kaariyangalaiyum dhaanadharmangalaiyum seidhu” vandhadhaal saga kristhavargal avarmīdhu adhiga anbu vaitthirundhaargal. (ap. 9:36) yūdhargalum matra dhēsatthai sērndhavargalum ondraaga vaalndhu vandha pagudhigalil irundha yūdhargalai pōlavē thabītthaalukkum irandu peyargal irundhana; ondru ebireya alladhu aramēyik peyaraaga irundhirukkalaam, matrondru grēkka alladhu latthīn peyaraaga irundhirukkalaam. thorkaal endra grēkka peyardhaan aramēyik moliyil “thabītthaal” endru sollappadugiradhu. indha irandu peyargalukkumē “maan” endru arttham.

thabītthaal nōivaaippattu thidīrena irandhuvittadhaaga therigiradhu. andha kaalatthu valakkappadi thabītthaalin prēdham adakkam seiyappaduvadharku munbu kulippaattappattadhu. pinbu vīttin mēlaraiyil vaikkappattadhu; adhu avarudaiya sondha vīdaaga irundhirukkalaam. matthiya kilakku pagudhiyil veppanilai adhigamaaga irundhadhaal irandhavargalin udalai andha naalil alladhu aduttha naalil adakkam seivadhu valakkam. adhanaal, appōsthalan pēdhuru litthaa endra pakkatthu ūril iruppadhai yōppaavilirundha kristhavargal kēlvippattu, thabītthaalai adakkam seivadharku munbu avarai kaiyōdu alaitthu vara irandu pērai anuppinaargal. yōppaavukkum litthaavukkum idaiyē 18 kilōmīttar dhūramdhaan enbadhaal sumaar naangu maninēra nadaippayanatthil yōppaavukku pēdhuru vandhu sērndhuvidalaam. (ap. 9:37, 38) “seidhi solli anuppumpōdhu irandu pērai anuppuvadhu pūrva yūdha madhatthavarin valakkam; adharku oru kaaranam, oruvar sollum seidhiyai matravar urudhippadutthuvaar enbadhē” endru baibil arinyar oruvar solgiraar.

pēdhuru vandhu sērndhapōdhu enna nadandhadhu? “avarai andha maadi araikku kūttikkondu pōnaargal; vidhavaigal ellaarum avaridam vandhu, thorkaal thangalōdirundha kaalatthil thaitthu kodutthirundha niraiya udaigalaiyum angigalaiyum kaatti aludhaargal” endru baibilil vaasikkirōm. (ap. 9:39) sabaiyil irundhavargal thabītthaalai nēsitthadharku oru kaaranam, avargalukkaaga avar thuni thaitthu koduppadhu valakkam. ul angigalaiyum mēl angigalaiyum thabītthaal thaitthu kodutthaar. thabītthaalē thuni vaangi thaitthu kodutthaaraa, illai sagōdharargal koduttha thunigalai thaitthu mattumē kodutthaaraa enbadhu namakku theriyaadhu. eppadiyirundhaalum sari, avar seidha ‘dhaanadharmangal’ makkalin anbai sambaadhitthu kodutthana.

andha mēlaraiyil thabītthaalukkaaga makkal aludhu pulambikkondirundhadhai paartthapōdhu pēdhuruvin manamum nichayam melugaai urugiyirukkum. ēnendraal, “indha pulambal yavīruvin vīttil kētta pulambalai pōl irukkavillai. angē kulal ūdhugiravargalin satthamum, kūlikku maaradikkum pengalin alukuralumē niraindhirundhadhu. aanaal, ingē yaarum aluvadhupōl paasaangu seiyavillai” endru richard lenski endra baibil arinyar solgiraar. (mat. 9:23) thabītthaalukkaaga aludhavargal unmaiyilēyē dhukkappattu aludhaargal. thabītthaalin kanavarai patri endha padhivum illaadhadhaal avar thirumanamaagaadhavar endra mudivukkē anēgar vandhirukkiraargal.

yēsu thannudaiya sīshargalukku sila varangalai kodutthapōdhu ‘irandhavargalai uyirōdu eluppum’ sakthiyaiyum kodutthaar. (mat. 10:8) yavīruvin magalaiyum innum silaraiyum yēsu uyirttheluppiyapōdhu pēdhuru avarōdu irundhaar; aanaal, appōsthalargal idharkumun yaaraiyum uyirttheluppiyadhaaga baibilil endha padhivum illai. (maar. 5:21-24, 35-43) ippōdhu pēdhuru... andha maadi araiyil irundhavargalai veliyē anuppivittu, urukkamaaga jebam seidhaar; appōdhu, thabītthaal kannai thirandhu elundhu utkaarndhaar. angirundha parisutthavaangalidamum vidhavaigalidamum avargalin anbukkuriya thabītthaalai pēdhuru oppadaitthapōdhu... uyirōdu oppadaitthapōdhu... avargal evvalavu sandhōshappattiruppaargal!—ap. 9:40-42.

a “savul endra parisēyar” endra pettiyai paarungal.

b podhuvaaga, kadavuludaiya sakthiyin varangal appōsthalargal mūlamē kodukkappattana. aanaal indha sandharppatthil, savulukku ananiyaa varangalai kodukka yēsu adhigaaram kodutthadhaaga therigiradhu. savul madham maariya piragu, konja kaalatthukku 12 appōsthalargaludan thodarbukollaamal irundhaar. irundhaalum, indha kaalappagudhi muluvadhum avar surusuruppaagavē seyalpattuvandhirukkalaam. adhanaaldhaan, savul prasanga vēlaiyai seivadharku thēvaiyaana balatthai perumpadi yēsu paartthukkondaar.

c “thabītthaal—‘niraiya nalla kaariyangalai seidhuvandhaal’” endra pettiyai paarungal.

    Thamil prasurangal (1993-2025)
    veliyēravum
    ulnulaiyavum
    • Thamil (Rōman)
    • pagiravum
    • viruppangal
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • vidhimuraigal
    • thaniyurimai
    • praivasi setting
    • JW.ORG
    • ulnulaiyavum
    pagiravum