yōnaavidam kadavul kaattiya porumai

asīriyaavil ninivē endra nagaram irundhadhu. angē vaalndha makkal kettavargalaaga irundhaargal. avargalai thirundhi vaala solvadharkaaga, yegōvaa thannudaiya thīrkkadharisi yōnaavai angē pōga sonnaar. aanaal, yōnaa ninivēkku pōgaamal, edhir dhisaiyil ōdippōga ninaitthaar. adhanaal, tharshīsukku pōgira oru kappalil ērinaar.

andha kappal pōikkondirundhapōdhu, bayangaramaana puyal vīsiyadhu. kappalai ōttiyavargal bayandhu pōnaargal. thangal kadavulgalidam vēndi, ‘ēn ippadi nadakkiradhu’ endru kēttaargal. kadaisiyil yōnaa avargalidam, ‘ennaaldhaan ippadi nadakkiradhu. yegōvaa sonnadhai seiyaamal naan ōdivandhuvittēn. ennai thūkki kadalil pōdungal. appōdhu, puyal nindruvidum’ endru sonnaar. yōnaavai thūkki kadalil pōda avargalukku pidikkavillai. aanaal, thannai kadalil pōdumpadi yōnaa sollikkondē irundhaar. avarai kadalil pōttadhum, puyal nindruvittadhu.

‘ini avvalavudhaan’ endru yōnaa ninaitthaar. avar kadalukkul konjam konjamaaga mūlgikkondirundhapōdhu, yegōvaavidam jebam seidhaar. appōdhu, yegōvaa oru periya mīnai anuppinaar. adhu yōnaavai vilungiyadhu. aanaal, avar saagavillai. andha mīnin vayitrukkul irundhu yōnaa jebam seidhaar. ‘ini eppōdhum ungal pēchai kētpēn’ endru kadavulidam satthiyam seidhaar. mīnin vayitril yōnaavai mūndru naatkal yegōvaa batthiramaaga paadhugaatthaar. piragu, andha mīn avarai karaiyil thuppumpadi seidhaar.

ninivēkku pōgumpadi marubadiyum yōnaavidam yegōvaa sonnaar. indha dhadavai, yegōvaa pēchai yōnaa kēttaar. avar ninivēkku pōi, ‘innum 40 naatkalil, ninivē alindhuvidum’ endru andha ketta makkalidam sonnaar. aanaal, edhirpaarkkaadha ondru nadandhadhu! ninivē makkal yōnaa sonnadhai kēttu thirundhinaargal. ninivēyin raajaa than makkalidam, ‘nīngal kadavulidam vēndungal. thirundhi vaalungal. oruvēlai, kadavul nammai alikkaamal vittuvidalaam’ endru sonnaan. makkal thirundhiyadhai yegōvaa paartthaar. adhanaal, ninivēyai alikkavillai.

ninivēyai kadavul alikkaadhadhai paartthu yōnaa kōbappattaar. konjam yōsitthu paar: yōnaavidam yegōvaa porumaiyaaga irundhaar, irakkam kaattinaar. aanaal yōnaa, andha ninivē makkalukku irakkam kaattavillai. adharku badhilaaga, mugatthai thūkki vaitthukkondu andha nagaratthukku veliyē irundha suraikkaai kodiyin nilalil utkaarndhaar. sīkkiratthil, andha kodi pattuppōivittadhu. adhanaal yōnaavukku innum kōbam kōbamaaga vandhadhu. appōdhu yegōvaa avaridam, ‘ninivē makkalukkaaga kavalaippadaamal indha kodikkaaga nī romba kavalaippadugiraai. naan avargalukku irakkam kaattinēn, adhanaaldhaan avargal pilaitthaargal’ endru sonnaar. chedi kodigalaivida ninivē makkaldhaan romba mukkiyam endru yōnaavukku puriya vaitthaar.