kristhavargalaaga vaalungal
“ēdhaavadhu sēmitthu vaiyungal”
manamuvandhu nankodai kodukkum vishayatthil ‘irukkumpōdhu paartthukkollalaam’ endru naam ninaikka kūdaadhu. adharkaaga naam ‘ēdhaavadhu sēmitthu vaippadhai’ valakkamaakkikkolla vēndum endru appōsthalan pavul urchaagappadutthinaar. (1 ko. 16:2) indha arivuraiyai naam pinpatrinaal thūya vanakkatthai aadharikka mudiyum, idhu namakku romba sandhōshatthai kodukkum. ‘naan kodukkira nankodai romba kammiyaaga irukkiradhē’ endru naam ninaikkalaam. aanaal, nammudaiya madhippumikka porulgalaal yegōvaavai magimaippaduttha vēndum endra nam aasaiyai avar uyarvaaga madhikkiraar.—nīdhi. 3:9.
ēdhaavadhu sēmitthu vaitthadharku nandri endra vīdiyōvai paartthuvittu indha kēlvigalukku badhil sollungal:
thittamittu nankodai koduppadhaal kidaikkum nanmaigal enna?
‘ēdhaavadhu sēmitthu vaippadharkaaga’ silar enna seigiraargal?