kudumba speshal
paasatthai kaattuvadhu eppadi?
kaalam pōgappōga, sila kanavan-manaivikku idaiyil paasam kuraindhukondē pōgiradhu. ungaludaiya vaalkkaiyilum idhudhaan nadakkiradhaa? appadiyendraal, nīngal enna seiyalaam?
nīngal therindhirukka vēndiyavai
thirumana bandham balappada paasam kaattuvadhu rombavē mukkiyam. nammudaiya udalnalatthai kattikkaappadharku, saappiduvadhum thannīr kudippadhum eppadi mukkiyamō, appaditthaan thirumana bandhatthai kattikkaappadharku paasam kaattuvadhu mukkiyam. kalyaanamaagi pala varushangal aagiyirundhaalkūda, thanmēl anbum akkaraiyum iruppadhai thannudaiya thunai thodarndhu velikkaatta vēndum endru ellaarum virumbuvaargal.
unmaiyaana anbu suyanalamaaga nadandhukollaadhu. unmaiyaana anbu matravargaludaiya sandhōshatthukku mukkiyatthuvam kodukkum. adhanaal, oru anbaana thunai thanakku thōndrumpōdhu mattum paasatthai kaatta maattaar. thannudaiya thunaikku eppōdhu paasam thēvaippadugiradhu enbadhai purindhukondu andha samayatthilum paasatthai kaatta muyarchi seivaar.
podhuvaaga kanavargalaivida manaivigaldhaan paasatthukku adhigamaaga ēnguvaargal. oru kanavar than manaivimēl uyiraiyē vaitthirukkalaam. aanaal, verumanē kaalaiyilō raatthiriyilō udaluravu vaitthukkolvadharku munbō paasam kaattinaal, kanavarukku nijamaagavē thanmēl paasam irukkiradhaa endra sandhēgam manaivikku vandhuvidum. adhanaal, ellaa samayatthilum ungaludaiya paasatthai velikkaattungal.
nīngal seiya vēndiyavai
paasamaaga pēsungal. “ai lav yū,” “en uyirē nīdhaan/nīngadhaan” pōndra vaartthaigalai sonnaal ungal thunaikku romba sandhōshamaaga irukkum.
baibil aalōsanai: “idhayatthil niraindhiruppadhaiyē vaai pēsugiradhu.”—matthēyu 12:34.
tips: ungal paasatthai vaartthaigalil solvadhōdu nirutthikkollaadhīrgal, eludhiyum kodungal. udhaaranatthukku, kaard eludhi kodungal, alladhu i-meyililō fōnilō mesēj anuppungal.
paasatthai velikkaattungal. kattiyanaippadhan mūlamō, muttham koduppadhan mūlamō, verumanē kaigalai kōrtthukkolvadhan mūlamōkūda ungal thunaiyin mīdhu ungalukku unmaiyaana paasam iruppadhai kaattalaam. menmaiyaana sparisam... kanivaana paarvai... aagiyavatrin mūlamum, avvappōdhu parisu koduppadhan mūlamum unmaiyaana akkaraiyai kaattalaam. adhumattumalla, paigalai thūkkikkolvadhu... kadhavai thirandhuviduvadhu... paatthirangalai kaluvuvadhu... thuni thuvaippadhu... alladhu ēdhaavadhu samaitthu koduppadhu... pōndra udhavigalai ungal manaivikku seiyalaam. idhaiyellaam avargal verum udhaviyaaga paarkka maattaargal, ungal paasatthin velikkaattaaga paarppaargal!
baibil aalōsanai: “ungaludaiya sollil mattumalla, seyalilum anbu kaatta vēndum.” —1 yōvaan 3:18.
tips: kalyaanatthukku munbu endhalavu anbaiyum paasatthaiyum kaattinīrgalō adhēpōl ippōdhum kaattungal.
ungal thunaiyōdu sērndhu nēram selavidungal. nīngal irandu pērum thaniyaaga nēram selavidumpōdhu ungal thirumana bandham balappadum. adhōdu, ungal thunaiyōdu sērndhu nēram selaviduvadhai nīngal virumbugirīrgal enbadhai avar purindhukolvaar. aanaal, pillaigal irundhaalō niraiya vēlaigal irundhaalō ungalukkendru nēratthai odhukkuvadhu perumpaadaaga irukkalaam. appadiyendraal, konja nēramaavadhu nīngal irandu pērum sērndhu selavida muyarchi seiyalaam; udhaaranatthukku, nīngal irandu pēr mattum ‘vaakking’ pōivittu varalaam.
baibil aalōsanai: “miga mukkiyamaana kaariyangal evai endru nīngal nichayappadutthikkolla vēndum.”—pilippiyar 1:10.
tips: bisiyaaga irukkum sila thambadhigal, thaniyaaga nēram selaviduvadharkaaga vaaratthil oru naalai alladhu vaarayirudhi naatkalai avvappōdhu odhukkugiraargal.
ungal thunaiyai patri nandraaga therindhukollungal. paasatthai edhirpaarkkum vishayatthil ovvoruvarum ovvoru maadhiri iruppaargal. adhanaal, oruvarukku oruvar eppadi paasam kaatta vēndum... innum adhiga paasam kaatta vēndumaa... endrellaam nīngalum ungal thunaiyum kalandhupēsungal. thunaiyin thēvaiyai therindhukonda piragu, adhai pūrtthiseiya kadinamaaga muyarchi seiyungal. nilaiyaana thirumana vaalkkaikku paasatthai velikkaattuvadhu avasiyam enbadhai marandhuvidaadhīrgal.
baibil aalōsanai: “anbu . . . suyanalamaaga nadandhukollaadhu.”—1 korindhiyar 13:4, 5.
tips: paasam kaattumpadi ungal thunaiyai varpurutthaadhīrgal. ‘ennōda kanavar/manaivi enmēla innum paasamaa nadandhukka naan enna seiyalaam?’ endru yōsiyungal.