kadaisiyil appaavōdu ondrusērndhēn!

en kadandhakaala vaalkkai

filippainsil, paagsaanhaan endra ūrukku pakkatthil pugalpetra oru nīrvīlchi irukkiradhu. niraiya sutrulaa payanigal angē varuvaargal. andha ūrildhaan varumaiyaana sūlalil en appaa naardō larōn valarndhaar. adhōdu, arasaanga adhigaarigal, pōlīskaarargal, kūda vēlai seigiravargal ena ellaarumē ūlal seivadhai paartthu avar kodhitthuppōyirundhaar.

ettu pillaigalaiyum valarkka en appaavum ammaavum rombavē paadupattaargal. mukkaalvaasi nēram avargal vīttilēyē irukka maattaargal; malaigalil irundha vayalgalil vēlai seivadharkaaga pōividuvaargal. en annan rōdīliyōvum naanum engalai naangalē gavanitthukkolla vēndiyirundhadhu. niraiya nēram naangal pasiyil vaadinōm. ōdiyaadi vilaiyaada vēndiya vayadhil adharkaana vaaippē engalukku kidaikkavillai. ēnendraal, ēlu vayadhilirundhu naangalum thōppu vēlaikku pōga vēndiyirundhadhu. thēngaaigalai mūttai mūttaiyaaga thūkkikkondu pōnōm, adhuvum uyaramaana malaimēl! thūkka mudiyaadha alavukku niraiya thēngaaigal irundhaal, mūttaiyai ilutthukkondu pōga vēndiyirundhadhu.

appaa adikkadi engalai aditthu udhaitthaar. adhukūda paravaayillai, engal ammaavaiyum aditthadhaitthaan engalaal thaangikkollavē mudiyavillai. enna seidhu paartthum avarai thadukka engalaal mudiyavillai. adhanaal, valarndhu aalaana piragu avarai thīrtthukkattivida vēndumendru naanum annanum ragasiyamaaga pēsi vaitthukkondōm. paasamaana oru appaavukkaaga naan ēngaadha naalē illai.

appaa seidha kodumaigalai paarkka paarkka erichalaaga irundhadhu; kadaisiyil, verutthuppōi vīttaivittē vandhuvittēn. appōdhu enakku 14 vayadhu. konja naalukku theru theruvaaga alaindhukondirundhēn. bōdhaipporulai (marihūvaanaa) edutthukkollavum aarambitthēn. adhan piragu, oru vēlaiyil sērndhēn; sutrulaa payanigalai nīrvīlchikku padagil kūttikkondu pōvadhudhaan andha vēlai.

sila varushangalukku piragu manilaavilulla oru palgalaikkalagatthil sērndhu padikka aarambitthēn. aanaal, vēlai seiya ovvoru sani nyaayirum paagsaanhaanukku pōivittu vandhēn. adhanaal, padippadharku adhiga nēram kidaikkavillai. arttham illaadha vaalkkai vaalvadhupōl thōndriyadhu. marihūvaanaa edutthum en kavalai kuraiyavillai. adhanaal, innum sakthivaaindha bōdhaipporulgalai (metthamfettamains, kokkeyin, heraayin) edutthukkolla aarambitthēn. bōdhai palakkam vandhadhum pengal sagavaasamum vandhuvittadhu. adhōdu, varumaiyaiyum, anīdhiyaiyum, kashtangalaiyum paarkka paarkka veruppaaga irundhadhu. arasaangatthaaldhaanē indha nilaimai endru ninaitthu arasaangatthai verukka aarambitthēn. “vaalkkai ēn ivlō mōsamaa irukku?” endru kadavulidam kēttēn. niraiya madhangalil badhil thēdinēn, aanaal kidaikkavillai. kavalai adhigamaanadhudhaan micham. kavalaiyai marakka innumadhiga bōdhaipporulai edutthukkondēn.

1972-il, filippainsil irundha maanavargal arasaangatthukku edhiraaga pōraattangalai nadatthinaargal. andha pōraattangal ondril naanum kalandhukondēn; adhu bayangara adidhadiyil pōi mudindhadhu. niraiya pēr kaidhu seiyappattaargal. sila maadhangalukku piragu, naadu muluvadhum raanuva sattam amalpadutthappattadhu.

pōraattatthil kalandhukondadhaal engē maattikkolvēnō endru bayandhu, marubadiyum theruvil vaala aarambitthēn. bōdhaipporulgalai vaanga panam thēvaippattadhaal thirudavum aarambitthuvittēn. sollappōnaal, panakkaarargalukkum velinaattukkaarargalukkum en udambai virkum alavukku pōivittēn. ‘vaalndhaa enna, setthaa enna’ endra ninaippukūda enakku vandhuvittadhu.

idharkidaiyil, en ammaavum thambiyum yegōvaavin saatchigalōdu baibilai padikka aarambitthaargal. adhai paartthu appaavukku kōbam thalaikkēriyadhu. avargaludaiya baibil butthagangalai thī vaitthu kolutthivittaar. aanaalum, avargal irandu pērum thalarndhupōgavē illai. avargal nyaanasnaanam edutthu yegōvaavin saatchigalaaga aanaargal.

orunaal, oru yegōvaavin saatchi baibilai patri en appaavidam pēsinaar; indha ulagatthil kadavuludaiya nīdhiyaana aatchi varappōvadhai patri avaridam sonnaar. (sangīdham 72:12-14) aniyaaya akkiramangalukku kadavul mudivukattuvaar endra vishayam appaavin manadhai thottadhu. adhanaal, baibilai paditthuppaarkka avar mudivu seidhaar. kadavuludaiya nīdhiyaana aatchiyai patri mattumalla, kanavargalukkum appaakkalukkum kadavul kodutthirukkum poruppugalai patriyum baibililirundhu avar therindhukondaar. (ebēsiyar 5:28; 6:4) konja naalil, avarum enkūda pirandha ellaarum yegōvaavin saatchigalaaga aanaargal. aanaal, appōdhu naan vīttil illaadhadhaal, idhellaam enakku theriyavillai.

baibil en vaalkkaiyai maatriyadhu

1978-il naan aasthirēliyaavukku kudimaari pōnēn. adhu amaidhiyaana naadu, vasadhiyaana naadumkūda. aanaal, angukūda enakku nimmadhi kidaikkavillai. adhanaal, kudippadhaiyum bōdhaipporul edutthukkolvadhaiyum naan nirutthavillai. sila maadhangal kalitthu yegōvaavin saatchigal ennai sandhitthaargal. amaidhiyum samaadhaanamumaana ulagam varappōvadhai patri baibililirundhu avargal kaattinaargal. andha vishayam enakku romba piditthirundhadhu. aanaalum, avargalidamirundhu thalliyē irukka vēndumendru ninaitthēn.

konja naalukku piragu, marubadiyum filippainsukku pōi sila vaaram thanginēn. en appaa adiyōdu maarivitta vishayatthai enkūda pirandhavargal appōdhudhaan sonnaargal. aanaalum, en manam aaravē illai, adhanaal appaavin mugatthil mulikkakkūda enakku pidikkavillai.

indha ulagatthil ēn ivvalavu kashtangalum aniyaayangalum irukkindrana endru en kadaisi thangai baibililirundhu edutthu kaattinaal. appōdhu avalukku tīnēj vayadhudhaan. avvalavu chinna vayadhil en kēlvigalukku aval badhil sonnadhai paartthu aachariyappattēn. naan kilambi varuvadharku munbu, en appaa ennidam, nīngal būmiyil paradhīsil endrum vaalalaama endra butthagatthai kodutthu, “ini nī nimmadhiya thēdi vēra engayum alaiya vēndaam, idha padichaalē pōdhum” endru sonnaar. aasthirēliyaavukku pōna piragu yegōvaavin saatchigalai paartthu pēsumpadiyum sonnaar.

appaa sonnapadiyē naan yegōvaavin saatchigalai thēdinēn. brisbēnil en vīttukku pakkatthil avargaludaiya raajya mandram irundhadhai kandupiditthēn. avargalidam baibilai katrukkolla aarambitthēn. ūlalē illaadha kadavuludaiya arasaangam sīkkiratthil indha ulagatthai aatchi seiyum endru (dhaaniyēl 7-aam adhigaaram, ēsaayaa 9-aam adhigaaram pōndra pagudhigalil) baibil solvadhai naan therindhukondēn. pūnjōlaiyaaga maarappōgum indha būmiyil naam sandhōshamaaga vaalappōvadhai patri katrukkondēn. adhanaal, kadavulukku pidittha maadhiri vaala aasaippattēn. aanaal, adharku ennudaiya gunangalai maatrikkolla vēndum... bōdhaipporul palakkatthaiyum kudippalakkatthaiyum vittolikka vēndum... olukkanketta vaalkkai vaalvadhai niruttha vēndum... endrellaam therindhukondēn. eppadiyō kashtappattu ennudaiya ketta palakkangalai vittuvittēn. ennōdu vaalndhukondirundha pennin sagavaasatthaiyum vittuvittēn. matra vishayangalilum maatrangal seiya yegōvaavidam udhavi kēttēn. avarmēl naan vaitthirundha nambikkai adhigamaagikkondē pōnadhu.

oruvarai adiyōdu maatrum sakthi baibilukku irukkiradhu enbadhai naan konjam konjamaaga purindhukondēn. naam muyarchi seidhaal, nam subaavatthai maatrikkolla mudiyum endru baibil solgiradhu. (kolōseyar 3:9, 10) appadi naan muyarchi seidhapōdhudhaan, en appaavum unmaiyilēyē maariyiruppaar enbadhai ennaal purindhukolla mudindhadhu. adhan piragu avarmēl irundha veruppum kōbamum pōivittadhu. avarōdu samaadhaanamaaga vēndumendru ninaitthēn. adhanaal, chinna vayadhilirundhu avarmēl valartthirundha manakkasappai vittuvittu, avarai manadhaara mannitthēn.

enakku kidaittha nanmaigal

ilavayadhil naan matravargalai paartthu ketta valiyil pōnēn. ketta sagavaasam nammai kedutthuvidum endru baibil solvadhu en vaalkkaiyil nūtrukku nūru unmaiyaaga irundhadhu. (1 korindhiyar 15:33) aanaal, yegōvaavin saatchigal matthiyil enakku nalla nalla nanbargal kidaitthirukkiraargal. thirundhi vaala avargal enakku udhaviyirukkiraargal. avargalil orutthidhaan en arumaiyaana manaivi lōrettaa. ippōdhu naangal irandu pērum sērndhu, baibilai patri therindhukolla matravargalukku udhavi seidhuvarugirōm.

baibil en appaavai oru nalla kanavaraaga... panivum saanthamum ulla kristhavaraaga... maatriyadhu. avar appadi maaruvaar endru naan kanavilkūda ninaitthadhillai. 1987-il naan nyaanasnaanam edutthu oru yegōvaavin saatchiyaaga maariya piragu en appaavai marubadiyum sandhitthēn. appōdhudhaan, en vaalkkaiyilēyē mudhal muraiyaaga avar ennai kattippiditthaar!

en appaa en ammaavōdu sērndhu, 35 varushatthukkum mēlaaga, baibilil irukkum sandhōshamaana seidhiyai patri matravargalukku sonnaar. kadina ulaippaali, karisanaiyaanavar, ōdi ōdi udhavugiravar endrellaam en appaa peyaredutthaar. avaridam madhippumariyaadhaiyōdum paasatthōdum nadandhukolla naan palagikkondēn. sollappōnaal, avarudaiya maganaaga iruppadhai ninaitthu perumaippattēn. 2016-il avar irandhuvittaar. aanaal, adikkadi avarai aasaiyaaga ninaitthu paarkkirēn. baibil aalōsanaigalinpadi nadandhadhaal avarum naanum engal subaavatthai adiyōdu maatrikkondōm. ippōdhu en manadhil endha vidhamaana veruppum illai. mukkiyamaaga, paralōga thagappanaagiya yegōvaavai patri therindhukolla enakku vaaippu kidaitthadharkaaga nandriyōdu irukkirēn. kudumbangal padugira kashtangalukku kaaranamaana ellaavatraiyum olitthukkattappōvadhaaga avar vaakku kodutthirukkiraar.