pūnjōlai būmiyai patri yegōvaa koduttha vaakkurudhi niraivērumaa endru sandhēgappadugiravargalidam enna sollalaam? mudhalil, yegōvaavē indha vaakkurudhiyai kodutthirukkiraar. “simmaasanatthil utkaarndhirukkiravar, ‘idhō! naan ellaavatraiyum pudhidhaakkugirēn’ endru sonnaar” endru baibil solgiradhu. koduttha vaakkai kaappaatruvadharkaana nyaanamum, sakthiyum, aasaiyum yegōvaavukku irukkiradhu. irandaavadhaaga, avar koduttha vaakku ērkenavē niraivērivittadhupōl avar solgiraar. adhu kandippaaga nadakkum endru avarukku theriyum. “indha vaartthaigal nambagamaanavai, unmaiyaanavai . . . ivai niraivērivittana!” endru avar solliyirukkiraar. mūndraavadhaaga, yegōvaa oru vishayatthai seiya aarambitthaal adhai kandippaaga nallapadiyaaga seidhu mudippaar. idhaitthaan, “aalpaavum omēgaavum naanē” endra vaartthaigal kaattugindrana. (veli. 21:6) saatthaan oru poiyan enbadhaiyum, avan kandippaaga thōtruppōvaan enbadhaiyum yegōvaa nirūbippaar. “idhu nambugira maadhiriyē illai” endru yaaraavadhu sonnaal, velippadutthudhal 21:5, 6-ai kaattungal. yegōvaa vaakkurudhi kodutthadhu mattumallaamal kaiyelutthu pōttu koduttha maadhiri uttharavaadhatthaiyum kodutthirukkiraar enbadhai kaattungal.—ēsaa. 65:16. w23.11 7 ¶18-19

aabiragaam 75 vayadhil kulandhai illaamal irundhaar. appōdhu yegōvaa avarukku oru vaakku kodutthaar. andha vaakku niraivēruvadhai aabiragaam mulumaiyaaga paarkkavillai. yūpratis aatrai thaandippōi, 25 varushangal porumaiyaaga kaatthirundha piragu, aabiragaamukku īsaakku pirandhaar. 60 varushangalukku piragu avarudaiya pērappillaigalaana ēsaavum yaakkōbum pirandhaargal. (ebi. 6:15) aanaal, avarudaiya sandhadhi oru maaberum dhēsamaavadhaiyō, vaakku kodukkappatta dhēsatthukkul pōvadhaiyō avar kadaisivarai paarkkavillai. irundhaalum, aabiragaam yegōvaavukku visuvaasamaaga irundhaar, yegōvaavin nerungiya nanbaraagavum irundhaar. (yaak. 2:23) avar pudhiya ulagatthil uyirōdu varumpōdhu, thannudaiya visuvaasatthinaalum porumaiyinaalum ellaa dhēsatthaarukkum aasīrvaadham kidaitthiruppadhai paartthu evvalavu pullaritthuppōvaar! (aadhi. 22:18) yegōvaavin ellaa vaakkurudhigalumē niraivēruvadhai paarkkum vaaippu ippōdhu namakku kidaikkaamal irukkalaam. aanaal, aabiragaamai pōlavē naam porumaiyaaga irundhaal, yegōvaa ippōdhum nammai aasīrvadhippaar, pudhiya ulagatthil innum adhigamaagavum aasīrvadhippaar!—maar. 10:29, 30. w23.08 24 ¶14

usiyaa raajaa ilam vayadhil manatthaalmaiyaaga irundhaar. unmai kadavulukku bayandhu nadakka katrukkondaar. 68 vayadhu varaikkum vaalndhaar. romba varushangalukku yegōvaa avarai aasīrvadhitthaar. (2 naa. 26:1-4) naattin edhirigal niraiya pērai avar thōrkaditthaar. nagaratthai paadhugaappaaga vaitthukkolvadharku niraiya muyarchigal edutthaar. (2 naa. 26:6-15) avar seidha ellaavatrilum yegōvaa udhavi seidhadhai ninaitthu avar romba sandhōshappattiruppaar. (pra. 3:12, 13) usiyaa raajaa solvadhaitthaan matravargal seivaargal. idhudhaan avarukku palakkam. adhanaal avar ninaitthaal enna vēndumaanaalum seiyalaam endru yōsikka aarambitthuvittaarō? oru naal usiyaa yegōvaavudaiya aalayatthukkul nulaindhu romba thimiraaga dhūbapīdatthil dhūbam kaatta pōnaar. adhai seivadharku raajaakkalukku anumadhi kidaiyaadhu. (2 naa. 26:16-18) avarai thaduppadharku thalaimai guru asariyaa romba muyarchi seidhaar. aanaal usiyaavukku mūkkukkumēl kōbam vandhuvittadhu. atthanai naalaaga yegōvaavukku unmaiyaaga irundha usiyaa yegōvaavidam irundha nalla peyarai kedutthukkondaar. piragu, yegōvaa avarai tholunōyaal dhanditthaar. (2 naa. 26:19-21) usiyaa kadaisi varaikkum manatthaalmaiyaaga irundhirundhaal avarudaiya vaalkkai evvalavu nandraaga irundhirukkum! w23.09 10 ¶9-10