velli, aagast 15
‘avar virutthasēdhanam seiyappattavargalukku bayandhu, matra dhēsatthu makkalai vittuvilagi, odhungiyē irundhuvittaar.’—galaa. 2:12.
abishēgam seiyappatta kristhavaraaga aana piragumkūda pēdhuru balavīnangalōdu pōraada vēndiyirundhadhu. ki.pi. 36-il yūdharaaga illaadha kornēliyuvai, kadavul avarudaiya sakthiyaal abishēgam seidhapōdhu, pēdhuruvum angu irundhaar. “kadavul paarabatcham kaattaadhavar” enbadharkum, matra dhēsatthu makkalaalum kristhava sabaiyil oruvaraaga aaga mudiyum enbadharkum idhu thelivaana aadhaaramaaga irundhadhu. (ap. 10:34, 44, 45) adhan piragu, matra dhēsatthaarudan sērndhu pēdhuru saappittaar. aanaal yūdhargalum matra dhēsatthaarum sērndhu saappida kūdaadhu endru sila yūdha kristhavargal ninaitthaargal. appadi ninaittha silar andhiyōkiyaavukku vandhirundhapōdhu, avargal thavaraaga ninaitthuviduvaargalō endru bayandhu, pēdhuru matra dhēsatthaaraaga irundha sagōdharargalōdu saappiduvadhai nirutthivittaar. pēdhuru ippadi velivēsham pōduvadhai pavul paartthuvittu, ellaarukkum munbaaga avarai kanditthaar. (galaa. 2:13, 14) ippadi oru sambavam nadandha piragum pēdhuru sōrndhupōgavillai. w23.09 22 ¶8
sani, aagast 16
ungalai urudhiyaana asthivaaratthin mēl nirka vaippaar.—1 pē. 5:10.
naam eppadi irukkirōm endru nērmaiyaaga yōsitthu paartthaal, sila vishayangalil maatram seiya vēndum enbadhu theriyavarum. aanaal sōrndhu pōga vēndaam. “nam ejamaan karunaiyullavar.” (1 pē. 2:3) munnētram seiya avar udhavuvaar. pēdhuru indha nambikkaiyai kodukkiraar: “kadavul, . . . ungaludaiya payirchiyai mudippaar. ungalai urudhippadutthuvaar.” orusamayam pēdhuru, yēsu munnaal nirpadharkukkūda thanakku thagudhi illai endru ninaitthaar. (lū. 5:8) yegōvaavum yēsuvum avarukku anbaaga udhavi seidhadhaal, avaraal thodarndhu yēsuvukku unmaiyaana sīshanaaga irukka mudindhadhu. “nammudaiya ejamaanum mītparumaana yēsu kristhuvin mudivillaadha arasaangatthukkul pōvadharku [avarukku] dhaaraalamaaga anumadhi” kidaitthadhu. (2 pē. 1:11) pēdhuruvai pōla vidaamuyarchiyōdu irundhaal, yegōvaa kodukkum payirchiyai ētrukkondaal, endrendrum vaalum parisu kidaikkum. “ungaludaiya visuvaasatthin palanaaga ungalukku mītpu kidaikkum.”—1 pē. 1:9. w23.09 31 ¶16-17
nyaayiru, aagast 17
būmiyaiyum kadalaiyum nīrūtrugalaiyum padaitthavarai vanangungal.—veli. 14:7.
valipaattu kūdaaratthil oru pragaaram irundhadhu. adhai sutri maraippugal irundhana. andha pragaaratthil gurumaargal sēvai seidhaargal. dhaganabali selutthuvadharku angē oru periya sembu balipīdam irundhadhu; sembu thottiyil thannīrum irundhadhu. gurumaargal thangal sēvaiyai aarambippadharku munbu andha thannīrai payanpadutthi thangalaiyē suttham seidhukolvaargal. (yaath. 30:17-20; 40:6-8) paralōga nambikkaiyulla kristhavargalil mīdhiyaaga irukkiravargal aanmīga aalayatthin būmikkuriya utpragaaratthil ippōdhu unmaiyaaga sēvai seidhukondirukkiraargal. olukka vishayangalilum, aanmīga vishayangalilum, avargal sutthamaaga irukka vēndum enbadhai pragaaratthil irukkira periya thannīr thotti avargalukku nyaabagappadutthugiradhu. sollappōnaal, ellaa kristhavargalukkumē adhu nyaabagappadutthugiradhu. “thiral kūttamaana makkal” engirundhu yegōvaavai vanangugiraargal? avargal ‘simmaasanatthukku munbu nirpadhai’ yōvaan paartthaar. idhu būmiyil irukkira velippragaaratthukku adaiyaalamaaga irukkiradhu. angirundhudhaan thiral kūttamaana makkal “iravum pagalum kadavuludaiya aalayatthil avarukku parisuttha sēvai seigiraargal.” (veli. 7:9, 13-15) yegōvaa thūya vanakkatthukkaaga seidhirukkum ērpaattil nam ovvoruvarukkumē oru idatthai kodutthirukkiraar. adhai ninaikkumpōdhu ungalukku sandhōshamaaga irukkiradhaa? w23.10 28 ¶15-16