vyaalan, septambar 4
oru nedunjaalai irukkum. adhu parisutthamaana vali endru alaikkappadum.—ēsaa. 35:8.
baabilōnaivittu isravēlukku thirumbivarum yūdhargal yegōvaavukku ‘parisutthamaana janangalaaga’ iruppaargal. (ubaa. 7:6) adharkaaga, yegōvaavai piriyappadutthuvadharku ini endha maatrangalum seiya vēndiyadhillai endru arttham kidaiyaadhu. yūdhargalil perumbaalaanōr baabilōnil pirandhadhaal sila vidhangalil baabilōniyargalai pōlavē yōsitthirukkalaam, nadandhirukkalaam. isravēlukku vara aarambitthu pala varushangal piragum kūda, isravēlil pirandha pillaigalukku yūdhargaludaiya moliyē theriyavillai! (ubaa. 6:6, 7; ne. 13:23, 24) kadavuludaiya vaartthai mukkiyamaaga ebireya moliyildhaan eludhappattirundhadhu. andha moliyē theriyavillai endraal eppadi yegōvaamēl anbu kaatta katrukkondu avarai vananga mudiyum? (esraa 10:3, 44) yūdhargal niraiya maatrangalai seiya vēndiyirundhadhu. isravēlil unmai vanakkam padippadiyaaga palaiya nilaimaikku vandhukondirundhadhaal angirundhu andha maatrangalai seivadhu avargalukku sulabamaaga irundhirukkalaam.—ne. 8:8, 9. w23.05 15 ¶6-7
velli, septambar 5
kīlē vilugira ellaaraiyum yegōvaa thaangippidikkiraar. thuvandupōnavargalai thūkki nirutthugiraar.—sang. 145:14.
silasamayam, namakku ennadhaan aasai irundhaalum... evvalavudhaan suyakkattuppaadu irundhaalum... kurikkōlai adaiya mudiyaadha maadhiri ēdhaavadhu thadangal vandhuvidalaam. udhaaranatthukku, “edhirpaaraadha sambavangal” nadandhuvidalaam; adhanaal, kurikkōlai adaivadharkaaga ulaikka nēram illaamal pōividalaam. (pra. 9:11) alladhu, oru prachinaiyaal naam manam udaindhupōividalaam, edhaiyumē seiya balam illaamal pōividalaam. (nīdhi. 24:10) oruvēlai, paava iyalbinaal avvappōdhu naam sarukkividalaam. (rō. 7:23) silasamayam, verumanē kalaippaaga iruppadhukūda namakku oru thadangalaaga irukkalaam. (mat. 26:43) indha ellaa thadangalgalaiyum thaandi nam kurikkōlai adaiya edhu udhavi seiyum? thadangal thōlvikku ariguri alla! namakku prachinaigalum kashtangalum thirumba thirumba varalaam endru baibil solgiradhu. avatraiyellaam nammaal thaandivara mudiyum endrum adhu solgiradhu. ungalukku varum thadangalgal ellaavatraiyum thaandi munnēri pōikkondē irundhaal, yegōvaavin manadhai sandhōshappadutthuvīrgal. ungaludaiya kurikkōlai adaivadharkaaga thodarndhu muyarchi seivadhai paarkkumpōdhu yegōvaa evvalavu sandhōshappaduvaar! w23.05 30 ¶14-15
sani, septambar 6
mandhaikku munmaadhirigalaaga irungal.—1 pē. 5:3.
ilam vayadhilēyē nīngal payaniyar seiya aarambitthaal, vitthiyaasamaana aatkalōdu sērndhu vēlai seiya katrukkolvīrgal. kidaikkira varumaanatthai vaitthu badjet pōttu vaalavum katrukkolvīrgal. (pili. 4:11-13) thunai payaniyar sēvaidhaan mulunēra sēvaikku aaramba padi. oru olungaana payaniyaraaga aavadharku niraiya pērukku idhu udhaviyirukkiradhu. payaniyar sēvai, matra mulunēra sēvai seivadharkaana vaaippugalaiyum thirandhuvaikkum. kattumaana vēlai alladhu betthēl sēvaiyaikkūda nīngal pirpaadu seiyalaam. oru mūpparaaga aagi sagōdhara sagōdharigalukku sēvai seiya vēndum endra kurikkōl ovvoru kristhava aanukkum irukka vēndum. ippadippatta kurikkōlai vaitthu ulaikkiravar, “sirandha vēlaiyai virumbugiraar.” (1 thī. 3:1) mudhalil, oru sagōdharar udhavi ūliyaraaga aavadharkaana thagudhigalai valartthukkolla vēndum. udhavi ūliyargal mūppargalukku niraiya vidhangalil udhavi seigiraargal. mūppargalum sari, udhavi ūliyargalum sari, sagōdhara sagōdharigalukku manatthaalmaiyaaga sēvai seigiraargal. ūliyatthaiyum surusuruppaaga seigiraargal. w23.12 28 ¶14-16