adhigaaram 35
naan kadavuludaiya nanbaraaga aavadhu eppadi?
vaalkkaiyil oru sōga sambavam nadandha piragudhaan, kadavuludaiya nanbaraaga aavadhu evvalavu mukkiyam enbadhai jeremi purindhukondaan. “enakku 12 vayasu irukkurappō en appaa vīttavittu pōyittaaru. orunaal raatthiri padukkaila ukkaarndhu, en appaava eppadiyaavadhu thirumbi vara vaiyunganu solli yegōvaakitta kenji kēttēn” endru jeremi solgiraan.
ippadi vēdhanaiyil thavitthapōdhu, jeremi baibilai vaasikka aarambitthaan. sangīdham 10:14-il irukkira vaartthaigal avanudaiya manadhukku romba aarudhalaaga irundhana. “kodumaikku aalaanavan ungalaitthaan thēdi varugiraan. appaa illaadha pillaikku nīngaldhaan thunai” endru yegōvaavai patri andha vasanam solgiradhu. “‘naan unakku thunaiyaa irukkēn, naan unakku appaavaa irukkēn’nu yegōvaavē enkitta sonna maadhiri irundhuchu. yegōvaavavida oru nalla appaa vēra yaaraavadhu enakku irukka mudiyumaa?” engiraan jeremi.
nīngal jeremiyin sūlnilaiyil irundhaalum sari, illaiyendraalum sari, ungaludaiya nanbaraaga aavadharku yegōvaa aasaippaduvadhaaga baibil solgiradhu. “kadavulidam nerungi vaarungal, appōdhu avar ungalidam nerungi varuvaar” endru adhu solgiradhu. (yaakkōbu 4:8) yegōvaavai ungalaal paarkka mudiyaadhu. avar ungalaivida romba romba uyarndhavar. irundhaalum, thannudaiya nanbaraaga aavadharku yegōvaavē ungalai kūppidugiraar!
aanaal, kadavuludaiya nanbaraaga aavadharku ungaludaiya pangil nīngalum muyarchi seiya vēndum. idhai purindhukolla oru udhaaranatthai yōsitthu paarungal. vīttil oru chediyai nīngal valarkkirīrgal endraal, adhu thaanaagavē valaraadhu endru ungalukku theriyum. adhu nandraaga valaruvadharku dhinamum thannīr ūtruvīrgal. adhōdu, adhu valaruvadharku ētra oru nalla idatthil vaippīrgal. kadavuludaiya nanbaraagum vishayatthilum idhudhaan unmai. avarōdu ungal natpu nandraaga valara nīngal enna seiyalaam?
baibilai padippadhu mukkiyam
nanbargal oruvarukkoruvar pēsuvaargal; adhōdu, oruvar pēsuvadhai innoruvar gavanitthu kētpaar. kadavuludaiya nanbaraaga iruppadharkum idhaitthaan seiya vēndum. baibilai aalamaaga padikkumpōdhu, kadavul nammidam enna solgiraar enbadhai naam kētkirōm.—sangīdham 1:2, 3.
unmaidhaan, padippadhu ungalukku pidittha vishayamaaga irukkaadhu. ilainyargal niraiya pēr, tivi paarppadharku... vilaiyaaduvadharku... nanbargalōdu nēram selaviduvadharku... aasaippaduvaargal. aanaal, kadavuludaiya nanbaraaga aavadharku endha kurukku valiyum kidaiyaadhu. avarudaiya vaartthaiyai aalamaaga padippadhan mūlam avar solvadhai nīngal gavanitthu kētka vēndum.
kavalaippadaadhīrgal! baibilai padippadhu ondrum avvalavu kashtamaana vishayam kidaiyaadhu. padippadhil andhalavu aarvam kaattaadha oru aalaaga nīngal irundhaalum ungalaal rasitthu padikka mudiyum. adharkaaga nīngal seiya vēndiya mudhal vishayam, baibilai padippadharku nēram odhukka vēndum. “naan oru attavana pōttirukkēn. kaalaila elundhiruchadhum modha vēlaiyaa baibilla oru adhigaaratthai padikkurēn” endru laiyas solgiraal. “raatthiri konja nēram baibila vaasichittudhaan thūnga pōvēn” endru 15 vayadhu mariyaa solgiraal.
baibilai padikka nīngal ippōdhudhaan thittam pōttirukkirīrgal endraal “baibilai aaraaindhu padiyungal” endra pettiyai paarungal. adhan piragu, 30 nimidatthukkō adharkum adhigamaagavō baibilai padippadharku eppōdhu nēratthai odhukkalaam endru ingē eludhungal.
․․․․․
attavanai pōduvadhu oru aarambamdhaan. appadi attavanai pōttu padikka aarambitthadhum, baibilai padippadhu saadhaarana vishayam illai enbadhu ungalukku theriyavaralaam. “mūlaiya kasakki pilinjaalum baibilla sila vishayangal puriyaradhē illa. rasichu padikkira maadhiriyē illa” endru 11 vayadhu jesrīl velippadaiyaaga solgiraan. oruvēlai nīngalum appaditthaan ninaikkirīrgal endraal, ungaludaiya muyarchiyai vittuvidaadhīrgal. padippadharkaaga baibilai kaiyil edukkumpōdhellaam, ungaludaiya nanbaraana yegōvaa pēsuvadhai kētka nēratthai odhukkiyirukkirīrgal enbadhai manadhil vaiyungal. appadi seiyumpōdhu baibil padippadhu romba svaarasyamaagavum prayōjanamaagavum irukkum.
jebam seivadhu mukkiyam
naam kadavulidam pēsuvadharkaana orē vali jebamdhaan. idhu evvalavu arumaiyaana parisu enbadhai yōsitthu paarungal. pagalilum sari, raatthiriyilum sari, endha nēratthilum yegōvaa appaavidam nīngal pēsalaam. nīngal pēsuvadhai kētka avar eppōdhum thayaaraaga irukkiraar. adhaivida mukkiyamaaga, nīngal enna pēsappōgirīrgal enbadhai kētka avar aarvamaaga irukkiraar. adhanaaldhaan ippadi seiyumpadi baibil ungalai urchaagappadutthugiradhu: “ungaludaiya ellaa vinnappangalaiyum nandriyōdukūdiya jebatthin mūlamum mandraattin mūlamum kadavulidam sollungal.”—pilippiyar 4:6.
indha vasanam solgirapadi yegōvaavidam niraiya vishayangalai pēsa mudiyum. ungaludaiya prachinaigalaiyum, kavalaigalaiyum patri avaridam pēsalaam. avar ungalukku seidhirukkira vishayangalukkaaga nandriyum sollalaam. ungaludaiya nanbargal seidha nalla vishayangalukkaaga nīngal nandri solvīrgaldhaanē? adhēpōl, yegōvaavukkum nīngal nandri sollalaam. endhavoru nanbaraiyumvida avar ungalukkaaga niraiya vishayangalai seidhirukkiraar.—sangīdham 106:1.
yegōvaavukku nīngal nandri solla virumbum sila vishayangalai kīlē eludhungal.
․․․․․
silasamayangalil bayamum kavalaiyum paaraangal pōl ungal manadhai alutthalaam. appōdhu enna seiyalaam? “yegōvaamēl un baaratthai pōttuvidu. avar unnai aadharippaar. nīdhimaanai orupōdhum thallaada vidamaattaar” endru sangīdham 55:22 solgiradhu.
ennenna kavalaigalai patri jebatthil solla virumbugirīrgal enbadhai kīlē eludhungal.
․․․․․
sondha anubavam
kadavuludaiya nanbaraaga iruppadharku nīngal innoru vishayatthaiyum seiya vēndum. “yegōvaa nallavar enbadhai rusitthu paarungal” endru sangīdhakkaaranaana dhaavīdhu eludhinaar. (sangīdham 34:8) aabatthaana oru sūlnilaiyil irundhapōdhudhaan dhaavīdhu indha 34-vadhu sangīdhatthai eludhinaar. kolaiveri pidittha savul raajaavidamirundhu avar thappiyōdiya samayam adhu. ikkattaana sūlnilaiyil avar thavitthukkondirundhaar. adhanaal, thanjam thēdi edhirigalaana pelisthiyargalidam pōga vēndiya nilaimai avarukku vandhadhu. angē, pelisthiyargalaal thannudaiya uyirukku aabatthu vandhuvidum endru therindhadhum, oru paitthiyakkaaran pōla naditthu saamartthiyamaaga angirundhu thappinaar.—1 saamuvēl 21:10-15.
thannudaiya butthisaalitthanatthaaldhaan mayirilaiyil uyirthappiyadhaaga dhaavīdhu sollavillai. yegōvaavin udhaviyaaldhaan thappitthadhaaga avar sonnaar. munbu kurippidappatta adhē sangīdhatthil, “naan yegōvaavidam visaaritthēn, avar enakku badhil sonnaar. ellaa bayatthilirundhum avar ennai viduvitthaar” endru dhaavīdhu eludhinaar. (sangīdham 34:4) adhanaaldhaan “yegōvaa nallavar enbadhai rusitthu paarungal” endru thannudaiya sondha anubavatthilirundhu avaraal matravargalukku solla mudindhadhu.a
․․․․․
yegōvaa ungalai batthiramaaga paartthukkonda ēdhaavadhu anubavam ungal nyaabagatthukku varugiradhaa? appadiyendraal, adhai kīlē eludhungal. oru periya anubavatthaitthaan eludha vēndum endrillai. dhinam dhinam yegōvaavidamirundhu kidaikkira chinna chinna aasīrvaadhangalai patrikkūda yōsitthu paartthu eludhalaam.
․․․․․
oruvēlai ungal appaa, ammaa baibil vishayangalai ungalukku sollitthandhirukkalaam. appadiyendraal adhu ungalukku kidaittha oru aasīrvaadhamdhaan. aanaalum, nīngal thanippatta vidhamaaga kadavuludaiya nanbaraaga aavadharku muyarchi seiyavēndum. idhuvarai appadi muyarchi seiyavillai endraal, indha katturai ungalukku udhavum. nīngal edukkira muyarchigalai yegōvaa aasīrvadhippaar. “kēttukkondē irungal, appōdhu ungalukku kodukkappadum; thēdikkondē irungal, appōdhu kandupidippīrgal” endru baibil solgiradhu.—matthēyu 7:7.
[adikkurippu]
a “rusitthu paarungal” endra vaartthaiyai “rusitthu ariyungal,” “nīngalē kandupidiyungal,” “anubavatthil therindhukolvīrgal” endrellaam sila baibilgal molipeyartthirukkindrana.—īsi tu rīd varshan, tudēs inglīsh varshan matrum dha baibil in bēsic inglish.
mukkiya vasanam
“aanmīga vishayangalil aarvappasiyōdu irukkiravargal sandhōshamaanavargal.”—matthēyu 5:3.
tips
ovvoru naalum mūndrilirundhu aindhu adhigaarangalai vaasitthaal oru varushatthil mulu baibilaiyum vaasitthu muditthuvidalaam.
ungalukku theriyumaa. . . .?
yegōvaa ungalmēl thanippatta akkarai kaattiyiruppadhaaldhaan, nīngal baibilai paditthu adhilirukkira aalōsanaigalai kadaippiditthu varugirīrgal.—yōvaan 6:44.
thittamidungal.. seyalpadungal!
thanippatta padippu romba prayōjanamaaga iruppadharku naan seiya vēndiyavai ․․․․․
adikkadi jebam seivadhai palakkamaakkikkolla naan seiya vēndiyavai ․․․․․
indha vishayam sambandhamaaga appaa, ammaavidam enna kētka virumbugirēn endraal ․․․․․
nīngal enna ninaikkirīrgal?
● svaarasyamaaga baibilai padikka nīngal enna seiyavēndum?
● paava iyalbulla manidhargal seigira jebatthai kētka yegōvaa ēn aasaippadugiraar?
● nīngal eppadi manadhilirundhu yegōvaavidam jebam seiyalaam?
[siru kurippu]
“naan chinna pillaiyaa irundhappō sonnadhaiyē thirumba thirumba jebatthula solvēn. ippallaam ovvoru naalum nadakkura nalla vishayangalayum, ketta vishayangalayum jebatthula solla muyarchi panrēn. orunaal maadhiriyē innoru naal irukkaadhudhaanē? adhanaala, sonnadhaiyē thirumba thirumba solli, jebam pannuradha vittuttēn.”—īv
[petti/padam]
baibilai aaraaindhu padiyungal
1. nīngal padikka virumbum oru baibil padhivai thērndhedungal. adhai purindhukolvadharku nyaanatthai tharumpadi kadavulidam jebam seiyungal.
2. gavanamaaga padiyungal. nēram edutthu porumaiyaaga padiyungal. padikkum vishayatthai karpanai seidhupaarungal. andha idatthil nīngalum iruppadhupōl yōsitthu paarungal. udhaaranatthukku, angu irukkira kaatchigalai paarppadharku... angu irukkiravargaludaiya kuralai kētpadharku... vaasanaiyai mugarvadharku... unavai rusippadharku... muyarchi seiyungal. andha padhivai ungal manatthiraiyil ōda vidungal!
3. vaasittha padhivai patri yōsitthu paarungal. ungalaiyē indha kēlvigalai kēttukkollungal:
● yegōvaa ēn indha padhivai baibilil sērtthirukkiraar?
● yaarudaiya udhaaranatthai pinpatralaam? yaarudaiya udhaaranam enakku echarikkaiyaaga irukkiradhu?
● enna nalla paadangalai indha padhivilirundhu naan katrukkondēn?
● yegōvaavai patriyum, avar sila vishayangalai seigira vidhatthai patriyum indha padhivilirundhu naan enna katrukkondēn?
4. surukkamaaga yegōvaavidam jebam seiyungal. baibililirundhu nīngal padittha vishayatthai patriyum, adhai eppadi ungaludaiya vaalkkaiyil kadaippidikka pōgirīrgal enbadhai patriyum avaridam sollungal. yegōvaa thannudaiya vaartthaiyaagiya parisuttha baibilai ungalukku parisaaga kodutthadharkaaga avarukku eppōdhumē nandri sollungal.
[padam]
“ungaludaiya vaartthai en kaalgalukku vilakkaagavum, en paadhaikku velichamaagavum irukkiradhu.”—sangīdham 119:105.
[petti/padam]
mukkiyamaana vishayangalukku mudhalidam kodungal
jebam seiya mudiyaadha alavukku romba bisiyaaga irukkirīrgalaa? baibil padikka ungalukku nēramē illaiyaa? perumbaalum, naam endha vēlaikku mukkiyatthuvam kodukkirōm enbadhai porutthudhaan idhu irukkiradhu.
ippadi seidhupaarungal: oru bakket edutthukkollungal. adhil periya periya karkalai mudhalil pōdungal. piragu andha bakket muluvadhum mannai pōttu nirappungal. ippōdhu andha baktettil karkalum mannum irukkum.
ippōdhu andha bakkettil iruppadhaiyellaam kīlē kottividungal. adhil thirumbavum adhē mannaiyum karkalaiyum pōdungal. indha dhadavai mannai mudhalil pōttuvittu, adharku piragu karkalai pōda muyarchi seiyungal. kandippaaga idamirukkaadhu. ēnendraal, bakkettil mannai mudhalil pōttuvittīrgal.
idhilirundhu enna therindhukolgirōm? “miga mukkiyamaana kaariyangal evai endru nīngal nichayappadutthikkolla vēndum” endru baibil solgiradhu. (pilippiyar 1:10) poludhupōkku pōndra chinna vishayangalukku nīngal mudhalidam kodutthuvittaal, kadavulukkaaga seiyavēndiya periya vishayangalukku vaalkkaiyil idam illaamal pōividum. aanaal, baibil aalōsanaikku nīngal kīlppadindhīrgal endraal, yegōvaavukkaagavum ungalaal nēram odhukka mudiyum. adhēsamayatthil konjam poludhupōkkukkaagavum nēram odhukka mudiyum. idhu ellaamē, ‘bakkettil’ nīngal edhai mudhalil pōdugirīrgal enbadhai porutthudhaan irukkiradhu!
[padam]
oru chediyai valarppadhu pōla yegōvaavōdu natpai valartthukkolla muyarchi avasiyam