vaalkkaiyum ūliyamum kūttatthukku thayaarikka thēvaiyaana thagavalgal
© 2023 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
septambar 4-10
baibilil irukkum pudhaiyalgal | esthar 1-2
“estharai pōla adakkamaaga irukka adhiga muyarchi edungal”
w17.01 pa. 25 paaraa 11
kashtamaaga irundhaalum adakkamaanavargalaaga irukka mudiyum!
11 yaaraavadhu nammai orēyadiyaaga pugalndhu thallumpōdhu, adakkamaanavargalaaga iruppadhu namakku kashtamaagividalaam. estharudaiya udhaaranatthai edutthukkollungal. avaludaiya vaalkkaiyil thidīr maatrangal ērpattapōdhu, aval thodarndhu adakkamaanavalaaga irundhaal. persiyaavil irundha pengalilēyē avaldhaan romba alagu! oru varuda kaalatthukku, matra ilam pengalōdu sērtthu ivaludaiya alagum merugūttappattadhu. raajaa yaaridam īrkkappaduvaar endra pōtti ivargalukkul irundhadhu. piragu, estharai thannudaiya manaiviyaaga raajaa thērndhedutthaar. irundhaalum esthar maarividavillai, suyanalavaadhiyaagavum aagividavillai. thodarndhu adakkatthōdum, kanivōdum, mariyaadhaiyōdum nadandhukondaal.—esthar 2:9, 12, 15, 17.
ia pa. 130 paaraa 15
kadavuludaiya makkalukkaaga thunindhu seyalpattaal
15 arasarmun esthar sella vēndiya samayam vandhadhu; aval thanakku thēvaiyaana edhaiyum... oruvēlai thannai innum alagupadutthikkolla thēvaiyaana edhaiyum... kēttu vaangikkolla anumadhi tharappattadhu. aanaal aval thannadakkatthudan irundhaal, yēgaai sonnadhai thavira vērondraiyum kūdudhalaaga kētkavillai. (esthar 2:15) verum alagaal mattumē arasarin idhayatthai kollaikolla mudiyaadhu... adakkamum manatthaalmaiyumdhaan andha arasavaiyil ariyadhōr anigalanaai jolikkum... enbadhai purindhukondaal. avaludaiya ennam sariyaa?
w17.01 pa. 25 paaraa 12
kashtamaaga irundhaalum adakkamaanavargalaaga irukka mudiyum!
12 naam adakkamaanavargalaaga irundhaal, nammīdhum matravargalmīdhum namakku madhippu irukkiradhu enbadhai kaattum vidhatthil naam udutthuvōm, nadandhukolvōm. perumaiyadippadharku badhilaaga alladhu matravargaludaiya gavanatthai īrppadharku badhilaaga naam ‘amaidhiyaagavum saanthamaagavum’ nadandhukolvōm. (1 pēdhuru 3:3, 4-ai vaasiyungal; erē. 9:23, 24) nammai patri naam enna ninaikkirōm enbadhai nammudaiya pēchum seyalum kaattividum. udhaaranatthukku, namakku visēsha poruppugal irukkiradhu enbadhaiyum, matravargalukku theriyaadha sila vishayangal namakku theriyum enbadhaiyum, alladhu poruppilulla sagōdharargalōdu namakku nerungiya natpu irukkiradhu enbadhaiyum naam ēdhaavadhu oru vidhatthil matravargalukku kaattividalaam. alladhu, matravargal nammai pugala vēndum enbadharkaaga oru vishayatthai naamē seidhuvittadhaaga matravargalai ninaikka vaitthuvidalaam. aanaal, adhai seivadharku unmaiyilēyē matravargalum namakku udhavi seidhiruppaargal. yēsuvai patri konjam yōsitthu paarungal. thaan oru nyaani enbadhai avar matravargalukku kaattiyirukkalaam. aanaal, kadavuludaiya vaartthaiyilirundhudhaan avar mērkōlkaatti pēsinaar. makkal thannai pugala vēndum endru avar virumbavillai. ellaa pugalum yegōvaavukkē pōi sēra vēndum endru aasaippattaar.—yōvaa. 8:28.
pudhaiyalgalai thōndi edungal
ungalukku theriyumaa?
aaraaichiyaalargal oru persiya kaliman palagaiyai kandupiditthaargal. adhil maardukkaa endra oruvarudaiya peyar irukkiradhu (thamilil, mordhegaai). avar sūsaan nagaratthil nirvaagiyaaga vēlai paartthaar. anēgamaaga, avar kanakkaraaga irundhirukkalaam. andha kaliman palagai kandupidikkappatta samayatthil, mordhegaayin peyar “baibilai thavira indha palagaiyil mattumdhaan vandhirukkiradhu” endru kilakku aasiya saritthira vallunar aartthar ungunaad sonnaar.
ungunaad koduttha arikkaikku piragu, vallunargal innum aayirakkanakkaana persiya kaliman palagaigalai molipeyartthaargal. avatril sila, persipaalis nagaratthil kandupidikkappatta kaliman palagaigal. avai nagaratthin madhilgalukku pakkatthil irundha gajaanaavin idipaadugalukkullē irundhana. mudhalaam sashtaa raajaavin aatchi kaalatthai sērndha indha palagaigalellaam ēlaamiyargaludaiya moliyil irundhana. esthar butthagatthil varum niraiya peyargal indha palagaigalilum irundhana.
niraiya persipaalis palagaigalil maardukkaa endra peyar irukkiradhu. mudhalaam sashtaa raajaavin aatchi kaalatthil, sūsaan aranmanaiyil raajaavin seyalaalaraaga ivar vēlai paartthadhaaga avai solgindrana. maardukkaa molipeyarppaalaraaga irundhadhaaga oru palagai solgiradhu. mordhegaayai patri baibil solgira vishayatthōdu ivai otthuppōgindrana. mordhegaai agaasvēru raajaavudaiya aranmanaiyil adhigaariyaaga vēlai paartthadhaagavum, kuraindhadhu irandu moligalai pēsiyadhaagavum baibil solgiradhu. mordhegaai sūsaan aranmanai vaasalildhaan podhuvaaga utkaarndhukkondirundhaar endrum baibil solgiradhu. (esthar 2:19, 21; 3:3) aranmanai vaasal enbadhu oru periya kattidam. angudhaan aranmanai adhigaarigal ellaarum vēlai paartthaargal.
kaliman palagaigalil sollappattirukkira maardukkaakkum baibilil sollappattirukkira mordhegaaikkum niraiya otrumaigal irukkindrana. avargal orē kaalatthil orē idatthil vaalndhaargal. adhēpōl, orē idatthil avargal adhigaarigalaaga vēlai paartthaargal. indha ellaa otrumaigalaiyum vaitthu paarkkumpōdhu, maardukkaavum mordhegaayum orē aalaaga irukka vaaippirukkiradhu enbadhu purigiradhu.
septambar 11-17
baibilil irukkum pudhaiyalgal | esthar 3-5
“adhigamaaga sēvai seiya matravargalukku udhavungal”
it-2-E pa. 431 paaraa 7
mordhegaai
aamaanukku mun saashtaangamaaga vila marukkiraar. agaasvēru raajaa aamaanai pradhama mandhiriyaaga niyamitthaar. aranmanai vaasalil irundha ellaarum aamaanukku munbaaga saashtaangamaaga vila vēndum endru raajaa kattalai pōttaar. aanaal, mordhegaai oru yūdharaaga irundhadhaal appadi seiyakkūdaadhu enbadhil urudhiyaaga irundhaar. (esthar 3:1-4) aamaanukku munbaaga saashtaangamaaga viluvadhil mariyaadhai kaattuvadhu mattumillaamal vēru sila vishayangalum utpattulladhu enbadhai mordhegaai purindhuvaitthirundhaar. andha kaalatthil isravēlargal matthiyil irundha oru palakkam ennavendraal, raajaavaaga oruvarukku irundha adhigaaratthai madhippadharkaaga saashtaangamaaga viluvaargal. (2saa 14:4; 18:28; 1raa 1:16) aamaanudaiya vishayatthil mordhegaai appadi seiyaamal iruppadharku oru nalla kaaranam irundhadhu. aamaan oru amalēkkiyaraaga irundhirukkalaam. yegōvaa amalēkkiyargalōdu “thalaimurai thalaimuraiyaaga” pōr seivadhaaga solliyirundhaar. (yaath 17:16) adhanaal, raajaavukku kīlppadivadhaivida kadavulukku unmaiyaaga iruppadhudhaan mukkiyam endru mordhegaai ninaitthaar.
it-2-E pa. 431 paaraa 9
mordhegaai
isravēlargalai kaappaatra payanpadutthappadugiraar. yūdhargal ellaaraiyum kolai seiya raajaa kattalai pōttiruppadhai kēlvippattadhum, yūdhargalai kaappaatruvadharkaagatthaan sariyaaga indha samayatthil esthar raaniyaaga aagiyirukkiraar enbadhai mordhegaai purindhukondaar. adhanaal, estharukku irundha periya poruppai puriyavaitthaar; raajaavidam pōi udhavi kētka sonnaar. appadi seivadharkaaga, esthar thannudaiya uyiraiyē panayam vaikka vēndiyirundhaalum aval adhai seidhaal.—esthar 4:7–5:2.
ia pa. 133 paaraa. 22-23
kadavuludaiya makkalukkaaga thunindhu seyalpattaal
22 andha seidhiyai kēttadhum esthar migavum thudithuditthu pōyirukka vēndum. idhu avaludaiya visuvaasatthirku maaberum parītchai. aval than manadhilulla bayatthai mordhegaaikku solli anuppinaal. arasarin aanaiyai avarukku ninaippūttinaal: arasarudaiya alaippindri avaridam sendraal marana dhandanaidhaan. arasar thanadhu porchengōlai nīttinaal mattumē kutravaaliyin uyir thappum. aanaal, raajaa thanakku karunai kaattuvaar endru aval edhirpaarkka mudiyumaa? adhuvum, raajaa alaitthapōdhu vara maruttha vasthiyin gadhiyai patri therindha pinbum edhirpaarkka mudiyumaa? kadandha 30 naatkalaaga raajaa thannai alaikkavillai enbadhaiyum mordhegaayidam sonnaal. idhanaal, raajaavin manam maarivittadhō... avarukku thannai pidikkaamal pōivittadhō... endrellaam ninaitthu kavalaippattaal.—esthar 4:9-11.
23 estharudaiya visuvaasatthai balappaduttha avalukku mordhegaai urudhiyaai badhilalitthaar. aval seyalpada thavarinaal, yūdharukku udhaviyum mītpum vēroru valiyil nichayam varum endrum, yūdharukku edhiraana thaakkudhal thīviramadaiyumpōdhu avalaal mattum thappikka mudiyaadhu endrum sonnaar. ivvaaru, yegōvaa thamadhu makkal pūndōdu alikkappaduvadharku... thamadhu vaakkurudhigal niraivēraamal pōvadharku... orupōdhum anumadhikka maattaar enbadhil mordhegaai urudhiyaana visuvaasatthai kaattinaar. (yōsu. 23:14) pinbu estharidam, “yaarukku theriyum? oruvēlai nī ippadippatta kaalatthil udhavuvadharkaagavē raaniyaaga thērndhedukkappattirukkalaam” endru sonnaar. (esthar 4:12-14, ERV) naam pinpatruvadharku mordhegaai miga sirandha munmaadhiri, allavaa? yegōvaa dhēvanmīdhu mordhegaai mulu nambikkai vaitthaar. naamum appadippatta nambikkai vaikkirōmaa?—nīdhi. 3:5, 6.
pudhaiyalgalai thōndi edungal
vanakka sudhandhiratthukkaaga pōraadudhal
14 vanakka vishayatthil indrum yegōvaavin makkal esthar, mordhegaayai pōla seyalpadugiraargal. yegōvaa edhirpaarkkirapadi avarai vananguvadharkaana sudhandhiratthai pera pōraadugiraargal. (esthar 4:13-16) indha vishayatthil nīngal enna seiyalaam? valakkugalil nyaayam kidaikkaadhadhaal kashtangalai anubavikkira sagōdhara sagōdharigalukkaaga thavaraamal jebam seiyalaam. kashtangalaiyum thunburutthalgalaiyum anubavikkira nam sagōdhara sagōdharigal saarbaaga naam seiyum jebangalukku adhiga sakthi irukkiradhu. (yaakkōbu 5:16-ai vaasiyungal.) ippadippatta jebangalukku yegōvaa badhilalikkiraaraa? avar kandippaaga badhilalikkiraar enbadharku valakkugalil kidaittha vetrigal miga periya atthaatchi!—ebi. 13:18, 19.
septambar 18-24
baibilil irukkum pudhaiyalgal | esthar 6-8
“pēsum kalai—katrukkolla vēndiya ondru!”
ia pa. 140 paaraa. 15-16
nyaanamaai, dhairiyamaai, thannalamindri seyalpattaal
15 esthar porumaiyaaga iruppadhaal, arasaridam than vinnappatthai samarppikka aduttha naalvarai kaatthiruppadhaal, aamaan thanakkutthaanē kulidhōnda sandharppam kidaikkiradhu. arasar urangaamal iruppadharku yegōvaa kaaranamaaga irundhirukkalaam, allavaa? (nīdhi. 21:1) ‘kaatthirukka’ vēndumena kadavuludaiya vaartthai nammai urchaagappadutthuvadhil aachariyamē illai. (mīgaa 7:7-ai vaasiyungal.) naam kadavulukkaaga kaatthirukkumpōdhu, nam prachinaigalukku avar tharum thīrvugal naam kandupidikkum thīrvugalaivida miga miga arumaiyaaga iruppadhai kaanalaam.
dhairiyamaai pēsugiraal
16 arasarin porumaiyai idharku mēlum sōdhikka esthar thunivadhillai; irandaam virundhil, ellaavatraiyum avaridam therivikka vēndiyirukkiradhu. aanaal eppadi? arasarē avalukku vaaippu alikkiraar, avaludaiya vēndugōl enna endru mīndum kētkiraar. (esthar 7:2) esthar ‘pēsa vēndiya kaalam’ vandhuvittadhu.
ia pa. 140 paaraa 17
nyaanamaai, dhairiyamaai, thannalamindri seyalpattaal
17 arasaridam pēsuvadharku munnaal esthar than kadavulidam maunamaai jebam seivadhai konjam karpanai seidhu paarungal. adhanpin, ‘um kangalil enakku dhayavu kidaitthaal, arasē! umakku nalamenappattaal, enadhu vinnappatthirku inanga enakkum en vēndugōlinpadi en makkalukkum uyirppichai arulvīraaga!’ endru solgiraal. (esthar 7:3, po.mo.) raajaavukku nalamena padugira endha thīrmaanatthirkum thaan thalaivananguvadhaaga solli avarukku aval urudhiyalippadhai gavaniyungal. vēndumendrē than kanavanai avamaanappadutthiya vasthikkum, adhaavadhu mannarin munnaal manaivikkum, estharukkum evvalavu vērupaadu! (esthar 1:10-12) adhōdu, aamaanmīdhu arasar nambikkai vaippadhu evvalavu periya madatthanam endru solli avarai esthar parigaasam seiyavillai. maaraaga, than uyirukku varum aabatthilirundhu paadhugaakka sollitthaan mandraadugiraal.
ia pa. 141 paaraa. 18-19
nyaanamaai, dhairiyamaai, thannalamindri seyalpattaal
18 adhai kēttu arasar padharippōgiraar, thigaitthuppōgiraar. arasiyai kolla yaarukku thunichal varum? mēlum esthar avaridam, “en makkalum naanum kolaiyundu alindhu olindhu pōgumpadi vilai pēsappattirukkirōm; aangalum pengalumaaga naangal adimaigalaai virkappattirundhaalkūda naan maunamaai irundhiruppēn. aanaal mannarukku undaagum ilappirku edhiriyaal īduseiya mudiyaadhu” endru solgiraal. (esthar 7:4, po.mo.) prachinaiyai esthar ambalappadutthiyapōdhilum, thaanum than inatthaarum adimaigalaai virkappattirundhaalkūda amaidhiyaai irundhiruppadhaaga solgiraal. aanaal, ippadippatta ina padukolaiyaal arasarukkē pērilappu ērpadumpōdhu eppadi avalaal pēsaamal irukka mudiyum!
19 pakkuvamaai pēsum kalaiyai patri estharudaiya munmaadhiri namakku niraiya karpikkiradhu. mukkiyamaana oru prachinaiyai anbaanavaridamō adhigaaratthil iruppavaridamō suttikkaattumpōdhu, porumaiyaagavum mariyaadhaiyaagavum edhaartthamaagavum pēsuvadhu migavum kaikodukkum.—nīdhi. 16:21, 23, NW.
pudhaiyalgalai thōndi edungal
w06 3/1 pa. 11 paaraa 1
esthar butthagatthilirundhu sirappu kurippugal
7:4—yūdhargalai alippadhaal ‘raajaavukku nashtam undaavadhu’ eppadi? yūdhargalai adimaigalaaga virpadharku vaaippirundhum, appadi seiyaamal avargalai alitthuviduvadhu raajaavukku nashtatthaiyē ērpadutthum enbadhai esthar saadhuriyamaaga edutthu solgiraal. yūdhargalai kolai seiya aamaan 10,000 velli thaalandhugalai koduppadhaaga sonnadhu unmaidhaan; aanaal avan yūdhargalai adimaigalaaga virka thittam thīttiyirundhaal innum evvalavō adhigamaana panam raajaavin gajaanaavukku vandhusērndhirukkum. indha nashtam orupuramirukka, andha sadhitthittatthaal raaniyaiyumkūda raajaa ilakka vēndiyirukkum.
septambar 25–aktōbar 1
baibilil irukkum pudhaiyalgal | esthar 9-10
“thanakku kidaittha adhigaaratthai suyanalam illaamal payanpadutthinaar”
it-2-E pa. 432 paaraa 2
mordhegaai
aamaanukku badhilaaga mordhegaai pradhamaraaga aanaar. arasu aavanangalil mutthirai pōduvadharku payanpadutthappatta raajaavin mutthirai mōdhiram avarudaiya kaikku vandhadhu. raajaa koduttha adhigaaratthai vaitthu, yūdhargal thangalaiyē paadhugaatthukkolvadharku oru sattatthai mordhegaai pōttaar. idhanaal, yūdhargal nimmadhi adaindhaargal, romba sandhōshappattaargal. aadhaar maadham 13-aam thēdhi andru yūdhargal kolai seiyappaduvadharkaaga pōdappatta sattam niraivētrappada irundhadhu. appōdhu, yūdhargal thirumba thaakkuvadharku thayaaraanaargal. sūsaanil bayangaramaana sandai nadandhadhu, adhu aduttha naalum nīditthadhu. persiya saamraajyam muluvadhum 75,000-kkum adhigamaana edhirigalai yūdhargal kondraargal. idhil aamaanudaiya patthu magangalum kollappattaargal. (esthar 8:1–9:18) aadhaar maadhatthin 14, 15-thēdhigalai ‘pūrīm pandigaiyin’ naatkalaaga ovvoru varushamum anusarikka vēndum endru mordhegaai yūdhargalukku kattalai kodutthaar. andha naatkalai avargal sandhōshamaaga kondaada vēndum, oruvarukkoruvar unavai pagirndhukolla vēndum, ēlaigalukku parisugalaiyum kodukka vēndum. mordhegaai andha saamraajyatthin irandaavadhu idatthil irundhaar. yūdhargal avarai romba madhitthaargal, yūdhargaludaiya nalanukkaaga avar thodarndhu ulaitthaar.—esthar 9:19-22, 27-32; 10:2, 3.
it-2-E pa. 716 paaraa 5
pūrīm
nōkkam. edhirigalin kaigalilirundhu thannudaiya makkalai yegōvaa kaappaatriyadhai ninaitthu paarppadharkaaga pūrīm pandigai kondaadappattadhu. aanaal, yūdhargal indraikku idhai vēru vidhamaaga kondaadugiraargal.
cl pa. 101-102 paaraa. 12-13
vallamaiyai payanpadutthuvadhil “kadavuludaiya munmaadhiriyai pinpatrungal”
12 kristhava sabaiyai thalaimaithaangi nadatthuvadharku yegōvaa kangaanigalai alitthirukkiraar. (ebireyar 13:17) indha kangaanigal kadavul thandhirukkum adhigaaratthai mandhaiyin nalanukkaaga, adharku thēvaiyaana udhaviyalikka payanpaduttha vēndum. mūppargalin sthaanam, udan visuvaasigalmīdhu aadhikkam seluttha avargalukku urimai alikkiradhaa? illavē illai! sabaiyil thaangal vagikkum pangai mūppargal samanilaiyōdum panivōdum karudha vēndum. (1 pēdhuru 5:2, 3) ‘kadavuludaiya sabaiyaagiya andha mandhaiyai mēikkumpadi’ baibil kangaanigalukku solgiradhu. “kadavul thannudaiya sondha maganin ratthatthaal vaangiya sabai adhu.” (appōsthalar 20:28) mandhaiyilulla ovvoruvaraiyum kanivōdu nadattha vēndiyadharku idhuvē miga mukkiyamaana kaaranam.
13 udhaaranatthirku, ungal nerungiya nanbar thaan pokkishamaaga karudhum ondrai ungalidam oppadaitthu adhai batthiramaaga paartthukkollumpadi solgiraar. apporulai ungal nanbar migundha vilai kodutthu vaangiyiruppadhu ungalukku theriyum. adhai kannum karutthumaaga paartthukkolla maattīrgalaa? adhēvidhamaaga kadavul thaam pokkishamaaga karudhum udaimaiyaagiya sabaiyai gavanitthukkollum poruppai mūppargalidam oppadaitthirukkiraar; sabaiyin angatthinargal semmariyaadugalukku oppidappadugiraargal. (yōvaan 21:16, 17) yegōvaavin aadugal avarukku piriyamaanavai; sollappōnaal avai avarukku avvalavu piriyamaanavai enbadhaal thamadhu orē maganaagiya yēsu kristhuvin madhippumikka ratthatthaal avatrai vaangiyirukkiraar. yegōvaa thamadhu aadugalukku idhai kaattilum uyarndha vilaiyai selutthiyirukka mudiyaadhu. manatthaalmaiyulla mūppargal idhai manadhil vaitthu adharkērpa yegōvaavin aadugalai nadatthugiraargal.
pudhaiyalgalai thōndi edungal
w06 3/1 pa. 11 paaraa 4
esthar butthagatthilirundhu sirappu kurippugal
9:7, 9, 10, 15, 16—kollaiyiduvadharku sattam anumadhitthapōdhilum, yūdhargal ēn adhai seiyavillai? thangaludaiya uyirai paadhugaakka vēndumenbadhē avargaludaiya nōkkamaai irundhadhu, selvatthai sērkka vēndumenbadhalla.
aktōbar 2-8
baibilil irukkum pudhaiyalgal | yōbu 1-3
“yegōvaamēl kollai anbu vaitthiruppadhai thodarndhu kaattungal”
w18.02 pa. 6 paaraa. 16-17
nōvaa, dhaaniyēl, yōbu—ivargaludaiya visuvaasatthaiyum kīlppadidhalaiyum pinpatrungal
16 yōbuvukku sila savaalgal irundhana. than vaalkkaiyil yōbu periya maatrangalai sandhitthaar. aarambatthil, “kilakku pradhēsangalil vaalndha ellaaraiyumvida avar adhiga madhippum mariyaadhaiyum petravaraaga irundhaar.” (yōbu 1:3) avar miga periya panakkaararaaga, prabalamaanavaraaga irundhaar. janangalukku avarmēl madhippu mariyaadhai irundhadhu. (yōbu 29:7-16) irundhaalum, matravargalaivida thaan uyarndhavan endrō, thanakku kadavul thēvaiyillai endrō yōbu ninaikkavillai. idhu namakku eppadi theriyum? yegōvaa avarai, “en ūliyan” endraar. adhōdu, “būmiyil avanai pōl yaarumē illai. avan nērmaiyaanavan, utthaman. enakku bayandhu nadakkiraan, kettadhai verutthu odhukkugiraan” endrum sonnaar.—yōbu 1:8.
17 thidīrendru yōbuvin vaalkkai thalaikīlaaga maariyadhu. ellaamē avarudaiya kaiyaivittu pōnadhu; manachōrvu avarai vaattiyadhu, saavadhē mēl endru avar ninaitthaar. ellaavatrukkum saatthaandhaan kaaranam enbadhu indru namakku theriyum. suyanalatthukkaagatthaan yōbu yegōvaavukku sēvai seigiraar endru avan kutramsaattinaan. (yōbu 1:9, 10-ai vaasiyungal.) indha mōsamaana kutrachaattai yegōvaa lēsaaga edutthukkollavillai. saatthaan oru poiyan enbadhai kaatta nadavadikkai edutthaar. adhaavadhu, yōbu than utthamatthai nirūbikkavum, anbaaldhaan thannai vanangugiraar enbadhai nirūbikkavum, yegōvaa avarukku vaaippu kodutthaar.
ungal utthamatthai kaatthukkollungal!
10 yōbuvai patri kuraisonnadhu pōlavē nammai patriyum saatthaan kuraisolgiraan. saatthaan eluppiyirukkum indha savaalil nīngal eppadi sambandhappattirukkirīrgal? ungalukku unmaiyilēyē yegōvaamīdhu anbu illai endrum, ēdhaavadhu prachinai vandhaal ungalai kaappaatrikkolvadharkaaga avarukku sēvai seivadhai nirutthividuvīrgal endrum avan solgiraan. ippadi, nīngal kaattum utthamam poiyaanadhu endru solgiraan. (yōbu 2:4, 5; veli. 12:10) idhai kētkumpōdhu ungalukku eppadi irukkiradhu? manadhukku kashtamaaga irukkiradhu, illaiyaa? idhai konjam yōsitthuppaarungal: yegōvaa ungalai rombavē nambuvadhaal, ungalukku ōr arumaiyaana vaaippai kodukkiraar. ungal utthamatthai sōdhikka saatthaanai anumadhikkiraar. ungal utthamatthai nīngal vittuvida maattīrgal endrum saatthaan oru poiyan enbadhai nirūbikka nīngal udhavuvīrgal endrum avar urudhiyaaga nambugiraar. ippadi seiya ungalukku udhavuvadhaagavum vaakku kodukkiraar. (ebi. 13:6) indha prabanjatthin unnadha pērarasarē nammai nambugiraar endraal adhu eppērppatta oru baakkiyam! utthamatthai kaatthukkolvadhu evvalavu mukkiyam enbadhai ippōdhu purindhukolla mudigiradhaa? naam utthamamaaga irukkumpōdhu, saatthaan solvadhellaam suttha poidhaan enbadhai nirūbikka mudigiradhu. adhōdu, nam paralōga thandhaiyin peyarukku endha kalangamum varaamal paartthukkolla mudigiradhu. avar aatchi seiyum vidhamdhaan sariyaanadhu endrum nirūbikka mudigiradhu. adhanaal, utthamam endra mukkiyamaana gunatthai naam eppadi valartthukkollalaam?
pudhaiyalgalai thōndi edungal
yēsuvin kadaisi vaartthaigal katrukkodukkum paadangal
9 yēsu ēn appadi sonnaar? uyirviduvadharku konjam munbu, “en kadavulē, en kadavulē ēn ennai kaivittīrgal?” endru yēsu kēttaar. (mat. 27:46) avar ēn appadi sonnaar enbadharku baibilil endha vilakkamum illai. oruvēlai, sangīdham 22:1-il irukkira thīrkkadharisanatthai niraivētruvadharkaaga avar appadi solliyirukkalaam. adhōdu, avar ippadi sonnadhilirundhu, avarai “sutri vēli pōttu” yegōvaa paadhugaakkavillai enbadhu therigiradhu. (yōbu 1:10) adhuvaraikkum endha oru manidhanukkum varaadha miga periya sōdhanaiyai sandhippadharkaaga edhirigaludaiya kaiyil yegōvaa thannai vittuvittaar enbadhum yēsuvukku purindhirundhadhu. adhumattumalla, marana dhandanai kidaikkira alavukku avar endha thappum seiyavillai enbadhaiyum indha vaartthaigal kaattugindrana.
aktōbar 9-15
baibilil irukkum pudhaiyalgal | yōbu 4-5
“poi thagavalgal—jaakkiradhai!”
it-1-E pa. 713 paaraa 11
elippaas
2. yōbuvin mūndru nanbargalil elippaasum oruvar. (yōbu 2:11) avar aabiragaamin vamsatthil vandhavar, yōbuvin dhūratthu sondhakkaarar. ivarum ivarudaiya vamsatthai sērndhavargalum thangalaiyē nyaanigal endru perumaiyaditthukkondaargal. (erē 49:7) “aarudhal” solvadharkaaga vandha mūndru pēril, elippaas mukkiyamaanavaraaga therigiraar. oruvēlai avar vayadhil periyavaraaga irundhirukkalaam. andha nanbargal ovvoruvarum mūndru murai pēsinaargal. ellaa samayatthilum ivardhaan mudhalil pēsugiraar, niraiyavum pēsugiraar.
w05 9/15 pa. 26 paaraa 2
thavaraana sindhanaiyai aravē thavirtthidungal!
elippaas thanakku nēritta ōr asaadhaarana anubavatthai patri ivvaaru vilakkinaar: ‘appoludhu oru aavi en mugatthukku munbaaga kadandhadhu, en udalin mayir silirtthadhu. adhu oru uru pōla en kangalukku mun nindradhu, aanaalum adhin rūbam innadhendru vilangavillai; amaidhalundaayitru, appoludhu naan oru satthatthai kēttēn.’ (yōbu 4:15, 16) eppadippatta aavi elippaasudaiya sindhanaiyin mīdhu selvaakku selutthiyadhu? andha aavi kadavuludaiya nalla dhēvathūdhanaaga irundhirukka mudiyaadhu; ēnendraal, adutthuvarum vasanangal kandana dhoniyai velippadutthugindrana. (yōbu 4:17, 18) appadiyaanaal adhu oru ketta aaviyaagatthaan irundhirukka vēndum. adhanaaldhaan poigalai sonnadharkaaga elippaasaiyum avarudaiya irandu nanbargalaiyum yegōvaa kadindhukondaar. (yōbu 42:7) aam, elippaasmīdhu selvaakku selutthiyadhu pisaasudhaan. elippaasudaiya pēchu dhēvabakthiyatra sindhanaiyaiyē velippadutthiyadhu
saatthaanin poi prachaarangalai edhirtthidungal
manidhargal saatthaanin thaakkudhalai edhirtthu nirka mudiyaadhalavukku balavīnamaanavargal ena vaadhida elippaasai saatthaan payanpadutthinaan; yōbuvai sandhikka sendra mūndru nanbargalil oruvandhaan elippaas. manidhargal, ‘kaliman kudisaigalil kudiyirukkiravargal’ endrum, ‘puludhiyil asthivaaram pōdappattavargal, andhuppūchiyaivida viraivaaga nasukkappaduvaargal, kaalaiyil irukkum avargal maalaiyil illaamal pōividuvaargal; porutpadutthuvaar illaamal endrendraikkum alindhupōvaargal’ endrum avan yōbuvidam sonnaan.—yōbu 4:19, 20, NW.
balavīnamaana ‘manpaatthirangal’ endru baibil vēroru idatthil manidhargalaagiya nammai patri kurippidugiradhu. (2 ko. 4:7) valivaliyaaga petrirukkira paavatthinaalum abūranatthinaalum naam balavīnamaanavargalaaga irukkirōm. (rō. 5:12) adhanaal, nammaiyē naam saarndhirundhaal, saatthaanin thaakkudhalukku elidhil baliyaagividuvōm. endraalum, kristhavargalaagiya namakku yegōvaavin udhavi irukkiradhu. namakku balavīnangal irundhaalum, avarudaiya kangalil naam arumaiyaanavargalaaga irukkirōm. (ēsaa. 43:4) avarudaiya sakthiyai tharumpadi kēttaal avar adhai tharuvaar. (lū. 11:13) adhanaal, naam ‘iyalbukku minjiya sakthiyai’ peruvōm, saatthaanin endhavoru thaakkudhalaiyum samaalippōm. (2 ko. 4:7; pili. 4:13) “visuvaasatthil urudhiyaayirundhu” avanai edhirtthu nirkumpōdhu, kadavul nammai urudhippadutthuvaar, balappadutthuvaar. (1 pē. 5:8-10) enavē, pisaasaagiya saatthaanukku naam bayappada vēndiya avasiyamillai.
mrt katturai 32 paaraa. 13-17
poiyaana seidhiyai nambi ēmaandhuvidaadhīrgal
● oru thagaval engirundhu varugiradhu enbadhaiyum adhil enna irukkiradhu enbadhaiyum alasippaarungal
baibil ippadi solgiradhu: “ellaavatraiyum sōdhitthu paartthu nalladhu edhu endru nichayappadutthikkollungal.”—1 thesalōnikkēyar 5:21.
oru thagavalai nambuvadharku munbu alladhu matravargalukku anuppuvadharku munbu, adhu unmaidhaanaa endru nichayappadutthikkollungal. adhu prabalamaanadhaaga irundhaalum sari, seidhigalil thirumba thirumba sollappattaalum sari! idhai eppadi seiyalaam?
seidhiyai veliyitta niruvanam nambagamaanadhaa endru yōsitthuppaarungal. niyūs mīdiyaavum matra amaippugalum arasiyal aadhaayatthukkaagavum vyaabaara kaaranangalukkaagavum oru thagavalai maatri sollalaam. adhanaal, oru seidhi chēnalil alladhu pēpparil nīngal paarppadhai matra seidhi chēnalgalilum pēppargalilum oppittu paarungal. silasamayangalil, nam nanbargal thangalukkē theriyaamal poiyaana thagavalgalai mesējilō ī-meyililō sōshiyal mīdiyaavilō parappalaam. adhanaal, oru seidhiyai nīngal kēlvippattaal, adhai unmaiyilēyē veliyittavargal yaar endru theriyaamal nambaadhīrgal.
seidhiyil irukkira thagavalgal indraiya nilavarappadi irukkiradhaa, thulliyamaaga irukkiradhaa endru paarungal; adhil varum thēdhigalai gavaniyungal. edhaiyellaam saripaarkka mudiyumō adhaiyellaam unmaidhaanaa endru paarungal. adhil solliyirukkira vishayangalai nambuvadharku urudhiyaana aadhaarangalai kandupidiyungal. adhēpōl, sikkalaana oru vishayatthai romba elimaiyaaga solliyirundhaal alladhu ungalai unarchivasappadutthuvadhu pōl oru seidhi irundhaal jaakkiradhaiyaaga irungal!
pudhaiyalgalai thōndi edungal
w03 5/15 pa. 22 paaraa. 5-6
urudhiyaaga nilaitthiruppīr, jīvanukkaana ōttatthil vetri peruvīr
unmai vanakkatthaarin ulagalaaviya amaippin paagamaaga iruppadhu nammai urudhippadutthuvadharku valimaimikka thūndugōlaaga amaiyalaam. atthagaiya anbaana ulagalaaviya sagōdharatthuvatthōdu kūtturavu vaitthiruppadhu eppērppatta aasīrvaadham! (1 pēdhuru 2:17, NW) nammaal saga kristhavargalum urudhippadalaam.
nīdhimaanaagiya yōbuvin narcheyalgalai gavaniyungal. pōli thētraravaalanaana elippaasumkūda avarai patri ivvaaru solla vēndiyadhaayitru: “vilugiravanai ummudaiya vaartthaigalaal nirkappanni, thallaadugira mulangaalgalai balappadutthinīr.” (yōbu 4:4) indha vishayatthil naam pirarukku eppadi udhavugirōm? kadavuludaiya sēvaiyil nilaitthirukkumpadi nam aavikkuriya sagōdhara sagōdharigalukku udhava vēndiya poruppu nam ovvoruvarukkum irukkiradhu. sagōdhara sagōdharigalidam palagumpōdhu, “thalarndha kaigalai dhidappadutthi, thallaadugira mulangaalgalai balappadutthungal” endra vaartthaigalukku inanga naam seyalpadalaam. (ēsaayaa 35:3) appadiyaanaal, saga kristhavargaludan kūdi varumpōdhellaam avargalil ōriruvarai balappadutthi urchaagappadutthuvadhu ēn ungaludaiya kurikkōlaaga irukka kūdaadhu? (ebireyar 10:24, 25) yegōvaavai piriyappaduttha avargal thodarndhu muyarchi seigaiyil urchaagamalikkum vaartthaigalaal thattikkodutthu paaraattuvadhum, nandri therivippadhum jīvanukkaana ōttatthil vetri perum nambikkaiyōdu urudhiyaai nilaitthirukka unmaiyilēyē avargalukku udhavum.
aktōbar 16-22
baibilil irukkum pudhaiyalgal | yōbu 6-7
“vaalkkai verutthuppōgumpōdhu...”
yōbu butthagatthilirundhu sirappu kurippugal
7:1, NW; 14:14, NW—‘kattaaya ulaippu’ alladhu ‘kattaaya sēvai’ enbadhan arttham enna? yōbuvukku miga kodiya thunbangal vandhadhaal, than vaalkkai kadumaiyaaga paadupada vēndiya kattaaya ulaippaippōl iruppadhaaga ninaitthaar. (yōbu 10:17, NW adikkurippu) shiyōlil oruvar selavidum kaalam—irappumudhal uyirttheludhalvarai oruvar selavidum kaalam—avarmīdhu balavandhamaai sumatthappatta oru kaalappagudhiyaaga iruppadhaal, adhai avar kattaaya sēvaikku oppittaar.
sōrndhupōnavargalai yegōvaa kaappaatrugiraar
‘naama vaalradhē konja kaalamdhaan. adhuvum ivvalavu pōraattamaa irukkē!’ endru ninaitthu naam silasamayangalil sōrndhu pōgalaam. (yōbu 14:1) andha kaalatthil vaalndha yegōvaavin ūliyargal niraiya pēr ippadi sōrndhupōyirukkiraargal. saavadhē mēl endrukūda silar ninaitthirukkiraargal. (1 raa. 19:2-4; yōbu 3:1-3, 11; 7:15, 16) aanaal, avargal nambiya kadavulaana yegōvaa, avargalai kaividavillai. thirumba thirumba avargalai aarudhalpadutthinaar, balappadutthinaar. nammai aarudhalpadutthuvadharkaaga indha vishayangalai ellaam baibilil padhivu seidhu vaitthirukkiraar.—rō. 15:4.
g 4/12 pa. 14-16
“vaalkkaiyē verutthu pōchu” endru ninaikkirīrgalaa?
unmaidhaan, ungaludaiya prachinaigalai samaalippadhu ungalukku kashtamaagatthaan irukkum. aanaal ondru, prachinaiyil allaadubavar nīngal mattumalla. ellaarumē ēdhaavadhu oru prachinaiyil sikki thavikkiraargal. “padaippugalellaam ondraaga kumurikkondum vēdhanaippattukkondum irukkindrana” endru baibilum solgiradhu. (rōmar 8:22) ippōdhaikku ungaludaiya prachinai thīravē thīraadhu endru nīngal ninaikkalaam. aanaal, naatkal sella sella ungaludaiya prachinaigal thīralaam. sari, ippōdhu ungal manachōrvukku edhu marundhaaga irukkum endru paarkkalaam.
anubavamulla, nambagamaana nanbaridam manamvittu pēsungal. “unmaiyaana nanban eppōdhum anbu kaattuvaan; kashta kaalatthil udanpirandhavanpōl udhavuvaan” endru baibil solgiradhu. (nīdhimoligal 17:17, NW) palangaalatthil vaalndha yōbu endra oru nalla manidhanai kashtangal vaattiyedutthapōdhu avar matravargalidam manamvittu pēsinaar. “en ullam en vaalvai aruvarukkiradhu. en manakkumuralgalai kotti thīrppēn; mana veruppil naan pēsi viduvēn” endraar. (yōbu 10:1, NW) nam manadhilulladhai matravargalidam kottumpōdhu manabaaram konjam kuraiyum. manadhil thelivu pirakkum. prachinaigalai pudhu kannōttatthil paarkkavum mudiyum.
manadhilulladhai kadavulidam kottividungal. kadavulidam vēnduvadhellaam verum mana thirupthikkutthaan endru silar ninaikkiraargal. aanaal, adhu unmaiyillai. yegōvaa dhēvan ‘jebatthai kētkiravar’ endru sangīdham 65:2 solgiradhu (baibilil kadavulin peyar yegōvaa). adhōdu, ‘avar ungalmīdhu akkaraiyaaga irukkiraar’ endru 1 pēdhuru 5:7 solgiradhu. kadavulai mulumaiyaaga nambiyirukkumpadi baibil thirumba thirumba solgiradhu. idhō sila udhaaranangal:
“un suyabutthiyinmēl saayaamal, un mulu irudhayatthōdum karttharil nambikkaiyaayirundhu, un valigalilellaam avarai ninaitthukkol; appoludhu avar un paadhaigalai sevvaippadutthuvaar.”—nīdhimoligal 3:5, 6.
“[yegōvaa] thamakku bayandhavargaludaiya viruppatthinpadi seidhu, avargal kūppidudhalai kēttu, avargalai ratchikkiraar.” —sangīdham 145:19.
“kadavuludaiya sitthatthirku isaivaaga naam edhai kēttaalum, avar namakku sevikodukkiraar enbadhē naam avarmīdhu kondulla asaikka mudiyaadha nambikkai.”—1 yōvaan 5:14.
“thunmaarkkarukku kartthar dhūramaayirukkiraar; nīdhimaangalin jebatthaiyō kētkiraar.”—nīdhimoligal 15:29.
ungal kavalaigalaiyellaam yegōvaavidam kottivittīrgal endraal, avar ungalukku udhavuvaar. adhanaaldhaan baibil ippadi solgiradhu: “ekkaalatthilum avarai nambungal; avar samugatthil ungal irudhayatthai ūtrividungal.”—sangīdham 62:8.
pudhaiyalgalai thōndi edungal
sagōdhara sagōdharigalai purindhukollungal
10 naam oruvarai oruvar purindhukolvadharku muyarchi seivadhan mūlam yegōvaavai pōlavē nadandhukollalaam. adharku enna seiyalaam? kūttatthukku munbum pinbum sagōdhara sagōdharigalōdu pēsungal, avargalōdu sērndhu ūliyam seiyungal, mudindhaal ungalōdu sērndhu saappiduvadharku avargalai kūppidungal. ippadiyellaam seiyumpōdhu, avargalai patri nandraaga therindhukolla mudiyum. udhaaranatthukku, oru sagōdhari ungalidam natpaaga palaguvadhillai endru nīngal ninaitthirukkalaam. aanaal avarōdu palagiya piragu, avar kūcha subaavam ullavar enbadhu ungalukku puriyavaralaam. oru sagōdharar, porulaasai piditthavar endra nīngal ninaitthirukkalaam. aanaal avarōdu palagiya piragu, avar dhaaraala gunamullavar enbadhu ungalukku puriyavaralaam. oru sagōdhari, than pillaigalai kūttikkondu kūttangalukku eppōdhum thaamadhamaaga varuvadhaaga nīngal ninaitthirukkalaam. aanaal avarōdu palagiya piragu, than kudumbatthil avar edhirppalaigalai sandhitthukkondirukkiraar enbadhu theriyavaralaam. (yōbu 6:29) ‘matravargaludaiya vishayangalil anaavasiyamaaga thalaiyidugiravargalaaga’ naam irukka kūdaadhu enbadhu unmaidhaan! (1 thī. 5:13) adhēsamayatthil, nammudaiya sagōdhara sagōdharigalai patriyum, enna kaaranatthaal avargal appadi nadandhukolgiraargal enbadhai patriyum therindhukolvadhu nalladhu.
aktōbar 23-29
baibilil irukkum pudhaiyalgal | yōbu 8-10
“saatthaan parappugira poigalilirundhu kadavuludaiya maaraadha anbu nammai paadhugaakkum”
kadavulukku pidittha maadhiri nammaal vaala mudiyumaa?
yōbu thannudaiya vaalkkaiyil niraiya kashtangalai anubavitthaar. adhellaam aniyaayam endru ninaitthaar. kadavulukku unmaiyaaga irukkirōmaa illaiyaa endrellaam kadavul paarppadhillai endru thavaraaga ninaitthaar. (yōbu 9:20-22) thaan endha thappum seiyavillai endru urudhiyaaga nambinaar. adhanaal avar pēsiyadhai kētta nanbargal, avar kadavulaivida thannai adhiga nīdhimaanaaga kaattikkondaar endru ninaitthaargal.—yōbu 32:1, 2; 35:1, 2.
yegōvaavin maaraadha anbaal ungalukku enna nanmai?
14 yegōvaavin maaraadha anbu avarōdu namakku irukkira bandhatthukku endha aabatthum varaadhapadi nammai paadhugaakkiradhu. “nīngal enakku pugalidamaaga irukkirīrgal. nīngal ennai vēdhanaiyilirundhu paadhugaappīrgal. enakku vidudhalai thandhu, ennai sutrilum sandhōsha aaravaaram kētkumpadi seivīrgal. . . . yegōvaamēl nambikkaiyaaga irukkiravanai avarudaiya maaraadha anbu sūlndhukollum” endru dhaavīdhu yegōvaavidam jebam seidhaar. (sang. 32:7, 10) baibil kaalangalilirundha nagarangalai sutrilum madhilgal irundhana. adhanaal, edhirigalidamirundhu endha aabatthum illaamal makkalaal paadhugaappaaga irukka mudindhadhu. adhēpōl, yegōvaavin maaraadha anbu oru madhil maadhiri nammai sūlndhirukkumpōdhu avaridam irukkira bandhatthukku endha aabatthum illaamal nammaal paadhugaappaaga irukka mudiyum. adhumattumalla, yegōvaavidam maaraadha anbu endra gunam iruppadhaal avar pakkamaaga nammai ilutthirukkiraar.—erē. 31:3.
pudhaiyalgalai thōndi edungal
w10 10/15 pa.6-7 paaraa. 19-20
‘yegōvaavudaiya sindhaiyai arindhavan yaar?’
19 yegōvaavin sindhaiyai’ patri naam enna katrukkondōm? baibilai aalndhu padippadhan mūlam, yegōvaavin sindhaiyai kurittha nammudaiya purindhukolludhalai sarippadutthikkolla vēndum. nammudaiya kurugiya kannōttathinpadiyum, nerigalinpadiyum, sindhaiyinpadiyum avarai orupōdhum nyaayanthīrkka kūdaadhu. “naan avarukku [kadavulukku] pradhiyuttharam sollugiradharkum, naangal kūdi nyaayatthirku varugiradharkum, avar ennaippōla manushan allavē” endru yōbu kurippittaar. (yōbu 9:32) yegōvaavin sindhaiyai konjam konjamaaga purindhukollumpōdhu yōbuvai pōla naamum unarchipponga ivvaarē solvōm: “idhō, ivaigal avarudaiya kiriyaiyil kadaigōdiyaanavaigal, avarai kuritthu naangal kēttadhu evvalavu konjam; avarudaiya vallamaiyin idimulakkatthai arindhavan yaar”?—yōbu 26:14.
20 naam baibilil, yegōvaavin sindhai sambandhamaaga purindhukolvadharku kadinamaana oru pagudhiyai vaasikka nērndhaal enna seiya vēndum? andha thagavalai kuritthu aaraaichi seidha piragum, sariyaana badhil kidaikkaavittaal, yegōvaamīdhulla nam nambikkaikku vandha oru sōdhanaiyaaga adhai edutthukkollalaam. sila samayangalil, kurippitta sila baibil pagudhigalumkūda yegōvaavudaiya panbugalai endhalavu purindhukondirukkirōm enbadhaiyum avarudaiya seyalgalil ippanbugal palichiduvadhai otthukkolgirōm enbadhaiyum kaatta namakku vaaippalikkindrana enbadhai ninaivil vaiyungal. avar seigira ellaavatraiyum nammaal purindhukolla mudiyaadhu enbadhai thaalmaiyōdu otthukkolvōmaaga. (pra. 11:5) adhanaal, appōsthalan pavulin pinvarum vaartthaigalai ētrukkolla naam thūndappaduvōm: “aa! kadavuludaiya aasīrvaadhangal evvalavu magatthaanavai! avarudaiya nyaanamum arivum evvalavu aalamaanavai! avarudaiya nyaayatthīrppugal aaraaindhariya mudiyaadhavai! avarudaiya valigal kandariya mudiyaadhavai! ‘yegōvaavin sindhaiyai arindhavan yaar? avarukku arivurai valangubavan yaar?’ alladhu, ‘avaridam edhaiyaavadhu kodutthu vaitthirundhu, adhai thirumba petrukkondavan yaar?’ anaitthum avaridamirundhē vandhana; avar mūlamaagavē undaayina; avarukkaagavē irukkindrana. avarukkē endrendrum magimai uriyadhu. appadiyē aagattum.”—rō. 11:33-36.
aktōbar 30–navambar 5
baibilil irukkum pudhaiyalgal | yōbu 11-12
“nyaanatthai peravum adhilirundhu nanmaiyadaiyavum mūndru valigal”
yegōvaavin peyarukku pugal sērttha yōbu
17 utthamatthai kaatthida yōbuvukku edhu udhaviyadhu? yōbuvukku thuyarangal varuvadharku munbē yegōvaavōdu avar nerungiya bandhatthai valartthirundhaar. yegōvaavidam saatthaan savaalvittadhai patri yōbu arindhirundhaar enbadharku endha aadhaaramum illai; endrapōdhilum avar unmaiyōdirukka thīrmaanamaai irundhaar. “en aavi piriyumattum en utthamatthai ennaivittu vilakkēn” endru avar sonnaar. (yōbu 27:5) yōbu eppadi yegōvaavōdu nerungiya bandhatthai valartthirundhaar? avar thanadhu dhūratthu uravinargalaana aabiragaam, īsaakku, yaakkōbu aagiyavargalōdu kadavul nadandhukonda vidhatthai patri thaan kētta vishayangalai than manadhil padhitthirundhaar enbadhil sandhēgamillai. adhōdu, yegōvaavin padaippugalai kūrndhu gavanitthadhan mūlam avarudaiya anēga gunangalai therindhukondaar.—yōbu 12:7-9, 13, 16-ai vaasiyungal.
w21.06 pa. 10-11 paaraa. 10-12
nīngal thaniyaaga illai, yegōvaa ungalōdu irukkiraar
10 sagōdhara sagōdharigalidam nerukkamaana natpai valartthukkollungal. appadi seiyumpōdhu avargalidamirundhu nīngal niraiya katrukkolla mudiyum. oruvēlai, avargal ungalaivida periyavargalaaga irukkalaam, siriyavargalaaga irukkalaam, kalaachaaramum vēraaga irukkalaam. “vayadhaanavargal nyaanam ullavargal” endru baibil solgiradhu. (yōbu 12:12) adhē samayatthil, vayadhaanavargal ilainyargalidamirundhum katrukkollalaam. dhaavīdhaiyum yōnatthaanaiyum patri yōsitthuppaarungal. dhaavīdhu yōnatthaanaivida romba chinnavar. irundhaalum, avargalidaiyē oru nerukkamaana natpu irundhadhu. (1 saa. 18:1) avargalukku evvalavō kashtam irundhaalum, yegōvaavukku sēvai seivadharku oruvarukkoruvar udhavi seidhaargal. (1 saa. 23:16-18) “namma sagōdhara sagōdharigal unmaiyilēyē namakku appaa maadhiri, ammaa maadhiri, kūdappirandhavanga maadhiri irukkaanga. avangala payanpadutthi yegōvaa namakku udhavi seiraaru” endru airinaa endra sagōdhari solgiraar. avarudaiya kudumbatthil avar mattumdhaan satthiyatthil irukkiraar.
11 oruvēlai, ungalukku kūcha subaavam irundhaal, matravargalidam nerukkamaana natpai valartthukkolvadhu kashtamaaga irukkalaam. rathnaa endra sagōdhariyum kūcha subaavamulla aaldhaan. edhirppugal irundhaalum avar satthiyatthukku vandhaar. “sagōdhara sagōdharigalōda anbum, aadharavum enakku thēvaingaradha naan purinjukka vēndi irundhuchu” endru avar solgiraar. manadhil iruppadhai velippadaiyaaga matravargalidam solvadhu kashtamdhaan. aanaal, appadi sonnaaldhaan matravargalukkum ungalukkum nerukkamaana natpu uruvaagum. ungaludaiya nanbargal ungalukku eppōdhumē udhava vēndumendrudhaan aasaippadugiraargal. aanaal, ungalukku enna maadhiriyaana udhavi thēvai enbadhu nīngal sonnaaldhaan avargalukku puriyum.
12 nanbargalai uruvaakkuvadharku mukkiyamaana oru vali, matravargalōdu sērndhu ūliyam seivadhudhaan. “ūliyatthayum yegōvaavōda sēvaiyila irukkira mattha vēlaigalayum sagōdharigalōda sēndhu seidhadhaala enakku niraiya nanbargal kidachirukkaanga. ivangala ellaam payanpadutthi yegōvaa enakku ivvalavu varushangalaa udhaviyirukkaaru” endru naam ērkenavē paarttha kēral endra sagōdhari solgiraar. natpai valartthukkolla naam edukkira muyarchigal orupōdhum vīnpōgaadhu. ēnendraal, thanimaiyaiyum matra kashtangalaiyum samaalippadharku indha nanbargalai payanpadutthi yegōvaa namakku udhavugiraar.—nīdhi. 17:17.
it-2-E pa. 1190 paaraa 2
nyaanam
kadavuludaiya nyaanam. yegōvaavin nyaanatthukku ellaiyē kidaiyaadhu. ellaavatraiyumvida avarudaiya nyaanamdhaan uyarndhadhu endru baibil kaattugiradhu. ippadi, “kadavul oruvardhaan nyaanamullavar.” (rō 16:27; veli 7:12) unmaigalai therindhu vaitthiruppadhudhaan arivu. nam padaippaalaraana yegōvaa “nitthiya nitthiyamaaga” vaalndhukondirukkiraar. (sang 90:1, 2) adhanaal, indha prabanjatthai patri ellaamē avarukku theriyum. iyarkai sattangalaiyum sularchigalaiyum avardhaan ērpadutthinaar. adhai adippadaiyaaga vaitthudhaan manidhargal aaraaichi seigiraargal, niraiya vishayangalai kandupidikkiraargal. yegōvaa ivvalavu vishayangalai seidhiruppadhaal, avar kodukkira olukka nerigal thelivaaga yōsitthu nalla mudivugalai eduppadharkum nallapadiyaaga vaalvadharkum romba mukkiyam. (ubaa 32:4-6) avaraal purindhukolla mudiyaadha vishayam endru edhuvumē illai. (ēsaa 40:13, 14) silasamayangalil, avarudaiya nīdhiyaana nerigalukku edhiraana vishayangal nadappadharkum, tharkaaligamaaga vetri peruvadharkum avar anumadhikkiraar. irundhaalum, edhirkaalam avarudaiya kaiyildhaan irukkiradhu. avar sonna vishayangal ‘nichayam niraivērum.’—ēsaa 55:8-11; 46:9-11.
pudhaiyalgalai thōndi edungal
w08 10/1 pa. 19 paaraa 5
paruva vayadhinarudan pēsuvadhu eppadi?
▪ ‘vaartthaigalil olindhirukkum artthatthai purindhukolgirēnaa?’ “vaayaanadhu bōjanatthai rusi paarkkiradhupōla, seviyaanadhu vaartthaigalai sōdhitthu paarkkiradhallavaa?” endru yōbu 12:11 solgiradhu. ungaludaiya magan alladhu magal solvadhai eppōdhaiyumvida ippōdhu nīngal ‘sōdhitthu paarppadhu’ avasiyam. paruva vayadhu pillaigal podhuvaaga ellaavatraiyum migaippadutthiyē solvaargal. udhaaranatthirku, ungal magan alladhu magal, “nīngal eppavum ennai chinna pillai maadhiridhaan nadatthurīnga!” alladhu “naan solradha orunaalum nīngal kaadhukodutthu kētkiradhilla!” endru sollalaam. “eppavum,” “orunaalum” pōndra vaartthaigalai appadiyē piditthukkollaamal, ungal pillai unmaiyil ennadhaan solla varugiraan enbadhai purindhukolla muyarchi seiyungal. “nīngal eppavum ennai chinna pillai maadhiridhaan nadatthugirīrgal” endru sollumpōdhu “ungalukku enmīdhu nambikkaiyē illaadhadhupōl thōndrugiradhu” endru avargal artthappadutthalaam. “naan solvadhai orunaalum nīngal kaadhukodutthu kēttadhillai” endru sollumpōdhu “en manasula iruppadhai ungalidam solla virumbugirēn” endru avargal artthappadutthalaam. enavē, vaartthaigalil olindhirukkum artthatthai purindhukolla muyalungal.