vaatchtavar aanlain laibrari
vaatchtavar
aanlain laibrari
Thamil (Rōman)
  • baibil
  • prasurangal
  • kūttangal
  • mwbr24 maarch pak. 1-16
  • “vaalkkaiyum ūliyamum kūttatthukku” thayaarikka thēvaiyaana thagavalgal

idharku vīdiyō illai.

mannikkavum, indha vīdiyōvai iyakka mudiyavillai.

  • “vaalkkaiyum ūliyamum kūttatthukku” thayaarikka thēvaiyaana thagavalgal
  • vaalkkeiyum ūliyamum kūttatthukku thayaarikka thēveiyaana thagavalgal—2024
  • thunai thalaippugal
  • maarch 4-10
  • maarch 11-17
  • maarch 18-24
  • maarch 25-31
  • ēpral 1-7
  • ēpral 8-14
  • ēpral 15-21
  • ēpral 22-28
  • ēpral 29–mē 5
vaalkkeiyum ūliyamum kūttatthukku thayaarikka thēveiyaana thagavalgal—2024
mwbr24 maarch pak. 1-16

vaalkkaiyum ūliyamum kūttatthukku thayaarikka thēvaiyaana thagavalgal

© 2023 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania

maarch 4-10

baibilil irukkum pudhaiyalgal | sangīdham 16-17

‘yegōvaavē nalladhaiyellaam enakku tharugirīrgal’

w18.12 pa. 26 paaraa 11

ilainyargalē, thirupthiyaana vaalkkai ungalukku nichayam kidaikkum!

unmaiyaana nanbargalai thērndhedungal

11 sangīdham 16:3-ai vaasiyungal. nalla nanbargalai eppadi thērndheduppadhu endru dhaavīdhukku therindhirundhadhu. yegōvaavai nēsikkiravargalai avar nanbargalaaga thērndhedutthaar; adhanaal, avarudaiya manadhil ‘sandhōsham pongiyadhu.’ thannudaiya nanbargalai ‘parisutthavaangal’ endru avar sonnaar. ēnendraal, yegōvaavudaiya olukka tharaadharangalinpadi vaala avargal muyarchi seidhaargal. nanbargalai thērndhedukkum vishayatthil dhaavīdhu eppadi unarndhaarō, adhēpōl unarndha innoru sangīdhakkaarar solvadhai gavaniyungal. “ungalukku bayandhu nadakkira ellaarukkum naan nanban. ungal aanaigalinpadi nadakkira ellaarukkum naan thōlan” endru avar sonnaar. (sang. 119:63) mundhina katturaiyil paartthapadi, yegōvaavai nēsitthu, avarukku kīlppadigiravargalin matthiyil ungalukkum nalla nanbargal niraiya pēr kidaippaargal. adharkaaga, ungal vayadhil iruppavargalaitthaan nanbargalaaga thērndhedukka vēndum endru avasiyam illai.

w14 2/15 pa. 29 paaraa 5

‘yegōvaavin iniya gunatthai dhyaaniyungal’

“yegōvaa en pangu, enakkuriya sotthu, en kinnam. nīr en sotthugalai paadhugaakkirīr. iniya sugamaana idangal enakku aasthiyaaga arulappattirukkindrana” endru dhaavīdhu paadinaar. (sang. 16:5, 6, NW) thannudaiya ‘pangukku,’ adhaavadhu yegōvaavōdulla uravukkum avarukku sēvai seiyum baakkiyatthukkum dhaavīdhu nandriyullavaraaga irundhaar. dhaavīdhai pōla, naamum oruvēlai thunbatthil thavitthukkondirundhaalum ēraalamaana aanmīga aasīrvaadhangalai anubavikkirōm. aagavē, unmai valipaattil thodarndhu magilchi kaanbōmaaga! yegōvaavin aanmīga aalayatthai ‘nandriyunarvōdu paarppōmaaga’!

w08 2/15 pa. 3 paaraa. 2-3

yegōvaavai eppōdhum ungal munbaaga vaitthirungal

2 aabiragaam, saaraal, mōsē, rūth, dhaavīdhu, esthar, appōsthalan pavul pōndra miga prabalamaana baibil kadhaapaatthirangalin anubavangalilirundhu naam ellaarumē pala vishayangalai katrukkollalaam. eninum, andhalavukku prabalamaaga pēsappadaadha nabargalai patriya baibil padhivugalil irundhumkūda naam payan adaiyalaam. baibil padhivugalai dhyaanippadhu sangīdhakkaaranin pinvarum vaartthaigalukku isaivaaga seyalpada namakku udhavum: “karttharai [“yegōvaavai,” NW] eppoludhum enakku munbaaga vaitthirukkirēn; avar en valadhupaarisatthil irukkirapadiyaal naan asaikkappaduvadhillai.” (sang. 16:8) indha vaartthaigal edhai artthappadutthugindrana?

3 oru pōr vīrar podhuvaaga thannudaiya valadhu kaiyil pattayatthai piditthiruppaar. kēdayam idadhu kaiyil iruppadhaal, ivarudaiya valappuram paadhugaappindri irukkum. eninum, ivarudaiya nanbar valappuratthil ivarukku arugē nindru pōr seidhapōdhu ivar paadhugaappai petraar. naamum yegōvaavai manadhil vaitthu, avarukku piriyamaanadhai seidhaal avar nammai paadhugaappaar. enavē, ‘yegōvaavai eppoludhum namakku munbaaga vaitthiruppadharku’ baibil padhivugalai sindhippadhu, nammudaiya visuvaasatthai evvaaru balappadutthum enbadhai naam paarppōm.

pudhaiyalgalai thōndi edungal

it-2-E pa. 714

kanmani

ebireya moliyil, ayin (kan) endra vaartthaiyudan ishaan (ubaa 32:10; nīdhi 7:2) endra vaartthaiyai payanpadutthumpōdhu adhanudaiya nēradi arttham “kannin kutti manidhan”; baath (magal) endra vaartthaiyai payanpadutthumpōdhu adhanudaiya nēradi arttham “kannin magal.” indha irandu artthangalum kanmaniyaitthaan kurikkindrana. kanmani endra vaartthaiyai aanittharamaaga kurippadharkaaga sangīdham 17:8-il indha irandu vaartthaigalum sērtthu payanpadutthappattirukkiradhu. adhaavadhu, ishaan baath ayin. adhan nēradi arttham, “kannin kutti manidhanum magalum” alladhu “kanmani.” sangīdham 17:8-il irukkum vaartthaigalai, innoruvarudaiya kanmaniyil theriyum oruvarin uruvatthukkum oppittu sollalaam.

kan romba menmaiyaana uruppu. adhai batthiramaaga paartthukkolla vēndum. kannil chinna mudiyō dhūsiyō vilundhaalkūda adhu kan imaikkum karuvilikkum naduvil thelivaaga therindhuvidum. kanmaniyai sutri irukkum kaarniyaa endra pagudhi valiyaagatthaan oli ullē pōgum. andha pagudhiyai naam romba batthiramaaga paartthukkolla vēndum. ēnendraal, adhil adipattaalō alladhu ēdhaavadhu nōyinaal mangalaaga irundhaalō, kanpaarvai kuraindhuvidalaam alladhu sutthamaaga theriyaamal pōividalaam. baibilil “kanmani” endra vaartthai, romba gavanamaaga paartthukkolla vēndiya vishayatthai kurippadharkaaga payanpadutthappattirukkiradhu. udhaaranatthukku, kadavuludaiya vaartthaikku naam andhalavukku gavanam seluttha vēndum enbadharkaaga kanmani endra vaartthai payanpadutthappattirukkiradhu. (nīdhi 7:2) ubaagamam 32:10-il kadavul isravēl makkalai oru appaa maadhiri paartthukkolvadhaal “kanmanipōl” paartthukkolvadhaaga sollappattirukkiradhu. kadavuludaiya paadhugaappum aravanaippum vēndum enbadhai solvadharkaaga “kanmanipōl ennai paartthukkollungal” endru dhaavīdhu sonnaar. (sang 17:8) kurippaaga edhirigal thaakka varumpōdhu than saarbaaga yegōvaa kalatthil irangi seyalpada vēndum endru dhaavīdhu aasaippattadhaaga therigiradhu. (sagariyaa 2:8-il “kanmani” enbadharkaana ebireya vaartthai payanpadutthappattiruppadhai oppittu paarungal).

maarch 11-17

baibilil irukkum pudhaiyalgal | sangīdham 18

“yegōvaadhaan . . . ennai kaappaatrubavar”

w09 10/1 pa. 20 paaraa. 4-5

baibilil sollōviyangal ungalaal purindhukolla mudigiradhaa?

yegōvaavai baibil uyiratra porulgaludanum oppidugiradhu. adhu avarai “isravēlin kanmalai [adhaavadhu, karpaarai],” “kōttai,” ‘thurugam’ endrellaam varnikkiradhu. (2 saamuvēl 23:3; sangīdham 18:2; ubaagamam 32:4) indha oppumaigalilulla otrumai enna? periya karpaarai eppadi asaikka mudiyaadhapadi urudhiyaai irukkiradhō appadiyē yegōvaa dhēvanum asaikka mudiyaadhavaraaga iruppadhaal ungalukku balattha paadhugaappaai vilanguvaar.

5 baibililulla sangīdha butthagam, yegōvaavudaiya aalumaiyin palvēru amsangalai varnikkum sollōviyangalaal niraindhirukkiradhu. udhaaranatthirku, yegōvaa “sūriyanum kēdagamumaanavar” endru sangīdham 84:11 kurippidugiradhu; ēnendraal, avar oli, uyir, aatral, paadhugaappu aagiyavatrin uraividamaai irukkiraar. marupatchatthil, ‘yegōvaa un valadhu pakkatthilē unakku nilalaayirukkiraar’ endru sangīdham 121:5 solgiradhu. nilalaana idam eppadi sūriya veppatthidamirundhu paadhugaappu alikkiradhō appadiyē vēdhanaiyin veppatthilirundhu yegōvaa tham ūliyargalukku paadhugaappu alikkiraar; avargalukku thammudaiya “karatthin” alladhu “settaigalin” nilalilē paadhugaappu alikkiraar.—ēsaayaa 51:16; sangīdham 17:9; 36:7.

it-2-E pa. 1161 paaraa 7

kural

kadavul avarudaiya ūliyargalin kuralai kētkiraar. kadavuludaiya sakthiyin valinadatthudhalōdum satthiyatthōdum kadavulai vanangugiravargal oru vishayatthil urudhiyaaga irukkalaam. avargal endha moliyil jebam seidhaalumsari, kadavul adhai kētpaar. avargal manadhukkul pēsinaalum kadavul adhai kētpaar. ēnendraal makkaludaiya manadhil iruppadhukūda kadavulukku nandraaga theriyum. (sang 66:19; 86:6; 116:1; 1saa 1:13; ne 2:4) kashtatthil udhavikkaaga naam kadharuvadhaiyum kadavul kētpaar. thannudaiya makkaludaiya edhirigal sadhitthittam pōttaalum avargalukku kettadhu seiya ninaitthaalum, andha edhirigalin ulnōkkam kadavulukku theriyum.—aadhi 21:17; sang 55:18, 19; 69:33; 94:9-11; erē 23:25.

w22.04 pa. 3 paaraa 1

kavalaigalai vetrigaramaaga samaalippadhu eppadi?

2. idhuvaraikkum yegōvaa seidhirukkira udhaviyai yōsitthuppaarungal. ‘yegōvaavin udhavi illaamal idhai ennaal samaalitthirukkavē mudiyaadhu’ enbadhai pōndra sūlnilaigal sila samayangalil ungaludaiya vaalkkaiyil vandhirukkum. ungalukku yegōvaa eppadi udhavi seidhirukkiraar... baibil kaalangalil vaalndha avarudaiya ūliyargalukku eppadi udhavi seidhirukkiraar... endrellaam yōsitthuppaartthaal, ungalukku pudhutthembu kidaikkum, avarmēl irukkira nambikkaiyum innum adhigamaagum. (sang. 18:17-19) jōshuvaa endra oru mūppar enna solgiraar endru gavaniyungal: “ennōda jebangalukku yegōvaa eppadi badhil kodutthirukkuraarnu kēttaa, enkitta oru periya pattiyalē irukku. kurippaa naan senja jebatthukku yegōvaa eppadi badhil kodutthirukkuraarnu yōsichu paakka idhu enakku udhaviyaa irukku.” idhuvaraikkum yegōvaa nam vaalkkaiyil seidhadhaiyellaam yōsitthuppaarkkumpōdhu, kavalaigalai virattiyadikka pudhutthembu kidaikkum.

pudhaiyalgalai thōndi edungal

it-1-E pa. 432 paaraa 2

kērubīn

andrirundha matra dhēsatthu makkal, irakkaigalai viritthapadi irundha bayangaramaana uruvangalai vananginaargal. valipaattu kūdaaratthil irundha kērubīngalin uruvangalum paarppadharku appaditthaan irundhadhaaga silar solgiraargal. aanaal adhu unmai kidaiyaadhu. andha kērubīngal, manidha uruvatthil irundhadhaaga yūdha paarambariyam sonnaalum idhai patri baibil edhuvum solvadhillai. unmaiyil andha kērubīngal rombavum alagaana dhēvathūdhargaludaiya uruvangalai sittharittha arumaiyaana kalaivēlaippaadaaga irundhana. mōsēyidam yegōvaa sonna “maadhiriyinpadiyē,” adhaavadhu adhē nunukkamaana vivaratthinpadiyē andha kērubīngalin uruvangal seiyappattana. (yaath 25:9) praayachittha mūdimīdhu vaikkappattirundha kērubīngalin uruvangal ‘magimaiyulladhaaga’ irundhana endru appōsthalan pavulum sonnaar. (ebi 9:5) indha kērubīngal, yegōvaavudaiya prasannatthukku adaiyaalamaaga irundhana. saatchi pettiyin mūdikku mēlirundha irandu kērubīngalukku naduvilirundhu yegōvaa pēsinaar. (yaath 25:22; en 7:89) “kērubīngalukku mēlē [alladhu, naduvil]” yegōvaa utkaarndhiruppadhaaga baibil solgiradhu. (1saa 4:4; 2saa 6:2; 2raa 19:15; 1naa 13:6; sang 80:1; 99:1; ēsaa 37:16) yegōvaa ērippōgira avarudaiya radhatthukku adaiyaalamaagavum kērubīngal irukkiraargal. (1naa 28:18) avargaludaiya siragugal, vēgamaaga pōvadharkum udhavi seigindrana; paadhugaappaiyum tharugindrana. yegōvaa thanakku udhavi seivadharkaaga, “kērubīnin mēl ēri . . . parandhu vandhaar. dhēvathūdharin irakkaigalmēl kaatchi thandhaar” endru dhaavīdhu sonnaar.—2saa 22:11; sang 18:10.

maarch 18-24

baibilil irukkum pudhaiyalgal | sangīdham 19-21

“vaanam kadavuludaiya magimaiyai solgiradhu”

w04 1/1 pa. 8 paaraa. 1-2

yegōvaavin magimaiyai anaivarum arivippaargalaaga!

īsaayin magan dhaavīdhu siruvanaaga irundhapōdhu bethlagēmukku arugē aadugalai mēitthu vandhaar. amaidhalaana iravu vēlaiyil, odhukkuppuramaana mēichal nilangalil thanadhu thagappanaarudaiya mandhaiyai kaaval kaatthu kondirundhapōdhu, natchatthirangal minnum parandhuvirindha vaanatthai avar etthanai murai annaandhu paartthirukka vēndum! 19-aam sangīdhatthil varum indha alagaana vaartthaigalai parisuttha aaviyin ēvudhalaal iyatriyapōdhu andha pasumaiyaana ninaivugal avarudaiya manatthiraiyil ōdiyirukkum enbadhil sandhēgamillai. “vaanangal dhēvanudaiya magimaiyai velippadutthugiradhu, aagaayavirivu avarudaiya karangalin kiriyaiyai arivikkiradhu . . . avaigalin sattham būmiyengum, avaigalin vasanangal pūchakkaratthu kadaisi varaikkum sellugiradhu” ena avar paadinaar.—sangīdham 19:1, 4.

2 yegōvaavin padaippaagiya bramikka vaikkum vaanangal pēchindri, vaartthaiyindri, satthamindri iravum pagalum avarudaiya magimaiyai arivikkindrana. kadavuludaiya magimaiyai arivippadhai padaippu orupōdhum nirutthividuvadhillai. indha maunamaana saatchi “pūchakkaratthu kadaisi varaikkum” ellaa kudigalukkum sendrettuvadhai oru ganam sindhitthu paarppadhu nammai migavum siriyavargalaaga unara vaikkiradhu. aanaal, padaippin maunamaana indha saatchi mattum pōdhaadhu. unmaiyulla manidhargalum avatrudan sērndhu vaai thirandhu saatchi kodukkumpadi arivurutthappadugiraargal. peyar kurippidappadaadha oru sangīdhakkaaran unmaiyulla vanakkatthaarukku kadavulaal ēvappatta indha vaartthaigalai sonnaar: ‘yegōvaavukku magimaiyaiyum vallamaiyaiyum selutthungal. yegōvaavin thirunaamatthirkuriya magimaiyai avarukkē selutthungal.’ (sangīdham 96:7, 8, dhi.mo.) yegōvaavudan nerungiya uravu vaitthiruppavargal indha arivuraikku perumagilchiyudan kīlppadigiraargal. appadiyaanaal kadavulukku magimai selutthuvadhil enna utpattulladhu?

w04 6/1 pa. 11 paaraa. 8-10

dhēvanudaiya magimaiyai padaippu velippadutthugiradhu!

8 adutthadhaaga dhaavīdhu yegōvaavudaiya padaippin matroru arpudhatthai vivarikkiraar: “avaigalil [kaanakkūdiya vaanangalil] sūriyanukku oru kūdaaratthai sthaabitthaar. adhu than manavaraiyilirundhu purappadugira manavaalanai pōlirundhu, paraakkramasaaliyaippōl than paadhaiyil ōda magilchiyaayirukkiradhu. adhu vaanangalin oru munaiyilirundhu purappattu, avaigalin marumunaivaraikkum sutriyōdugiradhu; adhin gaandhikku maraivaanadhu ondrumillai.”—sangīdham 19:4-6.

9 matra natchatthirangalōdu oppida sūriyan naduttharamaana alavudaiyadhudhaan. aanaalum idhu kurippidatthakka oru natchatthiram aagum; adhanai sutri valam varum gragangal adharku pakkatthil miga siriyavaiyaaga therigindrana. “2-kku pakkatthil 27 pūjyangal sērtthaal etthanaiyō atthanai tan niraiyudaiyadhu adhu”—nam mulu sūriya mandalatthin mottha niraiyil adhu 99.9 sadhavīdham! adhan īrppu sakthiyinaal būmi adhaivittu dhūra vilagaamalum adhan kittē nerungaamalum 15 kōdi kilōmīttar dhūratthil sutrikkondirukkiradhu. sūriya aatralil sumaar 200 kōdiyil oru pangudhaan nam gragatthai ettugiradhu; aanaal uyirai kaakka adhuvē pōdhumaanadhu.

10 sangīdhakkaaran sūriyanai adaiyaala moliyil kurippidugiraar; pagalil oru adivaanatthilirundhu maru adivaanam varai ōdi, iravilō ‘kūdaaratthil’ thangum ‘paraakkramasaaliyaaga’ adhai avar sittharikkiraar. andha vallamaimikka natchatthiram adivaanatthirku kīlē irangumpōdhu, būmiyilirundhu paarkkaiyil, adhu ilaippaaruvadharkaaga oru ‘kūdaaratthirkul’ pōvadhupōl therigiradhu. kaalaiyil ‘adhu than manavaraiyilirundhu purappadugira manavaalanaippōl’ pragaasamaaga thidīrena veliyē varugiradhu. dhaavīdhu mēippanaaga irundhadhaal iravin kadungulirai nangu arindhirundhaar. (aadhiyaagamam 31:40) sūriya kadhirgal vēgamaaga thannaiyum thannai sūlndha nilapparappaiyum evvaaru vedhuvedhuppaakkum enbadhai avar ninaivukūrndhaar. nichayamaagavē, kilakkilirundhu mērku nōkki “payanippadhaal” sūriyan kalaippadaivadhillai; maaraaga adhu “paraakkramasaaliyaippōl” marubadiyum payanikka thayaaraayirukkiradhu.

g95 11/8 pa. 7 paaraa 3

migavum asattai seiyappatta namadhu kaalatthu kalainyar

iyarkaiyil kaanappadum kalai thiranukkaana nammudaiya pōtrudhalai adhigarippadhaanadhu, nammai sūlndhirukkum kaitthiramulla vēlaippaadugalaiyellaam padaittha nammudaiya padaippaalarai arindhukolla namakku udhavakkūdum. galilēyaavil valarndhuvarum kaattu malargalai kūrndhu gavanikkumpadi yēsu oru sandharppatthil tham sīshargalidam sonnaar. avar sonnadhaavadhu: “kaattu pushpangal eppadi valarugiradhendru gavanitthuppaarungal; avaigal ulaikkiradhumillai, nūrkiradhumillai; endraalum, saalomōn mudhalaai than sarva magimaiyilum avaigalil ondraippōlaagilum udutthiyirundhadhillai endru, ungalukku sollugirēn.” (matthēyu 6:28, 29) oru arpamaana kaattu malarin alagu, kadavul manidha kudumbatthin thēvaigalai asattai seiyavillai enbadhai namakku nyaabagamūtta udhavakkūdum.

pudhaiyalgalai thōndi edungal

w22.3 pa. 4 paaraa 10

“palaiya subaavatthai” ungalaal maatrikkolla mudiyum

10 yegōvaavin nerimuraigaldhaan miga sirandhadhu enbadhai nambungal. yegōvaa nammidam edhirpaarkkira vishayangalai seivadhaal namakkutthaan nanmai. avarudaiya nerimuraigalukku kīlppadindhu nadandhaal suyamariyaadhaiyōdu vaalalaam. nammudaiya vaalkkaikku ōr arttham irukkum. romba sandhōshamaagavum iruppōm. (sang. 19:7-11) aanaal, yegōvaavin nerimuraigalukku kīlppadiyaamal pōnaal enna nadakkum? paava iyalbukkuriya seyalgalai seivadhaal varugira pinvilaivugalai sandhikka vēndiyirukkum. īli enbavarudaiya anubavatthai gavaniyungal. avarudaiya appaa-ammaa yegōvaavai romba nēsitthaargal. appadippatta kudumbatthil valarndha īli tīnējil ketta nanbargaludan palaga aarambitthaar. bōdhaipporulgalai edutthukkolvadhu, olukkakkēdaaga nadandhukolvadhu, thiruduvadhu endru mōsamaana vaalkkaiyum vaala aarambitthaar. pōga pōga romba kōbakkaaranaagavum muradanaagavum aagivittadhaaga īli solgiraar. “edhaiyellaam seiya kūdaadhunu appaa-ammaa baibilla irundhu sollikkodutthaangalō adhaiyellaam senjēn” endru avar solgiraar. aanaalum, chinna vayadhil katrukkonda vishayangalai īli marakkavillai. konja naatkalukku piragu, thirumbavum baibilai padikka aarambitthaar. ketta palakkangalai viduvadharku kadinamaaga muyarchi seidhaar. 2000-il nyaanasnaanam edutthaar. yegōvaavin nerimuraigalpadi vaalndhadhaal avarukku enna nanmai kidaitthadhu? “naan ippa mana nimmadhiyōda, sutthamaana manasaatchiyōda vaalrēn” endru avar solgiraar. indha anubavam kaattugirapadi, yegōvaavin nerimuraigalai odhukki thallugiravargalukku vēdhanaidhaan minjum. aanaalum, appadippattavargal thangalai maatrikkolvadharku udhavi seiya yegōvaa aasaiyaaga irukkiraar.

maarch 25-31

baibilil irukkum pudhaiyalgal | sangīdham 22

yēsuvin maranatthai patri baibilil munbē sollappatta vishayangal

w11 8/15 pa. 15 paaraa 16

avargal mēsiyaavai kandukondaargal!

16 mēsiyaavai kadavul kaivittadhupōl thōndrum. (sangīdham 22:1-ai vaasiyungal.) itthīrkkadharisanatthin niraivētramaaga, “yēsu onbadhaam maninēratthil [maalai sumaar 3 manikku], ‘ēli, ēli, laamaa sabakthaani?’ endru urattha kuralil satthamittaar; adharku, ‘en kadavulē, en kadavulē, ēn ennai kaivittīrgal?’ endru arttham.” (maar. 15:34) tham parama thagappanmīdhu vaitthirundha nambikkaiyai ilandhuvittadhaal yēsu appadi sollavillai. maranatthinpōdhu thamadhu edhirigalidamirundhu avar thammai kaappaatra maattaar endru yēsu arindhirundhaar. thammudaiya utthamatthai mulumaiyaai sōdhippadharkaagavē kadavul appadi seivaar enbadhai unarndhirundhaar. aagavē, yēsu avvaaru urattha kuralil satthamittadhan mūlam sangīdham 22:1-ai niraivētrinaar.

w11 8/15 pa. 14 paaraa 13

avargal mēsiyaavai kandukondaargal!

13 mēsiyaa palitthu pēsappaduvaar endru dhaavīdhu munnuraitthaar. (sangīdham 22:7, 8-ai vaasiyungal.) yēsu kalumaratthil vēdhanaippattapōdhu palitthu pēsappattaar; “avvaliyē pōnavargal ēlanam seigira vidhatthil thangal thalaigalai aatti, ‘aalayatthai thagartthuppōttu mūndru naatkalil kattappōgiravanē, unnai nīyē kaappaatrikkol! nī kadavuludaiya magan endraal kalumaratthaivittu irangi vaa!’ endru avarai palitthu pēsinaargal” ena matthēyu eludhinaar. adhaippōlavē, pradhaana gurumaargalum vēdha arinyargalum mūppargalum avarai kēli seidhu, “matravargalai kaappaatrinaan, thannai kaappaatrikkolla mudiyavillai! ivan isravēlin raajaavaam; ippōdhu kalumaratthaivittu kīlē irangi varugiraanaa paarppōm, piragu ivanai nambuvōm. ivandhaan kadavulmīdhu nambikkai vaitthirukkiraanē; ‘naan kadavuludaiya magan’ endrukūda sonnaanē, avar ivanmēl piriyamaayirundhaal ippōdhu ivanai kaappaatrattum” endraargal. (mat. 27:39-43) indha ellaa paadugal matthiyilum yēsu amaidhiyaaga irundhaar, thavaraana edhaiyum sollavillai. namakku eppērppatta arumaiyaana munmaadhiri!

w11 8/15 pa. 15 paaraa 14

avargal mēsiyaavai kandukondaargal!

14 mēsiyaavin udaikkaaga kulukkal pōduvaargal. “en vasthirangalai thangalukkullē pangittu, en udaiyinpēril sīttuppōdugiraargal” endru sangīdhakkaaran thīrkkadharisanamaaga eludhinaar. (sang. 22:18) unmaiyil nadandhadhum adhudhaan; rōma pōrvīrargal yēsuvai “kalumaratthil araindhapin, kulukkal pōttu paartthu avarudaiya mēlangigalai pangittukkondaargal.”—mat. 27:35; yōvaan 19:23, 24-ai vaasiyungal.

pudhaiyalgalai thōndi edungal

w06 11/1 pa. 29 paaraa 7

nam parisuttha kūttangalai madhitthal

7 nammudaiya kūttangalai madhikkirōm enbadhai velippadaiyaaga kaanbippadharku pala valigal ullana. raajya paadalgal paadappadumpōdhē aajaraayiruppadhu oru valiyaagum. adhil pala paadalgal jebatthin vadivil iruppadhaal, avatrai naam migundha bayabakthiyōdu paada vēndum. 22-aam sangīdhatthai mērkōl kaatti, yēsuvai kuritthu pavul pinvarumaaru eludhinaar: “ummudaiya naamatthai en sagōdhararukku arivitthu, sabai naduvil ummai thudhitthu paaduvēn.” (ebireyar 2:12) aagavē, kūttatthin aarambatthil paadal ennai chērman arivippadharku munbē nammudaiya irukkaiyil amarndhuvida vēndum; paadal varigalōdu manam ondri paada vēndum; ippadi seivadhai naam palakkamaakkikkolla vēndum. “semmaiyaanavargaludaiya sangatthilum sabaiyilum karttharai mulu irudhayatthōdum thudhippēn” endru eludhiya sangīdhakkaaranai pōlavē naamum paadumpōdhu unara vēndum. (sangīdham 111:1) aam, yegōvaavai thudhippadharkaaga naam kūttangalukku munnadhaagavē vandhu, avai mudiyumvarai irukka vēndum.

w03 9/1 pa. 20 paaraa 1

“sabai naduvil” yegōvaavai thudhiyungal

murkaalangalil irundhadhai pōlavē indrum, visuvaasigal ovvoruvarum “sabai naduvil” thangal visuvaasatthai arikkai seiya ērpaadugal ullana. sabai kūttangalil sabaiyaaridam kētkappadum kēlvigalukku badhilalikkum sandharppam anaivarukkum iruppadhu adhil oru valiyaagum. badhil solvadhil appadi enna nanmai irukkappōgiradhu endru enni vidaadhīrgal. udhaaranamaaga, prachinaigalai evvaaru samaalippadhu alladhu thavirppadhu enbadhai vilakkum badhilgal, baibil niyamangalai kadaippidikka vēndum endra nam sagōdharargalin thīrmaanatthai balappadutthum. mērkōl kaattappadaamal verumanē kurippidappatta vasanangalai vilakkum badhilgal alladhu thanippatta aaraaichiyil kandarindha vishayangalai sērtthu sollum badhilgal, innum nalla padippu palakkangalai valartthukkolla vēndum endra aavalai matravargalil thūndalaam.

ēpral 1-7

baibilil irukkum pudhaiyalgal | sangīdham 23-25

‘yegōvaa en mēippar’

w05 11/1 pa. 17 paaraa. 9, 10

yegōvaa nam mēippar

9 mudhalaavadhaaga, yegōvaa thammudaiya makkalai valinadatthugiraar. dhaavīdhu ivvaaru eludhinaar: “avar ennai pullulla idangalil mēitthu, amarndha thannīrgal andaiyil ennai kondupōividugiraar. avar en aatthumaavai thētri, thammudaiya naamatthinimittham ennai nīdhiyin paadhaigalil nadatthugiraar.” (sangīdham 23:2, 3) selippaaga valarndhirukkum putkalin naduvē amaidhiyaaga padutthukkidakkum oru mandhaiyai dhaavīdhu ingē varnikkiraar; mananiraivai, putthunarchiyai, paadhugaappai velippadutthugira oru kaatchi idhu. ‘pullulla idangal’ endru molipeyarkkappattirukkira ebireya vaartthai “inimaiyaana idam” endra artthatthaiyum kodukkalaam. amaidhiyaaga padutthu, ōivedutthu putthuyir peruvadharkaana ōr idatthai aadugalaal thaanaaga kandupidikka mudiyaadhu endrē sollalaam. atthagaiya ‘inimaiyaana idatthirku’ mēippargaldhaan avatrai valinadattha vēndum.

10 yegōvaa indru nammai evvaaru valinadatthugiraar? oru vali, thammudaiya munmaadhiriyin mūlamaagum. ‘dhēvanai pinpatrugiravargalaaga’ aagumpadi avarudaiya vaartthai nammai ūkkappadutthugiradhu. (ebēsiyar 5:1) andha vasanatthin sūlamaivu dhayavaiyum, mannikkira gunatthaiyum, anbaiyum patri kurippidugiradhu. (ebēsiyar 4:32; 5:2) nichayamaagavē, atthagaiya arumaiyaana gunangalai kaanbippadhil yegōvaa miga sirandha munmaadhiriyaaga thigalgiraar. thammai pinpatrumpadi avar nammidam sollumpōdhu, nammaal seiya mudiyaadha ondraiyaa kētkiraar? illai. andha aalōsanai, nammīdhu avar vaitthirukkum nambikkaiyaiyē arumaiyaaga velippadutthugiradhu. evvidhatthil? naam kadavuludaiya saayalil padaikkappattirukkirōm, adhaavadhu dhaarmīga panbugaludanum aanmīga gunatthudanum naam padaikkappattirukkirōm. (aadhiyaagamam 1:26) enavē, naam abūranargalaaga irundhaalum, yegōvaavin sirandha panbugalai valartthukkollum aatral namakku irukkiradhu; idhai avar arindhirukkiraar. satru yōsitthu paarungal—nammudaiya anbaana kadavulai pōlavē nammaal irukka mudiyumendra nambikkai avarukku irukkiradhu. avarudaiya munmaadhiriyai naam pinpatrinaal, adaiyaala artthatthil, ōr ‘inimaiyaana idatthirku’ avar nammai valinadatthuvaar. appōdhu, kadavuludaiya angīgaaratthai petrirukkirōm enbadhai arindhu, vanmuraimikka ivvulagin matthiyilkūda mana samaadhaanatthil naam ‘sugamaai thanguvōm.’—sangīdham 4:8; 29:11.

w05 11/1 pa. 18, 19 paaraa. 13-15

yegōvaa nam mēippar

13 dhaavīdhu thannudaiya nambikkaikkaana irandaavadhu kaaranatthai kodukkiraar: yegōvaa thammudaiya aadugalai paadhugaakkiraar. naam ivvaaru vaasikkirōm: “naan marana irulin pallatthaakkilē nadandhaalum pollaappukku bayappadēn, dhēvarīr ennōdē kūda irukkirīr; umadhu kōlum umadhu thadiyum ennai thētrum.” (sangīdham 23:4) dhaavīdhu ingē “umadhu” endra vaartthaiyai ubayōgitthu, yegōvaavidam innum anyōnyamaaga pēsugiraar, adharku aduttha vasanatthil avarai “nīr” endrum alaikkiraar. idhil aachariyappada ondrumillai, ēnenil innalgalinpōdhu sagitthirukka thanakku yegōvaa eppadi udhavinaar enbadhai patriyē avar ingu pēsikkondirukkiraar. anēga murai ‘irulin pallatthaakkugalai,’ aam, uyirukku aabatthaana samayangalai, dhaavīdhu kadandhuvandhirundhaar. aanaalum than manadhai bayam kavvikkolla avar anumadhikkavillai, kaaranam, kadavul thamadhu ‘kōludanum,’ ‘thadiyudanum’ thayaaraaga thannōdu kūdavē vandhadhaaga avar unarndhaar. kadavuludaiya paadhugaappu irukkiradhu endra unarvu dhaavīdhukku aarudhalalitthadhu, sandhēgamillaamal yegōvaavidam avarai nerungivaravum seidhadhu.

14 yegōvaa thammudaiya aadugalai indru evvaaru paadhugaakkiraar? endha edhiriyaalum, adhu manidhanaaga irundhaalum sari, pisaasaaga irundhaalum sari, avarudaiya aadugalai indha būmiyilirundhu alitthuppōda mudiyaadhu endru baibil urudhi alikkiradhu. yegōvaa orukaalum adharku anumadhikka maattaar. (ēsaayaa 54:17; 2 pēdhuru 2:9) aanaal, nammudaiya mēipparaana avar ellaa thīngugalilirundhum nammai paadhugaatthiduvaar endru idhu artthappadutthuvadhillai. manidhargalukku sagajamaaga varakkūdiya sōdhanaigalai naam anubavikkirōm, mei kristhavargal ellōrukkum varugira edhirppaiyum naam sandhikkirōm. (2 thīmōtthēyu 3:12; yaakkōbu 1:2, 3) adaiyaala artthatthil, ‘irulin pallatthaakkugalil nadakka’ vēndiya sandharppam sila samayam namakku varalaam. udhaaranatthirku, thunburutthal kaaranamaagavō ēdhōvoru nōyin kaaranamaagavō naam marana vaasalai nerungalaam. alladhu namakku piriyamaana oruvar maritthuppōgum nilaiyil irukkalaam, alladhu maritthē pōyirukkalaam. appadippatta irunda samayangalil, nammudaiya mēippar nammōdu irundhu, nammai paadhugaappaar. eppadi?

15 ēdhō arpudhagaramaaga nammudaiya vishayatthil thalaiyittu nammai paadhugaakkappōvadhaaga yegōvaa vaakkurudhi alikkavillai. aanaal ondrai kuritthu mattum nichayamaai irukkalaam: naam edhirppadugira endha prachinaiyaiyum samaalikka yegōvaa namakku udhavuvaar. “palavidhamaana sōdhanaigalil” naam sagitthiruppadharku vēndiya nyaanatthai avaraal arula mudiyum. (yaakkōbu 1:2-5) oru mēippan thannudaiya kōlaiyō thadiyaiyō, kaattu mirugangalai thuratthiyadikka mattumalla, thannudaiya aadugal sariyaana dhisaiyil sellumpadi menmaiyaai thattuvadharkum payanpadutthugiraan. adhēpōla, yegōvaavum nammai ‘thattividalaam,’ oruvēlai saga vanakkatthaar oruvarai payanpadutthi vaalkkaiyil perum maatratthai ērpadutthakkūdiya oru baibil aalōsanaiyai koduppadhan mūlam yegōvaa nammai ‘thattividalaam.’ adhumattumalla, sagitthiruppadharku vēndiya balatthaiyum avar namakku tharalaam. (pilippiyar 4:13, NW) thamadhu parisuttha aaviyin mūlam “iyalbukku appaarpatta vallamaiyai” kodutthu, nammai thayaarpadutthalaam. (2 korindhiyar 4:7, NW) saatthaan nammīdhu konduvarum endhavoru sōdhanaiyilum sagitthirukka kadavuludaiya aavi nammai balappadutthum. (1 korindhiyar 10:13) namakku udhavuvadharkaaga yegōvaa eppōdhum thayaaraai irukkiraar enbadhu aarudhalalikkiradhu, allavaa?

w05 11/1 pa. 20 paaraa. 17, 18

yegōvaa nam mēippar

17 thannudaiya mēipparmīdhu thanakkirukkum nambikkaikkaana mūndraavadhu kaaranatthai dhaavīdhu ippōdhu kurippidugiraar: yegōvaa thamadhu aadugalai pōshikkiraar, adhuvum abarimidhamaaga pōshikkiraar. adhai patri dhaavīdhu ivvaaru eludhugiraar: “en satthurukkalukku munbaaga nīr enakku oru pandhiyai aayatthappadutthi, en thalaiyai enneyaal abishēgampannugirīr; en paatthiram nirambi valigiradhu.” (sangīdham 23:5) indha vasanatthil, unavaiyum baanatthaiyum abarimidhamaaga thandhu ubasarikkira dhaaraala gunamudaiya oruvaraaga than mēipparai dhaavīdhu vivarikkiraar. karisanaimikka mēippar matrum dhaaraalamaai ubasarippavar—indha irandu uvamaigalum ondrōdondru otthuppōgindrana. oru nalla mēippan thannudaiya aadugal ‘edhilum kuraivupada kūdaadhu’ enbadharkaaga selumaiyaana pulveli engirukkiradhu endrum, pōdhumaana thannīr engu kidaikkumendrum therindhuvaitthiruppaar thaanē!—sangīdham 23:1, 2; NW.

18 nammudaiya mēippar dhaaraalamaaga ubasarippavaraa? adhilenna sandhēgam! ippōdhu naam anubavitthuvarum aanmīga unavin tharatthaiyum, alavaiyum, vagaigalaiyum oru ganam yōsitthu paarungal. unmaiyum vivēgamumulla adimai vaguppin mūlam yegōvaa namakku payanulla prasurangalaiyum, sabai kūttangal, vattaara, matrum maavatta maanaadugal aagiyavatrin mūlamaaga artthamulla nigalchigalaiyum alitthu vandhirukkiraar; ivaiyellaamē nammudaiya aanmīga thēvaigalai pūrtthiseigindrana. (matthēyu 24:45-47, NW) nichayamaaga, aanmīga unavukku panjamē illai. ‘unmaiyum vivēgamumulla adimai vaguppaar’ kōdikkanakkaana baibilgalaiyum baibil padippu butthagangalaiyum thayaaritthirukkindranar; atthagaiya prasurangal ippōdhu 413 moligalil kidaikkindrana. itthagaiya aanmīga unavai yegōvaa vidhavidhamaaga alitthirukkiraar—‘paalilirundhu,’ adhaavadhu baibilin adippadai pōdhanaigalilirundhu, ‘balamaana aagaaramaagiya’ karutthaalamikka pōdhanaigal varaikkum ēgappatta vidhangalil prasurangalai alitthirukkiraar. (ebireyar 5:11-14) enavē, prachinaigalai sandhikkaiyil alladhu thīrmaanangalai edukkaiyil, namakku kurippaaga edhu thēvaiyō adhai andha prasurangalil perumbaalum naam kaanalaam. appadippatta aanmīga unavumattum illaadhirundhaal naam eppadiyellaam thavitthiruppōm? nammudaiya mēippar unmaiyilēyē maaberum kodaivallaldhaan!—ēsaayaa 25:6; 65:13.

pudhaiyalgalai thōndi edungal

w11 2/15 pa. 24 paaraa. 1-3

mulu irudhayatthōdu nīdhiyai nēsiyungal

yegōvaa thamadhu vaartthaiyin vaayilaaga... sakthiyin vaayilaaga... thamadhu makkalai “nīdhiyin paadhaigalil” alaitthu selgiraar. (sang. 23:3) aanaal, naam abūranaraaga iruppadhaal nīdhiyin paadhaiyilirundhu valivilagi vidugirōm. sariyaana paadhaiyil sella vēndumaanaal vidaamuyarchi avasiyam. andha paadhaiyil thodarndhu vīrunadai pōda edhu namakku kaikodukkum? yēsuvai pōl, naam nīdhiyai nēsikka vēndum.—sangīdham 45:7-ai vaasiyungal.

2 ‘nīdhiyin paadhaigal’ enbadhu enna? indha ‘paadhaigal’ nam vaalkkai pōkkai kurikkindrana. yegōvaavin nerigalē idhai thīrmaanikkindrana. ebireya, grēkka moligalil, “nīdhi” enbadhu “nērmaiyai” kurikkiradhu; olukka nerigalai urudhiyaaga kadaippidippadhai kurikkiradhu. yegōvaavē ‘nīdhiyin vaasasthalamaai’ irukkiraar; adhanaal, avarai valipaduvōrum thaangal pinpatra vēndiya semmaiyaana paadhai edhu enbadhai thīrmaanikka avaraiyē nōkkiyiruppadhil agamagilgiraargal.—erē. 50:7.

3 kadavuludaiya nīdhiyaana nerigalukku isaivaaga vaala naam ūkkamaai muyarchi seidhaaldhaan avarai mulumaiyaai piriyappaduttha mudiyum. (ubaa. 32:4) idharkaaga, mudhalil yegōvaa dhēvanai patri avaradhu vaartthaiyaagiya baibililirundhu katrukkolla thīvira muyarchi edukka vēndum. avarai patri endhalavu arindhukolgirōmō... avaridam anudhinamum endhalavu andi varugirōmō... andhalavu avaradhu nīdhiyai nēsippōm. (yaak. 4:8) adhōdu, vaalkkaiyil mukkiyamaana thīrmaanangal edukka vēndiya kattatthil, kadavuludaiya sakthiyaal arulappatta vaartthai tharum aalōsanaiyaiyum ētrukkolla vēndum.

ēpral 8-14

baibilil irukkum pudhaiyalgal | sangīdham 26-28

yegōvaavukku unmaiyaaga irukka vēndum enbadhil urudhiyaaga irukka dhaavīdhu enna seidhaar?

w04 12/1 pa. 14 paaraa. 8-9

utthamatthil nadandhidungal

8 “kartthaavē, ennai parītchitthu, ennai sōdhitthu paarum; en ullindhiriyangalaiyum [adhaavadhu, sirunīragangalaiyum] en irudhayatthaiyum pudamittu paarum” ena dhaavīdhu jebam seidhaar. (sangīdham 26:2) sirunīragangal udalil miga ullē amaindhirukkum uruppugalaagum. aagavē adaiyaalappūrva sirunīragangal oruvaradhu ullaarndha sindhanaigalaiyum unarchigalaiyum kurikkindrana. avvaarē, adaiyaalappūrva irudhayamaanadhu ulla thūndudhalgal, unarchigal, arivutthiran ena anaitthum sērndha ullaana manidhanai kurikkiradhu. thannai sōdhitthu paarkkumpadi yegōvaavidam dhaavīdhu vēndiyapōdhu, than ullaarndha sindhanaigalaiyum unarchigalaiyum kūrndhu aaraayumpadiyē kēttukkondaar.

9 dhaavīdhu, than sirunīragangalaiyum irudhayatthaiyum pudamittu paarkkumpadi yegōvaavidam kenjinaar. nam ullaarndha iyalbai yegōvaa evvaaru pudamidugiraar? dhaavīdhu ivvaaru paadinaar: “enakku aalōsanai thandha karttharai thudhippēn; raakkaalangalilum en ullindhiriyangal ennai unartthum [“thirutthum,” NW].” (sangīdham 16:7) idhan arttham enna? dheivīga aalōsanai dhaavīdhinudaiya ullaarndha sindhanaigalaiyum unarchigalaiyum etti, angēyē thangi, avatrai thirutthina enbadhē idhan arttham. dheivīga aalōsanai nammaiyum adhēpōl thiruttha mudiyum; adharkaaga kadavuludaiya vaartthai, avaradhu pradhinidhigal, avaradhu amaippu aagiyavatrin mūlam kidaikkum aalōsanaigalai nandriyōdu ētrukkolla vēndum; avai nammil ullūra padhindhida anumadhikkavum vēndum. adhōdu, ivvagaiyil nammai pudamidumpadi thavaraamal yegōvaavidam kētpadhum utthamatthil nadakka namakku udhavum.

w04 12/1 pa. 15 paaraa. 12-13

utthamatthil nadandhidungal

12 dhaavīdhu than utthamatthai balappadutthiya matroru vishayatthaiyum kurippittaar; “vīnarōdē naan utkaaravillai, vanjagaridatthil [adhaavadhu, thangal suyarūbatthai maraippavargalidatthil] naan sēruvadhillai. pollaadhavargalin kūttatthai pagaikkirēn; thunmaarkkarōdē utkaarēn” endru kūrinaar. (sangīdham 26:4, 5) dhaavīdhu thunmaarkkarōdu utkaaravē illai. ketta thōlamaiyai avar aravē verutthaar.

13 ivvishayatthil naam eppadi irukkirōm? tivi nigalchi, vīdiyō, sinimaa, intarnet pōndravatrin mūlam vīnarōdu utkaarugirōmaa alladhu utkaara marukkirōmaa? suyarūbatthai maraitthukkollum vanjagarai vittu vilagiyirukkirōmaa? palliyil alladhu aluvalagatthil silar nanbargal pōl nammidam kabadanaadagam aadalaam. kadavuludaiya satthiya paadhaiyil nadakkaadha appadippattavargalōdu nerukkamaaga palaga naam virumbugirōmaa? visuvaasa dhrōgigalkūda, thaangal nērmaiyaanavargalena sollikkolvaargal; unmaiyil, yegōvaavukku sēvai seivadhilirundhu nammai valivilaga vaippadharkaaga thangal ketta ennatthai mūdi maraippaargal. mēlum, kristhava sabaiyil silar irattai vaalkkai vaalgiraargalaa? avargalum thangal suyarūbatthai maraitthukkolgiraargal. udhavi ūliyaraana jēsan endra sagōdhararukku ilam piraayatthil appadippatta sila nanbargal irundhaargal; avargalai patri avar ivvaaru solgiraar: “orunaal oruvan ennidam ippadi sonnaan: ‘naam ippōdhu eppadi nadandhukolgirōm enbadhu mukkiyamē illai, ēnendraal pudhiya ulagam varumpōdhudhaan setthuviduvōmē, edhaiyō anubavikkaama pōyittōm endra unarvukūda namakku irukkaadhē.’ ippadippatta pēchai kēttadhumdhaan enakku surīr endru uraitthadhu. pudhiya ulagam varumpōdhu uyirōdu irukka vēndumendrudhaan enakku aasai.” aagavē jēsan butthisaalitthanamaaga appadippatta thōlargalai vittu vilaginaar. “ēmaandhu pōgaadhīrgal. ketta thōlargal nalla palakkavalakkangalai keduppaargal” ena appōsthalanaagiya pavul echaritthaar. (1 korindhiyar 15:33, NW) ketta thōlargalai thavirppadhu evvalavu avasiyam!

w04 12/1 pa. 16 paaraa. 17-18

utthamatthil nadandhidungal

17 balipīdam vaikkappattirundha aasarippu kūdaaram isravēlil yegōvaavin vanakkatthirkaana maiya idamaaga irundhadhu. andha idatthil iruppadhu migundha magilchi tharuvadhaaga dhaavīdhu ivvaaru yegōvaavidam sonnaar: “aandavarē, nīr kudikollum illatthai naan virumbugindrēn; umadhu maatchi thangiyulla idatthai naan virumbugindrēn.”—sangīdham [thiruppaadalgal] 26:8, podhu molipeyarppu.

18 yegōvaavai patri katrukkolvadharkaaga naam kūdivarum idangalai adhigam virumbugirōmaa? aanmīga pōdhanai alikkappadum idamaagiya ovvoru raajya mandramum andhandha pagudhiyil unmai vanakkatthirkaana maiyamaaga thigalgiradhu. adhōdu, ovvoru aandum maavatta maanaadugalum vattaara maanaadugalum visēsha maanaattu dhinangalum ērpaadu seiyappadugindrana. angu yegōvaavin ‘ninaippūttudhalgal’ kalandhaalōsikkappadugindrana. avatrai ‘miga adhigamaai nēsikka’ katrukkondaal, appadippatta kūttangalukku sellavum angu sollappadubavatrai kūrndhu gavanikkavum aarvamaaga iruppōm. (sangīdham 119:167, NW) nammudaiya nalanil akkarai kaatti, thodarndhu utthamatthil nadandhida udhaviseiyum udan visuvaasigalōdu iruppadhu eppērppatta putthunarchi alikkiradhu!—ebireyar 10:24, 25.

pudhaiyalgalai thōndi edungal

w06 7/15 pa. 28 paaraa 15

thunbappadugiravargalai yegōvaa viduvikkiraar

15 sangīdhakkaaranaagiya dhaavīdhu ivvaaru paadinaar: “en thagappanum en thaayum ennai kaivittaalum, kartthar ennai sērtthukkolluvaar.” (sangīdham 27:10) endha manidha petrōrai kaattilum yegōvaavin anbu miga mēlaanadhu enbadhai ariyumpōdhu evvalavu aarudhalaaga irukkiradhu! petrōraal odhukkappaduvadhu, mōsamaaga nadatthappaduvadhu, kaividappaduvadhu aagiyavai vēdhanaiyai thandhaalum, adhu yegōvaavin anbai ellalavum kuraitthuppōduvadhillai. (rōmar 8:38, 39) kadavul thamakku piriyamaanavargalai thammidamaaga ilutthukkolgiraar enbadhai ninaivil vaiyungal. (yōvaan 3:16; 6:44) manidhargal ungalai eppadi nadatthinaalum sari, ungal paralōga thagappan ungalai nēsikkiraar.

ēpral 15-21

baibilil irukkum pudhaiyalgal | sangīdham 29-31

kandippu—yegōvaavin anbukku oru adaiyaalam

it-1-E pa. 802 paaraa 3

mugam

‘mugatthai maraippadhu’ endra vaartthai, sūlnilaikku ētra maadhiri vitthiyaasamaana artthangalil payanpadutthappattirukkiradhu. yegōvaa avarudaiya mugatthai mūdikkolgiraar, adhaavadhu maraitthukkolgiraar, endraal kīlppadiyaadha oruvaridamirundhu alladhu isravēl makkal maadhiri oru thogudhiyidamirundhu yegōvaa avarudaiya aadharavai edutthuvidugiraar endru arttham. (yōbu 34:29; sang 30:5-8; ēsaa 54:8; 59:2) silasamayangalil, sariyaana samayatthil badhil koduppadharkaaga kaatthukkondiruppadhaal, yegōvaa edhuvum sollaamal alladhu seiyaamal iruppadhai kaattuvadharkaagavum indha vaartthai payanpadutthappattirukkiradhu. (sang 13:1-3) seidha thavarukkaaga dhaavīdhu yegōvaavidam mannippu kēttapōdhu, “ennudaiya paavangalai paarkkaadhapadi ungal mugatthai thiruppikkollungal” endru sonnaar.—sang 51:9; sang 10:11-ai oppittu paarungal.

w07 3/1 pa. 19 paaraa 1

yegōvaavukku kaatthiruppadhil magilchi

yegōvaa tharum sitchaiyilirundhu kidaikkum palanai oru kaai kanindhu palamaavadharku oppidalaam. kadavul tharum sitchai sambandhamaaga baibil ivvaaru solgiradhu: “adhil palaginavargalukku [adhaavadhu, payirchi petravargalukku] adhu nīdhiyaagiya samaadhaana palanai tharum.” (ebireyar 12:11) oru palam kanivadharku kaalam eduppadhaippōla, kadavul tharum payirchiyai ētru nam manappaanmaigalai maatrikkolvadharkum kaalam edukkiradhu. udhaaranamaaga, nammudaiya thavaraana nadatthaiyinaal sabaiyil sila poruppugalai ilandhuviduvōmaanaal, kadavulukkaaga kaatthirukka manamullavaraai iruppadhu sōrndhuvidaamalum nambikkai ilakkaamalum irukka namakku udhavum. atthagaiya sandharppangalil, dhēva aaviyaal dhaavīdhu eludhiya pinvarum vaartthaigal namakku thembūttugindrana: “avarudaiya [kadavuludaiya] kōbam oru nimisham, avarudaiya dhayavō nīdiyavaalvu; saayangaalatthil alugai thangum, vidiyarkaalatthilē kalippundaagum.” (sangīdham 30:5) kaatthirukkum manappaanmaiyai valartthu, kadavuludaiya vaartthaiyilirundhum amaippilirundhum kidaikkira aalōsanaiyai pinpatrinaal, “kalippundaagum” kaalam namakkum varum.

w21.10 pa. 6 paaraa 18

unmaiyilēyē manam thirundhuvadhu endraal enna?

18 sabainīkkam seiyappatta oruvar unmaiyilēyē manam thirundhiyirundhaal, thavaraamal kūttangalukku varuvaar. mūppargal koduttha aalōsanaiyinpadi eppōdhum jebam seivaar, thavaraamal baibilai padippaar. paavam seivadharku ennenna sūlnilaigal kaaranamaaga irundhanavō avatraiyellaam thavirppaar. yegōvaavōdu irukkira bandhatthai sariseivadharku thannaal mudindha ellaavatraiyum seidhaal yegōvaa thannai mannippaar endrum, sabaiyil marubadiyum oruvaraaga aavadharku mūppargal udhavi seivaargal endrum avar nambalaam. sabainīkkam seiyappatta ovvoruvarudaiya vishayamum vitthiyaasamaanadhu. adhanaal, oruvarai sabaiyil thirumbavum sērtthukkolvadharku munbu, mūppargal nandraaga yōsitthuppaartthu gavanamaaga mudiveduppaargal. adhē samayatthil, avaridam alavukku adhigamaaga edhirpaartthu avarai sabaiyil sērkkaamalum irukka maattaargal.

pudhaiyalgalai thōndi edungal

wp23 en 1 pa. 6 paaraa 3

kadavulidam pēsungal—“ungal kavalaigalaiyellaam avarmēl pōttuvidungal”

yegōvaavidam pēsumpōdhu, avarukku nammēl akkarai irukkiradhu endra nambikkai adhigamaagiradhu. oru kavinyar ippadi eludhinaar: “naan padugira kashtatthai nīngal paartthirukkirīrgal. en adimanadhilulla vēdhanaiyai arindhirukkirīrgal.” (sangīdham 31:7) jebam seiyumpōdhu naamum indha kavinyarai maadhiriyē unarvōm. nam kashtangalai yegōvaa paarkkiraar enbadhai therindhukolvadhē, avatrai samaalikka balam tharum. yegōvaa andha kashtangalai verumanē paartthuvittu summaa irundhuvida maattaar. avar nammai purindhukolgiraar. namakku thēvaiyaana aarudhalum urchaagamum baibil mūlam kidaippadharku vali seigiraar.

ēpral 22-28

baibilil irukkum pudhaiyalgal | sangīdham 32-33

mōsamaana paavatthai ēn otthukkolla vēndum?

w93-E 3/15 pa. 9 paaraa 7

yegōvaavudaiya irakkam dhukkatthilirundhu nammai thūkki nirutthum

7 naam ēdhaavadhu mōsamaana paavatthai seidhuvittōm endraal, adhai otthukkondu velippadaiyaaga solvadhu namakku kashtamaaga irukkalaam. adhai yegōvaavidam solvadhukūda kashtamaaga irukkalaam. seidha thavarai sollaamal amaidhiyaaga irundhapōdhu dhaavīdhukku evvalavu kashtamaaga irundhadhu endru sangīdham 32-il avarē solliyirukkiraar. “naan edhaiyum veliyē sollaadha varaikkum, naalellaam kumuri kumuriyē en elumbugal thalarndhupōyina. raatthiri pagalaaga ungaludaiya kai ennai alutthikkondē irundhadhu. kōdai veyilil vatrippōgum thannīrpōl en sakthiyellaam vatrippōnadhu” endru avar sonnaar. (sangīdham 32:3, 4) dhaavīdhu avarudaiya paavatthai maraikka ninaitthapōdhu, kutra unarchiyinaal thuditthuppōivittaar. udalalavilum manadhalavilum avaraal andha valiyai thaangavē mudiyavillai. kōdai kaalatthil kaaindhupōna marampōl aagivittaar. adhanaal avarudaiya sandhōshamum kaanaamal pōnadhu. naam avarudaiya sūlnilaiyil irundhaal enna seiya vēndum?

cl pa. 262 paaraa 8

‘mannikka thayaaraayirukkira’ kadavul

8 mananthirumbiya dhaavīdhu ivvaaru kūrinaar: ‘naan en akkiramatthai maraikkaamal, en paavatthai umakku arivitthēn; . . . dhēvarīr en paavatthin dhōshatthai mannitthīr.’ (sangīdham 32:5) “mannitthīr” ena molipeyarkkappattulla ebireya vaartthai, “thūkkiyedu” alladhu “sumandhusel” ena adippadaiyil artthappadutthugiradhu. ingē indha vaartthai payanpadutthappattiruppadhu, “kutratthai, paavatthai, mīrudhalai” nīkkividuvadhai kurikkiradhu. aagavē, dhaavīdhin paavangalai yegōvaa thūkkiyedutthu sumandhu sendradhaaga sollalaam. idhu, dhaavīdhu sumandhu kondirundha kutravunarchigalai thanitthadhu enbadhil sandhēgamē illai. (sangīdham 32:3) yēsuvin mītkum baliyil visuvaasam vaitthu, mannippai naadugiravargaludaiya paavangalai sumandhu selgira ippadippatta kadavulil naamum mulu nambikkai vaikkalaam.—matthēyu 20:28.

w01 6/1 pa. 30 paaraa 1

aavikkuriya sugatthai alikkum paava arikkai

dhaavīdhu paavatthai arikkaiyitta pinbu, thannai thagudhiyatravaraaga karudhi nambikkaiyatra mananilaiyai valartthukkollavillai. avvaaru ellaavatraiyum arikkai seidha pinbu eludhina sangīdhangalil avar sonna vaartthaigal, avar petra mananimmadhiyaiyum, kadavulai unmaiyudan sēvippadharkaana avarudaiya thīrmaanatthaiyum velippadutthugindrana. udhaaranatthirku sangīdham 32-ai aaraaivōm. mudhalaam vasanatthil, “evanudaiya mīrudhal mannikkappattadhō evanudaiya paavam mūdappattadhō, avan baakkiyavaan [“sandhōshamullavan,” NW]” ena vaasikkirōm. evvalavu mōsamaana paavatthai oruvar seidhirundhaalum unmaiyaana mananthirumbudhalai kaattugaiyil sandhōshamaana palanai pera mudiyum. ippadippatta unmaiyaana mananthirumbudhalai kaatta oru vali, dhaavīdhai pōl than seyalgalukkaana mulu poruppaiyum ētrukkolvadhaagum. (2 saamuvēl 12:13) yegōvaavukku munbaaga thaan seidhadhu sariyē ena nirūbikkavō paliyai matravargalmīdhu sumatthavō avar muyalavillai. “naan en akkiramatthai maraikkaamal, en paavatthai umakku arivitthēn. en mīrudhalgalai karttharukku arikkaiyiduvēn endrēn. dhēvarīr en paavatthin dhōshatthai mannitthīr” ena 5-aam vasanam solgiradhu. mananthirandhu arikkaiyiduvadhu manasamaadhaanatthai tharugiradhu; enavē kadandha kaala thavarugalin nimittham vaatti vadhaikkum manasaatchiyin urutthuthalai oruvar inimēlum anubavikka vēndiyadhillai.

pudhaiyalgalai thōndi edungal

w06 5/15 pa. 20 paaraa 1

sangīdha butthagatthilirundhu sirappu kurippugal—mudhal pagudhi

33:6—yegōvaavudaiya ‘vaayin svaasam,’ enbadhu enna? idhu yegōvaavin seyal nadappikkum sakthiyai, adhaavadhu parisuttha aaviyai kurikkiradhu; idhai payanpadutthiyē vaanatthai avar padaitthaar. (aadhiyaagamam 1:1, 2) balamaana svaasatthaippōla yegōvaavin aaviyum tholaidhūramvarai sendru avar ninaitthavatrai saadhippadhaal adhu avarudaiya vaayin svaasam ena alaikkappadugiradhu.

ēpral 29–mē 5

baibilil irukkum pudhaiyalgal | sangīdham 34-35

‘ellaa samayatthilum yegōvaavai pugalungal’

w07 3/1 pa. 22 paaraa 11

naam orumitthu yegōvaavin peyarai uyartthuvōmaaga

11 “karttharai naan ekkaalatthilum sthōtthirippēn; avar thudhi eppōdhum en vaayilirukkum.” (sangīdham 34:1) naadōdiyaaga alaindhu kondirundhadhaal, porulaadhaara thēvaigalaippatriya pala kavalaigal dhaavīdhukku irundhirukkum. endraalum, yegōvaavai thudhikka vēndumendra thīrmaanatthil avar konjamum thalarndhuvidavillai enbadhaiyē ivvaartthaigal kaanbikkindrana. prachinaigalai edhirppadugaiyil naam pinpatruvadharku eppērppatta sirandha munmaadhiri! palliyilō, vēlai seiyumidatthilō, saga kristhavargalōdu irukkaiyilō, ūliyatthilō engirundhaalum yegōvaavai thudhikka vēndumendra viruppamē eppōdhum nam manadhil mēlōngi irukka vēndum. avarai thudhippadharku namakku etthanai etthanai kaaranangal irukkindrana enbadhai satru sindhitthu paarungal! udhaaranamaaga, yegōvaavin malaikka vaikkum padaippugalil pudhidhu pudhidhaai kandupiditthu magilvadharku ellaiyē illai. adhōdu, yegōvaa thammudaiya amaippin būmikkuriya paagatthin mūlamaaga ennavellaam seidhirukkiraar enbadhaiyum sindhitthu paarungal! abūranargalaaga irukkirapōdhilum, thamakku unmaiyullavargalai periya periya kaariyangalai seiya yegōvaa indha kaalangalil payanpadutthiyirukkiraar. indha ulagam pūjikkira aatkalin saadhanaigalai kadavuludaiya seyalgalōdu oppida mudiyumaa? “aandavarē, dhēvargalukkullē umakku nigarumillai; ummudaiya kiriyaigalukku oppumillai” endra dhaavīdhin vaartthaigalai nīngalum otthukkolvīrgal, allavaa?—sangīdham 86:8.

w07 3/1 pa. 22 paaraa 13

naam orumitthu yegōvaavin peyarai uyartthuvōmaaga

13 “karttharukkul en aatthumaa mēnmaipaaraattum; sirumaippattavargal adhaikkēttu magiluvaargal.” (sangīdham 34:2) dhaavīdhu thannudaiya saadhanaigalaippatri ingē perumaiyadikkavillai. udhaaranamaaga, thaan gaath pattanatthin raajaavai ēmaatriya vidhatthaippatri thambattam aditthukkollavillai. kaatthil irundhapōdhu thannai yegōvaa paadhugaatthaar enbadhaiyum, avarudaiya udhaviyaaldhaan thappikka mudindhadhu enbadhaiyum dhaavīdhu unarndhirundhaar. (nīdhimoligal 21:1) aagaiyaal, dhaavīdhu thannai kuritthu alla, maaraaga yegōvaavai kuritthē perumaiyaaga pēsinaar. avar ippadi seidhadhaal manatthaalmaiyullōr kadavulidam īrkkappattaargal. adhaippōl yēsuvum yegōvaavin peyarai magimaippadutthinaar. aagaiyaal, thaalmaiyum katrukkolvadharku aarvamum ullavargal kadavulidamaaga kavarndhilukkappattaargal. indru, ellaa naadugalaiyum sērndha thaalmaiyullōr kristhuvin thalaimaiyinkīl seyalpadum abishēgam seiyappatta kristhavargal adangiya sarvadhēsa sabaiyidam īrkkappadugiraargal. (kolōseyar 1:18) kadavuludaiya manatthaalmaiyulla ūliyargal avarai thudhippadhai kētkaiyilum, parisuttha aaviyin udhaviyōdu baibililulla vishayangalai purindhukolgaiyilum avargaludaiya manam thūndappadugiradhu.—yōvaan 6:44; appōsthalar 16:14.

w07 3/1 pa. 23 paaraa 15

naam orumitthu yegōvaavin peyarai uyartthuvōmaaga

15 “naan karttharai thēdinēn, avar enakku sevikodutthu, ennudaiya ellaa bayatthukkum ennai nīngalaakkivittaar.” (sangīdham 34:4) indha anubavam dhaavīdhukku mukkiyamaanadhaai irundhadhu. aagaiyaal, “indha ēlai kūppittaan, kartthar kēttu, avanai avan idukkangalukkellaam nīngalaakki ratchitthaar” endru avar kurippittaar. (sangīdham 34:6) saga visuvaasigalōdu kūdivarumpōdhu, kadinamaana sūlnilaigalai sagitthukkolla yegōvaa namakku eppadi udhaviyirukkiraar enbadhai patriya urchaagamūttum anubavangalai pagirndhukolla namakku anēga vaaippugal kidaikkindrana. dhaavīdhin vaartthaigal avarudaiya aadharavaalargalin visuvaasatthai balappadutthiyadhai pōlavē, nammudaiya urchaagamūttum anubavangalum nam saga vanakkatthaarai ūkkappadutthugindrana. dhaavīdhin vishayatthil, avarudaiya thōlargal “[yegōvaavai] nōkkippaartthu pragaasamadaindhaargal; avargal mugangal vetkappadavillai.” (sangīdham 34:5) savul raajaavidamirundhu thappitthu naadōdiyaaga alaindhukondirundhapōdhilum, avargal vetkappadavillai. dhaavīdhukku yegōvaa thunai nirkiraar enbadhil avargalukku mulu nambikkai irundhadhu; aagavē, avargaludaiya mugangal pragaasitthana. adhēpōla, pudhidhaaga satthiyatthil aarvam kaattugiravargalum, adhiga kaalam unmai kristhavargalaaga iruppavargalum yegōvaavin udhaviyaiyē edhirnōkkiyirukkiraargal. avarudaiya udhaviyai thanippatta vidhamaaga rusitthiruppadhan kaaranamaaga, unmaiyōdu nilaitthirukka vēndumendra urudhi avargaludaiya mugangalil pragaasikkiradhu.

pudhaiyalgalai thōndi edungal

w06 5/15 pa. 20 paaraa 1

sangīdha butthagatthilirundhu sirappu kurippugal—mudhal pagudhi

35:19—satthurukkal thannai paartthu kan simittaamal irukkumpadi kadavulidam dhaavīdhu mandraadiyadhan arttham enna? kan simittuvadhu, dhaavīdhin virōdhigal avarukku edhiraaga thīya thittangal thītti avatril vetri petru magilchi adaindhadhai artthappadutthiyirukkalaam. avargal appadi seiyaadhiruppadharkaaga dhaavīdhu mandraadinaar.

    Thamil prasurangal (1993-2025)
    veliyēravum
    ulnulaiyavum
    • Thamil (Rōman)
    • pagiravum
    • viruppangal
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • vidhimuraigal
    • thaniyurimai
    • praivasi setting
    • JW.ORG
    • ulnulaiyavum
    pagiravum