உன்னதப்பாட்டு
7 “தங்கமான பெண்ணே,
காலணி அணிந்த உன் பாதங்கள் எத்தனை அழகு!
உன் இடுப்பு வளைவுகள் கலைஞனின் கைவண்ணத்தில் உருவான ஆபரணங்கள்.
2 வட்ட வடிவ கிண்ணம் உன் தொப்புள்.
திராட்சமது அதில் குறையாமல் இருக்கட்டும்.
லில்லிப் பூக்கள் சூழ்ந்த கோதுமைக் குவியல் உன் வயிறு.
4 தந்தத்தால் செய்த கோபுரம்+ உன் கழுத்து.+
எஸ்போனிலே,+ பத்-ரபீம் நகரவாசலின் அருகே உள்ள குளங்கள் உன் கண்கள்.+
தமஸ்குவைப் பார்த்தவாறு இருக்கிற லீபனோன் கோபுரம் உன் மூக்கு.
உன்னுடைய நீளமான கூந்தலின் அழகில் இந்த ராஜா சொக்கிப்போய் நிற்கிறார்.
6 எத்தனை அழகானவள் நீ! எவ்வளவு இனிமையானவள் நீ!
என் ஆசைக் கண்மணியே, அளவில்லாத ஆனந்தம் தருபவள் நீ!
8 ‘இந்தப் பேரீச்ச மரத்தில் ஏறி குலைகளைப் பறிப்பேன்’ என்று சொன்னேன்.
உன் மார்புகள் திராட்சைக் குலைகள்போல் இருக்கட்டும்.
உன் சுவாசம் ஆப்பிள்போல் மணம் வீசட்டும்.
9 உன் வாய் அருமையான திராட்சமதுபோல் ஆகட்டும்.”
“என் காதலனின் வாயில் திராட்சமது இதமாக இறங்கட்டும்.
அது என்னவரின் உதடுகளை வருடிக்கொண்டு மென்மையாக இறங்கட்டும்.
12 விடியற்காலையில் எழுந்து திராட்சைத் தோட்டங்களுக்குப் போவோம்.
திராட்சைக் கொடிகள் துளிர்த்திருக்கின்றனவா,
மொட்டுகள் விரிந்திருக்கின்றனவா,+
மாதுளைப் பூக்கள் பூத்திருக்கின்றனவா என்று பார்ப்போம்.+
அங்கே என் காதலை உங்கள்மேல் பொழிவேன்.+
13 காட்டுச்சூட்டிப் பழங்கள்*+ மணம் வீசுகின்றன.
நம் வீட்டு வாசலில் ருசியான பழங்களெல்லாம் குவிந்து கிடக்கின்றன.+
என் அன்புக் காதலனே, அவற்றை உங்களுக்காக வைத்திருக்கிறேன்.
புதியவற்றையும் உலர்ந்தவற்றையும் உங்களுக்காகச் சேர்த்து வைத்திருக்கிறேன்.”