82 “நீங்கள் எப்போது எனக்கு ஆறுதல் தருவீர்கள்?”+ என்று கேட்கிறேன்.

உங்கள் வாக்குறுதி நிறைவேறுவதைப் பார்க்க என் கண்கள் ஏங்குகின்றன.+

123 உங்களுடைய மீட்புக்காகவும் நீதியான வாக்குறுதிக்காகவும்

காத்திருந்து காத்திருந்து என் கண்கள் பூத்துப்போய்விட்டன.+

14 ஒரு குருவி* போல நான் கத்துகிறேன்.+

புறாவைப் போல முனகிக்கொண்டே இருக்கிறேன்.+

‘யெகோவாவே, நான் தாங்க முடியாத வேதனையில் இருக்கிறேன்.

என்னோடு இருந்து எனக்கு உதவுங்கள்’ என்று கெஞ்சுகிறேன்.+