6 “என் கடவுளே, உங்களை ஏறெடுத்துப் பார்க்கக்கூட என்னால் முடியவில்லை, அவமானத்தில் கூனிக்குறுகி நிற்கிறேன். என் கடவுளே, நாங்கள் செய்த பாவங்களுக்குக் கணக்கே இல்லை, அவை வானத்தையே தொட்டுவிடும்.+

7 யெகோவாவே, உங்களிடம் நீதி குடியிருக்கிறது. ஆனால், எங்களிடம் இன்றுவரை அவமானம்தான் தங்கியிருக்கிறது. யூதாவையும் எருசலேமையும் சேர்ந்த இஸ்ரவேலர்களான நாங்கள் எல்லாரும் உங்களுக்குத் துரோகம் செய்ததால் சுற்றுப்புற தேசங்களுக்கும் தூர தேசங்களுக்கும் எங்களைத் துரத்தியடித்தீர்கள்.+

10 “வனாந்தரத்தில் திராட்சைப் பழங்களைக் கண்டுபிடிப்பதுபோல் இஸ்ரவேலை நான் கண்டுபிடித்தேன்.+

உன் முன்னோர்கள் முதலில் பழுத்த அத்திப் பழங்களைப் போல் இருந்தார்கள்.