என் இதயத்தின் தியானம்

1. தே-வா, எந்-தன் த்யா-ன-மு-மே,

நா-ளும் எந்-தன் நி-னை-வு-மே,

உம்-மை ம-கிழ்-விக்-கட்-டு-மே,

உம் வ-ழி-யில் செல்-லட்-டு-மே.

நெஞ்-சம் நொந்-து நோ-கும்-போ-து,

கண்-கள் உ-றங்-கா-த-போ-து,

நிந்-தன் ம-டி-யில் ம-ன-மே

உம் நி-னை-வால் உ-றங்-கு-மே!

2. தூ-ய சிந்-த-னை எ-வை-யோ,

உண்-மை போ-த-னை எ-வை-யோ,

நீ-தி-யா-ன-வை எ-வை-யோ,

அ-வற்-றை-யே சிந்-திப்-பே-னே.

உம் எண்-ணம் சி-க-ரம்-தா-னே,

தேன்-கிண்-ணம் சிந்-திக்-கத்-தா-னே;

என்-றும் அ-தில் ல-யிப்-பே-னே,

வே-தத்-தி-லே மூழ்-கு-வே-னே!