சமாதானம் நம் உடமை

1. ச-மா-தா-ன தே-வ-னே,

யெ-கோ-வா-தா-மே;

யுத்-தம் ஓ-யச் செய்-வா-ரே

பூ-மி-யெங்-கு-மே!

ச-மா-தா-ன மன்-ன-னே,

ஏ-சு ரா-ஜ-னே.

நாட்-டு-வார் அ-மை-தி-யே,

நீ-திப் போர் வென்-றே!

2. போ-ரா-யு-தம் எல்-லா-மே

நாம் மாற்-றி-னோ-மே;

கோ-ப-தா-பம் எல்-லா-மே

கொ-ளுத்-தி-னோ-மே.

ச-மா-தா-னம் காக்-க-வே,

நாம் மன்-னிப்-போ-மே.

ஆம், சாந்-த-மாய் வாழ்-வோ-மே,

செம்-ம-றி நா-மே!

3. ப-ர-ம ஞா-னம் கேட்-டே

ஜெ-பம் செய்-வோ-மே,

ச-மா-தா-ன ஆ-சி-யே

நாம் பெ-று-வோ-மே.

தே-வ-னின் ராஜ்-யத்-தி-லே,

ச-மா-தா-ன-மே,

சந்-த-னக் காற்-றா-க-வே

எங்-கும் வீ-சு-மே!