Мундариҷа
15 феврали 2011
Нашри омӯзишӣ
ОМӮЗИШИ МАҚОЛАҲО ДАР ҲАФТАҲОИ:
4–10 апрел 2011
САҲИФАИ 6
11–17 апрел 2011
Соҳиби илтифоти Худо шудан ҳаёти абадӣ мебахшад
САҲИФАИ 13
18–24 апрел 2011
Бо тамоми дили худ адолатро дӯст доред
САҲИФАИ 24
25 апрел 2011–1 май 2011
Оё шумо аз шарорат нафрат доред?
САҲИФАИ 28
Мақсади мақолаҳои омӯзишӣ
МАҚОЛАИ ОМӮЗИШИИ 1 САҲИФАҲОИ 6–10
Фикрҳои дар ин мақола овардашуда фаҳмиши моро оиди он ки чӣ тавр Худо рӯҳулқудсашро барои офаридани замину осмон истифода бурдааст, чуқур мегардонанд. Омӯзиши ин мақола ҳамчунин эътимоди моро ба он қавӣ мегардонад, ки Яҳува Офаридгори хирадманду тавонои мо аст.
МАҚОЛАИ ОМӮЗИШИИ 2 САҲИФАҲОИ 13–17
Бештари одамон асосан дар бораи беҳбудии моддии худ фикр мекунанд. Лекин Китоби Муқаддас нишон медиҳад, ки мо бояд бештар дар бораи ба даст овардани илтифоти Худо фикр кунем. Ин мақола ба он диққат медиҳад, ки мо бояд эътимоди худро ба Яҳува қавӣ гардонем ва нишон медиҳад, ки бо кадом роҳҳо мо илтифоти Ӯро соҳиб шуда метавонем.
МАҚОЛАҲОИ ОМӮЗИШИИ 3, 4 САҲИФАҲОИ 24–32
Исо «адолатро дӯст» медошт ва аз «шарорат нафрат» мекард (Ибр. 1:9). Ин мақолаҳо нишон медиҳанд, ки чӣ тавр мо ба ӯ пайравӣ карда метавонем. Аз онҳо мо мефаҳмем, ки чаро мо бояд дӯст доштани адолатро ёд гирем ва нисбати шарорат дар худ нафрат парварем.