มัทธิว
ข้อมูลสำหรับศึกษา บท 8
คนโรคเรื้อน: คนที่เป็นโรคผิวหนังร้ายแรงชนิดหนึ่ง คำว่าโรคเรื้อนในพระคัมภีร์มีความหมายกว้างกว่าโรคเรื้อนที่รู้จักกันในปัจจุบัน ใครก็ตามที่ถูกตรวจพบว่าเป็นโรคเรื้อนจะถูกไล่ออกจากชุมชนจนกว่าเขาจะหายจากโรค—ลนต 13:2, เชิงอรรถ, 45, 46; ดูส่วนอธิบายศัพท์คำว่า “โรคเรื้อน”
แสดงความเคารพ: หรือ “คำนับ, ให้เกียรติ” พระคัมภีร์ภาคภาษาฮีบรูพูดถึงบางคนที่คำนับหรือทำความเคารพเมื่อพวกเขาเจอผู้พยากรณ์ กษัตริย์ หรือคนอื่น ๆ ที่เป็นตัวแทนของพระเจ้า (1ซม 25:23, 24; 2ซม 14:4-7; 1พก 1:16; 2พก 4:36, 37) ดูเหมือนว่าผู้ชายโรคเรื้อนคนนี้รู้ว่าเขากำลังพูดกับตัวแทนของพระเจ้าซึ่งมีอำนาจรักษาโรคให้กับผู้คน จึงเป็นเรื่องเหมาะสมที่เขาจะคำนับพระเยซูเพื่อแสดงว่าเขาเคารพผู้ที่พระยะโฮวาแต่งตั้งให้เป็นกษัตริย์—มธ 9:18; สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับคำกรีกนี้ ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ มธ 2:2
พระเยซู . . . สัมผัสตัวเขา: ตามกฎหมายของโมเสส คนที่เป็นโรคเรื้อนจะถูกกักตัวไว้เพื่อป้องกันไม่ให้คนอื่นติดโรค (ลนต 13:45, 46; กดว 5:1-4) แต่พวกผู้นำศาสนาชาวยิวเพิ่มกฎอื่น ๆ เข้าไปอีก เช่น ต้องอยู่ห่างคนโรคเรื้อนไม่น้อยกว่า 4 ศอก หรือประมาณ 1.8 เมตร และในวันที่ลมแรงต้องอยู่ห่างถึง 100 ศอกหรือประมาณ 45 เมตร กฎแบบนี้ทำให้ผู้คนทำไม่ดีกับคนที่เป็นโรคเรื้อน ข้อเขียนโบราณของชาวยิวพูดในแง่ดีเกี่ยวกับรับบีคนหนึ่งที่หนีไปซ่อนจากคนโรคเรื้อนและรับบีอีกคนหนึ่งที่ขว้างหินไล่คนโรคเรื้อน ตรงกันข้าม เมื่อพระเยซูเห็นคนโรคเรื้อนคนนี้ท่านก็รู้สึกสงสารมากจนทำสิ่งที่คนยิวคนอื่นไม่มีทางจะทำ นั่นคือท่านสัมผัสตัวเขาทั้งที่จริง ๆ แล้วท่านสามารถรักษาเขาให้หายได้โดยแค่สั่งเท่านั้น—มธ 8:5-13
ผมอยากช่วย: พระเยซูไม่ได้รับปากว่าจะช่วยเท่านั้น แต่บอกให้รู้ด้วยว่าท่านอยากช่วยเขาจริง ๆ นี่แสดงให้เห็นว่าพระเยซูไม่ได้ช่วยคนอื่นเพราะเป็นหน้าที่เท่านั้น
อย่าไปเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง: ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ มก 1:44
ไปให้ปุโรหิตตรวจดู: ตามกฎหมายของโมเสส ปุโรหิตต้องตรวจดูว่าคนที่เป็นโรคเรื้อนหายจากโรคแล้วหรือไม่ คนที่หายโรคต้องไปที่วิหารเพื่อถวายเครื่องบูชาหรือสิ่งของ คือนกเป็น ๆ ชนิดที่สะอาด 2 ตัว กิ่งสนซีดาร์ ด้ายสีแดงเข้ม และกิ่งหุสบ—ลนต 14:2-32
คาเปอร์นาอุม: ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ มธ 4:13
นายร้อย: นายทหารในกองทัพโรมันที่มีทหารอยู่ใต้บังคับบัญชา 100 นาย
คนใช้: คำว่า “คนใช้” ในข้อนี้มาจากคำกรีกที่แปลตรงตัวว่า “เด็ก, วัยรุ่น” คำนี้ยังใช้หมายถึงทาสที่นายรัก ซึ่งอาจเป็นคนรับใช้ส่วนตัวของนาย
คนมากมายมาจากทิศตะวันออกและทิศตะวันตก: หมายความว่าคนที่ไม่ใช่ชาวยิวจะได้เข้าในรัฐบาลของพระเจ้า
นั่งร่วมโต๊ะอาหาร: แปลตรงตัวว่า “นั่งเอนตัว” ในสมัยคัมภีร์ไบเบิล เมื่อมีงานเลี้ยงหรือมีการเลี้ยงอาหารมื้อใหญ่ มักจะมีการเอาเก้าอี้ยาวตั้งไว้รอบโต๊ะอาหาร คนที่นั่งร่วมโต๊ะจะเอนตัวบนเก้าอี้ยาวโดยหันหัวไปทางโต๊ะอาหาร ส่วนใหญ่แล้วพวกเขาจะเอาศอกซ้ายยันหมอนอิงไว้และกินอาหารโดยใช้มือขวา การนั่งร่วมโต๊ะอาหารกับใครคนหนึ่งหมายถึงการสนิทกับคนนั้น ปกติแล้วชาวยิวจะไม่ร่วมโต๊ะอาหารกับคนที่ไม่ใช่ชาวยิวเด็ดขาด
ด้วยความทุกข์ใจ: หรือ “ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน” สำนวนนี้อาจเกี่ยวข้องกับความรู้สึกเจ็บปวด สิ้นหวัง และโกรธแค้น ซึ่งอาจแสดงออกด้วยคำพูดและการกระทำที่รุนแรง
แม่ยายของเขา: ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ ลก 4:38
นอนป่วยเป็นไข้: ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ ลก 4:38
พอค่ำลง: คือหลังจากวันสะบาโตสิ้นสุดลง อย่างที่บอกไว้ใน มก 1:21-32 และ ลก 4:31-40 ซึ่งเป็นบันทึกเหตุการณ์เดียวกัน
เป็นไปตามที่พระเจ้าบอกไว้ผ่านผู้พยากรณ์อิสยาห์: ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ มธ 1:22
แบกรับ: หรือ “เอาไป, เอาออก” ในข้อนี้มัทธิวได้รับการดลใจให้ยกข้อความจาก อสย 53:4 มาใช้กับพระเยซูที่รักษาโรคด้วยการอัศจรรย์ คำพยากรณ์ที่ อสย 53:4 จะเกิดขึ้นจริงในขอบเขตที่ใหญ่กว่าเมื่อพระเยซูเอาบาปทั้งหมดของมนุษย์ออกไป เหมือนแพะที่เป็น “อาซาเซล” ซึ่งเอาบาปของชาติอิสราเอลไปปล่อยในที่กันดารในวันไถ่บาป (ลนต 16:10, 20-22) โดยการแบกรับบาปไป พระเยซูจะกำจัดต้นเหตุความเจ็บป่วยของทุกคนที่แสดงความเชื่อในเครื่องบูชาไถ่ของท่าน
อีกฝั่งหนึ่ง: คือฝั่งตะวันออกของทะเลสาบกาลิลี
ลูกมนุษย์: มีการใช้คำนี้ประมาณ 80 ครั้งในหนังสือข่าวดีทั้ง 4 เล่ม พระเยซูใช้คำนี้เมื่อพูดถึงตัวท่านเอง ดูเหมือนท่านใช้คำนี้เพื่อเน้นว่าท่านเป็นมนุษย์จริง ๆ ที่เกิดจากผู้หญิงและมีค่าเท่าเทียมกับอาดัม ท่านจึงสามารถไถ่มนุษย์จากบาปและความตายได้ (รม 5:12, 14, 15) คำนี้ยังทำให้รู้ว่าพระเยซูเป็นเมสสิยาห์หรือพระคริสต์ด้วย—ดนล 7:13, 14; ดูส่วนอธิบายศัพท์
ไม่มีที่จะซุกหัวนอน: หมายถึงไม่มีบ้านของตัวเอง
ไปฝังศพพ่อ: ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ ลก 9:59
ให้คนตายฝังคนตาย: ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ ลก 9:60
พายุใหญ่: ทะเลสาบกาลิลีจะมีพายุแบบนี้เกิดขึ้นเป็นปกติ ผิวน้ำของทะเลสาบนี้อยู่ต่ำกว่าระดับน้ำทะเลประมาณ 210 เมตรและมีอุณหภูมิสูงกว่าพื้นที่โดยรอบซึ่งเป็นภูเขาและที่ราบสูง ทำให้อากาศแปรปรวนและเกิดลมแรงที่ทำให้มีคลื่นฉับพลัน
พวกคุณมีความเชื่อน้อยจริง ๆ: พระเยซูไม่ได้หมายความว่าพวกสาวกไม่มีความเชื่อเลย แต่พวกเขามีความเชื่อไม่มากพอ—มธ 14:31; 16:8; ลก 12:28; ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ มธ 6:30
เขตแดนของชาวกาดารา: เขตแดนอีกฝั่งหนึ่ง (ฝั่งตะวันออก) ของทะเลสาบกาลิลี อาจเป็นพื้นที่ยาว 10 กม. ตั้งแต่ทะเลสาบจนถึงเมืองกาดารา เหรียญจากเมืองกาดาราจึงมักจะมีรูปเรืออยู่ด้วย ส่วนบันทึกของมาระโกและลูกาบอกว่าพระเยซูไปที่ “เขตแดนของชาวเกราซา” (ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ มก 5:1) นี่แสดงว่าสองเขตแดนนี้อาจมีบางส่วนที่ทับซ้อนกันอยู่—ดูภาคผนวก ก7, แผนที่ 3ข, “เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบริเวณทะเลสาบกาลิลี” และภาคผนวก ข10
2 คน: บันทึกในมาระโก (5:2) และลูกา (8:27) พูดถึงผู้ชายที่ถูกปีศาจสิงแค่คนเดียว—ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ มก 5:2
สุสาน: หรือ “อุโมงค์รำลึก” (ดูส่วนอธิบายศัพท์คำว่า “อุโมงค์รำลึก”) อาจเป็นถ้ำหรือห้องที่เจาะเข้าไปในหินและมักตั้งอยู่นอกเมือง คนยิวจะไม่เข้าใกล้ที่ฝังศพเหล่านั้นเพราะจะทำให้พวกเขาไม่สะอาด นี่ทำให้สุสานเป็นที่ที่คนบ้าหรือคนที่ถูกปีศาจสิงชอบมาอยู่
มายุ่งกับพวกเราทำไม?: คำถามนี้แปลตรงตัวว่า “เกี่ยวอะไรกับพวกเราและคุณ?” เป็นสำนวนภาษาเซมิติกที่ใช้หลายครั้งในพระคัมภีร์ภาคภาษาฮีบรู (ยชว 22:24; วนฉ 11:12; 2ซม 16:10; 19:22; 1พก 17:18; 2พก 3:13; 2พศ 35:21; ฮชย 14:8) และในพระคัมภีร์คริสเตียนภาคภาษากรีกก็ใช้สำนวนนี้ด้วย (มธ 8:29; มก 1:24; 5:7; ลก 4:34; 8:28; ยน 2:4) สำนวนนี้อาจมีหลายความหมายขึ้นอยู่กับท้องเรื่อง ในข้อนี้สำนวนนี้ถ่ายทอดความรู้สึกเกลียดชังและขับไล่ไสส่ง ซึ่งผู้แปลบางคนคิดว่าน่าจะแปลว่า “อย่ามายุ่งกับพวกเรา!” หรือ “ไปไกล ๆ เลย!” ในท้องเรื่องอื่น ๆ มีการใช้สำนวนนี้เพื่อแสดงว่าไม่เห็นด้วยหรือไม่อยากทำตามที่แนะนำ โดยไม่ได้มีความรู้สึกดูถูก ถือตัว หรือเกลียดชัง—ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ ยน 2:4
ทรมานพวกเรา: คำว่า “ผู้คุม” ใน มธ 18:34 มาจากคำกรีกที่เกี่ยวข้องกับคำนี้ ดังนั้น ในท้องเรื่องนี้คำว่า “ทรมาน” จึงน่าจะหมายถึงการคุมขังหรือกักขังไว้ใน “ขุมลึก” ที่พูดถึงใน ลก 8:31 ซึ่งเป็นบันทึกเหตุการณ์เดียวกัน
หมู: หมูเป็นสัตว์ที่ไม่สะอาดตามกฎหมายของโมเสส แต่กลับมีการเลี้ยงหมูในบริเวณนี้ พระคัมภีร์ไม่ได้บอกว่า “คนเลี้ยงหมู” (มธ 8:33) เป็นคนยิวที่ทำผิดกฎหมายหรือเป็นคนต่างชาติ แต่มีตลาดขายหมูอยู่ในชุมชนของคนต่างชาติในเขตเดคาโปลิสเพราะทั้งชาวกรีกและชาวโรมันถือว่าหมูเป็นอาหารชั้นเลิศ