การเพ่งดูโลก
สิ่งที่น่าเป็นห่วงในการประกอบอาหารด้วยเตาไมโครเวฟ
อาหารที่ใส่ในเตาไมโครเวฟถูกยิงโดยรังสีแรงสูง ซึ่งเปลี่ยนโมเลกุลน้ำในอาหารเป็นไอ ทำให้อาหารร้อนอย่างรวดเร็ว. มาตรฐานความปลอดภัยและการออกแบบที่ดีกว่าเดิมได้ลดการเสี่ยงเรื่องการรั่วของรังสี. “กระนั้นก็ดีเตาไมโครเวฟยังมีปัญหาความปลอดภัยซึ่งเตาธรรมดาไม่มี” ตามบทความในเดอะ นิวยอร์ก ไทมส์. ปัญหาหนึ่งคือการหุงต้มแบบนี้ได้ทำถึงขั้นที่ฆ่าตัวอินทรีย์ที่เป็นอันตรายซึ่งอาจจะพบในอาหารหรือไม่ เช่นพยาธิตัวกลมในเนื้อสุกรและแบคทีเรียในเนื้อไก่. ส่วนหนึ่งของปัญหาคือเตาไมโครเวฟทำให้อาหารร้อนไม่เท่ากันทุกจุด โดยมีบางจุดร้อนไม่พอเพียง ขณะที่ส่วนอื่น ๆ สุกได้ที่ และอาจเป็นได้ว่าอากาศในเตายังไม่ร้อนพอที่จะฆ่าตัวอินทรีย์ที่อยู่ตามผิวของอาหาร. ปัญหาอีกประเด็นหนึ่งคือ เป็นการปลอดภัยหรือไม่ที่จะใช้พลาสติกในเตา เพราะสารที่ผสมเพื่อทำให้พลาสติกนิ่มซึ่งอยู่ในวัสดุห่อหุ้มบางชนิดอาจซึมซับสู่อาหารได้โดยเฉพาะถ้าพลาสติกนั้นสัมผัสอาหารอยู่. อ้างกันว่าปัญหาเหล่านี้แก้ไขได้หากมีการปฏิบัติตามคำแนะนำในเรื่องการประกอบอาหารอย่างเคร่งครัด.
สเปรย์ที่ไม่ทำลายโอโซน
นักประดิษฐ์ในแทสเมเนีย รัฐที่เป็นเกาะของออสเตรเลีย ได้ผลิตสเปรย์กระป๋องที่ไม่ใช้ทั้งคลอโรฟลูโอโรคาร์บอนและไฮโดรคาร์บอน ซึ่งทั้งสองเป็นอันตรายต่อชั้นโอโซน. สเปรย์กระป๋องของเขาใช้ไนโตรเจนแทน ซึ่งอยู่ในบรรยากาศถึงสี่ในห้าส่วน. นอกจากจะหาได้ง่าย ค่าใช้จ่ายในการใช้ไนโตรเจนก็ต่ำ และก๊าซนี้ก็จะกลับสู่บรรยากาศอย่างไม่เป็นพิษเป็นภัยหลังจากการใช้. ก่อนหน้านี้มีการบอกปัดการใช้ไนโตรเจนเป็นตัวดัน เพราะการอัดก๊าซนี้ในจำนวนพอเพียงเข้าไปในกระป๋องจำเป็นต้องทำให้กระป๋องแข็งแรงขึ้นซึ่งเสียค่าใช้จ่ายแพง. หนังสือพิมพ์ เดอะ ออสเตรเลียน รายงานว่า นักประดิษฐ์ผู้นี้เอาชนะปัญหานั้นโดยใช้ถังก๊าซเล็ก ๆ มาต่อกับลิ้นที่ออกแบบพิเศษซึ่งอยู่ภายในกระป๋อง. การออกแบบเช่นนี้มีเพียงชิ้นส่วนเดียวที่เคลื่อนไหว จะไม่ติดไฟหรือระเบิด และอ้างกันว่าถูกต้องตามมาตรฐานโลกทุกอย่างสำหรับสเปรย์กระป๋อง. คาดกันว่าจะมีการวางตลาดต้นปีหน้า.
อาการจากแผ่นดินไหว
แผ่นดินไหวทำให้ทั้งมนุษย์และสัตว์เครียดได้. ฤดูร้อนปีที่แล้ว เมื่อมีแผ่นดินไหวทั้งขนาดเล็กและใหญ่หลายพันครั้งเขย่าเมืองอิโตของญี่ปุ่น หลายคนเริ่มบ่นเกี่ยวกับความผิดปกติของระบบย่อยอาหาร ท้องร่วง และโดยเฉพาะการนอนไม่หลับ. แพทย์ลังเลใจที่จะ “สั่งยาระงับประสาทเต็มอัตราเพราะเกรงว่าคนไข้จะไม่ตื่นหากเกิดแผ่นดินไหวรุนแรง” ตามคำอธิบายของเดอะ เดลี โยมิอูริ. โรงพยาบาลสัตว์ในอิโตรายงานว่าสัตว์เลี้ยงไว้ดูเล่นก็เกิดอาการจากแผ่นดินไหวเช่นกัน อาทิ ขนแห้ง ขนหลุด คัน อาเจียน ไม่หิว ไม่กระปรี้กระเปร่าและเป็นไข้ ซึ่งทั้งหมดเป็นอาการของความเครียด.
การสำรวจแดนเถื่อนที่ยังเหลืออยู่
โลกยังมีแดนเถื่อนมากน้อยเพียงไร คืออาณาบริเวณซึ่งเมื่อเทียบส่วนแล้ว มนุษย์แทบจะไม่ได้บุกเบิก? ประมาณหนึ่งในสามของพื้นแผ่นดิน—หรือ 18.56 ล้านตารางไมล์—ตามคำกล่าวของนักวิเคราะห์นโยบายสิ่งแวดล้อม เจ. ไมเคิล แม็คคลอสกีย์ และนักภูมิศาสตร์ เฮเธอร์ สปอลดิง ผู้ซึ่งได้ค้นคว้าเรื่องนี้เป็นเวลา 18 เดือน. จากการตรวจสอบแผนที่การบิน “เขาไม่นับบริเวณที่มีแสดงไว้ว่ามีถนน หมู่บ้าน อาคาร สนามบิน ท่อส่งน้ำมัน สายไฟแรงสูง เขื่อน อ่างเก็บน้ำ และบ่อน้ำมัน” ตามคำกล่าวของไซเยนส์ นิวส์. อีกทั้งพวกเขาได้ “จำกัดการคำนวณไว้เฉพาะบริเวณที่มีขนาดอย่างน้อย 2.5 ล้านไร่ขึ้นไป.” อันดับแรกในรายการคือ แอนตาร์กติกาซึ่งมีพื้นที่ทั้งหมดเป็นแดนเถื่อน. ถัดมาคืออเมริกาเหนือ (37.5 เปอร์เซ็นต์), สหภาพโซเวียต (33.6 เปอร์เซ็นต์), ออสเตรเลเซีย ซึ่งรวมหมู่เกาะ ในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตกเฉียงใต้ (27.9 เปอร์เซ็นต์), แอฟริกา (27.5 เปอร์เซ็นต์), อเมริกาใต้ (20.8 เปอร์เซ็นต์), เอเชีย (13.6 เปอร์เซ็นต์) และยุโรป (2.8 เปอร์เซ็นต์). แดนเถื่อนของโลกน้อยกว่า 20 เปอร์เซ็นต์ได้รับการคุ้มครองทางกฎหมายจากการหาประโยชน์.