ทัศนะของพระคัมภีร์
ความบาปดั้งเดิมคืออะไร?
ความบาปดั้งเดิมคืออะไร? หลายคนจะตอบว่า “เรื่องเพศ.” พวกเขาเชื่อว่าผลไม้ที่ต้องห้ามในสวนเอเดนเป็นภาพหมายถึงเพศสัมพันธ์และอาดามกับฮาวาทำบาปโดยมีเพศสัมพันธ์.
ความคิดเช่นนั้นไม่ใช่เรื่องใหม่. ตามที่นักประวัติศาสตร์ อิเลน เปเจลส์เขียนว่า “คำอ้างที่ว่า ความบาปของอาดามและฮาวาคือการมีเพศสัมพันธ์” พบ “ทั่วไปท่ามกลางผู้สอนศาสนาคริสเตียน [แห่งศตวรรษที่สอง] เช่น ทาเทียนชาวซีเรีย ผู้ซึ่งสอนว่าผลของต้นไม้แห่งความรู้ ให้ความรู้ทางโลกีย์.” สำหรับคุณพ่อออกัสตินแห่งคริสต์ศาสนจักรในศตวรรษที่ห้าสากลศักราช บอกว่าความบาปได้เริ่มต้นโดยความปรารถนาทางเพศของอาดาม. ที่จริง เมื่อเร็ว ๆ นี้ หนังสือ ไซโคโลจี ทูเดย์ กล่าวว่า “ความบาปของอาดามคือความรู้ทางโลกีย์.”
คนอื่น ๆ ยึดความเห็นที่ว่าต้นไม้แห่งความรู้เกี่ยวกับความดีและความชั่วหมายถึงตัวความรู้เอง. เอนไซโคลพีเดีย บริแทนนิกา อ้างว่า “ความรู้เกี่ยวกับความดีและความชั่ว” เป็น “การแสดงถึงระดับสูงเกี่ยวกับความรู้ทั้งสิ้น.” ถ้าเช่นนั้นก็หมายความว่าพระเจ้าประสงค์ให้อาดามและฮาวาเป็นคนโง่เขลาและพวกเขาได้กบฏต่อพระองค์โดยพยายามขยายความรู้ของเขา.
การตีความทั้งสองอย่างเท่ากับแสดงว่าพระผู้สร้างทั้งไม่ยุติธรรมและเอาแน่ไม่ได้. เหตุใดพระองค์จะสร้างมนุษย์ให้มีความต้องการทางเพศและสติปัญญาแล้วไม่ยอมให้เขาสนองความต้องการเหล่านั้นโดยไม่ต้องถูกลงโทษถึงตาย? ใครจะเกิดแรงกระตุ้นให้รักและรับใช้พระเจ้าเช่นนั้น?
ความบาปดั้งเดิมเกี่ยวกับเรื่องเพศไหม?
คนเป็นอันมากไม่ทราบว่า การตีความหมายทั้งสองอย่างนี้ตรงกันข้ามกับท้องเรื่องในพระธรรมเยเนซิศอย่างสิ้นเชิง. ให้เรามาพิจารณาสิ่งแรกก่อนคือความคิดที่ว่าการห้ามของพระเจ้าในเอเดนเป็นการห้ามอย่างแท้จริงเกี่ยวกับเพศสัมพันธ์. กฎหมายนั้นบันทึกไว้ในเยเนซิศ 2:16, 17 ดังนี้ “บรรดาผลไม้ทุกอย่างในสวนนี้เจ้ากินได้ทั้งหมด เว้นแต่ต้นไม้ที่ให้รู้ความดีและชั่วผลของต้นนั้นเจ้าอย่ากินเป็นอันขาด ถ้าเจ้าขืนกินในวันใด เจ้าจะตายในวันนั้นเป็นแน่.”
ที่จริงนั่นเป็นการพาดพิงถึงเรื่องเพศโดยทางอ้อมไหม? เอาละ มีการบันทึกไว้ในเยเนซิศ 1:27, 28 ที่พระเจ้าทรงสั่งชายและหญิงว่า “จงบังเกิดทวีมากขึ้นทั่วทั้งแผ่นดิน.” อาดามและฮาวาจะเชื่อฟังพระบัญชานี้ได้อย่างไรหากเขาไม่มีเพศสัมพันธ์? เราจะเข้าใจจริง ๆ ได้ไหมว่าพระเจ้าให้คำบัญชาแก่เขาแล้วลงโทษถึงตายเมื่อเขาพยายามเชื่อฟังพระบัญชานั้น?
นอกจากนั้น บทจารึกในเยเนซิศแสดงว่า อาดามและฮาวาแยกกันทำบาป ไม่ใช่เวลาเดียวกัน. บท 3 ข้อ 6 ทำให้เข้าใจอย่างชัดแจ้งว่าฮาวาถูกล่อใจให้กินผลไม้ก่อนแล้ว “ภายหลัง เธอให้สามีกินบ้างด้วยขณะอยู่กับเธอและเขาเริ่มกิน.” (ล.ม.) ดังนั้น การกินผลไม้ที่ต้องห้ามจึงเป็นเครื่องหมายคนละเรื่องและห่างไกลจากการมีเพศสัมพันธ์.
เป็นความรู้หรือ?
จะว่าอย่างไรกับข้ออ้างที่ว่า ผลไม้ต้องห้ามเป็นภาพหมายถึงความรู้ทั้งหมด? ที่จริง ทั้งอาดามและฮาวาได้รับความรู้มากมายก่อนที่เขาฝ่าฝืนกฎหมายที่เยเนซิศ 2:16, 17. พระผู้สร้างของเขา พระยะโฮวาเอง มีส่วนเกี่ยวข้องโดยตรงกับการศึกษาของเขา. ตัวอย่างเช่น พระองค์ได้นำสัตว์และนกทุกชนิดมาถึงชายนั้นเพื่อจะตั้งชื่อให้. (เยเนซิศ 2:19, 20) ไม่ต้องสงสัยอาดามต้องศึกษาแต่ละตัวอย่างระมัดระวังเพื่อตั้งชื่อที่เหมาะสม. เป็นการศึกษาทางสัตวศาสตร์ที่ดีเพียงไร! ถึงจะถูกสร้างภายหลังแต่ฮาวาก็ไม่โง่เขลา. เมื่องูถาม เธอแสดงตัวว่าได้รับการศึกษาในเรื่องกฎหมายของพระเจ้า. เธอรู้ความแตกต่างระหว่างสิ่งที่ถูกและผิด และรู้แม้แต่ผลลัพธ์จากการกระทำที่ไม่ถูก.—เยเนซิศ 3:2, 3
การตีความหมายว่าความบาปดั้งเดิมนั้น ถ้าไม่เกี่ยวกับเพศก็เกี่ยวกับความรู้จึงเป็นเพียง—การตีความหมายของมนุษย์ ไม่มีอะไรมากกว่านั้น. การกระทำดังกล่าวไม่ถูกต้อง ดังจะเห็นจากคำถามของบุรุษที่ซื่อสัตย์คือ โยเซฟว่า “การตีความหมายเป็นเรื่องของพระเจ้ามิใช่หรือ?” (เยเนซิศ 40:8, ล.ม.) คัมภีร์ไบเบิลเป็นที่เข้าใจง่ายขึ้นเมื่อเราไม่พยายามยัดเยียดความคิดของมนุษย์ให้แก่พระคัมภีร์ แต่ปล่อยให้พระคัมภีร์อธิบายตัวเอง. แล้วความบาปดั้งเดิมคืออะไร? เอาละ เรื่องราวในเยเนซิศให้เหตุผลแก่เราทุกประการที่จะเชื่อว่าต้นไม้แห่งความรู้เกี่ยวกับความดีและชั่วเป็นต้นไม้จริง ๆ. เราได้รับการบอกว่าต้นนั้นอยู่ที่ไหนในสวนและมีการพูดถึงต้นนั้นโดยพาดพิงถึงต้นอื่น ๆ. ผลของต้นนั้นเป็นจริงและอาดามกับฮาวาได้กินผลไม้นั้นจริง ๆ.
เป็นการไม่เชื่อฟังไหม?
โดยที่กินผลจากต้นนั้น พวกเขากำลังทำอะไร? นิว คาทอลิก เอ็นไซโคลพีเดีย แนะอย่างขาดความมั่นใจว่า “อาจหมายความง่าย ๆ คือเป็นการต่อต้านพระเจ้าอย่างเปิดเผย การไม่ยอมเชื่อฟังพระองค์อย่างโอหัง.” ก็สิ่งนี้แหละที่เยเนซิศกล่าวไว้อย่างแจ่มแจ้งมิใช่หรือ? พระธรรมโรม 5:19 ยืนยันจุดนี้: “คนเป็นอันมากได้เป็นคนผิดเพราะคน ๆ เดียวที่มิได้เชื่อฟัง.” ความบาปดั้งเดิมคือการกระทำที่ไม่เชื่อฟัง.
แม้ว่าความบาปเกี่ยวกับการไม่เชื่อฟังเมื่อดูผิวเผินแล้วอาจเป็นสิ่งธรรมดา แต่จงพิจารณาถึงสิ่งที่พัวพันซึ่งมีความหมายล้ำลึก. หมายเหตุในเดอะ นิว เยรูซาเลม ไบเบิล กล่าวดังนี้ “[ความรู้เกี่ยวกับความดีและชั่ว] เป็นสิทธิการตัดสินใจเองว่าอะไรดีและอะไรชั่ว และปฏิบัติตามนั้น การเรียกร้องต่ออิสรภาพทางศีลธรรมอย่างครบถ้วน . . . บาปครั้งแรกเป็นการโจมตีพระบรมเดชานุภาพของพระเจ้า.” ถูกแล้ว “ต้นไม้ที่ให้รู้ความดีและชั่ว” เป็นภาพแสดงถึงอภิสิทธิ์ของพระเจ้าที่จะวางมาตรฐานสำหรับมนุษย์เกี่ยวกับสิ่งใดที่จะได้รับการยอมรับหรือสิ่งใดจะถูกประณาม. โดยไม่ยอมเชื่อฟังกฎหมายของพระเจ้า มนุษย์ตั้งข้อสงสัยเกี่ยวกับสิทธิของพระเจ้าที่จะครอบครองเขา. พระยะโฮวาได้ตอบคำท้าทายนั้นอย่างยุติธรรมโดยยอมให้มนุษย์ครอบครองตนเอง. คุณคงจะเห็นด้วยว่าผลลัพธ์มีแต่ความเสียหายมิใช่หรือ?—พระบัญญัติ 32:5; ท่านผู้ประกาศ 8:9.
เพราะเหตุนั้นอรรถบทของคัมภีร์ไบเบิล คือราชอาณาจักรของพระเจ้า จึงให้ความหวังอย่างมาก. โดยทางราชอาณาจักรนี้ พระยะโฮวาทรงสัญญาว่าในไม่ช้าจะยุติการปกครองของมนุษย์ที่กดขี่และนำการครอบครองของพระองค์เข้ามาแทน—ได้แก่รัฐบาลซึ่งจะฟื้นฟูอุทยานบนแผ่นดินโลก—ซึ่งเป็นสิ่งที่อาดามและฮาวาสูญเสียไป.—บทเพลงสรรเสริญ 37:29; ดานิเอล 2:44.
[รูปภาพหน้า 12]
อาดามและฮาวาได้ทำบาปแรกเดิมโดยมีเพศสัมพันธ์กันไหม?
[ที่มาของภาพ]
Gustave Doreʹ