พวกเขาชื่นชมยินดี ในยุโรปตะวันออก
ฤดูร้อนที่ผ่านมานี้ ผู้คนหลายหมื่นหลั่งไหลเข้าสู่เมืองใหญ่ ๆ ในยุโรปตะวันออก. ถนนสายต่าง ๆ ของเมืองอันสวยงามเช่นบูดาเปสต์, กรุงปราก, เมืองซาเกร็บ, และเมืองอื่น ๆ อีกกว่า 20 เมือง ต่างก็เต็มไปด้วยผู้คนที่ติดบัตรที่หน้าอกสีน้ำเงินขาว. บัตรนี้บ่งชี้ตัวพวกเขาในฐานะผู้รักเสรีภาพในทางของพระเจ้าซึ่งมาเข้าร่วมการประชุมภาคของพวกพยานพระยะโฮวา.
เป็นครั้งแรกที่ได้มีการจัดการประชุมใหญ่ขึ้นอย่างอิสระ ตามสาธารณรัฐต่าง ๆ ของสหภาพโซเวียตในทวีปยุโรป รวมทั้งในไซบีเรียอันห่างไกลและสาธารณรัฐกาซัคสถานของโซเวียตในทวีปเอเชีย. รวมทั้งหมดมีผู้เข้าร่วมการประชุมกว่า 370,000 คนซึ่งได้ชื่นชมกับมิตรภาพอันอบอุ่นในเชโกสโลวะเกีย, ฮังการี, ยูโกสลาเวีย, โปแลนด์, โรมาเนีย, และสหภาพโซเวียต.
สำหรับผู้ที่ไม่ได้อยู่ ณ การประชุมนั้น คงยากที่จะนึกภาพออกถึงความชื่นชมยินดีเมื่อประชาชน 74,252 คน ได้พบกันในสหภาพโซเวียตเพื่อนมัสการพระยะโฮวาพระเจ้าอย่างเปิดเผยและโดยปราศจากความหวั่นกลัวใด ๆ. กระนั้น ความปีติยินดีของพวกเขาก็คงไม่มากไปกว่าความชื่นชมยินดีของผู้คน 74,587 คนในกรุงปรากและ 40,601 คนในบูดาเปสต์ซึ่งร่วมชุมนุมกัน ณ สนามกีฬาใหญ่ที่สุดในเชโกสโลวะเกียและฮังการี หรือของ 14,684 คนซึ่งชุมนุมกันในซาเกร็บ ประเทศยูโกสลาเวีย.
สิ่งนี้นับเป็นเรื่องที่น่าแปลกประหลาดเนื่องจากเพียงสองปีก่อนหน้านี้ พวกพยานพระยะโฮวาถูกห้ามในประเทศส่วนใหญ่ทางยุโรปตะวันออก. พวกเขาถูกตัดขาดจากทางตะวันตกในช่วงสงครามเย็น. แม้แต่การประชุมกันเป็นกลุ่มเล็ก ๆ เพื่อนมัสการพระเจ้าก็ผิดกฎหมาย. จึงไม่น่าแปลกใจเลยที่มีความชื่นชมยินดีเช่นนั้นเนื่องจากสามารถประชุมกันได้อย่างอิสระในการประชุมขนาดใหญ่!
พยานฯ ชาวเชโกวัย 59 ปีคนหนึ่งซึ่งถูกขังเดี่ยวเป็นเวลาแปดเดือนเมื่อประมาณ 40 ปีมาแล้วเนื่องจากความเชื่อของเธอในพระเจ้า บอกว่า: “พวกเราหลายคนซึ่งอยู่ในกรุงปรากเคยฝันถึงการประชุมใหญ่ที่สามารถจัดขึ้นในสนามกีฬาแห่งนี้ แต่เราไม่เคยเชื่อว่าความฝันนั้นจะเป็นจริงอย่างมหัศจรรย์เช่นนี้.”
สองสัปดาห์ก่อนการประชุมภาคในกรุงปรากซึ่งจะมีขึ้นในวันที่ 9 ถึง 11 สิงหาคม หนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งของเมืองนี้ชื่อ เวเซอนิก ปราฮา ให้ข้อสังเกตว่า: “ด้วยข้อกล่าวหาร้ายแรงว่ากบฏและล้มล้างระบบสังคมนิยม พวกพยานพระยะโฮวาถูกคุมขังในเรือนจำคอมมิวนิสต์เป็นเวลาหลายปี.” หลังจากอธิบายว่าอีกไม่ช้ากรุงนี้จะเป็นเจ้าภาพสำหรับพยานฯ หลายหมื่นคนแล้ว บทความนี้ลงท้ายว่า: “คุณคงไม่อาจพบผู้คนที่มีไมตรีและยิ้มแย้มแจ่มใสจำนวนมากในกรุงปรากในเวลาอื่นได้ยิ่งกว่าช่วงสุดสัปดาห์ที่สองของเดือนสิงหาคม.”
แต่คุณอาจถามว่า: ‘เคยมีช่วงที่พวกพยานพระยะโฮวาถูกข่มเหงด้วยสาเหตุที่สมควรไหม? พวกเขาเคยเป็นภัยคุกคามต่อเจ้าหน้าที่ฝ่ายการเมืองของประเทศต่าง ๆ ซึ่งพวกเขาอาศัยอยู่ไหม? พวกตัวแทนหลายแสนคนที่มาร่วมยังการประชุมใหญ่ในยุโรปตะวันออกนี้มาจากที่ไหนกัน? ในเมื่อถูกขัดขวางและถูกกีดกันอยู่ต่างหากจากการติดต่ออย่างอิสระกับโลกตะวันตกถึง 40 ปีหรือมากกว่านั้น พวกเขาสามารถเติบโตจนมีจำนวนมากขนาดนี้ได้อย่างไรกัน?’