ทำไมคอนกหัวขวานถึงไม่หัก?
คุณเคยได้ยินเสียงนกหัวขวานกำลังเจาะต้นไม้ไหม? เนื่องจากมีนกหัวขวานอยู่ประมาณ 200 พันธุ์ตลอดทั่วโลก คุณอาจเคยสังเกตเห็นการจิกอย่างไม่ละลดของมันซึ่งมีเสียงรัวเหมือนปืนกล. เมื่อผมพบนกหัวขวานตัวหนึ่ง จะงอยปากของมันกำลังจิกลงบนลำต้นของต้นไม้ ทำให้ผมสงสัยว่า ‘ทำไมคอมันถึงไม่หักหรือสมองไม่ได้รับอันตราย?’ ถ้ามนุษย์อย่างเรากระทำการในลักษณะที่รุนแรงแบบนั้น เราคงต้องขอความช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญด้านการจับกระดูกหรือศัลยแพทย์ทางสมองอย่างแน่นอน! ฉะนั้น อะไรคือความเร้นลับนี้?
ลองพิจารณานกหัวขวานโหนกแดงเป็นตัวอย่าง ซึ่งพบเห็นในซีกตะวันออกของสหรัฐ. หนังสือว่าด้วยนกอเมริกาเหนือ (ภาษาอังกฤษ) กล่าวว่า “ด้วยจะงอยปากรูปสิ่วอันหนักอึ้ง มันกะเทาะแมลงจากใต้เปลือกไม้ออกมา มันจิกเป็นรูเพื่อจะได้แมลงปีกแข็งที่ชอนไชในเนื้อไม้, มันถากเนื้อไม้ออกเป็นชิ้น ๆ ในขณะที่ขุดโพรงเพื่อทำรัง.” นกหัวขวานป้องกันตนเองจากฝุ่นไม้ได้อย่างไร? “รูจมูกของมันได้รับการปกปิดอย่างเหมาะเจาะด้วยหน้ากากเล็ก ๆ ซึ่งเป็นขนบางแข็ง.”
แล้วหัวที่โขกกระแทกอยู่เรื่อย ๆ ล่ะ? “เพื่อป้องกันไม่ให้สมองได้รับอันตราย . . . , คอที่แข็งแรง, กะโหลกที่หนา, และช่องว่างรองรับการกระแทกระหว่างเยื่อหุ้มชั้นนอกอันแข็งแรงกับตัวสมองเองทำหน้าที่เป็นเครื่องป้องกันพิเศษ.”
นกอีกชนิดหนึ่งคือ นกหัวขวานดูดน้ำเลี้ยงโหนกเหลือง ซึ่งเจาะรูเปลือกไม้เป็นแถวอย่างเรียบร้อยเพื่อดูดน้ำเลี้ยง. แตกต่างจากนกหัวขวานโหนกแดงที่มีลิ้นรูปทรงกระบอกยาวอย่างเหลือเชื่อ พร้อมด้วยมีปลายแหลมสำหรับทิ่มแมลง นกหัวขวานดูดน้ำเลี้ยงจะมีลิ้นที่สั้นกว่าพร้อมกับมีขนเส้นบาง ๆ ช่วยในการเลียน้ำเลี้ยง.
แน่นอน ความหลากหลายอันสง่างามของการออกแบบเช่นนี้บ่งชี้ถึงผู้ออกแบบ คือพระเจ้ายะโฮวา. ด้วยความถ่อมใจ เราน่าจะสะท้อนออกซึ่งถ้อยคำของโยบที่ว่า “ข้าพเจ้าทราบแล้วว่าพระองค์ทรงกระทำอะไรได้สารพัด, และไม่มีอะไรจะมาขัดขวางพระดำริของพระองค์นั้นได้เลย.” และดาวิดได้เขียนว่า “พระราชกิจของพระองค์เป็นที่น่าอัศจรรย์; และจิตใจของข้าพเจ้าทราบความข้อนั้นเป็นอย่างดี.”—โยบ 42:2; บทเพลงสรรเสริญ 139:14.
[ที่มาของภาพหน้า 31]
Leonard Lee Rue, 111/ H. Armstrong Roberts
Left: H. Armstrong Roberts.