การเพ่งดูโลก
ปี 2000 กับพระคริสต์
“การสำรวจมติมหาชนพบว่าไม่ถึงหนึ่งในหกของชาวอังกฤษเชื่อมโยงปี 2000 กับพระคริสต์” จดหมายข่าวอีเอ็นไอ บุลเลติน กล่าว. การสำรวจความเห็นของแกลลัป “ได้เผยถึงความไม่รู้ที่มีอยู่อย่างกว้างขวางเกี่ยวกับการครบรอบในปี 2000 โดยมีผู้ตอบถึง 37 เปอร์เซ็นต์บอกว่าพวกเขาไม่รู้ว่าเป็นการระลึกถึงอะไร . . . , 18 เปอร์เซ็นต์บอกว่าการฉลองนั้นบ่งบอกศตวรรษใหม่และ 17 เปอร์เซ็นต์บอกว่าการครบรอบนั้นบ่งบอกปี 2000.” มีเพียง 15 เปอร์เซ็นต์ที่มองเห็นความเกี่ยวพันกันระหว่างปี 2000 กับการประสูติของพระคริสต์. ตามคำกล่าวของศาสตราจารย์แอนโทนี คิง ประจำมหาวิทยาลัยเอสเซกซ์ สำหรับคนส่วนใหญ่การครบรอบในปี 2000 เป็น “เพียงโอกาสที่จะเต้นรำ, ดื่มแชมเปญ, อยู่กับเพื่อนจนดึกดื่นหรือการเดินทางต่างประเทศ.” บิชอปนิกายแองกลิกัน เกวิน รีด ออกความเห็นว่า “เราอยู่ในสังคมที่ได้สูญเสียความทรงจำทางวัฒนธรรมและฝ่ายวิญญาณ.”
สัญญาณเตือนเรื่องเชื้อโรคดื้อยา
“การที่เชื้อโรคดื้อยาปฏิชีวนะที่แรงที่สุดควรส่งสัญญาณเตือน ไม่เพียงคนที่อยู่ในวงการแพทย์แต่บรรดาผู้บริโภคด้วย” หนังสือพิมพ์สตาร์แห่งแอฟริกาใต้กล่าว. นักพยาธิวิทยา ไมก์ ดัฟ เตือนว่า “โรคต่าง ๆ ซึ่งเคยควบคุมได้หรือเกือบถูกกำจัดออกไป ได้กลายพันธุ์และกำลังคืนชีพ.” การใช้ยาปฏิชีวนะมากเกินควรทำให้เกิดสายพันธุ์ใหม่ของวัณโรค (ทีบี), มาลาเรีย, ไข้ไทฟอยด์, โรคหนองใน, เยื่อสมองอักเสบ, และโรคปอดบวม ซึ่งรักษายากยิ่งขึ้นและดื้อยาสมัยใหม่. ในแต่ละปีมากกว่าสามล้านคนตายเพราะทีบีเพียงอย่างเดียว. ผู้ป่วยสามารถช่วยได้โดยจำสิ่งต่อไปนี้: ขั้นแรก ลองวิธีรักษาเช่นการดื่มของเหลวให้มาก, พักผ่อนให้เพียงพอ, และกลั้วคอด้วยน้ำอุ่นใส่เกลือหากคุณเจ็บคอ. อย่าพยายามกดดันแพทย์เพื่อได้ยาปฏิชีวนะ—ให้แพทย์เป็นผู้ตัดสินว่าจำเป็นจริง ๆ หรือเปล่า. หากมีการจ่ายยาปฏิชีวนะ ต้องกินยาให้หมดทั้ง ๆ ที่สังเกตว่าอาการดีขึ้นแล้ว. จำไว้ว่ายาปฏิชีวนะไม่ได้รักษาหวัดหรือไข้หวัดใหญ่ ซึ่งเกิดจากเชื้อไวรัสไม่ใช่แบคทีเรีย. ดัฟบอกว่า “ทุกคนควรร่วมมือกันเพื่อต่อสู้ปัญหาระดับโลกที่น่าเป็นห่วงอย่างยิ่งนี้ ซึ่งอาจก่อมหันตภัยทางสุขภาพ.”
ต้องจ่ายแพงเพราะการซึมเศร้า
“การซึมเศร้า—ยิ่งกว่าโรคทางกาย—เป็นสาเหตุหลักของการขาดงานและการผลิตที่ด้อยคุณภาพในโลก” หนังสือพิมพ์อู โกลบูของประเทศบราซิลกล่าว. รายงานขององค์การอนามัยโลกแสดงว่าโรคทางจิตใจเป็นสาเหตุของการตาย 200,000 รายในปี 1997. นอกจากนี้ ความผิดปกติเล็กน้อยทางจิตใจ เช่น การแปรปรวนของอารมณ์ ก่อผลในทางลบต่องานอาชีพของผู้คนมากกว่า 146 ล้านคนทั่วโลก ซึ่งเป็นตัวเลขที่สูงกว่าจำนวนคนงาน 123 ล้านคนที่ประสบปัญหาเกี่ยวกับการได้ยินหรือ 25 ล้านคนที่ประสบอุบัติเหตุ ณ ที่ทำงาน. ตามผลการศึกษาวิจัยโดยศาสตราจารย์ กาย กูดวิน ประจำมหาวิทยาลัยออกซฟอร์ด ปัญหาเรื่องการซึมเศร้าจะเพิ่มขึ้นในปีต่อ ๆ ไป ซึ่งยังผลเป็นภาระใหญ่หลวงแก่สังคมเนื่องจากการสูญเสียอัตราผลผลิตและค่ารักษาที่สูงขึ้น. ในสหรัฐเพียงประเทศเดียว การสูญเสียต่อปีอันเนื่องมาจากการซึมเศร้าสูงถึง 53,000 ล้านดอลลาร์แล้ว.
บนกระดาษจะดีกว่า
“ไม่มีจอคอมพิวเตอร์ใดที่จะอ่านข้อความได้ง่ายเท่ากับที่พิมพ์บนกระดาษ” สำนักข่าวเยอรมัน ดีพีเอ-เบซิสดีนสท์ รายงาน. การอ่านจากกระดาษเร็วกว่าอ่านจากจอและมีข้อผิดพลาดน้อยกว่ามาก. การทดสอบแสดงว่าการอ่านข้อความบนจอ โดยเฉลี่ย ใช้เวลามากกว่า 10 เปอร์เซ็นต์เมื่อเทียบกับการอ่านข้อความบนกระดาษ. แม้ว่าได้ผลดีขึ้นเมื่อใช้จอคุณภาพดีที่สุดซึ่งเพิ่มค่าความเปรียบต่างและความละเอียดจอและลดอาการกะพริบ ก็ยังไม่ได้ผลเท่ากับการอ่านจากกระดาษ. “ใครก็ตามที่ทำงานหน้าจอก็ใช้เวลาทั้งหมดของเขามองตรงไปยังแหล่งของความสว่างที่จ้า, กะพริบ, และสะท้อนแสง” เป็นคำกล่าวของนักจิตวิทยา มาร์ตินา ซีฟเล จากเมืองอาเชน เยอรมนี. “เส้นของตัวหนังสือไม่คมเท่า และความเปรียบต่างก็ด้อยกว่า.” ข้อสรุปของดีพีเอคือ “เมื่อคุณซื้อคอมพิวเตอร์ ควรใส่ใจคุณภาพของจอมากกว่า.”
หมายสำคัญของยุคสมัย
“ลักษณะเก่าแก่อีกอย่างหนึ่งของวัฒนธรรมแคนาดาจะหมดสิ้นไปภายในไม่กี่สัปดาห์เมื่อตำรวจ [ในนิวฟันด์แลนด์] เริ่มพกปืนเป็นครั้งแรก” หนังสือพิมพ์เดอะ โทรอนโต สตาร์รายงาน. หน่วยตำรวจนิวฟันด์แลนด์ ซึ่งก่อตั้งในปี 1729 เป็น “กองกำลังตำรวจกองสุดท้ายในอเมริกาเหนือที่ออกตรวจท้องที่โดยไม่พกปืนติดตัว.” การออกกฎหมายใหม่ทำให้นโยบายเดิมเป็นอันยกเลิกไป. นโยบายเดิมนั้นเรียกร้องให้เจ้าหน้าที่ขออนุมัติจากผู้บังคับบัญชาเพื่อนำปืนไปด้วย. หากมีการอนุมัติ เจ้าหน้าที่จะเอาอาวุธของตนเก็บไว้ในกล่องล็อกกุญแจใส่ไว้ในที่เก็บสัมภาระท้ายรถสายตรวจของเขา. แล้วเมื่อต้องการใช้ในยามฉุกเฉิน เขาจะต้องจอดรถ ใช้กุญแจเปิดฝากระโปรงท้าย เปิดกล่อง และบรรจุกระสุน. “นโยบายเก่าก็น่ารักและเก๋ดี แต่เป็นไปไม่ได้ที่จะบอกกองตำรวจมืออาชีพในปี 1998 ที่ผ่านการฝึกอบรมว่าพวกเขาจะพกอาวุธติดตัวไม่ได้” นายกรัฐมนตรี ไบรอัน โทบิน กล่าว. เดอะ ร็อก ซึ่งเป็นชื่อที่เรียกนิวฟันด์แลนด์อย่างชื่นชอบ ยังอวดว่ามีอัตราอาชญากรรมต่ำที่สุดในประเทศและไม่เคยมีเจ้าหน้าที่ถูกยิงระหว่างปฏิบัติงาน.
ธุรกิจของเขาคือการแก้แค้น
โดยสัญญาว่าจะ “ปิดเป็นความลับ” และสามารถให้บริการทุกแห่งในญี่ปุ่น บริษัทหนึ่งในโตเกียวโฆษณาว่า “เราจะแก้แค้นแทนคุณ.” ปรัชญาพื้นฐานคือ “ก่อความเดือดร้อนอย่างเดียวกันให้แก่คนที่ได้ทำให้ลูกค้าเดือดร้อนก่อน” ผู้ดำเนินธุรกิจนี้กล่าว. ตามรายงานในหนังสือพิมพ์อาซาฮิ อีฟนิง นิวส์บริษัทนี้จะ “ทำการลงโทษแบบถูกต้องตามกฎหมาย” เช่นทำให้แน่ใจว่า “คนนั้นจะต้องสูญงานและครอบครัวของตน,” ทำให้สายสัมพันธ์ขาดสะบั้น, และ “ทำให้แน่ใจว่าเพื่อนร่วมงานถูกไล่ออกจากงานหรือหัวหน้าที่ทำการลวนลามทางเพศจะได้รับความอัปยศอดสู.” ในราว ๆ 50 คนที่โทรศัพท์ถึงบริษัท แต่ละวันมี 20 รายที่ถามถึงสัญญาว่าจ้างให้ทำฆาตกรรม; แต่กฎทั่วไปของบริษัทคือ ไม่ใช้ความรุนแรงหรือทำผิดกฎหมาย “ทั้ง ๆ ที่บางครั้งเกือบจะทำ.” การบริการนี้ว่าจ้างคนงานหลายสิบคน ซึ่งส่วนใหญ่ทำงานที่อื่นเต็มเวลา. บางคนเป็นผู้ที่เคยได้รับความทุกข์ทรมานมาก่อนและต้องการช่วยคนอื่นแก้แค้น. “คุณไม่รู้ว่ามีอะไรบ้างที่คุณทำในอดีตซึ่งเป็นเหตุให้คนอื่นอาฆาตแค้นคุณ. จงระวัง” เป็นคำเตือนของเจ้าของกิจการ.
ปูบกและระบบนิเวศ
มด, ปลวก, และไส้เดือนย่อยสลายใบไม้และเศษเล็กเศษน้อยต่าง ๆ ที่อยู่บนพื้นป่า แต่เกิดอะไรขึ้นในป่าดิบชื้นซึ่งมีน้ำท่วมเป็นครั้งคราว? ปูบกจะทำหน้าที่นี้. นักนิเวศวิทยาจากมหาวิทยาลัยมิชิแกน สหรัฐอเมริกา แปลกใจที่พบพื้นที่กว้างใหญ่ในป่าชายฝั่งแปซิฟิกของคอสตาริกา ซึ่งไม่มีใบไม้บนพื้นดินแต่กลับมีรูใหญ่จำนวนมาก. ตอนกลางคืน เขาเฝ้าสังเกตขณะที่ปูบก—ประมาณ 24,000 ตัวต่อพื้นที่ 2 ไร่ครึ่ง—ออกมาหาใบไม้ที่ร่วงหล่น, ผลไม้, หน่ออ่อน ซึ่งมันจะขนไปเก็บไว้ในโพรงลึกหนึ่งเมตร. ปูตัวขนาด 20 เซนติเมตรเหล่านี้ ซึ่งมีเหงือกที่ปรับสำหรับหายใจและลงทะเลเฉพาะเมื่อถึงเวลาผสมพันธุ์เท่านั้น ช่วยเลี้ยงบำรุงต้นไม้ที่มีรากลึก. ระบบนิเวศทั้งหมดของป่าถูกกำหนดโดยสิ่งที่ปูเหล่านี้ทำกัน หนังสือพิมพ์เดอะ ไทมส์ แห่งลอนดอนรายงาน.
ไกลออกไปในอวกาศ
“วอยเอเจอร์ 1 ได้ทำลายสถิติฐานะเป็นวัตถุที่มนุษย์ผลิตขึ้นซึ่งออกไปไกลที่สุด” วารสารดาราศาสตร์ (ภาษาอังกฤษ) กล่าว. “ที่ครองสถิติก่อนหน้านี้คือไพโอเนียร์ 10 ซึ่งมุ่งไปในทิศทางเกือบจะตรงกันข้ามด้วยความเร็วต่ำกว่า.” วอยเอเจอร์ 1 อยู่ห่างไกลเพียงใด? อยู่ในระยะทาง 10,400 ล้านกิโลเมตร ณ วันที่ 17 กุมภาพันธ์ 1998. ยานอวกาศนี้ถูกปล่อยเมื่อวันที่ 5 กันยายน 1977; โคจรผ่านดาวพฤหัสบดีเมื่อวันที่ 5 มีนาคม 1979; และทะยานผ่านดาวเสาร์เมื่อวันที่ 12 พฤศจิกายน 1980. ยานอวกาศนี้ยังคงส่งข้อมูลกลับมาเกี่ยวกับลมสุริยะและสนามแม่เหล็ก. “ในที่สุด เครื่องมือของยานอวกาศนี้อาจเป็นเครื่องมือชิ้นแรกของยานอวกาศใด ๆ ที่ตรวจจับเฮลิโอพอสได้—คือเส้นแบ่งระหว่างจุดสิ้นสุดของอิทธิพลแม่เหล็กของดวงอาทิตย์และจุดเริ่มต้นของห้วงอวกาศระหว่างดวงดาว” กองการบินอวกาศและการบินแห่งชาติกล่าว.
เด็กที่ไม่ได้ลงทะเบียน
“อาจเป็นได้ว่า หนึ่งในสามของทารกทั้งหมดไม่ได้มีการแจ้งเกิด ทำให้ทารกเหล่านั้นถูกเจ้าหน้าที่มองข้าม ซึ่งอาจหมายถึงการขาดโอกาสที่จะรับการศึกษาและการดูแลสุขภาพ” หนังสือพิมพ์เดอะ นิวยอร์ก ไทมส์ รายงาน. การแจ้งเกิดมีอัตราต่ำที่สุดในแอฟริกาแถบใต้ทะเลทรายสะฮาราและในบางประเทศแถบเอเชีย เช่น กัมพูชา, อินเดีย, พม่า, และเวียดนาม. แครอล เบลลามี ผู้อำนวยการองค์การทุนเพื่อเด็กแห่งสหประชาชาติ ซึ่งเป็นหน่วยงานที่ได้ทำการสำรวจความเห็นทั่วโลกกล่าวว่า “การไม่มีใบเกิดก็แทบจะพูดได้ว่าไม่ได้เกิด.” หลายประเทศเรียกร้องให้มีการแจ้งเกิดก่อนจะยอมรับเด็กรักษาที่ศูนย์อนามัยหรือรับสมัครเข้าเรียน และเด็ก ๆ ที่ไม่มีใบเกิดมีความเป็นไปได้มากกว่าที่จะถูกบังคับให้เป็นแรงงานเด็กหรือถูกแสวงประโยชน์ฐานะเป็นผู้ให้บริการทางเพศ. บทความนั้นเสริมว่า รายงานนั้นพบว่า “ความยากจนอย่างเดียวไม่ได้เป็นตัวกำหนดความมากน้อยของอัตราการแจ้งเกิด โดยอ้างว่าในส่วนใหญ่ของลาตินอเมริกา, เอเชียตอนกลางและแอฟริกาเหนือมีอัตราการแจ้งเกิดสูง.”