อิสราเอลในสมัยดาวิดและโซโลมอน
พระเจ้าสัญญาไว้ว่าจะให้แผ่นดิน “ตั้งแต่แม่น้ำอียิปต์ไปจนถึงแม่น้ำยูเฟรติส” กับลูกหลานของอับราม (ปฐก 15:18; อพย 23:31; ฉธบ 1:7, 8; 11:24) หลังจากโยชูวาเข้าไปในแผ่นดินคานาอันแล้ว ก็ต้องใช้เวลาอีกประมาณ 400 ปีกว่าแผ่นดินที่พระเจ้าสัญญาจะมีอาณาเขตกว้างใหญ่ขนาดนั้น
กษัตริย์ดาวิดเอาชนะอาณาจักรโศบาห์ของชาวอารัมซึ่งมีอาณาเขตติดกับแม่น้ำยูเฟรติสที่อยู่ทางภาคเหนือของซีเรียa ส่วนทางใต้ ดาวิดเอาชนะชาวฟีลิสเตียสำเร็จ เขาจึงขยายอาณาเขตไปได้ไกลถึงชายแดนอียิปต์—2ซม 8:3; 1พศ 18:1-3; 20:4-8; 2พศ 9:26
จากนั้น โซโลมอนปกครอง “ตั้งแต่แม่น้ำ [ยูเฟรติส] จนถึงแผ่นดินฟีลิสเตีย และถึงพรมแดนอียิปต์” ซึ่งเป็นภาพล่วงหน้าของการปกครองที่เต็มไปด้วยสันติสุขของเมสสิยาห์ (1พก 4:21-25; 8:65; 1พศ 13:5; สด 72:8; ศคย 9:10) แต่ว่ากันว่าเขตแดนที่ชาติอิสราเอลครอบครองนั้นมี “ตั้งแต่เมืองดานจนถึงเมืองเบเออร์เชบา”—2ซม 3:10; 2พศ 30:5
กษัตริย์โซโลมอนไม่เชื่อฟังพระเจ้า เขาสะสมม้าและรถศึกมากมาย (ฉธบ 17:16; 2พศ 9:25) เขาอาจเคลื่อนย้ายม้ากับรถศึกโดยใช้ถนนและทางหลวงที่เชื่อมต่อกันหลายสายอย่างเป็นระบบ (ยชว 2:22; 1พก 11:29; อสย 7:3; มธ 8:28) เรามีรายละเอียดของเส้นทางเหล่านั้นแค่ไม่กี่สาย เช่น ‘ทางหลวงที่ขึ้นไปจากเมืองเบธเอลไปที่เมืองเชเคม และไปทางใต้ของเมืองเลโบนาห์’—วนฉ 5:6; 21:19
หนังสือถนนและทางหลวงของอิสราเอลโบราณ (ภาษาอังกฤษ) บอกว่า “เรื่องที่ยุ่งยากที่สุดในการสำรวจโครงข่ายถนนของอิสราเอลโบราณก็คือ ถนนสายต่าง ๆ ของประเทศนี้ในสมัย พระคัมภีร์ภาคพันธสัญญาเดิม ไม่มีร่องรอยชัดเจนที่หลงเหลือให้สืบได้เลยเพราะในสมัยนั้นไม่มีการปูพื้นถนน” แต่ลักษณะภูมิประเทศและซากเมืองต่าง ๆ ที่ถูกขุดพบก็ช่วยให้เรารู้เส้นทางของถนนหลายสายได้
ถนนมักจะส่งผลต่อการเคลื่อนย้ายกำลังทหาร (1ซม 13:17, 18; 2พก 3:5-8) ชาวฟีลิสเตียโจมตีอิสราเอลโดยยกทัพจากเมืองเอโครนและเมืองกัทมายังบริเวณที่อยู่ “ระหว่างเมืองโสโคห์กับเมืองอาเซคาห์” กองทัพซาอูลประจันหน้ากับพวกฟีลิสเตียที่‘หุบเขาเอลาห์’ และพอดาวิดฆ่าโกลิอัทแล้ว ชาวฟีลิสเตียก็หนีกลับไปเมืองกัทและเอโครนส่วนดาวิดกลับขึ้นไป เยรูซาเล็ม—1ซม 17:1-54
เมืองลาคีช (D10) อาเซคาห์ (D9) และเบธเชเมช (D9) ตั้งอยู่บนเส้นทางที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติที่ตัดผ่านเชเฟลาห์ไปยังเนินเขาต่าง ๆ ในแคว้นยูเดีย ดังนั้น เมืองเหล่านี้จึงเป็นเมือง สำคัญที่ช่วยสกัดพวกศัตรูที่เดินทัพมาตามเส้นทางเวียมาริสไม่ให้เข้ามาถึงใจกลางประเทศอิสราเอล—1ซม 6:9, 12; 2พก 18:13-17
[เชิงอรรถ]
a อาณาเขตของตระกูลรูเบนติดทะเลทรายซีเรีย และทางตะวันออกติดแม่น้ำยูเฟรติส—1พศ 5:9, 10
[กรอบหน้า 16]
หนังสือต่าง ๆ ในคัมภีร์ไบเบิลที่เขียนในช่วงเวลานี้
1 และ 2 ซามูเอล
สดุดี (บางส่วน)
สุภาษิต (บางส่วน)
เพลงโซโลมอน
ปัญญาจารย์
[แผนที่หน้า 17]
(ดูรายละเอียดจากจุลสาร)
เขตแดนและถนนสายต่าง ๆ ในช่วงที่เป็นอาณาจักรเดียว
เขตแดน (ในสมัยโซโลมอน)
ทิฟสาห์
ฮามัท
ทัดโมร์
เบโรธัย (คูน?)
ไซดอน
ดามัสกัส
ไทระ
ดาน
เยรูซาเล็ม
กาซา
อาโรเออร์
เบเออร์เชบา
ทามาร์
เอซีโอนเกเบอร์
เอลัท (เอโลท)
[แม่น้ำและลำน้ำ]
ยูเฟรติส
ลำน้ำอียิปต์
ถนนในสมัยดาวิดและโซโลมอน
B10 กาซา
C8 ยัฟฟา
C9 อัชโดด
C10 อัชเคโลน
C11 ศิกลาก
C12 ที่กันดารปาราน
D5 โดร์
D6 เฮเฟอร์
D8 อาเฟค
D8 รามาห์
D9 ชาอัลบิม
D9 เกเซอร์
D9 มาคาส
D9 เอโครน
D9 เบธเชเมช
D9 กัท
D9 อาเซคาห์
D10 โสโค (โสโคห์)
D10 อดุลลัม
D10 เคอีลาห์
D10 ลาคีช
D11 ยาททีร์
D12 เบเออร์เชบา
E2 ไทระ
E4 คาบูล
E5 โยกเนอัม (โยกเมอัม?)
E5 เมกิดโด
E6 ทาอานาค
E6 อารุบโบท
E7 ปิราโธน
E8 เลโบนาห์
E8 เศเรดาห์
E8 เบธเอล
E9 เบธโฮโรนล่าง
E9 เบธโฮโรนบน
E9 เกบา
E9 กิเบโอน
E9 กิเบอาห์
E9 คีริยาทเยอาริม
E9 โนบ
E9 บาอัลเปราซิม
E9 เยรูซาเล็ม
E9 เบธเลเฮม
E10 เทโคอา
E10 เฮโบรน
E11 ศิฟ
E11 โฮเรช?
E11 คาร์เมล
E11 มาโอน
E11 เอชเทโมอา
F5 เอนโดร์
F5 ชูเนม
F5 ยิสเรเอล
F6 เบธเชอาน
F7 ทีร์ซาห์
F7 เชเคม
F8 ศาเรธาน
F8 ชิโลห์
F8 โอฟราห์?
F9 เยรีโค
F11 เอนเกดี
G2 อาเบลเบธมาอาคาห์
G2 ดาน
G3 ฮาโซร์
G3 มาอาคาห์
G5 โลเดบาร์ (เดบีร์)
G5 โรเกลิม
G6 อาเบลเมโหลาห์
G7 สุคคท
G7 มาหะนาอิม
H1 ซีเรีย
H4 เกชูร์
H6 ราโมทกิเลอาด
H8 รับบาห์
H9 เมเดบา
H11 อาโรเออร์
H12 โมอับ
I4 เฮลาม?
I9 อัมโมน
[เส้นทางหลัก]
C10 เวียมาริส
H6 ทางหลวง
[ภูเขา]
F5 ภูเขากิลโบอา
[ทะเลและทะเลสาบ]
C8 ทะเลเมดิเตอร์เรเนียน (ทะเลใหญ่)
F10 ทะเลเกลือ (ทะเลเดดซี)
G4 ทะเลสาบกาลิลี
[น้ำพุหรือบ่อน้ำ]
E9 เอนโรเกล
[ภาพหน้า 16]
ขวา: ถ้ามองจากหุบเขาเอลาห์ไปทางตะวันออกจะเห็นเนินเขาต่าง ๆ ของยูดาห์
ล่าง: โครงข่ายถนนที่ใช้เดินทางในแผ่นดินที่พระเจ้าสัญญา