วาระที่จะเปิดเผยเรื่องซึ่งถือเป็นความลับ
การรักษาความลับบางอย่างอาจยังผลเป็นความสงบสุขแทนที่จะมีการทะเลาะกัน. แต่มีวาระที่จะเปิดเผยเรื่องซึ่งถือเป็นความลับไหม? โปรดสังเกตสิ่งที่ผู้พยากรณ์อาโมศกล่าวเกี่ยวกับพระเจ้าของท่านดังนี้: “ด้วยว่าพระยะโฮวาองค์บรมมหิศรจะไม่ทรงทำสิ่งใด เว้นแต่พระองค์ได้ทรงเปิดเผยเรื่องซึ่งพระองค์ถือเป็นความลับแก่ผู้รับใช้ของพระองค์คือพวกผู้พยากรณ์.” (อาโมศ 3:7, ล.ม.) จากถ้อยคำเหล่านี้ เราได้เรียนรู้บางอย่างเกี่ยวกับเรื่องซึ่งถือเป็นความลับ. พระยะโฮวาอาจสงวนเฉพาะบางเรื่องไว้เป็นความลับชั่วระยะหนึ่ง แล้วในที่สุดทรงเปิดเผยความลับนั้นแก่บางคน. พวกเราจะเลียนแบบพระยะโฮวาในเรื่องนี้ได้อย่างไร?
บางครั้ง ผู้บำรุงเลี้ยงซึ่งได้รับการแต่งตั้งในประชาคมคริสเตียนได้พบว่าที่จะรักษาความลับบางอย่างโดยไม่แพร่งพรายเช่นนั้นเป็นคุณประโยชน์. (กิจการ 20:28) อย่างเช่น ด้วยตระหนักแก่ใจถึงผลประโยชน์ของประชาคม พวกเขาอาจตัดสินใจเก็บรายละเอียดของการจัดเตรียมหรือการเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่างหรือเกี่ยวกับหน้าที่รับผิดชอบต่าง ๆ ในประชาคมไว้เป็นความลับจนกว่าถึงวาระสมควรจะเปิดเผย.
อย่างไรก็ดี ในกรณีดังกล่าว นับว่าสำคัญที่จะบอกแก่ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องให้ชัดแจ้งถึงเวลาที่จะเปิดเผยเรื่องนั้นเมื่อไรและโดยวิธีใด. การรู้ว่าจะมีการเปิดเผยสิ่งซึ่งถือเป็นความลับให้รู้กันทั่วเวลาไหน นั่นอาจช่วยพวกเขาให้รักษาความลับได้โดยไม่แพร่งพราย.—สุภาษิต 25:9.