คุณมีความสุขได้ แม้จะผิดหวัง
มีใครบ้างไม่เคยผิดหวัง? แม้แต่พระยะโฮวาพระเจ้า พระบิดาของเราผู้สถิตในสวรรค์ก็ทรงเคยปวดร้าวพระทัยเพราะความผิดหวัง. ตัวอย่างเช่น พระองค์ทรงช่วยชาวอิสราเอลจากการเป็นทาสในอียิปต์และทรงอวยพรพวกเขาอย่างมากมาย. แต่คัมภีร์ไบเบิลบอกว่า “ครั้งแล้วครั้งเล่าที่พวกเขาลองดีพระเจ้า และพวกเขาทำให้องค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอลปวดร้าว.” (บทเพลงสรรเสริญ 78:41, ล.ม.) อย่างไรก็ตาม พระยะโฮวาทรงเป็น “พระเจ้าผู้มีความสุข” เสมอ.—1 ติโมเธียว 1:11.
แน่นอนว่ามีหลายสิ่งทำให้เราผิดหวัง. เราจะป้องกันไม่ให้สิ่งเหล่านั้นมาทำลายความสุขของเราได้อย่างไร? เราเรียนอะไรได้จากวิธีที่พระยะโฮวาพระเจ้าทรงจัดการกับสถานการณ์ที่ทำให้ผิดหวัง?
สิ่งที่ทำให้ผิดหวัง
พระคำของพระเจ้ากล่าวว่า “วาระและเหตุการณ์ที่ไม่ได้คาดล่วงหน้า” เกิดกับเราทุกคน. (ท่านผู้ประกาศ 9:11, ล.ม.) อาชญากรรม, อุบัติเหตุ, หรือโรคภัย ที่ล้วนเกิดขึ้นโดยไม่คาดฝันอาจทำให้เราเป็นทุกข์หนักและผิดหวัง. คัมภีร์ไบเบิลยังกล่าวด้วยว่า “ความหวังใจที่ถูกเลื่อนให้เนิ่นไปนั้นทำให้อ่อนระอาใจ.” (สุภาษิต 13:12) การคาดหมายอย่างกระตือรือร้นในเรื่องดี ๆ ทำให้เรามีความสุขมาก แต่เมื่อเวลาผ่านไปนานแล้วและสิ่งต่าง ๆ ก็ยังไม่เป็นดังที่คาดไว้ เราก็อาจรู้สึกผิดหวัง. ตัวอย่างเช่น ดังแคนa ซึ่งมีใจรักในงานมิชชันนารีเสมอได้พบว่าหลังจากเป็นมิชชันนารีอยู่หลายปี เขากับภรรยาต้องกลับบ้าน. เขากล่าวว่า “เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ผมรู้สึกเหมือนคนหลงทาง. ผมไม่มีเป้าหมายในชีวิต. ดูเหมือนว่าไม่มีอะไรสำคัญอีกต่อไป.” ความปวดร้าวใจอันเนื่องมาจากความผิดหวังอาจคงอยู่นาน เช่นในกรณีของแคลร์. เธออธิบายว่า “ดิฉันตั้งท้องได้เจ็ดเดือนตอนที่แท้งลูก. เวลาผ่านไปหลายปีแล้ว แต่จนเดี๋ยวนี้ เมื่อดิฉันเห็นเด็กผู้ชายขึ้นไปพูดบนเวที ดิฉันก็จะคิดว่า ‘ถ้าลูกยังอยู่ก็คงอายุเท่านี้’ ”
อาจเป็นเรื่องที่ทำให้ปวดร้าวใจด้วยเช่นกัน เมื่อมีคนทำให้คุณผิดหวัง เช่น เมื่อเลิกรากับคนรัก, ชีวิตสมรสล้มเหลว, ลูกขืนอำนาจ, มิตรสหายทรยศ, หรือมีเพื่อนเนรคุณ. เนื่องจากเรามีชีวิตอยู่ท่ามกลางคนที่ไม่สมบูรณ์และในยุคที่ยากลำบาก จึงมีโอกาสที่เราจะผิดหวังอยู่เรื่อย ๆ.
ความล้มเหลวของเราเองก็อาจทำให้ผิดหวังได้เช่นกัน. เพื่อเป็นตัวอย่าง ถ้าเราสอบตก, หางานทำไม่ได้, หรือพลาดหวังจากความรัก เราอาจรู้สึกไร้ค่า. เราอาจรู้สึกผิดหวังกับตัวเองด้วยเมื่อคนที่เรารักละทิ้งแนวทางคริสเตียน. แมรีกล่าวว่า “ลูกสาวของดิฉันดูจะไปได้ดีในแนวทางคริสเตียน. ดิฉันรู้สึกว่าได้วางตัวอย่างที่ดีให้เธอแล้ว. แต่เมื่อเธอปฏิเสธมาตรฐานของพระยะโฮวาพระเจ้าและครอบครัว ดิฉันก็รู้สึกล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง. ไม่มีความสำเร็จด้านอื่นใดในชีวิตจะชดเชยความรู้สึกนั้นได้. ฉันรู้สึกท้อแท้เหลือเกิน.”
เราจะรับมือกับความรู้สึกผิดหวังเช่นนั้นได้อย่างไร? เพื่อจะได้คำตอบ ให้เราพิจารณาตัวอย่างของพระยะโฮวาในการจัดการกับความผิดหวัง.
มุ่งสนใจที่การแก้ปัญหา
พระยะโฮวาพระเจ้าทรงจัดเตรียมทุกสิ่งที่จำเป็นให้แก่มนุษย์คู่แรกด้วยความรัก แต่พวกเขากลับไม่สำนึกบุญคุณและขืนอำนาจ. (เยเนซิศบท 2 และ 3) ต่อมา คายินลูกชายของพวกเขาก็เริ่มมีทัศนะที่ไม่ดี. คายินฆ่าน้องชายของตนโดยไม่ใส่ใจคำเตือนของพระยะโฮวา. (เยเนซิศ 4:1-8) คุณนึกภาพออกไหมว่าพระยะโฮวาจะทรงผิดหวังสักเพียงไร?
ทำไมความผิดหวังนั้นจึงไม่ได้ทำให้พระยะโฮวาขาดความสุข? ก็เพราะพระองค์ทรงตั้งพระทัยไว้ว่าจะทำให้ทั่วทั้งแผ่นดินโลกเต็มไปด้วยมนุษย์ที่สมบูรณ์และพระองค์ยังทรงทำงานต่อไปเพื่อทำให้พระประสงค์นี้บรรลุผลสำเร็จ. (โยฮัน 5:17) ด้วยเหตุนี้ พระองค์จึงทรงจัดเตรียมเครื่องบูชาไถ่และราชอาณาจักรของพระองค์. (มัดธาย 6:9, 10; โรม 5:18, 19) พระยะโฮวาทรงมุ่งสนพระทัยที่การแก้ปัญหา ไม่ใช่ที่ปัญหา.
พระคำของพระเจ้าสนับสนุนเราให้มุ่งสนใจในสิ่งที่เราสามารถทำได้ แทนที่จะฝังใจอยู่กับความล้มเหลวในอดีต. คัมภีร์ไบเบิลบอกว่า “สิ่งใดที่จริง สิ่งใดที่ควรเอาใจใส่อย่างจริงจัง สิ่งใดที่ชอบธรรม สิ่งใดที่บริสุทธิ์ สิ่งใดที่น่ารัก สิ่งใดที่มีการกล่าวถึงในทางดี ถ้ามีคุณความดีประการใดและถ้ามีสิ่งใดที่น่าสรรเสริญ จงใคร่ครวญสิ่งเหล่านั้นต่อ ๆ ไป.”—ฟิลิปปอย 4:8.
ทัศนะที่เหมาะสมเกี่ยวกับความผิดหวัง
มีหลายสิ่งที่อาจเกิดขึ้นซึ่งเปลี่ยนชีวิตของเราได้ชนิดหน้ามือเป็นหลังมือ. ตัวอย่างเช่น จู่ ๆ เราอาจตกงาน, สูญเสียคู่สมรส, หรือสิทธิพิเศษต่าง ๆ ที่เราเคยมี. เราอาจมีสุขภาพที่ทรุดโทรมลง, สูญเสียบ้านช่อง, หรือเพื่อนฝูง. เราจะรับมือกับการเปลี่ยนแปลงเช่นนั้นได้อย่างไร?
บางคนพบว่าการจัดลำดับความสำคัญของสิ่งต่าง ๆ ในชีวิตสามารถช่วยได้. ดังแคนซึ่งกล่าวถึงในตอนต้นบอกว่า “เมื่อผมกับภรรยาตระหนักว่าเราไม่มีทางกลับไปเป็นมิชชันนารีได้อีก เรารู้สึกหดหู่ใจมาก. ในที่สุด เราจัดสิ่งที่สำคัญที่สุดไว้สองอย่าง คือการดูแลแม่และตั้งใจรับใช้พระเจ้าเต็มเวลาต่อไปหากทำได้. เมื่อมีเรื่องต้องตัดสินใจ เราจะดูว่าการตัดสินใจนั้นจะมีผลกระทบต่อสองสิ่งนี้อย่างไร. การทำเช่นนี้ช่วยเราตัดสินใจได้ง่ายขึ้น.”
เมื่อประสบความผิดหวัง พวกเราหลายคนมีแนวโน้มจะคิดในแง่ร้ายเกินกว่าที่เป็นจริง. ตัวอย่างเช่น ความพยายามของเราในการเลี้ยงดูลูก, การมีคุณสมบัติที่จะได้งานทำ, หรือการประกาศข่าวดีในเขตงานต่างประเทศ อาจไม่เกิดผลอย่างที่เราต้องการ. เราอาจคิดว่า ‘ฉันทำอะไรก็ล้มเหลวไปหมด.’ อย่างไรก็ตาม เช่นเดียวกับที่การเริ่มต้นอันน่าผิดหวังของเผ่าพันธุ์มนุษย์ไม่ใช่ข้อพิสูจน์ว่าพระเจ้าทรงล้มเหลว เราก็ไม่ได้ล้มเหลวเพียงเพราะว่าความพยายามของเราไม่ประสบความสำเร็จในตอนแรก.—พระบัญญัติ 32:4, 5.
เป็นเรื่องง่ายที่เราจะมีปฏิกิริยาตอบสนองรุนแรงเมื่อมีคนทำให้เราผิดหวัง. พระยะโฮวาไม่ได้ทรงแสดงปฏิกิริยาเช่นนั้น. กษัตริย์ดาวิดได้ทำให้พระยะโฮวาทรงผิดหวังเมื่อท่านเล่นชู้แล้วต่อมาก็จัดการให้สามีของหญิงนั้นถูกฆ่า. กระนั้น พระยะโฮวาทรงมองเห็นว่าดาวิดกลับใจอย่างจริงใจและพระองค์ทรงใช้ดาวิดต่อไปในฐานะผู้รับใช้ของพระองค์. คล้ายคลึงกัน กษัตริย์ยะโฮซาฟาดผู้ซื่อสัตย์ได้ทำผิดพลาดเมื่อท่านไปทำสัญญาเป็นพันธมิตรกับศัตรูของพระเจ้า. ผู้พยากรณ์ของพระยะโฮวากล่าวว่า “เพราะเหตุฉะนั้นจึงมีพระพิโรธมาจากพระยะโฮวาท่วมทับท่าน. แต่ทว่า, การดีมีอยู่ที่ท่านบ้าง.” (2 โครนิกา 19:2, 3) พระยะโฮวาทรงทราบว่าการทำผิดพลาดครั้งเดียวไม่ได้หมายความว่ายะโฮซาฟาดละทิ้งพระองค์อย่างสิ้นเชิง. ในทำนองเดียวกัน เราจะหลีกเลี่ยงการเสียเพื่อนได้ถ้าเราไม่แสดงปฏิกิริยามากเกินไปเมื่อพวกเขาทำผิดพลาด. เพื่อนที่ทำให้เราผิดหวังอาจยังมีคุณลักษณะที่ดีอยู่.—โกโลซาย 3:13.
อาจถือได้ว่าความผิดหวังเป็นประสบการณ์ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ก่อนคนเราจะประสบความสำเร็จในที่สุด. เราอาจผิดหวังกับตัวเองเมื่อเราทำบาป. กระนั้น เราสามารถฟื้นตัวได้ถ้าเราลงมือทำสิ่งที่ควรทำอย่างเด็ดเดี่ยวและก้าวต่อไป. เมื่อกษัตริย์ดาวิดรู้สึกผิดหวังกับตัวเองอย่างรุนแรง ท่านเขียนว่า “กะดูกก็เหี่ยวแห้งไปโดยข้าพเจ้าครางอยู่ตลอดวัน. . . . บาปของข้าพเจ้า ๆ ทูลรับสารภาพต่อพระองค์ [พระยะโฮวา] . . . และพระองค์ได้ทรงโปรดยกความอสัตย์อธรรมของข้าพเจ้าเสีย.” (บทเพลงสรรเสริญ 32:3-5) ถ้าเราสำนึกว่าเราไม่ได้ทำสิ่งที่พระเจ้าทรงคาดหมายจากเรา เราก็ควรขอการอภัยโทษจากพระเจ้าแล้วเปลี่ยนแปลงการประพฤติและตั้งใจทำตามคำแนะนำของพระเจ้าให้มากยิ่งขึ้นในอนาคต.—1 โยฮัน 2:1, 2.
เตรียมตัวรับมือกับความผิดหวัง
ไม่ต้องสงสัย เราทุกคนจะพบกับความผิดหวังไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่งในอนาคต. เราจะทำอะไรได้บ้างเพื่อเตรียมรับมือ? มีความคิดเห็นที่น่าสนใจจากบรูโน คริสเตียนสูงวัยซึ่งประสบความผิดหวังที่เปลี่ยนวิถีชีวิตของเขา. เขากล่าวว่า “ในกรณีของผม สิ่งสำคัญที่สุดที่ช่วยรับมือกับความผิดหวังคือการที่ผมทำสิ่งที่ได้ทำมาตลอดเพื่อเสริมสร้างสายสัมพันธ์กับพระเจ้าให้แน่นแฟ้นต่อ ๆ ไป. ผมได้รู้แล้วว่าทำไมพระเจ้าทรงยอมให้ระบบโลกที่โหดร้ายนี้ดำเนินอยู่. ผมได้ใช้เวลาหลายปีเพื่อพัฒนาสายสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับพระยะโฮวา. ผมรู้สึกขอบคุณเหลือเกินที่ผมได้ทำอย่างนั้น. การรู้ว่าพระองค์ทรงอยู่กับผมเป็นการปลอบโยนซึ่งช่วยให้ผมทนกับความทุกข์ระทมใจที่ประสบได้.”
เมื่อเราคิดถึงอนาคต เรามั่นใจได้อย่างหนึ่งว่า แม้เราอาจทำให้ตัวเองผิดหวัง หรือคนอื่นอาจทำให้เราผิดหวัง แต่พระเจ้าจะไม่มีวันทำให้เราผิดหวังเลย. ที่จริง พระเจ้าตรัสว่าพระนามยะโฮวาของพระองค์ หมายความว่า “เราจะเป็นอย่างที่เราประสงค์จะเป็น.” (เอ็กโซโด 3:14, ล.ม.) ดังนั้นเราจึงมั่นใจว่าพระองค์จะทรงเป็นอะไรก็ได้ตามที่จำเป็นเพื่อทำให้คำสัญญาของพระองค์สำเร็จเป็นจริง. พระองค์ได้ทรงสัญญาว่าโดยทางราชอาณาจักรของพระองค์พระประสงค์ของพระองค์จะสำเร็จ “บนแผ่นดินโลกเช่นเดียวกับในสวรรค์.” ด้วยเหตุนี้ อัครสาวกเปาโลจึงเขียนว่า “ข้าพเจ้าเชื่อมั่นว่า ไม่ว่าความตายหรือชีวิตหรือทูตสวรรค์หรือรัฐบาล . . . หรือสิ่งทรงสร้างอื่นใด จะไม่อาจพรากเราจากความรักที่พระเจ้าทรงแสดงต่อเราโดยทางพระคริสต์เยซู.”—มัดธาย 6:10; โรม 8:38, 39.
เราสามารถมองไปยังอนาคตด้วยความมั่นใจว่าคำสัญญาที่พระเจ้าทรงให้ไว้ผ่านทางผู้พยากรณ์ยะซายาจะสำเร็จเป็นจริง ที่ว่า “นี่แน่ะ, เรากำลังสร้างท้องฟ้าใหม่, และพิภพใหม่, และของเก่า ๆ นั้นจะไม่จดจำไว้, และเราจะไม่ฟื้นคิดขึ้นอีก.” (ยะซายา 65:17) ช่างเป็นความหวังอันยอดเยี่ยมอะไรเช่นนี้ที่ในไม่ช้าความทรงจำทุกอย่างเกี่ยวกับความผิดหวังจะกลายเป็นอดีต!
[เชิงอรรถ]
a บางชื่อเป็นนามสมมุติ.
[ภาพหน้า 13]
เราไม่ได้ล้มเหลวเพียงเพราะความพยายามของเราไม่ประสบความสำเร็จในตอนแรก
[ภาพหน้า 14]
พระคำของพระเจ้าสนับสนุนเราให้มุ่งสนใจในสิ่งที่เราสามารถทำได้แทนที่จะฝังใจอยู่กับความล้มเหลวในอดีต
[ภาพหน้า 15]
พระเจ้าทรงมีความสุขแม้มนุษย์ทำผิดพลาด เพราะพระประสงค์ของพระองค์จะสำเร็จเป็นจริงแน่นอน
[ภาพหน้า 16]
การจัดลำดับความสำคัญของสิ่งต่าง ๆ เพื่อเสริมสร้างสายสัมพันธ์ของเรากับพระเจ้าให้แน่นแฟ้นจะช่วยเรารับมือกับความผิดหวัง