เงินทำให้มีความสุขจริง ๆ ไหม?
ซอนยาเกิดในประเทศสเปน. ตอนเป็นเด็ก เธอเคยเข้าร่วมการประชุมของพยานพระยะโฮวากับคุณแม่. แต่เมื่อโตขึ้น เธอได้ย้ายไปลอนดอน ประเทศอังกฤษ และในที่สุดได้เริ่มทำงานเป็นนายหน้าซื้อขายหุ้น.
ซอนยารักงานนี้มาก. เธอหาเงินได้มากและต้องดูแลรับผิดชอบเงินจำนวนมากของลูกค้า. นี่เป็นงานที่ท้าทายและน่าตื่นเต้น และเธอก็ประสบความสำเร็จ. ตามปกติซอนยาทำงานวันละ 18 ชั่วโมงและบางคืนเธอจะนอนเพียงสองสามชั่วโมงเท่านั้น. ชีวิตของเธอทุ่มเทให้กับงาน. แล้วจู่ ๆ ทุกสิ่งทุกอย่างก็พังทลาย. ซอนยาเป็นโรคเส้นเลือดสมองขั้นรุนแรง ซึ่งอาจเป็นผลมาจากรูปแบบชีวิตที่ทำให้เกิดความเครียด. เธออายุเพียง 30 ปีเท่านั้น.
ซอนยาเป็นอัมพาตครึ่งซีก และหมอไม่แน่ใจว่าเธอจะกลับมาพูดได้อีกหรือไม่. แม่ของเธอเดินทางไปอังกฤษทันทีเพื่อดูแลเธอ. เมื่อซอนยาเริ่มเดินได้อีก แม่ก็บอกเธอว่า “แม่จะไปประชุมที่หอประชุม และลูกต้องไปกับแม่ด้วยเพราะแม่ไม่อยากทิ้งลูกไว้คนเดียว.” ซอนยาก็ไปกับแม่. ผลเป็นอย่างไร?
ซอนยาเล่าว่า “ทุกสิ่งที่ฉันได้ยินดูเหมือนเป็นความจริง เป็นเรื่องที่ดีเยี่ยม. ฉันตอบตกลงศึกษาคัมภีร์ไบเบิลกับคนหนึ่งในหลาย ๆ คนที่เข้ามาทักทายเมื่อฉันไปหอประชุมเป็นครั้งแรก. คนที่เคยรู้จักฉันไม่มาเยี่ยมฉันอีกเลย แต่เพื่อนใหม่เหล่านี้อบอุ่นและเป็นห่วงเป็นใย.”
ทีละเล็กทีละน้อยซอนยาก็กลับมาพูดได้อีก และเธอก้าวหน้าในการศึกษาคัมภีร์ไบเบิลอย่างรวดเร็วด้วย. ในเวลาไม่ถึงหนึ่งปี เธอก็รับบัพติสมา. เพื่อนใหม่ของเธอหลายคนเป็นคริสเตียนที่ทำงานเผยแพร่เต็มเวลา และเธอสังเกตว่าพวกเขามีความสุขจริง ๆ. ซอนยาคิดว่า ‘ฉันอยากจะเป็นอย่างนั้นบ้าง. ฉันอยากจะถวายสิ่งที่ดีที่สุดแด่พระยะโฮวา!’ ปัจจุบันซอนยากำลังทำงานเผยแพร่เต็มเวลา.
ซอนยาได้เรียนอะไรจากประสบการณ์ของเธอ? เธอบอกว่า “ถึงแม้ฉันจะหาเงินได้มากมาย แต่ความเครียดและความไม่มั่นคงในงานอาชีพทำให้ฉันกังวลและไม่มีความสุข. ฉันได้เข้าใจแล้วว่าสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตคือการมีสัมพันธภาพที่ดีกับพระยะโฮวา พระบิดาผู้สถิตในสวรรค์. ตอนนี้ฉันมีความสุขจริง ๆ.”
อัครสาวกเปาโลเขียนว่า “การรักเงินเป็นรากของสิ่งที่ก่อความเสียหายทุกชนิด และเนื่องจากการขวนขวายหาเงิน บางคนจึงถูกชักนำให้หลงจากความเชื่อและได้ทิ่มแทงตัวเองทั่วทั้งตัวด้วยสิ่งที่ก่อความทุกข์มากมาย.” (1 ติโมเธียว 6:10) ซอนยายืนยันได้ด้วยประสบการณ์ของเธอเองว่าคำกล่าวนี้เป็นความจริง.