การประชุมภาคช่วงฤดูร้อนในรัสเซีย โอกาสแห่งความยินดี
ช่วงฤดูร้อนของทุกปี ชาวรัสเซียที่รักธรรมชาติซึ่งอาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์แถบชานเมืองจะพากันไปพักร้อนในบ้านพักตากอากาศที่เรียกว่า ดาชา. พวกเขาถือว่านี่เป็นเวลาที่จะได้หยุดพักจากชีวิตที่เร่งรีบในเมือง. ช่วงไม่กี่ปีมานี้ พยานพระยะโฮวามากมายในรัสเซียก็เดินทางออกนอกเมืองเช่นกัน แต่ด้วยจุดประสงค์ที่ต่างออกไป.
แม้ในบางเมืองจะมีคำสั่งห้ามไม่ให้ทำงานประกาศเผยแพร่ แต่พยานพระยะโฮวาในรัสเซียก็ยังพบปะกันเพื่อนมัสการพระเจ้าอย่างเปิดเผย ซึ่งเป็นการใช้สิทธิเสรีภาพทางศาสนาของตนตามรัฐธรรมนูญ. อย่างไรก็ตาม เนื่องจากถูกต่อต้านและกดดันอย่างหนักจากเจ้าหน้าที่ของรัฐซึ่งได้รับข้อมูลผิด ๆ หรือจากนักเทศน์นักบวชนิกายรัสเซียออร์โทด็อกซ์ในท้องถิ่น จึงเป็นเรื่องยากที่พวกเขาจะหาสถานที่ประชุมที่เหมาะสมสำหรับการประชุมภาคในช่วงฤดูร้อน. ดังนั้น พยานฯ จึงจัดการประชุมกลางแจ้งขึ้นใน “ป่า” หรือใน “ไร่.” ตั้งแต่ปี 2007 ถึง 2009 มีการจัดการประชุมแบบ “ปิกนิก” เช่นนี้ประมาณ 40 ครั้ง ในที่ต่าง ๆ 25 แห่งทั่วรัสเซีย.
พยานฯ คนหนึ่งที่เข้าร่วมการประชุมภาคในรัสเซียมาหลายปีเล่าว่า “เมื่อก่อนเราเคยเช่าสนามกีฬาและอาคารในเมืองใหญ่ ๆ ประชาชนและเจ้าหน้าที่ในท้องถิ่นหลายคนที่มีหัวใจดีงามจึงเห็นหลักฐานได้ด้วยตัวเองว่าองค์การของเราโดดเด่นในเรื่องความสะอาดและความเป็นระเบียบ. ตอนนี้เราจำเป็นต้องไปจัดการประชุมกันในป่าซึ่งมีเพียงสิงสาราสัตว์เท่านั้นที่เห็นเรา. น่าเสียดายจริง ๆ ที่คนทั่วไปไม่ได้เห็นการชุมนุมที่ยอดเยี่ยมซึ่งมีผู้คนหลายภูมิหลัง เชื้อชาติ และศาสนาเข้ามาร่วมฟัง.”
แม้การประชุมใหญ่เช่นนี้จะเป็นโอกาสแห่งความสุข แต่พยานฯ คนหนึ่งยอมรับว่า “เราดีใจที่ได้เห็นน้ำใจเสียสละและความภักดีของเพื่อนพยานฯ ซึ่งได้ปรับตัวเพื่อรับใช้พระยะโฮวาต่อไปในสภาพการณ์ที่ยากลำบาก. แต่ก็ต้องยอมรับว่าการกลั่นแกล้งจากพวกเจ้าหน้าที่ในเรื่องสถานที่ประชุมอาจทำให้เราเหนื่อยล้าทั้งร่างกายและจิตใจ. นอกจากนั้น การนมัสการพระเจ้าองค์ทรงฤทธิ์ใหญ่ยิ่งอย่างมีเกียรติยังทำได้อย่างจำกัดด้วย.” พยานพระยะโฮวาในรัสเซียรับมือกับปัญหานี้อย่างไร?
การประชุมภาคในป่าที่จัดขึ้นทั่วประเทศ
บ่อยครั้งการยกเลิกสัญญาให้เช่าสถานที่ประชุมอย่างกะทันหันทำให้คณะผู้จัดการประชุมมีเวลาเพียงสองสามวันในการเตรียมการทุกอย่างใหม่ทั้งหมดสำหรับผู้เข้าร่วมนับพัน ๆ คน. ตัวอย่างเช่น ในปี 2008 พยานฯ ในเมืองเชบอคซารย์ สาธารณรัฐชูวัช ต้องจัดการประชุมภาคกันในลานตั้งแคมป์ที่รายล้อมไปด้วยต้นเบิร์ช มองลงไปด้านล่างเห็นแม่น้ำวอลกา. พวกเขามีงานมากมายที่ต้องทำ. ในจำนวนผู้เข้าร่วมประชุม 1,930 คน มี 1,700 คนต้องพักในลานตั้งแคมป์. พวกเขาต้องมีห้องอาบน้ำ อ่างล้างหน้าที่มีทั้งน้ำร้อนน้ำเย็น ห้องส้วม และไฟฟ้า. นอกจากนั้นยังต้องมีอาหารสำหรับผู้เข้าร่วมประชุมทุกคนด้วย.
พวกพี่น้องทำงานหนักมากเพื่อจัดหาสิ่งเหล่านั้น. พวกเขาต้องหาช่างไม้ ช่างไฟฟ้า และช่างประปามาช่วยงาน. มีพยานฯ 350 คนอาสาสมัครทำงานนี้ และในจำนวนนี้มี 14 คนที่ต้องพักอยู่ที่นั่นสิบวัน. พวกเขาเลื่อยไม้กระดาน โกยฟาง ตั้งเต็นท์ และสร้างห้องน้ำห้องส้วม. พี่น้องอีกกลุ่มหนึ่งต้องเดินทางเข้าเมืองหลายรอบเพื่อซื้อวัสดุต่าง ๆ. เนื่องจากไม่มีตู้แช่เย็นสำหรับเก็บอาหาร พี่น้องจึงตัดสินใจว่าจะทำอาหารใหม่ทุกวัน วันละสามมื้อ. เจ้าหน้าที่ที่ดูแลลานตั้งแคมป์ร่วมมือกับพวกเราอย่างดีโดยจ้างคนมาเตรียมอาหารสำหรับผู้เข้าร่วมประชุม. เมื่อถึงวันประชุม ผู้เข้าร่วม 500 คนนำเต็นท์มาเอง, 150 คนเช่าบ้านที่อยู่ใกล้ลานตั้งแคมป์, 15 คนยินดีนอนบนฟางในคอกสัตว์แห่งหนึ่ง, และที่เหลือก็นอนในเต็นท์ที่พี่น้องได้เตรียมไว้.
เมื่อผู้เข้าร่วมประชุมมาถึง พวกเขามองเห็นเก้าอี้สีสดใสจัดเรียงเป็นแถว ๆ อย่างเป็นระเบียบ. ด้านหน้าคือเวทีที่ทำขึ้นแบบง่าย ๆ ประดับประดาด้วยดอกไม้. เวทีหนึ่งสำหรับภาษารัสเซีย และอีกเวทีหนึ่งสำหรับภาษาชูวัช. ทุกคนเพลิดเพลินกับการประชุมและรู้สึกขอบคุณเหล่าอาสาสมัครที่ทำงานหนัก. ผู้ที่ถูกจ้างมาเตรียมอาหารคนหนึ่งกล่าวอย่างตื่นเต้นว่า “ถ้าไม่ได้มาเห็นด้วยตาตัวเอง ฉันคงไม่มีวันเชื่อว่ามีองค์การที่มีประสิทธิภาพและมีระเบียบวินัยเหมือนองค์การของพวกคุณ!” บางคนก็พูดว่าการประชุมในครั้งนั้นเหมือนกับเทศกาลอยู่เพิงของชาวอิสราเอลสมัยคัมภีร์ไบเบิล.
ในเมืองอื่น ๆ บ่อยครั้งพยานฯ มีเวลาเปลี่ยนสถานที่ประชุมและจัดการเรื่องต่าง ๆ เพียงวันเดียวเท่านั้น. ตัวอย่างเช่น ที่เมืองนิจนีย์ นอฟโกรอด มีการเช่าที่ดินแปลงหนึ่งและอาสาสมัครต้องผลัดกันทำงานทั้งวันทั้งคืนเพื่อเตรียมการประชุม. พวกเขาต้องตัดต้นไม้และกิ่งไม้ ตัดหญ้า และกำจัดแมลงและมด. เมื่อผู้เข้าร่วมประชุมมาถึงในเช้าวันศุกร์ อาสาสมัครได้เตรียมเก้าอี้พลาสติก 2,000 ตัวไว้พร้อมแล้ว รวมทั้งสร้างห้องส้วมแบบสำเร็จรูปสิบห้อง ติดตั้งอ่างล้างหน้า สร้างเวที และติดตั้งเครื่องปั่นไฟพร้อมทั้งเครื่องขยายเสียง. พี่น้องชายคนหนึ่งรายงานว่า “ที่น่าทึ่งที่สุดคือ พี่น้องที่ทำงานหนักตลอดทั้งวันทั้งคืนไม่ได้คิดว่าตนเป็นบุคคลสำคัญที่ช่วยให้การประชุมครั้งนี้สำเร็จลุล่วง. พวกเขาถ่อมตัวและยังคอยบริการคนอื่น ๆ ตลอดช่วงการประชุม. พวกเขาทุ่มเทตัวเองอย่างแท้จริงเพื่อให้พี่น้องทั้งชายและหญิงได้รับความสะดวกสบายและเพลิดเพลินกับการสอนจากพระเจ้า.”
พี่น้องอีกคนหนึ่งเล่าว่า “เรารู้สึกได้ว่าเราทำงานกันเป็นทีมจริง ๆ. แม้จะเป็นครั้งแรกที่พวกพี่น้องต้องจัดการประชุมกลางแจ้งและมีเวลาเตรียมการเพียงเล็กน้อย แต่พวกเขาก็วางแผนอย่างดีเพื่อให้การประชุมดำเนินไปอย่างราบรื่นที่สุดเท่าที่เป็นไปได้. เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้น เราไม่รู้สึกเหนื่อยล้า. เราทุกคนรู้สึกว่าพระยะโฮวาประทานกำลังเรี่ยวแรงให้เรา!”
ปฏิบัติการของพระเจ้าโดยทางพระวิญญาณ
ที่จริง ปัญหาต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับการจัดการประชุมได้ทำให้พยานฯ ในท้องถิ่นใกล้ชิดกันมากขึ้น และแสดงให้เห็นถึงปฏิบัติการของพระเจ้าโดยทางพระวิญญาณของพระองค์. ในเมืองสโมเลนสค์ ห้องพักที่จองไว้จำนวนมากถูกทางโรงแรมยกเลิกก่อนที่การประชุมภาคจะเริ่มขึ้นเพียงวันเดียว. ผู้ปกครองคนหนึ่งรายงานว่า “เมื่อรถบัสหลายคันของผู้เข้าร่วมประชุมมาถึงในตอนตีหนึ่ง เรายังหาที่พักให้พวกเขาไม่ได้เลย. ผมเริ่มร้องไห้เพราะไม่รู้จะช่วยพวกเขาอย่างไร. ผมอธิษฐานถึงพระยะโฮวาและขอให้พระองค์ช่วยแก้ปัญหานี้. ผมดีใจจริง ๆ ที่หลังจากนั้นเพียงหนึ่งชั่วโมงเราก็หาที่พักใหม่สำหรับทุกคนได้! นี่เป็นเรื่องที่น่าทึ่งมากและแสดงให้เห็นว่าพระยะโฮวาจะไม่ทรงทอดทิ้งผู้ชอบธรรมเลย!” ในการประชุมภาคอีกแห่งหนึ่งที่จัดขึ้นในป่า พวกพี่น้องต้องขอที่พักจากชาวบ้านในท้องถิ่น และเนื่องจากพยานฯ มีชื่อเสียงดีในละแวกนั้น ชาวบ้านจึงยินดีให้ผู้เข้าร่วมประชุม 2,000 คนมาพักที่บ้านในช่วงการประชุมภาค.
พยานฯ คนหนึ่งบอกว่า “การที่เรายังสามารถจัดการประชุมได้แสดงให้เห็นชัดเจนว่าเป็นเรื่องสำคัญจริง ๆ ที่เราจะวางใจในพระยะโฮวาไม่ว่าจะอยู่ในสภาพการณ์เช่นไร.” เรื่องนี้เป็นความจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเราต้องเผชิญหน้ากับ “แขก” ที่ไม่ได้รับเชิญซึ่งมาก่อกวนการประชุม. ที่เมืองโนโวชาฮ์ตินสค์ นักเทศน์นักบวชนิกายกรีกออร์โทด็อกซ์คนหนึ่งกับกลุ่มผู้ประท้วงได้เข้ามาในที่ประชุม พร้อมกับร้องเพลงสวดสรรเสริญใส่ไมโครโฟนเพื่อจะกลบเสียงจากเครื่องขยายเสียงของเรา. แต่ตำรวจไม่ปล่อยให้พวกเขารบกวนการประชุม. เมื่อผู้หญิงชาวออร์โทด็อกซ์คนหนึ่งในกลุ่มผู้ที่มาประท้วงเกิดเป็นลมเนื่องจากอากาศร้อน พวกพี่น้องได้พาเธอไปที่แผนกปฐมพยาบาลและช่วยเหลือจนเธอฟื้น. ผู้หญิงคนนั้นแปลกใจมากที่ได้รับความช่วยเหลือเช่นนี้.
พวกเขาอัศจรรย์ใจกับสิ่งที่เห็น
เนื่องจากมีความหวาดกลัวในเรื่องการก่อการร้ายกันมากขึ้น การประชุมใหญ่ ๆ ในรัสเซียจึงเป็นจุดสนใจของทั้งเจ้าหน้าที่ของรัฐและผู้คนในท้องถิ่น. ตัวอย่างเช่น การประชุมภาคแห่งหนึ่งที่จัดขึ้นในป่าในเมืองวอลจ์สกีย์ถูกจับตามองโดยตำรวจกลุ่มหนึ่งซึ่งต่อต้านพวกหัวรุนแรง. ตำรวจคนหนึ่งทำโทรศัพท์มือถือหายระหว่างการประชุม และพี่น้องได้ช่วยเขาหาโทรศัพท์และไปพบที่แผนกของหาย. หลังจากนั้นไม่นาน ตำรวจคนนี้ได้รับโทรศัพท์จากหัวหน้าของเขาซึ่งโทรมาถามว่ามีเหตุรุนแรงใด ๆ เกิดขึ้นที่การประชุมหรือไม่. เขาตอบว่า “ทุกอย่างเรียบร้อยดีครับท่าน. มีคน 5,000 คนอยู่ที่นี่และไม่มีเหตุรุนแรงใด ๆ เลย. พวกหัวรุนแรงหรือครับ? ผมว่าเราคงต้องเปลี่ยนความคิดแล้วล่ะ. ผมเพิ่งทำมือถือหาย แต่พวกเขาเก็บได้ แล้วเอามาคืนผม!”
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนหนึ่งรู้สึกประทับใจในเรื่องความสะอาดของสถานที่ประชุม และเขาแปลกใจที่เห็นว่าแม้จะมีเด็ก ๆ มากมาย แต่เขาไม่พบเศษขยะเลยนอกจากกระดาษห่อลูกอมแผ่นเดียวเท่านั้น. ที่การประชุมอีกแห่งหนึ่ง ตำรวจมาพบเจ้าของที่ดินเนื่องจากพวกเขาได้รับรายงานว่ามีการจัดการประชุมใหญ่ทางศาสนาขึ้นที่นี่. เจ้าของที่ดินได้พานายร้อยตำรวจโทคนหนึ่งขึ้นไปบนระเบียงชั้นสามของอาคารหลังหนึ่งซึ่งมองลงมาเห็นลานตั้งแคมป์แล้วพูดว่า “ดูพวกเขาสิ! คุณก็เห็นอยู่แล้วนี่ว่าพวกเขามีระเบียบแค่ไหน!” เจ้าของที่ดินคนนั้นรู้สึกอัศจรรย์ใจที่เห็นว่าพยานฯ ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ และพวกเขาจากไปโดยไม่ทิ้งร่องรอยใด ๆ ไว้เลย แม้แต่ขยะก็เก็บไปหมด. เขาพูดออกมาว่า “ที่นี่สงบสุขราวกับอุทยาน!”
เอกภาพที่เห็นได้ในหมู่ประชาชนของพระเจ้า
หลังการประชุมภาคครั้งหนึ่งที่จัดขึ้นในป่า หัวหน้าหมู่บ้านที่อยู่ใกล้บริเวณนั้นรู้สึกประทับใจมากจนพูดออกมาว่า “ผมรู้ว่าพวกคุณเป็นแค่คนธรรมดา ๆ แต่พวกคุณกลับทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้. ในขณะที่พวกเราต่างคนต่างอยู่ พวกคุณสามารถอยู่รวมกันได้อย่างเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน!” ตั้งแต่คาลีนินกราดถึงคัมชัตกา ผู้คนในประเทศที่กว้างใหญ่นี้รู้สึกประทับใจที่ได้เห็นความเป็นเอกภาพในหมู่ประชาชนของพระเจ้าซึ่งปรากฏชัด ณ การประชุมใหญ่ของพวกเขา. แม้แผนการของพวกเขาอาจต้องเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันหรือในแบบที่ไม่คาดคิด แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนก็คือ ความนับถือที่พวกเขามีต่อเจ้าหน้าที่บ้านเมืองและเพื่อนมนุษย์.
ไม่ว่าสถานการณ์ในวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร พยานพระยะโฮวาในรัสเซียยังคงประชุมร่วมกันด้วยความยินดีต่อไปเพื่อรับการสอนจากพระเจ้า. พวกเขาอธิษฐาน “เพื่อกษัตริย์ และเพื่อบรรดาคนที่อยู่ในตำแหน่งสูง เพื่อ [พวกเขา] จะได้ดำเนินชีวิตอย่างสงบด้วยความเลื่อมใสพระเจ้าอย่างเต็มเปี่ยม ทั้งด้วยความจริงจังและรอบคอบอย่างยิ่ง.”—1 ติโมเธียว 2:2
[คำโปรยหน้า 27]
พยานฯ คนหนึ่งที่เป็นอาสาสมัครกำลังเตรียมสถานที่จัดการประชุมภาคกลางแจ้ง
[คำโปรยหน้า 29]
พยานพระยะโฮวาในรัสเซียยังคง “ดำเนินชีวิตอย่างสงบด้วยความเลื่อมใสพระเจ้าอย่างเต็มเปี่ยม”
[ภาพหน้า 28]
อาสาสมัครช่วยกันทำความสะอาดเพื่อเตรียมสถานที่ประชุมและทำอาหารสำหรับผู้เข้าร่วมประชุมหลายพันคน
[ภาพหน้า 29]
ทุกคนเพลิดเพลินกับการประชุมและรู้สึกขอบคุณเหล่าอาสาสมัครที่ทำงานหนัก