การติดตามพระคริสต์ ผู้นำที่สมบูรณ์แบบ
คนที่ติดตามผู้นำที่เป็นมนุษย์มักผิดหวังบ่อย ๆ. อย่างไรก็ตาม การนำของพระคริสต์ก่อผลกระทบที่แตกต่างมากทีเดียว. พระเยซูตรัสว่า “เจ้าทั้งหลายที่ตรากตรำและมีภาระมากจงมาหาเราเถิด แล้วเราจะทำให้เจ้าทั้งหลายสดชื่น. จงรับแอกของเราแบกไว้และเรียนจากเรา เพราะเราเป็นคนอ่อนโยนและถ่อมใจ แล้วเจ้าทั้งหลายจะสดชื่น.” (มัด. 11:28, 29) การนำของพระเยซูนั้นทำให้สดชื่นและอิ่มเอมใจ. พระองค์ทรงสนพระทัยอย่างยิ่งในคนที่ต่ำต้อยและถูกเหยียบย่ำ โดยเชิญให้พวกเขามารับแอกที่กรุณาของพระองค์. แต่การติดตามการนำของพระเยซูเกี่ยวข้องกับอะไร?
อัครสาวกเปโตรเขียนว่า “พระคริสต์ . . . ทรงทนทุกข์เพื่อท่านทั้งหลาย ทรงวางแบบอย่างไว้ให้พวกท่านดำเนินตามรอยพระบาทของพระองค์อย่างใกล้ชิด.” (1 เป. 2:21) เป็นเรื่องสำคัญเพียงไรที่เราจะดำเนินตามรอยพระบาทของพระเยซู? ขอให้นึกภาพว่าคุณอยู่ในกลุ่มคนที่ต้องเดินข้ามทุ่งที่มีกับระเบิดฝังอยู่และมีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่รู้วิธีเดินข้ามทุ่งนี้อย่างปลอดภัย. คุณคงจะเดินตามเขาอย่างใกล้ชิดและอาจถึงกับเดินตามรอยเท้าเขาทุกย่างก้าวมิใช่หรือ? คล้ายกัน ความปลอดภัยของเราในอนาคตขึ้นอยู่กับการดำเนินชีวิตตามแบบอย่างของพระเยซูอย่างใกล้ชิด. การทำอย่างนี้ยังรวมถึงการฟังและทำตามพระองค์และร่วมมือกับคนที่เป็นตัวแทนของพระองค์ด้วย.
จงฟังและทำตาม
เมื่อใกล้จบคำเทศน์บนภูเขา พระเยซูตรัสว่า “ทุกคนที่ได้ยินถ้อยคำเหล่านี้ของเราและทำตามจะเปรียบเหมือนคนสุขุมที่สร้างบ้านของตนบนศิลา. เมื่อเกิดฝนตกน้ำท่วม และลมพัดกระหน่ำบ้านนั้น บ้านนั้นมิได้พัง เพราะตั้งอยู่บนศิลา.”—มัด. 7:24, 25
ดังนั้น พระเยซูตรัสถึงคนที่ฟังและทำตามคำตรัสของพระองค์ว่าเป็นคน “สุขุม.” เราแสดงให้เห็นไหมว่าเรานับถือและเห็นค่าแบบอย่างของพระคริสต์ด้วยการเชื่อฟังอย่างสุดหัวใจ หรือว่าเรามีแนวโน้มที่จะเลือกทำตามพระบัญชาของพระเยซูเฉพาะที่ทำได้ง่ายหรือสะดวก? พระเยซูตรัสว่า “เราทำสิ่งที่ [พระเจ้า] ชอบพระทัยเสมอ.” (โย. 8:29) ขอให้เราพยายามเลียนแบบตัวอย่างของพระองค์.
ในศตวรรษแรก เหล่าอัครสาวกวางตัวอย่างที่ดีในการอ่อนน้อมต่อการนำของพระคริสต์. ในโอกาสหนึ่ง เปโตรกล่าวกับพระเยซูว่า “พวกข้าพเจ้าได้สละทุกสิ่งและติดตามพระองค์เรื่อยมา.” (มโก. 10:28) จริงทีเดียว เหล่าอัครสาวกถือว่าการนำของพระเยซูมีค่าสูงยิ่งจนพวกเขาเต็มใจสละสิ่งอื่น ๆ เพื่อติดตามพระองค์.—มัด. 4:18-22
จงร่วมมือกับตัวแทนของพระคริสต์
ไม่นานก่อนการสิ้นพระชนม์ พระเยซูตรัสถึงอีกวิธีหนึ่งที่เราจะติดตามการนำของพระองค์ได้. พระองค์ตรัสว่า “ผู้ที่รับคนที่เราใช้มาก็รับเราด้วย.” (โย. 13:20) ที่จริง พระเยซูตรัสถึงตัวแทนของพระองค์ที่ได้รับการเจิมว่าเป็น “พี่น้อง” ของพระองค์. (มัด. 25:40) หลังจากที่พระเยซูถูกปลุกให้มีชีวิตในสวรรค์ “พี่น้อง” ของพระองค์ได้รับการแต่งตั้งให้ทำหน้าที่แทนพระองค์ โดย “ปฏิบัติหน้าที่แทนพระคริสต์” ในฐานะราชทูตที่เชิญคนอื่น ๆ ให้คืนดีกับพระยะโฮวาพระเจ้า. (2 โค. 5:18-20) การที่เรายอมรับการนำของพระคริสต์เกี่ยวข้องกับการยอมอยู่ใต้อำนาจ “พี่น้อง” ของพระองค์.
เราควรตรวจสอบว่าเราแสดงปฏิกิริยาอย่างไรต่อคำแนะนำตามหลักพระคัมภีร์ในหนังสือต่าง ๆ ของเราที่อาศัยคัมภีร์ไบเบิลเป็นหลักซึ่งเหมาะกับเวลา. ด้วยการศึกษาพระคัมภีร์และเข้าร่วมการประชุมประชาคม เราได้รับการเตือนใจให้นึกถึงคำตรัสของพระคริสต์. (2 เป. 3:1, 2) เราแสดงความขอบคุณอย่างสุดหัวใจสำหรับอาหารฝ่ายวิญญาณด้วยการรับเอาการจัดเตรียมนี้เป็นประจำ. แต่ปฏิกิริยาของเราควรเป็นอย่างไรถ้าบางครั้งมีการให้คำแนะนำบางอย่างซ้ำ? ตัวอย่างเช่น พระคำของพระเจ้าแนะนำคริสเตียนให้สมรสเฉพาะกับ “ผู้ที่เชื่อในองค์พระผู้เป็นเจ้า.” (1 โค. 7:39) ตลอดช่วงเวลากว่าหนึ่งร้อยปี หอสังเกตการณ์ พิจารณาเรื่องนี้เป็นระยะ ๆ. เห็นได้ชัดว่าพี่น้องของพระคริสต์แสดงความรักและความห่วงใยต่อสวัสดิภาพฝ่ายวิญญาณของเราด้วยการตีพิมพ์บทความเกี่ยวกับเรื่องนี้และคำแนะนำอื่น ๆ ที่มาจากพระเจ้า. การเอาใจใส่ข้อเตือนใจเหล่านี้เป็นวิธีหนึ่งที่แสดงว่าเรากำลังติดตามพระเยซูคริสต์ ผู้นำที่สมบูรณ์แบบของเรา.
สุภาษิต 4:18 กล่าวว่า “วิถีของผู้ชอบธรรมนั้นเหมือนดังแสงอรุณ, ซึ่งกล้าขึ้นทุกทีจนถึงเที่ยงวัน.” ใช่แล้ว การนำของพระเยซูไม่หยุดนิ่งอยู่กับที่ แต่มีการปรับให้ดีขึ้นเรื่อย ๆ. อีกวิธีหนึ่งที่จะร่วมมือกับ “พี่น้อง” ของพระคริสต์ก็คือ มีทัศนคติที่ดีต่อการปรับเปลี่ยนที่ช่วยให้เราเข้าใจความจริงในพระคัมภีร์ดีขึ้นในหนังสือที่จัดพิมพ์โดย “ทาสสัตย์ซื่อและสุขุม.”—มัด. 24:45
นอกจากนั้น เราแสดงว่าเราอยู่ใต้อำนาจ “พี่น้อง” ของพระคริสต์ด้วยการร่วมมือกับผู้ดูแลที่ได้รับการแต่งตั้งในประชาคมคริสเตียน. อัครสาวกเปาโลกล่าวว่า “จงเชื่อฟังผู้ที่นำหน้าท่ามกลางท่านทั้งหลายและยอมรับอำนาจของพวกเขา เพราะคนเหล่านั้นคอยดูแลพวกท่าน.” (ฮีบรู 13:17) ตัวอย่างเช่น ผู้ปกครองอาจสนับสนุนเราให้เห็นความสำคัญของการนมัสการประจำครอบครัวตอนเย็นเป็นประจำหรืออาจเสนอแนะอะไรบางอย่างเกี่ยวกับงานประกาศของเรา. ผู้ดูแลเดินทางอาจให้คำแนะนำเราตามหลักพระคัมภีร์ที่เป็นประโยชน์เกี่ยวกับแง่มุมหนึ่งของการดำเนินชีวิตในฐานะคริสเตียน. การเต็มใจทำตามคำแนะนำเหล่านี้แสดงว่าเราติดตามพระเยซูผู้นำของเรา.
เป็นเรื่องน่าเศร้าที่โลกนี้ขาดผู้นำที่มีประสิทธิภาพ. แต่นับว่าน่ายินดีสักเพียงไรที่จะติดตามการนำอันเปี่ยมด้วยความรักของพระคริสต์! ดังนั้น ให้เราเชื่อฟังผู้นำของเราและร่วมมือกับคนที่พระองค์ทรงใช้ในทุกวันนี้.
[ภาพหน้า 27]
คุณตอบรับคำแนะนำตามหลักพระคัมภีร์ที่ไม่ให้เทียมแอกกับคนที่ไม่มีความเชื่อไหม?