การใช้จุลสารใหม่อย่างบังเกิดผล
1 ณ การประชุมภาคของเราเมื่อเร็ว ๆ นี้ เรายินดียิ่งที่ได้รับจุลสารใหม่ เมื่อคนที่คุณรักเสียชีวิต. จุลสารนี้น่าจะดึงดูดใจผู้คนทุกประเภท เนื่องจากหลายคนเคยเศร้าโศกเพราะการสูญเสียผู้ที่ตนรัก. รูปภาพที่สะดุดตาและภาพประกอบต่าง ๆ คงทำให้ง่ายที่จะจำหน่าย. ในหน้า 29 ภาพวาดที่โดดเด่นเกี่ยวกับการปลุกลาซะโรให้เป็นขึ้นจากตายแสดงถึง “ความปรารถนาอันแรงกล้าของพระเยซูที่จะกำจัดความหายนะอันเนื่องจากความตาย.” ภาพประกอบเต็มหน้าถัดไปแสดงการกลับเป็นขึ้นจากตายอันน่าปีติยินดีในโลกใหม่. สิ่งนี้คงจะทำให้ผู้ที่โศกเศร้านั้นชื่นใจสักเพียงไร!
2 จุลสารนี้ ช่วยได้มากในการปลอบโยนผู้ที่สูญเสียผู้ที่ตนรัก. จุลสารนี้ได้รับการออกแบบเพื่อการพิจารณาแบบสนทนา. คำถามเพื่อชี้ถึงจุดเด่นต่าง ๆ มีอยู่ในกรอบซึ่งอยู่ตอนท้ายของทุกตอนแทนที่จะอยู่ส่วนล่างของแต่ละหน้า. คุณสามารถใช้ “คำถามเพื่อไตร่ตรอง” เหล่านี้ด้วยวิธีใดก็ได้ที่คุณคิดว่าจะเป็นประโยชน์ที่สุดแก่นักศึกษาของคุณ.
3 เมื่อเยี่ยม จงเลือกจุดสนทนาซึ่งมีอยู่ในจุลสารนี้. คุณอาจเห็นว่าเหมาะที่จะให้เขาดูสารบัญในหน้า 2 และขอเจ้าของบ้านให้ชี้ว่าเขาสนใจเรื่องอะไร. จงไวต่อความต้องการของแต่ละคน. ให้เขาพูดออกมาว่ารู้สึกอย่างไร แล้วแสดงให้เห็นว่าจุลสารนี้ให้การปลอบโยนอย่างไร. ทุกตอนมีการใช้ข้อคัมภีร์ไบเบิลมากมายซึ่งเป็นพื้นฐานสำหรับความหวังของเรา.
4 หัวเรื่องย่อยในหน้า 5 “มีความหวังแท้” เน้นความหวังที่ปลอบประโลมซึ่งอาศัยคัมภีร์ไบเบิลสำหรับคนตาย. เรื่องนี้คงจะกระตุ้นความกระหายจะพิจารณา “ความหวังที่แน่นอนสำหรับคนตาย” ซึ่งมีอยู่ที่หน้า 26-31. กรอบในหน้า 27 ให้ “ข้อพระคัมภีร์ที่ให้การปลอบโยน” เพิ่มเติม. ไม่นานเจ้าของบ้านที่เศร้าเสียใจเพราะสูญเสียผู้ที่ตนรักก็จะเห็นว่า พระยะโฮวาทรงเป็น “พระเจ้าผู้ทรงชูใจทุกอย่าง” จริง ๆ.—2 โก. 1:3-7.
5 ด้วยวิธีที่คำนึงถึงความรู้สึกของผู้อื่น ข้อความส่วนที่แทรกบอกถึงปฏิกิริยาที่แตกต่างกันไปซึ่งมีต่อความตายของผู้เป็นที่รัก. ข้อความเหล่านั้นแสดงวิธีรับมือกับความเสียใจและวิธีที่คนอื่น ๆ สามารถช่วยได้ในยามโศกเศร้าเช่นนั้น. มีกรอบในหน้า 25 ซึ่งมีชื่อเรื่องว่า “การช่วยเด็ก ๆ ให้รับมือกับการตายของคนในครอบครัว.” กรอบนี้จะช่วยบิดามารดาซึ่งต้องรับมือกับปัญหานี้ได้จริง ๆ.
6 จงมีจุลสารนี้ติดตัวเสมอและใช้ในการให้คำพยานเมื่อสบโอกาส. คุณอาจต้องการจะเยี่ยมตามฌาปนสถานในเขตทำงานของคุณเพื่อดูว่า พวกเขาอยากจะมีจุลสารนี้ไว้สำหรับแจกเพื่อปลอบใจครอบครัวที่สูญเสียผู้เป็นที่รักไปหรือไม่. หรือคุณอาจเข้าพบคนที่เศร้าโศกตามสุสานอย่างรู้จักกาลเทศะ ในโอกาสที่พวกเขากลับไปเยี่ยมหลุมฝังศพของผู้ที่เขารัก.
7 เรายินดีที่พระยะโฮวาทรงเป็นพระเจ้า “ผู้ทรงหนุนน้ำใจคนทั้งหลายที่ท้อใจ.” (2 โก. 7:6) เราถือว่าเป็นสิทธิพิเศษที่จะมีส่วนร่วมในการ ‘เล้าโลมบรรดาผู้ที่เศร้าโศก.’—ยซา. 61:2.