จงปลอบโยนผู้โศกเศร้า
1. เหตุใดคนโศกเศร้าจึงต้องการคำปลอบโยน?
1 การเสียชีวิตของคนที่เรารักเป็นประสบการณ์ที่ปวดร้าวใจ โดยเฉพาะสำหรับผู้ที่ไม่มีความหวังเรื่องราชอาณาจักร. (1 เทส. 4:13) หลายคนมักสงสัย: ‘ทำไมคนเราจึงตาย? คนตายแล้วไปไหน? ฉันจะเห็นคนที่ฉันรักอีกครั้งหนึ่งไหม?’ ต่อไปนี้เป็นคำแนะนำบางอย่างเพื่อให้การปลอบโยนแก่คนที่เราพบในงานประกาศซึ่งโศกเศร้าเนื่องจากญาติหรือเพื่อนเสียชีวิต.—ยซา. 61:2.
2. ถ้าเจ้าของบ้านบอกเราว่าเขากำลังโศกเศร้า เราควรพยายามให้คำพยานอย่างยืดยาวเสมอไหม?
2 ตามบ้านเรือน: เจ้าของบ้านอาจเล่าให้เราฟังว่าเขาเพิ่งสูญเสียสมาชิกในครอบครัว. เขายังอยู่ในภาวะสับสนด้านอารมณ์ไหม? ในบ้านมีแต่คนที่กำลังเสียใจไหม? ในกรณีเช่นนั้น อาจไม่ใช่เรื่องดีที่สุดที่จะให้คำพยานอย่างยืดยาว. (ผู้ป. 3:1, 7) บางทีเราอาจแสดงความเห็นอกเห็นใจ, ให้แผ่นพับ, วารสาร, หรือจุลสารที่เหมาะสมแก่เขา และขอตัวจากไปอย่างสุภาพ. จากนั้นเราอาจกลับไปเยี่ยมในเวลาที่เหมาะกว่าเพื่อให้คำปลอบโยนเพิ่มเติมจากคัมภีร์ไบเบิล.
3. ถ้าสภาพการณ์เอื้ออำนวย เราอาจอ่านพระคัมภีร์ข้อใดบ้างกับเจ้าของบ้านที่โศกเศร้า?
3 ในโอกาสอื่น เราอาจสังเกตว่าสามารถพูดได้มากกว่าในการประกาศครั้งแรก. ถึงแม้นี่ไม่ใช่เวลาที่จะหักล้างทัศนะผิด ๆ แต่เราก็สามารถอ่านคำสัญญาจากคัมภีร์ไบเบิลเกี่ยวกับการกลับเป็นขึ้นจากตายให้เขาฟังได้. (โย. 5:28, 29) หรือเราอาจแสดงให้เขาเห็นว่าคัมภีร์ไบเบิลกล่าวเช่นไรเกี่ยวกับสภาพของคนตาย. (ผู้ป. 9:5, 10) บันทึกในคัมภีร์ไบเบิลเกี่ยวกับการกลับเป็นขึ้นจากตายอาจให้การปลอบโยนด้วย. (โย. 11:39-44) อีกวิธีหนึ่งคือพิจารณาถ้อยคำของโยบผู้ซื่อสัตย์ซึ่งพรรณนาความหวังในพระยะโฮวา. (โยบ 14:14, 15) ก่อนจากไป เราอาจเสนอจุลสารเกิดอะไรขึ้นกับเราเมื่อเราตาย?, เมื่อคนที่คุณรักเสียชีวิต, หรือจุลสารหรือแผ่นพับอื่นที่เหมาะสม. หรือเราอาจให้หนังสือไบเบิลสอน และชี้ให้สนใจข้อมูลในบท 6 จากนั้นนัดหมายกลับเยี่ยมเพื่อพิจารณาเนื้อหาเพิ่มเติม.
4. มีโอกาสใดอีกที่เราให้คำปลอบโยนได้?
4 โอกาสอื่น ๆ: ถ้ามีการจัดงานศพหรือการไว้อาลัยที่หอประชุมราชอาณาจักร คนที่ไม่มีความเชื่อจะเข้าร่วมในโอกาสนั้นไหม? อาจเตรียมสรรพหนังสือที่ให้การปลอบโยนสำหรับคนเหล่านั้น. สถานที่จัดงานศพบางแห่งแสดงความขอบคุณที่ได้รับสรรพหนังสือที่เหมาะสมบางเล่มเพื่อครอบครัวที่โศกเศร้า. บางครั้ง คำประกาศเรื่องงานศพที่ลงในหนังสือพิมพ์เปิดโอกาสให้เขียนจดหมายปลอบโยนสั้น ๆ ถึงสมาชิกครอบครัวที่สูญเสียคนที่รัก. มีรายหนึ่ง หลังจากได้รับจดหมายพร้อมกับแผ่นพับบางฉบับ พ่อม่ายและลูกสาวไปที่บ้านผู้ประกาศและถามว่า “คุณเป็นคนที่ส่งจดหมายนี้ให้ผมใช่ไหม? ตอนนี้ ผมอยากรู้จักคัมภีร์ไบเบิลมากขึ้น!” ชายคนนั้นและลูกสาวตอบตกลงศึกษาคัมภีร์ไบเบิลและเริ่มเข้าร่วมการประชุมประชาคม.
5. เหตุใดเราควรมองหาโอกาสเพื่อให้คำปลอบโยนแก่คนที่กำลังโศกเศร้า?
5 ท่านผู้ประกาศ 7:2 กล่าวว่า “ไปยังเรือนที่มีความโศกเศร้าก็ดีกว่าไปยังเรือนที่มีการเลี้ยงกัน.” ปกติคนที่โศกเศร้ามีจิตใจที่อยากฟังพระคำของพระเจ้ามากกว่าคนที่สนุกสนาน. เราทุกคนควรมองหาโอกาสที่เหมาะเพื่อให้คำปลอบโยนแก่ผู้ที่กำลังโศกเศร้าจากการเสียคนที่รัก.