คุณมีธุระยุ่งเกินไปไหม?
1 เปาโลกระตุ้นเตือนให้เรา ‘มีมากมายหลายสิ่งที่จะทำเสมอในงานขององค์พระผู้เป็นเจ้า.’ (1 โก. 15:58, ล.ม.) เราได้รับการสนับสนุนให้รักษากิจวัตรการศึกษาส่วนตัว, เข้าร่วมในงานเผยแพร่เป็นประจำ, เข้าร่วมการประชุมต่าง ๆ อย่างซื่อสัตย์, และเอาใจใส่งานมอบหมายในประชาคมอย่างขยันขันแข็ง. นอกจากนี้ เราต้องช่วยคนอื่น ๆ ที่จำเป็นต้องได้รับความช่วยเหลือ. เนื่องด้วยมีหลายสิ่งต้องทำ บางครั้งเราอาจรู้สึกมีงานล้นมือ คิดว่าเราต้องหาทางทำให้ภาระการงานลดลง.
2 มีสภาพการณ์ต่าง ๆ ที่อาจทำให้เป็นเรื่องที่ทั้งฉลาดและสมเหตุผลที่จะขจัดกิจกรรมบางอย่างออกไปหรือลดปริมาณกิจกรรมนั้นลง. บางคนคิดว่าเขาถูกคาดหมายให้ทำทุกสิ่งที่คนอื่นขอ. การขาดความสมดุลในเรื่องนี้อาจก่อความกดดันและความเครียดขึ้นได้ซึ่งอาจกลายเป็นความหายนะได้ในที่สุด.
3 จงสมดุล: กุญแจสู่ความสมดุลอยู่ในการทำตามคำแนะนำของเปาโลที่ให้ “รู้แน่ว่า สิ่งไหนสำคัญกว่า.” (ฟิลิป. 1:10, ล.ม.) นั่นหมายความง่าย ๆ ว่า ให้เราเอาใจจดจ่อกับสิ่งที่สำคัญจริง ๆ และ ถ้าเวลาและสภาพการณ์อำนวย ก็ให้เอาใจใส่สิ่งที่สำคัญน้อยกว่า. พันธะครอบครัวมีตำแหน่งสำคัญอย่างแน่นอนในสิ่งเหล่านั้นที่สำคัญมาก ๆ. หน้าที่รับผิดชอบทางโลกบางอย่างก็ต้องจัดการ. กระนั้น พระเยซูทรงสอนว่า ลำดับความสำคัญของสิ่งต่าง ๆ ของเราควรอาศัยหลักการที่ว่า เราแสวงหาราชอาณาจักรก่อน. อันดับแรก เราต้องทำสิ่งที่จะเปิดโอกาสให้เราทำให้การอุทิศตัวของเราแด่พระยะโฮวานั้นสำเร็จผล.—มัด. 5:3; 6:33.
4 โดยคำนึงถึงเรื่องนี้ เราจะทำให้แน่ใจว่า จากตารางเวลาที่เต็มแน่นของเรานั้น เราขจัดออกไปซึ่งสิ่งที่เป็นจุดมุ่งหมายส่วนตัวซึ่งไม่จำเป็น, กิจกรรมด้านนันทนาการที่มากเกินไป, และภาระไม่สำคัญที่มีต่อคนอื่น. ในการวางแผนกิจกรรมของเราสำหรับแต่ละสัปดาห์ เราจะจัดเวลาไว้ต่างหากสำหรับการศึกษาส่วนตัวอย่างเพียงพอ, การร่วมในงานเผยแพร่อย่างเหมาะสม, การเข้าร่วมการประชุม, และสิ่งอื่นใดที่เกี่ยวพันใกล้ชิดกับการนมัสการของเรา. เวลาที่เหลืออาจแบ่งให้จุดมุ่งหมายอื่น ๆ ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับว่า จุดมุ่งหมายนั้นส่งเสริมมากแค่ไหนต่อการบรรลุเป้าหมายสำคัญอันดับแรกแห่งการเป็นคริสเตียนที่สมดุลซึ่งจัดให้ราชอาณาจักรอยู่ในอันดับแรกเสมอ.
5 แม้ว่าเราได้ทำดังกล่าวแล้ว เรายังอาจรู้สึกว่าภาระของเราหนักมาก. ถ้าอย่างนั้น เราจำต้องตอบรับคำเชิญของพระเยซูที่ว่า “บรรดาผู้ที่ทำงานหนักและมีภาระมาก จงมาหาเรา และเราจะทำให้เจ้าทั้งหลายสดชื่น.” (มัด. 11:28, ล.ม.) นอกจากนี้ จงหมายพึ่งพระยะโฮวา “ผู้ทรงแบกภาระของพวกเราทุก ๆ วัน” และทรงให้กำลังแก่ผู้เหนื่อยล้า. พระองค์ทรงสัญญาว่า พระองค์จะไม่ปล่อยให้คนชอบธรรมกะปลกกะเปลี้ยเลย. (เพลง. 55:22; 68:19; ยซา. 40:29) เรามั่นใจได้ว่าคำอธิษฐานของเราจะได้รับคำตอบ ทำให้เป็นไปได้ที่เราจะมุ่งมั่นไม่ละลดในการดำเนินชีวิตที่เต็มด้วยกิจกรรมตามระบอบของพระเจ้า.
6 ขณะที่เราแน่ใจว่าจะมีงานมากเสมอในการมุ่งแสวงผลประโยชน์ราชอาณาจักรที่คุ้มค่า เราสามารถปีติยินดีได้โดยรู้ว่า งานหนักของเราอันเกี่ยวเนื่องด้วยองค์พระผู้เป็นเจ้าจะไม่ไร้ผล.—1 โก. 15:58.