จงมีงานมากที่จะทำเสมอ
1 ไพร่พลของพระยะโฮวาเป็นผู้คนที่มีงานทำมาก. เรามีพันธะหลายประการที่เกี่ยวข้องกับครอบครัว, งานอาชีพ, และการเรียนของเรา. และสำคัญที่สุด มี “การงานมากที่จะให้ทำในงานขององค์พระผู้เป็นเจ้า” เสมอ. (1 โกรินโธ 15:58, ล.ม.) เราต้องเตรียมตัวสำหรับการประชุมประจำประชาคมในแต่ละสัปดาห์และเข้าร่วมการประชุมเหล่านั้น. เราได้รับการสนับสนุนไม่ให้ปล่อยให้สัปดาห์หนึ่ง ๆ ผ่านไปโดยไม่ได้มีส่วนร่วมในงานประกาศ. ต้องจัดเวลามากพอไว้ต่างหากเป็นประจำสำหรับการศึกษาส่วนตัวและการศึกษาประจำครอบครัว. ผู้ปกครองและผู้รับใช้มีงานมอบหมายในประชาคมหลายอย่าง. บางครั้งเราได้รับการขอให้ช่วยผู้ที่ขัดสน.
2 เป็นครั้งคราว เราบางคนอาจรู้สึกว่าไม่รู้จะทำอย่างไรเพราะมีหลายสิ่งที่ต้องทำ. กระนั้น ผู้คนที่มีงานมากที่สุดอาจอยู่ในหมู่ผู้มีความสุขที่สุดได้หากคงความสมดุลและทัศนะอันถูกต้องเอาไว้.—ผู้ป. 3:12, 13.
3 อัครสาวกเปาโลเป็นผู้หนึ่งซึ่งมีงานมากที่ต้องทำ. ขณะเอาใจใส่ความจำเป็นส่วนตัวโดยทำงานเป็นช่างทำกระโจม ท่านทำงานหนักเกินกว่าอัครสาวกคนอื่น ๆ. ท่านทำงานอย่างทรหดในฐานะผู้เผยแพร่กิตติคุณ ประกาศในที่สาธารณะและตามบ้าน ขณะเดียวกันก็ไม่ละเลยความรับผิดชอบในฐานะผู้บำรุงเลี้ยงฝูงแกะ. (กิจ. 20:20, 21, 31, 34, 35) ทั้งที่มีตารางเวลาแน่น เปาโลปรารถนาจะทำมากขึ้นอีกเสมอในงานรับใช้พระยะโฮวา.—เทียบกับโรม 1:13-15.
4 เปาโลคงความสมดุลและใจยินดีของท่านไว้โดยการพึ่งในพระยะโฮวาเพื่อมีกำลัง. ท่านพบว่างานรับใช้ของท่านมีผลตอบแทนและน่าพึงพอใจ. (ฟิลิป. 4:13) ท่านทราบว่าพระเจ้าจะไม่ทรงลืมการงานของท่าน. (เฮ็บ. 6:10) ความยินดีจากการช่วยคนอื่น ๆ ให้รู้จักพระยะโฮวาเสริมพลังแก่ท่าน. (1 เธ. 2:19, 20) ความมั่นใจว่าความหวังของท่านซึ่งอาศัยคัมภีร์ไบเบิลเป็นหลักจะสำเร็จเป็นจริงนั้นกระตุ้นท่านให้คงความอุตสาหะต่อไป.—เฮ็บ. 6:11.
5 เราควรคำนึงถึงผลดีอันสืบเนื่องจากงานหนักของเราเช่นกัน. การที่เราเข้าร่วมและมีส่วนในการประชุมประจำสัปดาห์ช่วยเสริมสร้างและหนุนกำลังใจคนอื่น ๆ. (เฮ็บ. 10:24, 25) การที่เราพยายามอย่างจริงจังเพื่อเข้าถึงทุกคนด้วยข่าวดีนั้นช่วยสนับสนุนความก้าวหน้าของประชาคมเมื่อมีการปลูกฝังความสนใจและคนใหม่ ๆ เข้ามาสมทบกับเรา. (โย. 15:8) การช่วยเหลือคนอื่น ๆ ที่ขัดสนส่งเสริมน้ำใจอันแน่นแฟ้นแบบครอบครัวในประชาคม. (ยโก. 1:27) นอกจากนี้ เช่นเดียวกับเปาโล เราไม่ควรลืมว่า การมีธุระมากในงานที่มีประโยชน์ย่อมทำให้พระยะโฮวาพอพระทัยยิ่ง. เราถือว่าเป็นสิทธิพิเศษอันยิ่งใหญ่ที่ได้รับใช้พระองค์. สำหรับพวกเราแล้ว ไม่มีวิถีชีวิตอื่นใดดีกว่านี้!
6 มีผลประโยชน์อื่นอีกในการมีงานมากที่จะทำ. เมื่อเรามุ่งติดตามกิจวัตรฝ่ายวิญญาณอันก่อประโยชน์ต่อสุขภาพอย่างเอาการเอางาน เวลาดูเหมือนผ่านไปเร็วขึ้นมาก. โดยตระหนักว่า แต่ละวันที่ผ่านไปนั้นนำเราเข้าไปใกล้โลกใหม่ยิ่งขึ้น เราจึงยอมรับวิถีชีวิตที่เต็มด้วยงานและจุดมุ่งหมายที่เรามีอยู่ในขณะนี้ด้วยความยินดี. นอกจากนี้ เราตระหนักว่าเป็นแนวทางแห่งสติปัญญาที่จะมีงานมากอยู่เสมอ เพราะทำให้เรามีเวลาน้อยลงเพื่อจะเข้าไปเกี่ยวข้องในการมุ่งแสวงหาที่ไร้ประโยชน์แบบโลก.—เอเฟ. 5:15, 16.
7 แน่นอน มีงานมากให้ทำในราชกิจขององค์พระผู้เป็นเจ้า. แต่เราจะคงความสุขอยู่ได้ถ้าเราหมายพึ่งพระเจ้ายะโฮวาและพระเยซูคริสต์ต่อ ๆ ไป ผู้ทรงทำให้งานรับใช้ของเราน่าชื่นใจและมีบำเหน็จ.—มัด. 11:28-30; 1 โย. 5:3.