วิธีใช้เวลาที่มีอยู่ให้เป็นประโยชน์เต็มที่
1 การมีมากมายหลายสิ่งให้ทำในงานรับใช้พระยะโฮวาทำให้เราเอาการเอางานตลอดเวลา! (1 โก. 15:58) เราตระหนักถึงความจำเป็นต้องศึกษาเป็นส่วนตัวและเป็นครอบครัว, อ่านคัมภีร์ไบเบิลทุกวัน, เตรียมสำหรับการประชุมและเข้าร่วมการประชุมของประชาคม, และร่วมงานเผยแพร่เป็นประจำ. พวกผู้ดูแลมีหน้าที่รับผิดชอบในการบำรุงเลี้ยง และพวกเขาเอาใจใส่หน้าที่อื่น ๆ ในประชาคมด้วย. บางคนมีหน้าที่รับผิดชอบหนักด้านครอบครัวหรือมีพันธะหลายประการต่อคนอื่น ๆ. เพื่อให้ทุกสิ่งดำเนินไปอย่างครบถ้วน ทุกคนจำเป็นต้องสมดุลและจัดระเบียบส่วนตัวเป็นอย่างดี.
2 จัดลำดับความสำคัญ: ความสำเร็จใน ‘การใช้ประโยชน์เต็มที่จากเวลาอันเหมาะสำหรับเรา’ ขึ้นอยู่กับวิจารณญาณและการวินิจฉัยที่ดีของเรา. (เอเฟ. 5:15, 16) เราต้องกำหนดว่า ‘สิ่งที่สำคัญกว่า’ คืออะไรและจัดให้สิ่งนั้นอยู่อับดับแรกสุดในรายการลำดับความสำคัญของสิ่งต่าง ๆ. (ฟิลิป. 1:10) สามีภรรยาคู่หนึ่งพรรณนาถึงครอบครัวของตนตามระบอบของพระเจ้าอย่างนี้: “เราทำให้ชีวิตเราเต็มด้วยความจริง . . . ความจริงไม่ใช่เป็นส่วนของชีวิตเรา แต่ความจริงเป็น ชีวิตเรา. ทุกเรื่องรวมจุดอยู่ที่ความจริง.” การจัดเอาการนมัสการและงานรับใช้พระยะโฮวาเป็นอันดับแรกในชีวิตคนเรานั้นเป็นเรื่องสำคัญยิ่ง.
3 รู้แน่ถึงสิ่งที่ทำให้เปลืองเวลาเปล่า: สัปดาห์หนึ่งมี 168 ชั่วโมง และเราจำต้องใช้เวลาเท่าที่เรามีอยู่อย่างสุขุมให้เกิดประโยชน์. เพื่อจะมีเวลาพอสำหรับกิจกรรมตามระบอบของพระเจ้า เราจำเป็นต้องรู้แน่ถึงสิ่งที่ทำให้เปลืองเวลาและทำให้มันมีน้อยลง. การสำรวจอย่างหนึ่งเผยให้เห็นว่า โดยเฉลี่ยแล้วผู้ใหญ่ในสหรัฐใช้เวลาดูทีวีมากกว่า 30 ชั่วโมงต่อสัปดาห์! สำหรับคนอื่น ๆ เวลามากมายสิ้นเปลืองไปกับการอ่านหนังสือฝ่ายโลก. บางคนอาจสังเกตเห็นว่าตนทุ่มเทเวลามากเกินควรกับกิจกรรมทางสังคม, งานอดิเรก, นันทนาการ, หรือไม่ก็กิจกรรมบางชนิดด้านคอมพิวเตอร์. เราอาจจำเป็นต้องตรวจสอบอย่างใกล้ชิดในเรื่องกิจวัตรประจำวันของเราเพื่อเห็นว่าเราอาจใช้เวลาของเราให้ดีขึ้นได้อย่างไร. ต้องใช้สติปัญญาเพื่อจะตั้งข้อจำกัดในเรื่องที่ว่า เราจะยอมให้เวลาแค่ไหนกับกิจกรรมที่ไม่สำคัญ.
4 จงสร้างกิจวัตรที่ดี: ไม่ว่าสภาพการณ์ส่วนตัวเราจะเป็นเช่นไร เราแต่ละคนสามารถใช้เวลาสำหรับกิจกรรมฝ่ายวิญญาณได้. บางคนพบว่าการเริ่มต้นเช้าขึ้นอีกหน่อยในแต่ละวันช่วยให้ตนบรรลุผลสำเร็จมากขึ้น. หากเราใช้เวลามากในการเดินทางไปและกลับจากที่ทำงานหรือรอคนอื่น เราอาจใช้เวลานั้นสำหรับการอ่านคัมภีร์ไบเบิล, เตรียมตัวสำหรับการประชุม, หรือฟังเรื่องที่สมาคมฯ จัดทำขึ้นในตลับเทปบันทึกเสียง. ครอบครัวได้รับประโยชน์มากจากการจัดเวลาไว้โดยเฉพาะเป็นประจำสำหรับศึกษาด้วยกัน. ถ้าสมาชิกแต่ละคนในครอบครัวมายังการศึกษาประจำครอบครัวตรงเวลา ก็ไม่มีใครต้องเสียเวลารอ.
5 เมื่อแต่ละวันผ่านไป เราควรยิ่งรู้ชัดขึ้นว่า “เวลาที่เหลืออยู่นั้นลดน้อยลง.” (1 โก. 7:29) ชีวิตเราขึ้นอยู่กับว่าเราใช้เวลาอันมีค่าที่เหลืออยู่อย่างไร. เราจะได้รับพระพรถ้าเราใช้เวลาที่มีอยู่ให้เป็นประโยชน์เพื่อเราจะสามารถจัดให้ผลประโยชน์ราชอาณาจักรอยู่ในอันดับแรกเสมอ!—มัด. 6:33.